Το «Μην Ανοίγεις την Πόρτα» είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του επιτυχημένου ελληνικού καναλιού του YouTube, «Unboxholics», καθώς και μια από τις ελάχιστες απόπειρες της εγχώριας κινηματογραφικής παραγωγής σε ένα είδος, που παραδοσιακά φοβόμαστε, αυτό του τρόμου – ξέρετε τώρα, τα συμπλέγματα της Μεταπολίτευσης, Νέος Ελληνικός Κινηματογράφος, ταινία τέχνης κι έτσι.

Και μόνο που οι δημιουργοί της ταινίας, ο Σάκης και ο Αλέξανδρος Καρπάς, αποφάσισαν να καταπιαστούν με ένα είδος που δεν εγγυάται εμπορική επιτυχία στη χώρα μας, αλλά το έκαναν από καθαρό μεράκι κι αγάπη για το είδος αυτό, αξίζουν έπαινο. Αν μη τι άλλο, είναι η ταινία που ήθελαν να κάνουν.

Δυστυχώς, στο Μην ανοίγεις την πόρτα υπάρχουν ελαττώματα, με βασικό την προσπάθεια αντιγραφής των «elevated horror» ταινιών της αμερικανικής εταιρείας Α24.

Σύμφωνα με την υπόθεση του έργου, μακριά από τον πολιτισμό, σε ένα παγωμένο δάσος, σε μια αφιλόξενη βουνοπλαγιά, μια ομάδα ερευνητών δέχεται επίθεση από μια αγνώστου ταυτότητας μορφή. Η μοναδική επιζήσασα (Φωτεινή Λεβογιάννη), μια νεαρή βιολόγος, ζητά καταφύγιο στην απομονωμένη καλύβα ενός μυστηριώδους άνδρα (Σάκης Καρπάς), ο οποίος ζει εκεί εδώ και δύο χρόνια, δίχως τηλέφωνο ή άλλο μέσο επικοινωνίας με τον έξω κόσμο και φαίνεται να βασανίζεται από τύψεις για κάτι που του συνέβη στο παρελθόν.

Υπάρχουν αρκετά καλά στοιχεία στην ταινία. Αρχικά, το τουρνερικό – εκ του Jacques Tourneur – εύρημα της διατήρησης της απειλής εκτός κάδρου σε όλη τη διάρκεια του φιλμ μπορεί να ήταν μια απόφαση που επιβλήθηκε λόγω έλλειψης μεγαλύτερου προϋπολογισμού. Όμως, λειτούργησε ευεργετικά για το έργο, αφού γνωρίζουμε πως ό,τι μένει εκτός κάδρου, στη φαντασία μας δηλαδή, είναι απείρως τρομακτικότερο από ό,τι αποκτά σάρκα και οστά στην οθόνη. 

Άλλωστε, οι μεγαλύτεροι δημιουργοί του κινηματογραφικού τρόμου έδωσαν τα αριστούργήματά τους, όταν δεν είχαν προϋπολογισμό της προκοπής κι αναγκάζονταν να καλύπτουν την ένδεια των πόρων τους με ευρηματικότητα. Όταν ο Carpenter είχε λεφτά, έκανε τις χειρότερες δουλειές του. Όταν ο τρόμος είναι blockbuster, έχουμε τον James Wan. H φυσικότητα των ηθοποιών και η διεύθυνση φωτογραφίας είναι, επίσης, στα θετικά της ταινίας.

Η ταινία περιστρέφεται διαρκώς γύρω από τις ίδιες ιδέες, τις ίδιες θεματολογίες, κλιμακώνοντας άτσαλα και απλώνοντας τη διάρκεια.

Δυστυχώς, υπάρχουν στο έργο ελαττώματα, με βασικό την προσπάθεια αντιγραφής των «elevated horror» ταινιών της αμερικανικής εταιρείας Α24 – τι γελοίος όρος, αλήθεια, το «elevated horror» και πόσο κουραστικές πια οι ταινίες που τον οικειοποιούνται.

Για ακόμη μια φορά, έχουμε ένα φιλμ τρόμου που περιστρέφεται γύρω από το τραύμα, την απώλεια και την ενοχή, θεματολογία με την οποία πλέον καταπιάνονται οι τρεις στις τέσσερις ταινίες τρόμου, σε μια προσπάθεια να προσδώσουν «ποιότητα και νόημα» στον τρόμο. Λες και αριστουργήματα του είδους, σαν το «The Texas Chainsaw Massacre», το «Night of the Living Dead» και τόσα άλλα, για τα οποία συζητάμε ακόμα μισό αιώνα μετά την κυκλοφορία τους δεν είχαν «ουσία».

Τα προβλήματα του «Μην Ανοίγεις την Πόρτα» δε σταματούν εκεί, αλλά συνεχίζονται στη δραματουργία καθαυτή. Το σενάριο, από ένα σημείο και μετά, είναι απελπιστικά προβλέψιμο, γεμάτο exposition διαλόγους που τονίζουν εμφατικά το μήνυμα της ταινίας. Δε χρειάζεται να είσαι ιστοριοδίφης του κινηματογραφικού τρόμου, προκειμένου να αντιληφθείς από τα πρώτα κιόλας λεπτά που θέλουν να το πάνε οι αδελφοί Καρπά. Δυστυχώς, τα σεναριακά ευρήματα τελειώνουν μετά τη μέση του φιλμ, κι έτσι η ταινία περιστρέφεται διαρκώς γύρω από τις ίδιες και τις ίδιες ιδέες, τις ίδιες και τις ίδιες θεματολογίες, κλιμακώνοντας άτσαλα και απλώνοντας τη διάρκεια προκειμένου να φτάσει με το ζόρι τα 90 λεπτά.

Η έλλειψη χιούμορ και gore, τα φτηνά jump scares και η μονότονη μουσική επένδυση δε συμβάλλουν στη βελτίωση της συνολικής εικόνας της ταινίας. Οι προθέσεις των δημιουργών είναι καλές, η εκτέλεση όμως αδύναμη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν ευχόμαστε ειλικρινά κάθε επιτυχία στο φιλμ, αφού κάτι τέτοιο θα ανοίξει, ενδεχομένως, το δρόμο για περισσότερες εγχώριες ταινίες τρόμου. 

Το είδος προσφέρεται για σχετικά γρήγορη κι εύκολη υλοποίηση, δύναται να δώσει αριστουργήματα, δυστυχώς όμως παραμένει αναξιοποίητο εντός των συνόρων. Καιρός να ξεπεράσουμε τα συμπλέγματα αυτά, και μακάρι την αφορμή να τη δώσει το «Μην Ανοίγεις την Πόρτα».

Artist: Morrissey

Album: I Am Not a Dog on a Chain

Label: BMG

Release Date: 20/03/2020

Genre: Indie Rock

Movie: Μην Ανοίγεις την Πόρτα

Duration: 87′

Year: 2024

Genre: Horror

Director: Αλέξανδρος Καρπάς, Σάκης Καρπάς

Starring: Φωτεινή Λεβογιάννη, Σάκης Καρπάς

Promised Land

7.0

Το «Μην Ανοίγεις την Πόρτα» είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του επιτυχημένου ελληνικού καναλιού του YouTube, «Unboxholics».

Share.
Exit mobile version