Έχω μεγαλώσει με “Το Κοράκι”. Είναι μια από τις πολύ αγαπημένες μου ταινίες και ο λόγος που ασχολήθηκα με την πιο σκοτεινή αισθητική. Για όνομα του Θεού, δύο αφιερώματα έχω γράψει σε αυτό το site και στην πρόσφατη προβολή του στο Midnight Express έκλαιγα σα μωρό. Σημαίνει πολλά αλλά για να είμαι δίκαιος, δεν είμαι από αυτούς που θα απέρριπταν εξαρχής μια προσπάθεια επαναφήγησης της ιστορίας του Eric Draven. Ακόμα και η ιδέα της μεταφοράς του κόμικ σε ένα σχεδόν αφηρημένο animation με βρίσκει να ενθουσιάζομαι. Όμως στο remake με πρωταγωνιστή τον Bill Skarsgård τα φίδια με έζωσαν από νωρίς.

Από το 2009 η συγκεκριμένη ταινία θέλει να γυριστεί. Σκηνοθέτες παραιτούνται διαρκώς από το project όπως και οι πρωταγωνιστές. Σε σημείο που φαίνεται πως οι παραγωγοί κανούν κουμάντο και όχι κάποιος δημιουργός με πραγματική κάψα. Αν ο John Woo έλεγε ότι θέλει να επιχειρήσει ένα remake, εγώ θα τσίριζα. Όμως κανείς από τους εμπλεκομένους δε φαίνεται να το ήθελε πραγματικά. Μέχρι που ο Rupert Sanders (ο οποίος έχει φάει πολύ λάσπη για το αξιοπρεπέστατο “Ghost In The Shell”) δέχεται να κυλιστεί στη λάσπη. Και ναι, κυλιέται. Πολύ.

The Crow (2024)| Film review: Στα όρια της ντροπής

Στο σενάριο της ταινίας, ο Eric και η Shelly γνωρίζονται σε ένα κέντρο αποτοξίνωσης. Αυτός έχει περάσει μια βαθιά τραυματική ζωή, εκείνη κυνηγιέται από έναν μεγαλοβαρώνο ναρκωτικών καθώς έχει αποδεικτικά στοιχεία που θα τον καταστρέψουν. Αποδρούν από το ίδρυμα και βυθίζονται στην καψούρα τους, στα ναρκωτικά και στη μουσική. Όμως τα δίχτυα του αρχικακού τους αρπάζουν και τους στέλνουν στον άλλο κόσμο. Μέχρι τουλάχιστον ο Eric να γυρίσει και να αναζητήσει τους υπαίτιους για να τους εκδικηθεί. Και στην πορεία να μάθει κάποιες αλήθειες που θα τον σοκάρουν.

Θα μπορούσα να δεχτώ την προσπάθεια να ξαναγραφτεί η ιστορία του Κορακιού με νέους όρους αν αυτό πρώτα και κύρια έδειχνε σεβασμό στην μυθολογία του Barr. Αυτή όμως πετιέται από το παράθυρο στο όνομα του franchise. Έτσι, αντί για γοτθική εικονογραφία και τραγικό ρομαντισμό έχουμε μια σύγχρονη sadboy αισθητική που δεν επικεντρώνεται πουθενά, είναι εξίσου σκοτεινή με ένα μέτριο βιντεοπαιχνίδι και δεν έχει πάθος σε τίποτα. Αν και η φωτογραφία ώρες-ώρες δείχνει ότι κάτι καλύτερο θα μπορούσε να γίνει, αυτό δε συμβαίνει ποτέ.

Γιατί δεν ξέρει τι θέλει να κάνει με αυτά που της δίνονται και ως εκ τούτου κάνει διαρκώς κύκλους γύρω από τα ίδια θέματα. Χρησιμοποιεί άστοχα τη μεταφυσική χροιά και το soundtrack πιθηκίζοντας τη σαφή και οριοθετημένη αισθητική της πρωτότυπης ταινίας. Παρατραβά τις όψεις του σεναρίου που δεν ενδιαφέρουν κανέναν και μειώνει τον αντίκτυπο των κορυφώσεων. Και ενδιάμεσα για να κρύψει τις ατέλειές του, προσφέρει παράλογα πολύ αίμα. Το πρωτότυπο δε χρειάστηκε χυμένα σπλάχνα και σπασμένα κόκκαλα για να είναι γκροτέσκο. Αυτό παραπροσπαθεί και αποτυχάνει. Έτσι κάθε σκηνή που περιλαμβάνει αιματοχυσία δε «δένει» με το υπόλοιπο κάδρο αλλα καταλήγει να το λεκιάζει.

Αν κάτι, επιπλέον με εξοργίζει στη συγκεκριμένη ταινία, είναι η παντελής έλλειψη χημείας μεταξύ του Bill Skarsgård και της FKA Twigs. Το μόνο που εκπέμπουν είναι μια λαγνεία, ένα κοινό τραύμα και τίποτα που να τους δένει στο επίπεδο που δικαιολογεί όλο το υπόλοιπο σενάριο. Φαίνονται σχεδόν αμήχανοι στο να δεθούν ή να υπερτονίσουν έναν έρωτα που ξεπερνά το θάνατο. Στην πρωτότυπη ταινία ο Eric χαιδεύει τη Shelly τόσο τρυφερά που σε πείθει ότι φοβάται μην τη ραγίσει, την κοιτάει ως ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του κόσμου. Εδώ τίποτα από αυτά δεν ισχύει.

Και μιλώντας συγκεκριμένα περί του Skarsgård, δε λέω. Είναι ένα από τα μεγάλα νέα ονόματα του star system και δικαιολογημένα. Αλλά αν κάποιος δει αυτήν την ταινία ως πρώτη επαφή μαζί του δε θα πειστεί. Γιατί φαίνεται σα να μη θέλει να είναι πραγματικά εκεί καθόλη τη διάρκεια της ταινίας. Κάνει ό, τι καλύτερο μπορεί, όμως δεν είναι δοσμένος. Γιατί μέσα του δεν πιστεύει στην ταινία παρά μόνο στα λεφτά που θα του δοθούν. Και είναι κρίμα.

Μια σαφής «ταινία παραγωγών» που αντί να μιλήσει για τον τραγικό έρωτα, απευθύνεται σε edgy gamers που μόλις δουν βαμμένο μάτι και κατάνα θα βιαστούν να ταυτιστούν. Και θα μπορούσε να έχει γίνει κάτι τουλάχιστον μέτριο αλλά με συμπαθητικές ιδέες και –προπάντων- σεβασμό. Ντροπή.

Artist: Sober On Tuxedos

Album: Good Intentions

Label: Heaven Music

Release Date: 11/12/2020

Genre: Nu Metal, Metalcore

Movie: The Crow

Duration: 111′

Year: 2024

Director: Rupert Sanders

Genre(s): Action, Crime, Fantasy, Romance, Horror

Bill Skarsgård, FKA Twigs, Danny Huston

The Crow

1.0

Παρά τη δυναμική του ονόματος και τις προσδοκίες, το νέο "The Crow" χάνει τον πυρήνα της αυθεντικής ιστορίας. Αντί για ένα συγκινητικό ταξίδι, παραδίδει μια άψυχη, επιφανειακή εκδοχή που δεν αγγίζει ούτε την καρδιά ούτε το μυαλό του θεατή.

Share.
Χρησιμοποιούμε cookies για να εξατομικεύουμε το περιεχόμενο και τις διαφημίσεις, να παρέχουμε λειτουργίες κοινωνικών μέσων και να αναλύουμε την επισκεψιμότητά μας. Μοιραζόμαστε επίσης πληροφορίες σχετικά με τη χρήση του ιστότοπού μας με συνεργάτες μας στα κοινωνικά μέσα, τη διαφήμιση και την ανάλυση δεδομένων. View more
Cookies settings
Αποδοχή
Απόρριψη
Πολιτική Απορρήτου
Privacy & Cookies policy
Cookie name Active

Όροι Χρήσης

Η εταιρεία DEPART (εφεξής «Εταιρεία»), ιδιοκτήτρια του παρόντος διαδικτυακού τόπου (εφεξής «Διαδικτυακός Τόπος»), προσφέρει τις υπηρεσίες της υπό τους κάτωθι όρους χρήσης. Η Εταιρεία διατηρεί το δικαίωμα να ενημερώνει ή να τροποποιεί τους όρους χρήσης οποτεδήποτε χωρίς προηγούμενη ειδοποίηση. Παρακαλείστε να ελέγχετε τακτικά τους όρους χρήσης για τυχόν αλλαγές. Η χρήση του Διαδικτυακού Τόπου συνιστά αποδοχή των παρακάτω όρων.

1. Χρήση του Διαδικτυακού Τόπου

Η πρόσβαση και η χρήση του Διαδικτυακού Τόπου υπόκεινται στους παρόντες όρους χρήσης. Οι χρήστες οφείλουν να διαβάσουν προσεκτικά τους όρους αυτούς. Σε περίπτωση που δεν συμφωνούν, καλούνται να μην κάνουν χρήση των υπηρεσιών ή του περιεχομένου του Διαδικτυακού Τόπου.

2. Δικαιώματα Πνευματικής Ιδιοκτησίας

Όλο το περιεχόμενο του Διαδικτυακού Τόπου, συμπεριλαμβανομένων κειμένων, γραφικών, εικόνων και αρχείων, αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία του DEPART και προστατεύεται από την ελληνική και διεθνή νομοθεσία. Η αναπαραγωγή, διανομή, τροποποίηση ή χρήση του περιεχομένου για εμπορικούς σκοπούς απαγορεύεται χωρίς την έγγραφη άδεια της Εταιρείας. Επιτρέπεται η αποθήκευση και χρήση τμημάτων του περιεχομένου αποκλειστικά για προσωπική και μη εμπορική χρήση, υπό την προϋπόθεση ότι διατηρείται η ένδειξη προέλευσης από τον Διαδικτυακό Τόπο.

3. Ευθύνη Χρήστη

Οι χρήστες φέρουν την ευθύνη για οποιαδήποτε ζημία προκαλείται στον Διαδικτυακό Τόπο ή στην Εταιρεία λόγω αθέμιτης ή κακής χρήσης του περιεχομένου ή των υπηρεσιών του.

4. Περιορισμός Ευθύνης

To DEPART δεν φέρει ευθύνη για οποιαδήποτε άμεση ή έμμεση ζημία προκύψει από τη χρήση του Διαδικτυακού Τόπου. Το περιεχόμενο παρέχεται «ως έχει» και χωρίς εγγύηση ως προς την ακρίβεια, την πληρότητα ή τη διαθεσιμότητά του. Η Εταιρεία δεν εγγυάται ότι οι υπηρεσίες θα παρέχονται αδιάλειπτα ή χωρίς σφάλματα.

5. Υπερσύνδεσμοι (Links)

Ο Διαδικτυακός Τόπος ενδέχεται να περιέχει συνδέσμους προς άλλους ιστότοπους. Το DEPART δεν ευθύνεται για το περιεχόμενο, τις υπηρεσίες ή την πολιτική προστασίας προσωπικών δεδομένων των ιστότοπων αυτών. Ο χρήστης έχει την ευθύνη να ενημερώνεται για τους όρους χρήσης των εν λόγω ιστότοπων.

6. Cookies

Ο Διαδικτυακός Τόπος ενδέχεται να χρησιμοποιεί cookies για τη βελτίωση της εμπειρίας πλοήγησης. Ο χρήστης μπορεί να ρυθμίσει τον περιηγητή του ώστε να απορρίπτει τα cookies ή να ειδοποιείται για τη χρήση τους. Για περισσότερες πληροφορίες, μπορείτε να επικοινωνήσετε στο privacy@depart.gr.

7. Εφαρμοστέο Δίκαιο και Δικαιοδοσία

Οι παρόντες όροι διέπονται από το ελληνικό δίκαιο. Οποιαδήποτε διαφορά προκύψει από τη χρήση του Διαδικτυακού Τόπου, αρμόδια είναι τα δικαστήρια της Αθήνας.

Επικοινωνία

Για οποιαδήποτε ερώτηση ή ζήτημα που άπτεται νομικών ή ηθικών θεμάτων, μπορείτε να επικοινωνήσετε με την Εταιρεία μέσω email στο privacy@depart.gr.
Save settings
Cookies settings
Exit mobile version