David Bowie: Το πιο λαμπρό άστρο στον ουρανό
Το να χαρτογραφήσεις ένα βίο όπως αυτόν του David Bowie είναι κάτι που έχει επιχειρηθεί άπειρες φορές. Αλλά εν τέλει ακόμα κι ο καλύτερος βιογράφος δεν μπορεί να προσεγγίσει το ιερό τέρας της μουσικής. Άλλαξε τον ρου της pop μουσικής ιστορίας και της rock εν γένει. Και ήταν ένα από τα πλέον γοητευτικά όντα σε ολόκληρη την ανθρώπινη ιστορία.
Εν είδει αναμνήσεων επιλέγουμε 8 αγαπημένες μας ημερομηνίες από τη ζωή του. 8 όπως η μέρα του Γενάρη που ήρθε στον κόσμο. Όχι, τα στανταράκια όπως γέννηση, θάνατο, γάμο κλπ. Αυτό θα ήταν προσβολή στον μεγάλο David. Αντιθέτως, διαλέγουμε ανάμεσα σε αυτές που φαίνονται είτε άμεσα είτε έμμεσα συνδεδεμένες με το ποιος ήταν ο Bowie για εμάς. Γιατί αυτό είναι το μόνο αληθινό και ο πλησιέστερος στην ακρίβεια τρόπος να βιωθεί ένας τόσο σπουδαίος καλλιτέχνης.
Η ΓΡΟΘΙΑ ΠΟΥ "ΓΕΝΝΗΣΕ" ΤΟ ΜΑΤΙ-ΣΗΜΑ ΚΑΤΑΤΕΘΕΝ
Ο μικρός Davie Jones στα 15 του έχει μεγάλη επιτυχία στις κοπέλες. Τόσο που προκαλεί τον φθόνο των συμμαθητών και των φίλων του. Ένας από αυτούς, ο George Underwood αποδεικνύεται κάπως πιο οξύθυμος. Ένας καυγάς του με τον Davie για τα μάτια μιας κοπέλας τους οδηγεί στα χέρια. Μια μπουνιά στο μάτι του Jones θα του προκαλέσει σοβαρό πρόβλημα στο μάτι. Οχτώ μήνες οι γιατροί επιχειρούν να του το σώσουν. Ως αποτέλεσμα, η υπερφυσικά διασταλμένη κόρη του, σήμα κατατεθέν του.
Η ΑΡΧΗ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ
Κάθε αρχή και αλλόκοτη. Και όταν μιλάμε για μια περίπτωση όπως αυτή του Bowie, το αλλόκοτο διαφέρει. Το ντεμπούτο του κυκλοφορεί από την Deram Records. Αντί, όμως, για μια από τις μετέπειτα περσόνες του ή τους πειραματισμούς του, εδώ συναντάμε κάτι διαφορετικό. Ένα εικοσάχρονο ομορφόπαιδο το οποίο ναι μεν έχει μελωδική φωνή αλλά είναι σχεδόν συνηθισμένο. Οι Αράχνες του Άρη ακόμη εκκολάπτονταν στα αυγά τους ενώ ο Λευκός Λεπτός Δούκας δεν είχε κατακτήσει τον τίτλο ευγενείας του. Αλλά εδώ ακούγεται για πρώτη φορά η φωνή του Bowie από τα αυλάκια του βινυλίου. Και αυτό από μόνο του είναι κοσμοϊστορικό.
ZIGGY STARDUST: ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΝΤΙΟ ΣΤΟ HAMMERSMITH ODEON ΚΑΙ Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ
Οι Spiders From Mars και ο χαρισματικός frontman τους Ziggy Stardust αλώνουν τον κόσμο. Οι φανς παραληρούν μπροστά στον ψηλόλιγνο κοκκινομάλλη. Ο άνθρωπος πίσω από τον Ziggy όμως έχει βαρεθεί αυτόν τον χαρακτήρα. Το τελευταίο live της περιοδείας στο Hammersmith Odeon θα αποτελέσει τόπο πένθους.
Ένα πένθος που θα αποτυπωθεί από την κάμερα του D. A. Pennebaker. Και αυτό επειδή ο Ziggy/Bowie ανακοινώνει πως αυτό ήταν. Τέλος. Οι συναυλίες, το συγκρότημα, όλα. Η υστερία που ακολουθεί είναι πρωτοφανής. Και η εκτέλεση του My Death από αυτήν την εμφάνιση ραγίζει τα πάντα.
Η ΕΠΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ
Έχει ξεκινήσει σταδιακά να κατακτά τον μουσικό κόσμο ο Bowie; Αδιαμφισβήτητα. Μπορεί να μείνει εκεί; Σίγουρα όχι. Είναι ονείρωξη της πλειοψηφίας των φανς; Ναι. Τι μένει; Να πρωταγωνιστήσει σε μια ταινία. Ως αυτό που πραγματικά είναι. Ένας εξωγήινος που έπεσε στη Γη. Όχι ο Ziggy όμως, αυτόν τον βαρέθηκε. Στο The Man Who Fell To Earth προσεγγίζει με ευθραυστότητα και γοητεία το αλλόκοσμο πλάσμα που γοητεύει όσους έρχονται σε επαφή μαζί του.
Μπορεί να προσαρμοστεί όμως; Και τι τίμημα θα έχει αυτό; Ένα αριστούργημα πειραματικού κινηματογράφου που μόνο ο Bowie θα μπορούσε να στηρίξει με τέτοιον τρόπο, όσο ταλέντο κι ας έχει ο Nicolas Roeg.
ΒΕΡΟΛΙΝΟ, ΑΠΕΞΑΡΤΙΣΗ, ΕΚΤΟΞΕΥΣΗ ΚΑΙ IGGY
Ο Bowie και ο Iggy Pop βλέπουν την καταστροφή να έρχεται με την υπερταχεία καταπάνω τους. Ή σταματούν τα ναρκωτικά ή φεύγουν στο απόγειο της δόξας τους. Θεωρώντας πως δεν έχουν καταφέρει όλα όσα θα ‘θελαν, αποφασίζουν να καθαρίσουν. Φεύγουν για Βερολίνο. Κι εκεί ο Bowie θα βρει χώρο έκφρασης για να πειραματιστεί με μουσικές και φιλοσοφίες. Αποκρυφισμός, krautrock, διαφορετικές αισθητικές από όσες ζούσε μέχρι τότε. Για άμεσο κόψιμο των ναρκωτικών, ούτε λόγος. Αλλά κυκλοφορεί τρεις ιστορικούς δίσκους όπως το Low, το Heroes και το Lodger. Και μαθαίνει την ιστορία της Christiane F η οποία τον συγκλονίζει.
FROM A KING TO THE KING... OF QUEEN
Στα 80s ο Bowie έχει μετατραπεί στο θρύλο που όλοι γνωρίζουμε έως και σήμερα. Το δε πέρασμά του σε πιο ποπ μονοπάτια μόνο την άνοδο του έφερε, σε φήμη και έμπνευση. Έχοντας χτίσει όλο αυτό το οικοδόμημα, δείχνει το βεληνεκές του και με άλλους τρόπους. Η συμμετοχή του στη μνημόσυνο συναυλία για τον Freddie Mercury είναι ένα τέτοιο παράδειγμα.
Σε ένα κατάμεστο Wembley ο Starman εμφανίζεται χαμογελαστός για να ερμηνεύσει το Under Pressure. Στο πλάι του, η βασίλισσα της εκκεντρικής ποπ Annie Lenox. Και σε μια βραδιά που περιελάμβανε την αφρόκρεμα του μουσικού στερεώματος ως καλεσμένους, ο Bowie μαγνητίζει. Τόσο που δεν μπορεί κανείς να καταλάβει αν το βλέμμα της Lenox στην αγκαλιά τους στο κλείσιμο είναι λόγω της ερμηνείας ή της σαγήνης του Bowie. Τέσσερις μέρες μετά, μάλιστα θα παντρευόταν την Iman στην Ελβετία. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα.
ΜΙΑ ΔΥΝΑΜΗ ΔΙΧΩΣ ΟΡΙΑ
Το φαινόμενο David Lynch δεν έχει ακόμα γιγαντωθεί στη σημερινή του έκταση. Το Lost Highway, μια από τις πλέον κλασικές ταινίες του εφιαλτικού σουρεαλισμού κάνει πρεμιέρα στη Γαλλία. Και οι θεατές έρχονται αντιμέτωποι με την κατάλληλη εισαγωγή. Μια έρημη νυχτερινή λεωφόρος διασχίζεται από ένα ταχύτατο αμάξι. Και σαν γοητευτικός δολοφόνος ο Bowie μας εισάγει στον κόσμο του. Το I’m Deranged ακόμα και σήμερα προκαλεί ανατριχίλες.
Σε ένα soundtrack αποτελούμενο εκτός από τη μουσική του Angelo Badalamenti από κομμάτια των Rammstein, Lou Reed και Marilyn Manson μεταξύ άλλων, ο Bowie ξεχωρίζει. Έχει ξανασυνεργαστεί με τον Brian Eno στο πειραματικό industrial album Outside. Support του οι Nine Inch Nails. Έχει αποδείξει πως δεν έχει όρια. Και ακόμα και η μοντέρνα τέχνη είναι δική του υπόθεση. Δίχασε. Αλλά με τον καιρό αποδείχθηκε πως ήξερε. Περισσότερο απ’ όλους.
H ΕΚΡΗΚΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
Ο Bowie έχει χρόνια να δώσει σημεία καλλιτεχνικής ζωής. Από το 2004 όταν και χειρουργήθηκε στην καρδιά έχει αποσυρθεί από το προσκήνιο. Και εκτός από σκόρπιες στουντιακές συμμετοχές, μόνο αστικοί θρύλοι κυκλοφορούν σχετικά με τη ζωή του. Το παιχνίδι που θα έπαιζε στο κοινό ανήμερα των γενεθλίων του κανείς δεν το περίμενε.
Γιατί στα 66α γενέθλιά του αποκαλύπτει το νέο του single από το επερχόμενο The Next Day. Έχει υποχρεώσει άπαντες εμπλεκόμενους σε άκρα μυστικότητα. Και ξαφνικά όλος ο κόσμος ανήκει ξανά στον Bowie. Τόσο με αυτό το φόρο τιμής στις glam μέρες του όσο και στον ακραίο πειραματισμό του κύκνειου Blackstar. Τι, νομίζατε πως θα αναφερθώ στο θάνατό του ως σημαντική ημερομηνία; Δε σφάξανε. Ακόμα περιμένω να ξυπνήσω και να μάθω πως αναστήθηκε και θα κυκλοφορήσει νέο δίσκο. Αλήθεια.
