Βλέπω melodic black metal, λέω ναι. Βλέπω UADA, λέω μεγαλύτερο ΝΑΙ. Ε έχει και εξώφυλλο που καλύπτει σε μεγάλο βαθμό την χρωματική παλέτα του μωβ, χτύπησαν φλέβα και είναι και κεντρική. Για να επιστρέψουμε όμως στο ηχητικό κομμάτι της υπόθεσης. Έχοντας ακροασθεί παρελθοντικές τους κυκλοφορίες όπως το Cult of a Dying Sun (2018) και το Devoid of Light (2016), μπορώ να πω πως καθένα από τα δημιουργήματά τους στάθηκαν λίθοι για το melodic black metal οχυρό που χτίζουν κατά τη διάρκεια της μουσικής τους πορείας. Δεν θα δηλώσω πως περιμένω πολλά ούτε πως έχω προσδοκίες από το ολόφρεσκο Crepuscule Natura. Θα πατήσω το “play” και με εγκράτεια και ταπεινότητα, όπως θα άρμοζε στη ρομαντική oldschool black metal κουλτούρα, θα αφήσω τους UADA να εκφραστούν.
Βαρύγδουπο riff το εισαγωγικό του The Abyss Gazing Back και κύμβαλα να ηχούν σαν καμπάνες (για ποιο χτυπάνε άραγε. Ώπα αυτό είναι από άλλη μπάντα). Προμηνύει το χάος που φέρνουν λίγα δευτερόλεπτα μετά τα μπλαστίδια. Ανάμεσα στον τυποποιημένο ήχο των drums και τα σκοτεινά φωνητικά του Jake Superchi, στα οποία με το ζόρι διακρίνονται λέξεις ή σύνδεσμοι (aka black φωνητικά), ξεπροβάλει σαν ηλιαχτίδα φωτός, ο γλυκός ήχος στις κιθάρες.
Μπορεί οι UADA να έχουν επιλέξει μινόρε συγχορδίες και κλίμακες, όμως ο «ζεστός» ήχος στις κιθάρες κάνει τη μελαγχολία να μοιάζει γλυκιά και εύπεπτη. Μέχρι στιγμής, τα highlights του κομματιού είναι το εισαγωγικό riff και το breakdown κάπου στη μέση. Δίνει την εντύπωση πως θα φέρει κάτι διαφορετικό. Ψευδαίσθηση, όπως αποδεικνύει η συνέχεια με τα μπλαστίδια να πρωταγωνιστούν διαρκώς.
Στο Crepuscule Natura, οι UADA, φαίνεται να παλινδρομούν σε μια εποχή χωρίς έμπνευση στο γράψιμο των drums καταφεύγοντας σε έτοιμα πρότυπα
Ακούω υποτυπώδες άρπισμα στην αρχή του Crepuscule Natura και πριν καν προλάβω να χαρώ, τα μπλαστίδια, παραμονεύοντας στη γωνία. Απομακρύνουν βίαια τη χαρά. Βέβαια, έχει και διπέταλα η υπόθεση και λίγα δευτερόλεπτα που δίνεται χώρος στο μπάσο να λάμψει και υπενθυμίζεται η παρουσία του. Βρισκόμαστε στη μέση του δεύτερου κομματιού και τα τόσα blasts μαζεμένα και ειδικά με αυτόν τον «πλαστικό» ήχο με έχουν κουράσει. Οι UADA, σαν να έχουν προβλέψει την εξουθένωση που προκαλεί η λούπα των blasts, έχουν βάλει προς το τέλος του κομματιού Crepuscule Natura ένα doom-οειδές breakdown στα drums, το οποίο συνοδεύεται από μικρού μήκους solo.
Ένα δάκρυ κυλά στο πρώτο δευτερόλεπτο του The Dark (Winter). Ακούγεται το, μέχρι στιγμής, «αόρατο» μπάσο και σχηματίζεται σταδιακά ένα πιο epic ύφος. Θυμίζει, στο σημείο αυτό, κάτι από Behemoth. Ο συγχρονισμός και η αρμονία ανά διαστήματα πάνε περίπατο. Ωστόσο, η γενική ατμόσφαιρα που δημιουργεί η σύνθεση των UADA στο The Dark (Winter) είναι μια ανάσα και ελπίδα πως ίσως ο δίσκος δεν θα εξελιχθεί όπως ξεκίνησε. Στο The Dark (Winter) οι UADA θυμούνται την ατμοσφαιρική και πιο μελωδική πτυχή τους. Την εντάσσουν έμπρακτα στη μουσική τους με μελωδίες και ιδέες που έχουν προοπτική για ένα καθηλωτικό ηχητικό αποτέλεσμα.
Από τον τρόπο που ξεκινά το κομμάτι Retraversing the Void, ο δίσκος Crepuscule Natura δείχνει να έχει αποτραβηχθεί κάπως από τη μέχρι τώρα νοοτροπία ΜΟΝΟΜΠΛΑΣΤΙΔΙΑ. Πρακτικά, όμως, δεν αργούν να κάνουν την εμφάνισή τους και σε αυτό το τραγούδι. Με μειωμένες αντοχές πλέον, το μόνο ενδιαφέρον που βρήκα στο Retraversing the Void είναι τα riffs που συνεχίζουν να κρατούν ζωντανό το melodic black metal στοιχείο. Συγκρατούν την ισορροπία στο αντίβαρο του επιθετικού ήχου των drums.
Στο Crepuscule Natura κάθε κομμάτι είναι ένα βήμα κοντύτερα στην ελάφρυνση
Τελευταίο κομμάτι του Crepuscule Natura, είναι το Through the Wax and Through the Wane. Οι UADA επιλέγουν έναν δραματικό τρόπο να ολοκληρώσουν τον δίσκο τους και αυτό εκδηλώνεται με τις μελωδίες και τα φωνητικά που περιλαμβάνονται στο κομμάτι. Οργή και επιθετική διάθεση είναι στοιχεία που χαρακτηρίζουν τα φωνητικά και τον τρόπο ερμηνείας του Jake Superchi. Ο ήχος των κιθαρών σε αυτό το κομμάτι αποπνέει ένα συναίσθημα βαρύ και ασήκωτο. Όπως αναμενόταν, αυτό ενισχύεται από τα drums του Trevor McClain, στον οποίο υποκλίνομαι για τη φυσική του κατάσταση. Αυτό, αν υποθέσουμε ότι ηχογραφήθηκαν στο μεγαλύτερο μέρος τους από εκείνον.
Είχε καιρό να πέσει στην αντίληψή μου ένας μέτριος, κατά τα δικά μου κριτήρια, δίσκος. Δεν θυμόμουν ιδιαίτερα πώς είναι να δυσκολεύεσαι να ολοκληρώσεις την ακρόαση ενός album. Να ξεφυσάς από ανακούφιση όταν τελειώνει το κάθε κομμάτι που εμπεριέχεται σε αυτό. Και να χαίρεσαι που αποτελείται από πέντε μόνο κομμάτια. Το Crepuscule Natura έβγαλε από τη λήθη το πώς είναι να θεωρείς άθλο τη δεύτερη ακρόαση μιας κυκλοφορίας. Νομίζω δεν χρειάζεται να επεκταθώ περαιτέρω. Ελπίζω μόνο οι UADA που γνώρισα στις κυκλοφορίες που προανέφερα να μην αργήσουν να «επιστρέψουν» και να μας χαρίσουν τον ήχο που ξεκίνησαν με επιτυχία να αναπτύσσουν.
Artist: Sober On Tuxedos
Album: Good Intentions
Label: Heaven Music
Release Date: 11/12/2020
Genre: Nu Metal, Metalcore
Artist: UADA
Album: Crepuscule Natura
Label: Eisenwald
Release Date: 08/09/2023
Genre: Melodic Black Metal
1. The Abyss Gazing Back
2. Crepuscule Natura
3. The Dark (Winter)
4. Retraversing the Void
5. Through the Wax and Through the Wane
Producer: Jochem Jacobs
UADA: Jake Superchi (Φωνή, κιθάρες), Nate Verschoor (Μπάσο), Trevor McClain (Τύμπανα), Kevin Bedra (Κιθάρες)
UADA (OW) | Facebook | Instagram | Spotify | Bandcamp | Deezer | Tidal | Soundcloud | Apple Music
UADA
Το Crepuscule Natura είναι ένας μέτριος δίσκος που δυσκολεύεσαι να ολοκληρώσεις την ακρόαση του. Ξεφυσάς από ανακούφιση όταν τελειώνει το κάθε κομμάτι που εμπεριέχεται σε αυτόν.