Τι θα κάνω με αυτούς τους Def Leppard, ούτε’γω δεν έχω αποφασίσει, ακόμα και τώρα που γράφω τις γραμμές για το “Drastic Symphonies“. Το ζύγι πάει από τη μία μεριά και ξαφνικά πετάγεται στην άλλη. Στους Leppard συμβαίνει το εξής που με μπερδεύει. Έχεις τον περσινό δίσκο τους που κόπιασαν 7 χρόνια για να τον βγάλουν στα ράφια των δισκοπωλείων, έχεις όμως στο ενδιάμεσο δυο live κυκλοφορίες για να μη ξεχάσουν την ύπαρξή και οι ίδιοι οι fans τους.
Δυσκολεύεσαι να τους κατηγορήσεις για απραξία. Αν θες να το κάνεις όμως κανείς δε θα διαφωνήσει μαζί σου. Επίσης έχεις στα χέρια σου το νέο δίσκο τους μετά από μια επταετία και πριν περάσουν λίγοι μήνες έρχονται και σου φοράνε μια ακόμα νέα κυκλοφορία. Πριν καν γυρίσει πολλές φορές το cd του “Diamond Star Halos” στο player σου (δε θα περίμενα πρόταση με τη λέξη cd να ακουστεί τόσο old school).
Η δικαιολογία είναι έτοιμη στα χείλη της μπάντας που κάνει και τον πιο αυστηρό κριτή να πειστεί. «Όταν σου γίνεται πρόταση για να συνεργαστείς με τη Βασιλική Φιλαρμονική Ορχήστρα του Λονδίνου δε το σκέφτεσαι δεύτερη φορά. Απαντάς θετικά» και θα συμφωνήσω. Παραείναι καλή ευκαιρία για να την προσπεράσεις.
Και έχουμε το “Drastic Symphonies” λίγα μόλις μηνάκια μετά το έμπα του 2023. Ήρθε και η σειρά της μπάντας από το λαϊκό Σέφιλντ των ροζιασμένων χεριών και της Χαλυβουργίας για να συνεργαστεί με μια συμφωνική ορχήστρα. Not bad, not bad at all όπως θα έλεγε και ο Michael Scott του The Office.
Όταν σου γίνεται πρόταση για να συνεργαστείς με τη Βασιλική Φιλαρμονική Ορχήστρα του Λονδίνου δε το σκέφτεσαι δεύτερη φορά. Απαντάς θετικά
Τι γίνεται με το εγχείρημα; «Αξίζει τελικά τα λεφτά του;» είναι η βασική ερώτηση σε εποχές μεγάλων στερήσεων. Το comme ci, comme ca από τη χώρα των Ραφάλ τριγύριζε στην ατμόσφαιρα καθ’ όλη τη διάρκεια του “Drastic Symphonies”. Να φταίει η επιλογή των κομματιών; Ή μήπως η άστοχη εκτέλεση κάποιων από αυτά; Χωρίς να ξετρελαθώ απόλαυσα περισσότερο τα τραγούδια από την υποτιμημένη περίοδο των Leppard, μετά τα μεγαλεία των ’80s.
Το ανατολίτικο “Turn to Dust” από το “Slang” ή το “Kings of the World” του 2011 δίνουν ένα κάποιο νόημα στην αγορά του. Το ίδιο συμβαίνει στα πολύ πρόσφατα “Angels (Can’t Help You Now)” και “Goodbye For Good This Time” με το αμυδρό εστέτ του “I Don’t wanna miss a thing” των Aerosmith.
Για το “Drastic Symphonies” oι Leppard άπλωσαν ένα δίχτυ από τη μακρινή εποχή του “High & Dry” ως το περυσινό “Diamond Star Halos”. Δικαιολογείται έτσι η απουσία πολλών αγαπημένων τραγουδιών. Η ένστασή μου στα fan favorite τραγούδια που «επιβίωσαν» για την τελική λίστα είναι πως θα έπρεπε να τα «περιποιηθούν» διαφορετικά. Το συμφωνικό στοιχείο έχει πάρει τη θέση της κιθάρας και μόνο το “Gods of War” είναι κοντά στα θέλω μου.
Η ένστασή μου στα fan favorite τραγούδια που «επιβίωσαν» για την τελική λίστα είναι πως θα έπρεπε να τα «περιποιηθούν» διαφορετικά
Στο “Pour Some Sugar On Me” σκεφτόμουν πως δε θα είμαι ο μόνος που θα τον πιάσει νευρικό γέλιο όταν ακούσει τον Joe Elliot να κάνει ντουετάκι με την Emm Gryner. Ο frontman των Def Leppard κάνει ντουέτο και στα υπόλοιπα τραγούδια συνοδεύοντας τον… ίδιο του τον εαυτό μιας και για τις ηχογραφήσεις χρησιμοποιήθηκαν τα αρχικά tapes.
Ο τελικός αριθμός των δεκαέξι συνολικά τραγουδιών ικανοποιεί. Καθήκον σου είναι να το εκμεταλλευθείς στο έπακρο όταν κοτζάμ Βασιλική Ορχήστρα συνεργάζεται μαζί σου. Μια ορχήστρα που έχει κάνει πρότζεκτ για τον βασιλιά Elvis, τον Έλβις των φτωχών (Roy Orbison), τους Beach Boys και την Aretha Franklin μεταξύ πολλών άλλων.
Παραγωγός σε αυτά τα μεγαλειώδη εγχειρήματα ήταν ο Nick Patrick που δε θα μπορούσε να λείψει από το «Drastic Symphonies» και μαζί με τον παλιό γνωστό της “Λεοπάρδαλης”, Ronan McHugh, παρέδωσαν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Οι Def Leppard είναι χρόνια στην πιάτσα με τα πάνω και τα κάτω τους. Οι ίδιοι δεν έκρυψαν ποτέ πως δε φοβούνται αλλά απολαμβάνουν να ακολουθούν διαφορετικά μουσικά μονοπάτια και το “Drastic Symphonies” είναι ένα από αυτά. Για ένα συγκρότημα που ψάχνει (;;) να ζήσει ξανά τις δόξες του παρελθόντος είναι μια εκλογικευμένη κίνηση είτε ο κόσμος «τσιμπήσει» είτε όχι.
Artist: Sober On Tuxedos
Album: Good Intentions
Label: Heaven Music
Release Date: 11/12/2020
Genre: Nu Metal, Metalcore
Artist: Def Leppard
Album: Drastic Symphonies
Label: Bludgeon Riffola, Mercury
Release Date: 19/05/2023
Genre: Glam Metal, Glam Rock
1. Turn to Dust
2. Paper Sun
3. Animal
4. Pour Some Sugar on Me (stripped version)
5. Hysteria
6. Love Bites
7. Goodbye for Good This Time
8. Love
9. Gods of War
10. Angels (Can’t Help You Now)
11. Bringin’ On the Heartbreak
12. Switch 625
13. Have You Ever Needed Someone So Bad
14. Too Late for Love
15. When Love & Hate Collide
16. Kings of the World
Producer: Nick Patrick, Ronan McHugh
Def Leppard: Joe Elliott (Φωνή, κιθάρα, πλήκτρα, πιάνο), Phil Colen (Κιθάρα, φωνή), Vivian Campbell (Κιθάρα, φωνή), Rick Savage (Μπάσο, πλήκτρα, φωνή), Rick Allen (Τύμπανα)
Additional Musicians: Royal Philharmonic Orchestra
Def Leppard: Def Leppard (OW) | Facebook | Instagram | Twitter | YouTube | Spotify | Apple Music | Soundcloud | TikTok | Amazon Music
Def Leppard
Οι Def Leppard είναι χρόνια στην πιάτσα με τα πάνω και τα κάτω τους. Οι ίδιοι δεν έκρυψαν ποτέ πως δε φοβούνται αλλά απολαμβάνουν να ακολουθούν διαφορετικά μουσικά μονοπάτια και το "Drastic Symphonies" είναι ένα από αυτά. Για ένα συγκρότημα που ψάχνει (;;) να ζήσει ξανά τις δόξες του παρελθόντος είναι μια εκλογικευμένη κίνηση είτε ο κόσμος «τσιμπήσει» είτε όχι.
