Yoth Iria, Grá, Sad, Dark Vision, 26/01/2024 @Temple | Live Report
Άλλη μία Παρασκευή στο Temple. Άλλο ένα φοβερά υποσχόμενο live της Bowel Of Noise Records, που επρόκειτο να ξεκινήσει και να είμαι εκεί. Η ώρα είναι ήδη 19:30, οι πόρτες έχουν ανοίξει και πολύς κόσμος – μαζί και εγώ – έχει πάρει τη θέση του για αυτήν την τετραπλή εμφάνιση. Dark Vision, Sad, οι Σουηδοί Grá και, φυσικά, οι Yoth Iria.
Ελευθερία Μαυροκεφάλου
Συντάκτης
Αλέξανδρος Καταστρόφος
Φωτογράφος
Δεν άργησε πολύ, λοιπόν, να φτάσει η ώρα και μπροστά στο ήδη αρκετά γεμάτο Temple, οι Dark Vision ανέβηκαν στην σκηνή, δίνοντας την έναρξη της βραδιάς. Έχοντας στην πλάτη τους πάνω από δύο δεκαετίες γεμάτες μουσική και παρουσία στην Αθηναϊκή, και όχι μόνο, σκηνή, οι Dark Vision έπαιξαν για λίγη ώρα, αλλά ουσιαστικά. Και ενθουσίασαν!
To setlist τους είχε κομμάτια αποκλειστικά από τον τελευταίο τους δίσκο, ”Ianos”. Και απέδειξαν ξανά και περίτρανα πόσο καλοί είναι σε αυτό που κάνουν και πόσο δρόμο έχουν ακόμα! Ηταν η καλύτερη αρχή για ένα τέτοιo live!
Τους Dark Vision ακολούθησαν στην σκηνή του Temple οι Sad. Έμπειροι και αυτοί πια, και με γερές τις βάσεις του black metal στους ώμους τους, μας έδωσαν ένα setlist γεμάτο ένταση και σκότος, με δυνατά κομμάτια από τη δισκογραφία τους.
Μαζί με τις έντονες συνθέσεις τους και την στιβαρή παρουσία τους, μας προσέφεραν και αγνές στιγμές metal, από αυτές που μας κάνουν να χαιρόμαστε για τις εγχώριες μπάντες του είδους.
Και μετά από το δυνατό χειροκρότημα, που έλαβαν από το γεμάτο πια Temple οι Sad, τα φώτα έσβησαν. Είχε έρθει η ώρα να ετοιμαστεί το σκηνικό για τους Grá. Γνώριμοι καλά στο Ελληνικό κοινό, και με απόντα τον Heljarmadr, εξαιτίας του σοβαρού προβλήματος υγείας που αντιμετώπισε πρόσφατα, οι Grá έστησαν το μυσταγωγικό τους σκηνικό, και όλα ήταν έτοιμα για την εμφάνισή τους.
Με αναμμένα κεριά και banners, με τα όργανά τους, αλλά και την ενέργειά τους, οι Σουηδοί ανέβηκαν στην σκηνή και ο χρόνος πάγωσε! Με πάθος, ζέση και full black metal ολόγυρά τους, τα μέλη των Grá έδωσαν ξεκάθαρα το σήμα από την πρώτη νότα. Παίζοντας κομμάτια, κάποια λιγότερα γνωστά και άλλα πασίγνωστα για το κοινό, οι Grá έκαναν το μαγαζί να σείεται και τα κεφάλια να κουνιούνται μανιασμένα.
Ειδικά, μπροστά στην σκηνή, ο κόσμος είχε μαζευτεί και κινούταν στο ρυθμό τους. Έναν ρυθμό επαγγελματικό και συναισθηματικό, που ξεχωρίζει τους Σουηδούς την τελευταία δεκαετία στην Ευρώπη αλλά και στη χώρα μας.
Άλλωστε, αποτελούν μία από τις πλέον αγαπημένες μπάντες εδώ στην Ελλάδα, κάτι που και οι ίδιοι αναγνώρισαν και εξέφρασαν από το πρώτο ”καλησπέρα”. Με τέσσερις ολοκληρωμένες δισκογραφικές δουλειές στο ενεργητικό τους, οι Grá έζησαν και έδωσαν μία μοναδική βραδιά στο Temple, από αυτές που και να μην τους γνώριζες ήδη, τώρα θες να τους μάθεις για τα καλά!
Και ναι, οι Grá ήταν ένα ωραίο και καλοκουρδισμένο metal όνειρο, όπως και οι Sad με τους Dark Vision, που προηγήθηκαν.
Αλλά, καλώς ή κακώς, οι περισσότεροι ήταν εκεί εξαρχής για τους Yoth Iria. Και η στιγμή, που περίμεναν, έφτανε. Έχοντας πάει λίγο πίσω χρονικά στο πρόγραμμα, το κοινό μπορεί να ήταν λίγο κουρασμένο – δεν παίζουμε με live Παρασκευής, που ξεκινούν στις 8 και κάτι!
Οι Grá, όπως και οι Sad, βγήκαν από τα παρασκήνια και ήρθαν για λίγο κοντά μας, εκεί κοντά στο ξεκίνημα των Yoth Iria. Και επιτέλους, τα φώτα άναψαν! Ένας ένας, τα μέλη των Yoth Iria εμφανίστηκαν, και βέβαια, ο Jim o Mutilator! Όλοι τον ξέρουμε, όλοι τον θαυμάζουμε, και όλοι συμφωνήσαμε με όσους τον φωνάζουν “Τζιμάρα”.
Μπορεί να δημιουργήθηκαν για εμάς πριν από λίγα χρόνια, ως μία ιδέα των Jim και The Magus, αλλά αυτό δεν τους κάνει λιγότερο αγαπητούς. Ίσα ίσα, μάλιστα. Και όποιος έχει αντίρρηση, έπρεπε να είναι εκεί, από το “Under His Sway”, με το οποίο και ξεκίνησαν την εμφάνισή τους.
Aπό ό,τι φαίνεται, για χάρη των Yoth Iria θα επιδωθούμε σε πολλά ακόμα headbanging στο μέλλον
Ο Merkaal, ο υπερ-άνθρωπος, τραγουδιστής της μπάντας στα live τους, ωραίος και τρελαμένος, μας έβαλε στον κόσμο τους, κατεβαίνοντας και τραγουδώντας ανάμεσά μας και επιστρέφοντας στην σκηνή για τα “Yoth Iria”, “Hermetic Code”, “The Red Crown Turns Black”, κ.ά..
Η μπάντα έχει τον τρόπο να ξεσηκώνει τους πάντες. Βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση, με τον frontman – δε γίνεται να μην τον αναφέρουμε συνέχεια! – να δημιουργεί αλυσμόνητες metal στιγμές. “Unborn, Undead, Eternal” για τη συνέχεια, και για όσα άτομα βρισκόμασταν στα αριστερά του stage, αλλά και γενικά, το να ανεβαίνει ο frontman πάνω στο stand μας και να κάνει ένα ξεχωριστό performance ισορροπώντας, φτάνοντας στο κοινό του πάνω ορόφου, και πάλι πίσω, δεν είναι κάτι που το ζεις κάθε μέρα.
Ήταν μοναδικός! Και ήταν ακόμα μία απόδειξη πως στις live εμφανίσεις τους δίνουν μια άλλη πνοή στα κομμάτια και δημιουργούν μία μοναδική σύνδεση ανάμεσα σε συνθέσεις, μπάντα και ακροατές.
Oι φωνές που ζητούσαν το “Non Serviam”, δεν έμειναν ανικανοποίητες
Μετά τα μισά περίπου, ο Ορέστης έδωσε τη θέση του σε αυτήν την κρυφή μορφή, που μας πλάνεψε όλους και ερμήνευσε τα “The Luciferian”, “Mornings of the One Thousand Golds” και “The Great Hunter”. Μαζί με τους Yoth Iria, σαν ένα, έστησε ένα μικρότερο κόσμο, που αναδύθηκε μπροστά μας, για να υπάρξει μόνο για αυτά τα τρία κομμάτια.
Και το ξέραμε ότι το live έφτανε στο τέλος. Και εμείς και οι Yoth Iria. Οπότε, οι φωνές που ζητούσαν το “Non Serviam”, δεν έμειναν ανικανοποίητες. “Νon Seviam”, λοιπόν, με τις φωνές όλων να γίνονται ένα. Γιατί δε γίνεται και αλλιώς. Χωρίς πολλά πολλά.
Γινόταν ήδη το αδιαχώρητο και, με τον επίλογο να μπαίνει με το “Sid Ed Djinn”, τα περιθώρια για να “καλμάρουμε”, στένεψαν επικίνδυνα. Ή καλύτερα χάθηκαν! Κιθάρες, μπάσο, φωνή, τύμπανα, όλα στο τέρμα!
Ένα πραγματικά άξιο και τρανταχτό φινάλε για μία βραδιά, που δεν της άξιζε κάτι λιγότερο. Όπως και στους Yoth Iria. Που, από ό,τι φαίνεται, για χάρη τους θα επιδωθούμε σε πολλά ακόμα headbanging στο μέλλον! Το λαχταράμε, εις το επανιδείν!
