Για να φτιάξεις μουσική η οποία απευθύνεται στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, τα πάθη τους και την ανηλεή εκμετάλλευσή τους από τους εκάστοτε ολιγάρχες υπάρχουν πολλοί τρόποι. Για κάθε διαφορετικό γούστο υπάρχει και μια διαφορετική σκηνή για να εκφράσει αυτήν την πραγματικότητα. Από τα blues και τη folk διαμαρτυρίας μέχρι το punk. Ή από το hip hop ή ακόμα και το έντεχνο για τους πιο «αμύητους» το θέμα της καταπίεσης του πόπολου έχει πολλάκις εκφραστεί. Οι Αμερικανοί Poison Ruin, ωστόσο, βρίσκουν μια δική τους φωνή για να μιλήσουν για αυτά που (θα έπρεπε να) μας απασχολούν. Και το πράττουν με το “Harvest“.
Γνωρίζοντας ότι πολλές φορές ο ρεαλισμός στα καλλιτεχνικά πλαίσια μπορεί να ακουστεί κοινότοπος και ανεπαρκής, επιλέγουν να στρέψουν το φαντασιακό τους στην αλληγορία. Αντί για σύγχρονους working class heroes που μένουν σε φτωχικά σπίτια και παλεύουν να πληρώσουν λογαριασμούς και νοίκι, τρέφοντας παράλληλα μια οικογένεια καταδικασμένη στη δυσλειτουργία, στρέφονται στο παρελθόν. Και όχι στο πρόσφατο που είναι εύκολο να ταυτιστεί ο ακροατής μαζί του. Επιλέγουν το βαθύ, αυτό που πατά στις κοινωνικές δομές πριν το μοντερνισμό. Η πραγματικότητα που περιγράφουν έχει τις ρίζες της στο φεουδαρχικό μεσαίωνα με κάποιες προεκτάσεις που πατούν στο χώρο του φανταστικού.
Με αυτό το εννοιολογικό πλαίσιο ως θεμέλιο, ακόμα κι αν δεν πρωτοτυπούν, καθιστούν σαφές πως τους ενδιαφέρει να δράσουν αλληγορικά. Να «ξεβολέψουν» τον ακροατή από μια απόδραση στις ασφαλείς πεδιάδες της φαντασίας. Εδώ δε θα βρεθεί κανένας ιππότης που κερδίζει τη δεσποσύνη αφού σφάξει το δράκο και κανένας βάρβαρος που θα ξεκληρίσει τους αντιπάλους του για να απολαύσει την ίδια τη βία.
Οι Αμερικανοί Poison Ruin, ωστόσο, βρίσκουν μια δική τους φωνή για να μιλήσουν για αυτά που (θα έπρεπε να) μας απασχολούν
Αντιθέτως, οι πρωταγωνιστές των εικόνων είναι οι απλοί χωρικοί. Αυτοί που πεθαίνουν από τη φτώχια στη λάσπη, που γελοιοποιούνται προς τέρψιν των αρχόντων, που τυγχάνουν απανθρωπιάς λόγω της μη αριστοκρατικής τους καταγωγής. Και εν τέλει αυτοί που, έχοντας μπουχτίσει με το χέρι του προύχοντα που απλώνεται όλο και περισσότερο στη σοδειά τους, παίρνουν τα δρεπάνια για να εξεγερθούν. Ακόμα κι αν χάσουν τη μάχη, θα πεθάνουν προασπιζόμενοι τα ιδανικά τους.
Αυτή η αποδόμηση του παρελθόντος δεν αφορά μόνο στους στίχους αλλά και στην ίδια τη μουσική που γράφεται. Τα μεσαιωνικά σκηνικά συχνότερε μπορούν να αποτελέσουν τη βάση συγκροτημάτων που εκπροσωπούν το power, το black, το folk και εν γένει το epic metal, μαζί με το neofolk και διάφορα παρακλάδια του darkwave πεδίου τα οποία συχνά «μπλέκονται με περίεργες παρέες». Όχι, οι Poison Ruin όμως. Αυτοί θα αφοσιωθούν σε ένα lo-fi, κασσετικό punk το οποίο άλλοτε θα μπολιαστεί με ορισμένες deathrock αναφορές στην κιθάρα και άλλοτε θα ενσωματώσει τον πάγο του dungeon synth για να επιτύχει λίγη περισσότερη ατμόσφαιρα. Ως κύριο συστατικό, όμως, θα διατηρήσει αυτό το σχεδόν φάλτσο punk που φλερτάρει έντονα με το oi! και αρκετές πινελιές αγνού speed metal.
Ως αποτέλεσμα, ένας ιδιαίτερος δίσκος ο οποίος ανάλογα τη διάθεση αποτελεί άψογο χορευτικό soundtrack αλλά και ηχητικό χαλί σε καταστάσεις που παραπέμπουν σε συναυλιακό ταβερνόξυλο. Με κορυφές όπως το ομώνυμο Harvest, το λυσσασμένο Augur Die και το πικρόχολο Frozen Blood κερδίζουν αυτόν που θα αφοσιωθεί στο όραμά τους. Γιατί μπορεί να μην είναι άμεσα προσβάσιμος ηχητικά ως δίσκος αλλά καταλήγει ύπουλα εθιστικός. Και το Bastards Dance είναι το soundtrack που όταν οι γελωτοποιοί πάρουν με το καλό τα ηνία, τότε οι άρχοντες θα τρέμουν.
Ως αποτέλεσμα, ένας ιδιαίτερος δίσκος ο οποίος ανάλογα τη διάθεση αποτελεί άψογο χορευτικό soundtrack αλλά και ηχητικό χαλί σε καταστάσεις που παραπέμπουν σε συναυλιακό ταβερνόξυλο
Στο τέλος της χρονιάς αυτός ο δίσκος θα βρίσκεται σίγουρα στην πεντάδα μου. Όχι στην πρώτη θέση, γιατί δεν τον νοιάζουν οι θρόνοι, θέλει να τους δει να γκρεμίζονται. Αλλά το μήνυμά του είναι τέτοιο που θα επανέρχομαι τακτικά σε αυτόν και με τον καιρό θα προσηλυτίζω και άλλους στο μεγαλείο τους. Περιμένω ήδη την επόμενή τους κίνηση.
Artist: Sober On Tuxedos
Album: Good Intentions
Label: Heaven Music
Release Date: 11/12/2020
Genre: Nu Metal, Metalcore
Artist: Poison Ruin
Album: Harvest
Release Date: 04/04/2023
Genre: Post Punk, Speed Metal, Deathrock, Dungeon Synth
1. Pinnacle of Ecstasy
2. Tome of Illusion
3. Torture Chamber
4. Härvest
5. Frozen Blood
6. Resurrection I
7. Resurrection II
8. Augur Die
9. Blighted Quarter
10. Bastards Dance
11. Slowly Through the Dark
Poison Ruin
Με το Harvest οι Poison Ruin προσφέρουν αναμφίβολα ένα από τα albums της χρονιάς, μιλώντας στις καρδιές των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων
