Κριτήριο της goth αισθητικής του ’90. Cult δημιουργία και σημείο αναφοράς. Πεδίο θεωριών συνομωσίας. Γεννήτορας μερικών από τα πιο απαίσια sequel που έχουν υπάρξει στην ιστορία του κινηματογράφου. Το The Crow του Alex Proyas είναι μια από τις ταινίες που όρισαν εκ νέου την ποπ κουλτούρα, ντύνοντάς τη με μαύρα ρούχα και σκοτεινιάζοντάς την αισθητά.
Όλα ξεκινούν από την πηγή του σεναρίου, το ομώνυμο κόμικ του James O’ Barr. Ένας άνθρωπος που πέρασε αρκετές δυσκολίες μεγαλώνοντας ως ορφανό, οι οποίες δε σταμάτησαν ούτε κατά τον ενήλικο βίο του. Λίγο καιρό πριν καταταγεί στους Πεζοναύτες, έχασε την αρραβωνιαστικιά του σε ένα τροχαίο. Ως πεζοναύτης, μεταφέρθηκε στο Βερολίνο. Εκεί, σχεδίαζε εικόνες προορισμένες για στρατιωτικά εγχειρίδια. Παράλληλα προσπαθούσε να αντιμετωπίσει την τραυματική του εμπειρία.
Η έμπνευση για την ιστορία που θα λειτουργούσε ως απόπειρα εξαγνισμού των δαιμόνων του, ήρθε απροσδόκητα. Διάβασε την ιστορία ενός ζευγαριού που δολοφονήθηκε από ληστές στο Detroit για ένα δαχτυλίδι πενιχρής οικονομικής αξίας. Αυτό έμελλε να είναι ο καταλύτης για το πρώτο βήμα. Εν τέλει, όμως, αν και γνώρισε μια cult αποδοχή το 1989 όταν και κυκλοφόρησε, η κάθαρση του δεν ήρθε ποτέ. Συνέπεια; Οι αυτοκαταστροφικές του συμπεριφορές εντάθηκαν.
Το Κοράκι του Alex Proyas είναι μια από τις ταινίες που όρισαν εκ νέου την ποπ κουλτούρα, ντύνοντάς τη με μαύρα ρούχα και σκοτεινιάζοντάς την αισθητά
Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1993, ξεκίνησαν τα γυρίσματα της κινηματογραφικής μεταφοράς του κόμικ. Με τον Alex Proyas στα σκηνοθετικά ηνία και τον γιό του Bruce Lee, Brandon Lee στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Όλα έδειχναν να πηγαίνουν εξαιρετικά, μέχρι που η τραγωδία χτύπησε. Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι έως τότε ο Proyas δεν είχε κάποια αξιοσημείωτη δημιουργία. Στο βιογραφικό του βρισκόταν ένα ανεξάρτητο post-apocalyptic φιλμ με τίτλο Spirits of The Air, Gremlins of The Clouds.
Στις 31 Μαρτίου εκείνου του έτους, στη διάρκεια των γυρισμάτων του φιλμ, η τραγωδία χτύπησε το The Crow. Στα γυρίσματα της σκηνής που ο Eric δολοφονείται, ο Brandon Lee πυροβολείται κανονικά με μια ψεύτικη σφαίρα. Λόγω της μη ορθής προετοιμασίας, τον διαπέρασε, ωθώντας τον στο χειρουργείο. Έπειτα από έξι ώρες επέμβασης, απεβίωσε. Οι θεωρίες που ήθελαν τους ανθρώπους που κρύβονταν από το θάνατο του πατέρα του να ευθύνονται και για αυτό, άρχισαν να φουντώνουν. Η ταινία έμοιαζε καταδικασμένη.
Ωστόσο, παρά τις αντίξοες περιστάσεις, έγιναν κάποιες κινήσεις οι οποίες οδήγησαν εκτός τέλματος και τελικά η ταινία μπόρεσε να ολοκληρωθεί. Με κάποιες σεναριακές προσαρμογές και τη βοήθεια των ψηφιακών εφέ τελικά η ταινία κατάφερε να περατωθεί και να κυκλοφορήσει στις 13 Μαΐου του 1994. Αν και δε θα γινόταν hit στο box office με τη μια, με τον καιρό τα εισιτήρια αυξήθηκαν και οι εισπράξεις ξεπέρασαν τα πενήντα εκατομμύρια δολάρια.
Το The Crow του Alex Proyas στιγματίστηκε από τον θάνατο του Brandon Lee κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του φιλμ
Στα της ταινίας. Σε ένα Detroit ξέχειλο από ανομία, τη Νύχτα του Διαβόλου -30 Οκτωβρίου- ο Eric Draven δολοφονείται από τους βιαστές της αρραβωνιαστικιάς του, Shelley, η οποία και καταλήγει από τα τραύματα της, μια νύχτα πριν τον γάμο τους. Ένα χρόνο αργότερα, με τη βοήθεια ενός μυστήριου κορακιού, ο Eric ξαναέρχεται στη ζωή και θυμάται τον θάνατό του. Αποφασισμένος να μην αφήσει ατιμώρητες τις πράξεις των δολοφόνων τους, αρχίζει και ξετυλίγει το κουβάρι των ιθύνοντων. Φτάνει μέχρι τα υψηλά κλιμάκια των εγκληματιών της πόλης με τη βοήθεια του αστυνόμου Albrecht, αναζητώντας εκδίκηση. Παράλληλα, προστατεύει τη μικρή Sarah που είχε σαν κόρη του όσο ζούσε.
Ως ταινία, είναι ακριβώς αυτό που χρειαζόταν ο τότε εμπορικός κινηματογράφος για να «νομιμοποιήσει» τη σκοτεινή υποκουλτούρα στο σελλιλόιντ του και να την «κανονικοποιήσει» στα μυαλά των πολλών. Αναφορές στο Κοράκι του Edgar Allan Poe. Φιγούρες ντυμένες με μαύρο δέρμα. Γοτθικές εικόνες νεκροταφείων. Η εκδίκηση και ο αγνός έρωτας που υπερνικούν τις εικόνες παρακμής μιας πόλης η οποία κρέμεται από μια κλωστή. Όλα αυτά, ρομαντζάρουν το ‘90s goth όπως του πρέπει. Και στα χέρια του Proyas γίνεται μια ταινία που συνδυάζει αγνό λυρισμό με καντάρια badassery.
Στο πρόσωπο του Brandon Lee μια ολόκληρη γενιά βρήκε ένα ιδανικό είδωλο. Αυτό του χαρισματικού και ετοιμόλογου εκδικητή με την ευαίσθητη ψυχή, έναν αντι-υπερήρωα με εμφανή την τραγωδία του. Ένα πνεύμα που δρούσε από αγάπη αλλά μπορούσε να γίνει ο χειρότερος εφιάλτης σου αν βρίσκεσαι στη λάθος πλευρά.
Στο πρόσωπο του Brandon Lee μια ολόκληρη γενιά βρήκε ένα ιδανικό είδωλο, αυτό του χαρισματικού και ετοιμόλογου εκδικητή με την ευαίσθητη ψυχή, έναν αντι-υπερήρωα με εμφανή την τραγωδία του
Οι σκηνές που σολάρει στην κιθάρα πριν τη σπάσει πάνω στον ενισχυτή στην ταράτσα και η φιγούρα του να καταρρέει στον τάφο της αγαπημένης του δε σε αφήνουν ασυγκίνητο, όσο και να προσπαθήσεις. Το σκοτεινό soundtrack εξακολουθεί να μας ανατριχιάζει, περιλαμβάνοντας σπουδαία τραγούδια. Μεταξύ αυτών, ο ύμνος Burn των The Cure και η grande διασκευή του Dead Souls των Joy Division από τους Nine Inch Nails.
Είναι δύσκολο να δούμε το μέγεθος του αντίκτυπου που είχε το Κοράκι στη συνείδηση του κοινού. Ακόμα και αν μετρήσουμε τους ανθρώπους που ντύθηκαν σαν τον Brandon Lee για Halloween και Απόκριες, δε θα μπορέσουμε να το αντιληφθούμε. Όσο και να ακούσουμε το Brandon Lee των 69 Eyes και το Black Ghost των δικών μας W.E.B. Όσο και να δούμε gifs στο διαδίκτυο, όσο και η εικόνα του πύρινου κορακιού να στέκει ως σύμβολο εκδίκησης στα μυαλά μας. Εξακολουθεί να είναι μια κορυφή σκοτεινή και υπέρλαμπρη σε όλη την παραδοξότητα του συνδυασμού αυτών των δύο.
Από εκείνα τα Χριστούγεννα του 2004 που το είδα σε φθαρμένη βιντεοκασέτα στις Σέρρες και τον Γενάρη του 2006 όταν το πήρα σε αμερικάνικο DVD μέχρι σήμερα, ξέρω ως Φοίβος ότι κάθε φορά που ακούω It Can’t Rain All The Time, όχι μόνο θα παίρνω δύναμη και θα συγκινούμαι, αλλά θα λέω μέσα στο κεφάλι μου «…Eric?».
Artist: Sober On Tuxedos
Album: Good Intentions
Label: Heaven Music
Release Date: 11/12/2020
Genre: Nu Metal, Metalcore
Movie: The Crow
