Ο Alex Taylor, frontman των Malevolence, ζει ουσιαστικά ανάμεσα σε δύο κόσμους. Στη σκηνή, κυριαρχεί στα mosh pits με μια φωνή που θυμίζει χιονοστιβάδα, εκπέμποντας δύναμη και επιβλητικότητα. Εκτός σκηνής, όμως, είναι ένας άνθρωπος εκπληκτικά προσιτός και εσωστρεφής. Ζητάει συγγνώμη από τη γιαγιά του πριν εμφανιστεί, λόγω της γλώσσας που χρησιμοποιεί στους στίχους του. Αυτή η αντίθεση αποτελεί την ουσία των Malevolence: ένα συγκρότημα που αψηφά τις προσδοκίες και χαράζει το δικό του μοναδικό μονοπάτι στη heavy μουσική.
Οι Malevolence έχουν συχνά αντιμετωπίσει κριτική από τους παραδοσιακούς «φύλακες» της metal σκηνής για την εμφάνισή τους. Αυτό τους οδήγησε να αποκαλεστούν «chav metal». Οι φόρμες και η γενικότερη αισθητική τους προκάλεσαν συζητήσεις σε έναν χώρο που συνήθως συνδέεται με δερμάτινα, καρφιά και μαύρα μπλουζάκια. Ο Taylor, όμως, παραμένει ατάραχος. «Είμαστε έτσι από τότε που ήμασταν 13 ετών», σχολιάζει γελώντας. Το στυλ τους δεν είναι τέχνασμα. Αντανακλά αυθεντικά τη ζωή τους στο Σέφιλντ, μια πόλη όπου οι εναλλακτικές υποκουλτούρες συνυπάρχουν με την αστική πραγματικότητα. Αυτή η μίξη επιρροών έχει διαμορφώσει τη μουσική, την εικόνα και τη φιλοσοφία τους.
Η εμφάνιση του συγκροτήματος αμφισβητεί την υποτιθέμενη ανοιχτομυαλιά της metal σκηνής. Ο Taylor θυμάται ένα περιστατικό σε φεστιβάλ, όπου ένα συγκρότημα (οι Watain) χρησιμοποίησε κεφάλια κατσίκας ως σκηνικά. «Γι’ αυτό οι φυσιολογικοί άνθρωποι νομίζουν ότι είμαστε όλοι περίεργοι», σχολιάζει, κάνοντας κριτική στην αποδοχή της θεατρικής υπερβολής. Ταυτόχρονα, οι επιλογές αθλητικών ρούχων των Malevolence συχνά χλευάζονται. Για έναν χώρο που υπερηφανεύεται για το ανοιχτό του πνεύμα, αυτοί οι «άγραφοι κανόνες» αποκαλύπτουν μια διαρκή αντίσταση στην αλλαγή.
O Alex Taylor βλέπει τις ζωντανές εμφανίσεις των Malevolence ως έναν χώρο όπου το χάος συναντά την κάθαρση
Η αυθεντικότητα των Malevolence πηγαίνει πολύ πιο πέρα από την εμφάνιση. Η μουσική τους εκφράζει ωμό συναίσθημα, συνδυάζοντας groove-φορτωμένα riffs, hardcore ένταση και μελωδική ευαισθησία. Κομμάτια όπως το “Life Sentence” εξερευνούν τη μάχη για την απελευθέρωση από καταστροφικούς κύκλους. Το “Salvation” μεταφέρει μηνύματα ανθεκτικότητας και ελπίδας. Αυτά τα θέματα αγγίζουν βαθιά τους οπαδούς τους. Βρίσκουν παρηγοριά στην ειλικρίνεια με την οποία το συγκρότημα αποτυπώνει τις δυσκολίες και την επιμονή. Για τους Malevolence, η μουσική δεν είναι απλώς διέξοδος για την επιθετικότητα. Αποτελεί μέσο έκφρασης και επικοινωνίας.
Η πανδημία αποτέλεσε μια σημαντική καμπή για τον Taylor. Τον ανάγκασε να έρθει αντιμέτωπος με προσωπικές απώλειες και ψυχικές προκλήσεις. Κατά τη διάρκεια των αποκλεισμών, έχασε αρκετούς φίλους από εθισμό και αυτοκτονία. Η εμπειρία αυτή τον συγκλόνισε, αλλά τον ενέπνευσε να αντιμετωπίσει αυτά τα θέματα με θάρρος. Στο Download Pilot το 2021, έκανε μια παύση στη διάρκεια του σετ για να μιλήσει για την ψυχική υγεία. «Είναι εντάξει να μην είσαι εντάξει», είπε στο κοινό. Παρότρυνε όλους να στηρίξουν ο ένας τον άλλον. Αυτή η στιγμή ειλικρίνειας σηματοδότησε μια ευρύτερη αλλαγή στην προσέγγιση του συγκροτήματος. Χρησιμοποίησαν την πλατφόρμα τους για να ενισχύσουν την αίσθηση κοινότητας και να ανοίξουν διάλογο για θέματα που συχνά αντιμετωπίζονται ως ταμπού.
Η ειλικρίνεια του Taylor για την ψυχική υγεία είναι σπάνια στη heavy μουσική. Ο χώρος αυτός συχνά προβάλλει τη σκληρότητα και τον στωικισμό. Ωστόσο, η ανοιχτή του στάση ενισχύει τη σύνδεση με τους οπαδούς. Βλέπει τις ζωντανές εμφανίσεις των Malevolence ως έναν χώρο όπου το χάος συναντά την κάθαρση. Αποτελεί καταφύγιο όπου μπάντα και κοινό αντιμετωπίζουν μαζί τους εσωτερικούς τους δαίμονες. «Το στοιχείο του κινδύνου είναι αυτό που με τραβάει στις συναυλίες», λέει. «Αυτή η έκρηξη αδρεναλίνης και το χτύπημα της ντοπαμίνης είναι κάτι παράξενο, αλλά και πανέμορφο».
Παρά την επιτυχία τους, οι Malevolence παραμένουν αφοσιωμένοι στις ρίζες τους
Το ταξίδι των Malevolence, από τις τοπικές σκηνές του Σέφιλντ μέχρι τη συμμετοχή σε περιοδείες με μπάντες όπως οι Trivium, αποδεικνύει την απήχηση του ταλέντου τους. Απογοητευμένοι από την έλλειψη υποστήριξης από μεγάλες εταιρείες, δημιούργησαν το δικό τους label, το “MLVLTD“, για να πάρουν τον έλεγχο της πορείας τους. Ο χώρος της αποθήκης τους, που λειτουργεί ως στούντιο και κέντρο διανομής merch, αντικατοπτρίζει την πρακτική τους φιλοσοφία. Αυτή η ανεξαρτησία τους δίνει τη δυνατότητα να παραμείνουν πιστοί στο όραμά τους. Αποφεύγουν έτσι τις πιέσεις της βιομηχανίας.
Το τελευταίο τους άλμπουμ, “Malicious Intent“, αποτελεί κορυφαίο σημείο της εξέλιξής τους. Η ηχογράφηση έγινε στο δικό τους στούντιο. Συνδυάζει την ωμή ένταση που τους χαρακτηρίζει με νέες μελωδικές και συναισθηματικές προσεγγίσεις. Ο Taylor το βλέπει ως μια δήλωση της ταυτότητάς τους, τόσο ως καλλιτέχνες όσο και ως άτομα.
Παρά την αυξανόμενη επιτυχία τους, οι Malevolence παραμένουν αφοσιωμένοι στις ρίζες τους. Στηρίζουν τη μουσική σκηνή του Σέφιλντ, προωθώντας νέες μπάντες και παραμένοντας κοντά στους οπαδούς. Για αυτούς, το νόημα των Malevolence ξεπερνά τη μουσική. Είναι η ενίσχυση της κοινότητας και η προτροπή των ανθρώπων να αγκαλιάσουν την ατομικότητά τους. «Δεν προσπαθούμε να είμαστε κάτι άλλο από τον εαυτό μας», λέει. Συνοψίζει τη φιλοσοφία που καθοδηγεί τους Malevolence.
Η πορεία τους μας υπενθυμίζει ότι η heavy μουσική είναι στα καλύτερά της όταν αποδέχεται τη διαφορετικότητα και αμφισβητεί τα στερεότυπα. Για τους Malevolence, το μέλλον μπορεί να είναι αβέβαιο. Ένα, όμως, είναι σίγουρο: θα συνεχίσουν να χαράζουν τον δρόμο τους με ειλικρίνεια και αποφασιστικότητα.
