Το τρίτο στούντιο άλμπουμ των Sentenced, “Amok“, που κυκλοφόρησε το 1995, αντιπροσωπεύει μια σημαντική καμπή για το φινλανδικό σχήμα. Η δημιουργική εξέλιξη της μπάντας, η διαδικασία ηχογράφησης και οι στιχουργικές ανησυχίες του “Amok” συνυφαίνονται για να δημιουργήσουν ένα μουσικό μωσαϊκό που αποτελεί ορόσημο στο είδος του melodic death metal.
Το τρίτο στούντιο άλμπουμ των Sentenced, “Amok“, που κυκλοφόρησε το 1995, αντιπροσωπεύει μια σημαντική καμπή για το φινλανδικό σχήμα. Η δημιουργική εξέλιξη της μπάντας, η διαδικασία ηχογράφησης και οι στιχουργικές ανησυχίες του “Amok” συνυφαίνονται για να δημιουργήσουν ένα μουσικό μωσαϊκό που αποτελεί ορόσημο στο είδος του melodic death metal.
Το “Amok” είναι το τελευταίο άλμπουμ των Sentenced με τραγουδιστή τον Taneli Jarva, του οποίου η αντικατάσταση από τον Ville Laihiala έκλεισε ένα σημαντικό κεφάλαιο για την μπάντα. (Ακολούθησε ένα τελευταίο EP, το “Love & Death” που έκλεισε και επίσημα αυτή την εποχή). Συγκριτικά λοιπόν με τα προηγούμενα άλμπουμ, “North From Here” και “Shadows Of The Past“, το “Amok” μοιάζει να είναι είναι λιγότερο τεχνικό και πιο soft. Αυτή, όμως, είναι η μισή αλήθεια, καθώς, συγχρόνως, ακούγεται καλύτερο και πιο εμπνευσμένο.
Το στοίχημα εξ αρχής ήταν ριψοκίνδυνο. Αυτό αποδεικνύεται και από το σημείωμα της μπάντας στο πίσω μέρος του εξωφύλλου του CD: «Love it or hate it». Αν αναρωτιέστε πώς γίνεται να συνυπάρχουν αυτές οι δύο οπτικές σε ένα album, ο Jarva απαντά: «Αναμφίβολλα το “Amok” είναι από τους δίσκους που είτε σου αρέσουν είτε όχι. Δεν υπάρχει κάποιο ενδιάμεσο στάδιο. Είναι από τις κυκλοφορίες που σε αναγκάζουν να έχεις μια συγκεκριμένη άποψη, και συνήθως είναι κάποια από τα δύο άκρα! Για μένα η αρνητική γνώμη για το album είναι εξίσου κολακευτική με τη θετική.»
Ενώ στο “North From Here” οι Sentenced συνέχιζαν να βαδίζουν σε progressive melodic death metal μονοπάτια black metal άρωμα, ήρθε το “Amok” να επαναπροσδιορίσει σημαντικά τον ήχο τους. Αφήνουν πίσω τους τα βαριά growls και παρουσιάζουν μία προσέγγιση κάπως πιο ξεκάθαρη και εκφραστική. Έτσι, το “Amok” λειτουργεί ως συνδετικός κρίκος μεταξύ των πρώτων τους album και της gothic προσέγγισης που εισήχθη με το “Down”.
Ταυτόχρονα, οι Sentenced έφεραν το 1995 στη μουσική τους μια ατμόσφαιρα gothic και rock που ήταν απολύτως ασυνήθιστη για την εποχή. Τραγούδια όπως το “New Age Messiah” & το “Dance On The Graves (Lil’ Siztah)” φέρουν μια σαφή επιρροή από κλασικό heavy metal, η οποία δεν ξανακούστηκε, με αυτή τη μορφή τουλάχιστον, σε μεταγενέστερους δίσκους.
Παράλληλα, οι Φινλανδοί ανέπτυξαν μια μελαγχολική και καταθλιπτική πλευρά στη μουσική και τους στίχους τους. Αυτή τους η προσέγγιση θα κυριαρχούσε τα επόμενα χρόνια σε κάθε τους δουλειά. Στο ζοφερά καταθλιπτικό “Nepenthe” – το καλύτερο τραγούδι της μπάντας – αλλά και σε τραγούδια όπως το “Funeral Spring” ή το “Forever Lost“, αυτή η εξέλιξη γίνεται πολύ εύκολα αντιληπτή.
Μπορεί το “Amok” να διαφέρει από ότιδήποτε είχαν κυκλοφορήσει μέχρι τότε, όμως, κάποια στοιχεία παραμένουν. Δεν υπάρχει άλλη μπάντα, δεν υπάρχει άλλος δίσκος, που να ακούγεται σαν τους Sentenced εκείνη την εποχή. Πλέον, με τα χρόνια να έχουν περάσει, μπορούμε να πούμε ότι για αυτό οφειλόταν στον κιθαρίστα και βασικό συνθέτη τους, Miika Tenkula, ο οποίος έφυγε από τη ζωή το 2009.
«Θα έλεγα ότι με το “Amok” βρήκαμε πλήρως τον ήχο και το στυλ μας. Ήταν ο πρώτος δίσκος που παίξαμε αυτό το είδος μελωδικού metal με πολλές πιασάρικες μελωδίες. Από τότε αναγεννηθήκαμε, δεν ήμασταν ίδιοι με πριν. Κάναμε διάφορες αλλαγές σε κάθε μας επόμενο album, και νομίζω ότι πάντα θα το κάνουμε, ωστόσο, η βάση του στυλ των Sentenced βρέθηκε το 1995.», με αυτόν το τρόπο θέλησε ο Sami Lopakka να αναδείξει τη σημασία του “Amok”.
Τα τραγούδια που απαρτίζουν το “Amok”, παρότι έχουν αρκετές διαφορές μεταξύ τους, καταφέρνουν να ακούγονται ως κομμάτια του ίδιου «παζλ». Υπάρχουν μελωδικές death metal στιγμές όπως το “New Age Messiah” και το “Funeral Spring”, ενώ το “Moon Magic” φέρνει μία black metal τοποθέτηση που θυμίζει από τις προήγουμενες κυκλοφορίες. Σίγουρα ξεχωρίζει το “Forever Lost”όπου οι Sentenced αποδεικνύουν ότι βρίσκονται σε τοπ φόρμα.
Οι Sentenced ενσωμάτωσαν επίσης μερικά synths, αλλά όχι τόσο κυρίαρχα όσο στους Amorphis. Παραμένουν πολύ διακριτικά και τα ακούμε σε κομμάτια όπως το “The War Ain’t Over” και το “Dreamlands”. Παρ’ όλες τις αλλαγές που έχουν κάνει στον ήχό τους, οι Sentenced έχουν διατηρήσει το πάθος τους. Μπορεί ο ρυθμός να έχει επιβραδυνθεί συνολικά, όμως, μπορείς να αισθανθείς ότι οι ρίζες τους βρίσκονται στο death metal.
Το άλμπουμ ολοκληρώνεται με το “The Golden Stream of Lapland“, ένα ορχηστρικό αριστούργημα με καθηλωτικά leads που δίνουν στο “Amok” ένα δυναμικό τέλος. Ένα φινάλε που αρμόζει σε ένα album σταθμό. Που συνδυάζει επιδέξια μελωδία και επιθετικότητα, καθιστώντας τους Sentenced ξεχωρίστους σε μία σκηνή όπου οι ξεχωριστές μπαντές δεν εκλείπουν. Το κύκνειο άσμα του Jarva με το συγκρότημα, αποτέλεσε ένα μεταμορφωτικό όχημα που συνεχίζει να ταξιδεύει όσους το ακούν. Είτε για πρώτη φορά, είτε για νιοστή.
