Οι Πτέρυγα 3 είναι από τις μπάντες που δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις. Μπορεί ως σχήμα να μη μετράνε πολλά χρόνια πορείας. Ωστόσο, ο καθένας τους ξεχωριστά, έχει γράψει τα χιλιόμετρά τους στον χώρο της underground rock/punk σκηνής. Πέρασαν κιόλας δύο χρόνια από την τελευταία φορά που τους είδαμε στο σανίδι. Και αυτή η αναμονή έλαβε τέλος το Σάββατο 24/2, στη σκηνή του Death Disco. Μάλιστα, αυτή τους η εμφάνιση ολοκλήρωσε και το πρώτο τους μίνι τουρ.
Το live ξεκίνησε στις 21:45 σε έναν ήδη ασφυκτικά γεμάτο χώρο. Ο Βαγγέλης Τσίμος έδωσε σύνθημα για να ξεκινήσει το πάρτι όταν άρχισε να τραγουδάει το “Κάντε Λίγη Ησυχία Επιτέλους”. Το κοινό δε χρειάστηκε πολύχρόνο για να πάρει μπροστά. Από το πρώτο τραγούδι, το έδαφος σειόταν από τον ενθουσιασμό του. Στη συνέχεια ο Βαγγέλης αφιέρωσε λίγο χρόνο για να μας καλωσορίσει. Και να εκφράσει τη χαρά όλης της μπάντας, που βρίσκονταν μαζί μας ξανά μετά από τόσο καιρό.
Από το πρώτο κομμάτι μπορούσες να καταλάβεις ότι οι Πτέρυγα 3 ξέρουν να κερδίζουν το κοινό με το απολαυστικά δυναμικό τους παίξιμο. Εξίσου σημαντικός βέβαια, είναι και ο frontman τους (προφανώς). Με την εξαιρετική και λίγο θεατρική σκηνική του παρουσία, διοχετεύει μία απίστευτη ενέργεια στο κοινό. Σαν να επικοινωνεί μαζί του, εκμεταλλευόμενος και τον φανταστικό τους στίχο.
Δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα του κόσμου να τους κατηγοριοποιήσεις μουσικά. Το στιλ τους κινείται σε ένα ευρύ φάσμα μεταξύ σκληρού rock και μελωδικού ήχου με αρκετές punk πινελιές. Κάθε κομμάτι έχει τον δικό του χαρακτήρα και αυτό, συναυλιακά, βοηθάει τη συνολική εμπειρία του θεατή. Συνεχίσαμε με τα “Η Ιστορία της Τρίτης Πτέρυγας”, “Παραβολή Σε Σύγχυση Ελάσσονα”, “Προφητεία της Χαμένης Γενιάς” μέχρι το “Δειλοί Αυτόχειρες”. Τότε υποδεχθήκαμε στη σκηνή τον πρώτο καλεσμένο της βραδιάς, τον Αλέξανδρο Κουφαδάκη από τα “Αστικά Καβούκια”. Οι φωνές των δύο τραγουδιστών ταίριαξαν απολυτά και ο ενθουσιασμός του κοινού έφτασε στο peak του.
“Παράξενη Τρέλα”, “Πριν το Τέλος του Ουράνιου Τόξου” και ακολούθησε η δεύτερη καλεσμένη της βραδιάς. Η Αλίκη Πριόβολου των “Υeah!” ερμήνευσε το πρώτο αλλά και μοναδικό αγγλόφωνο κομμάτι του σετ, το “She’s Lost Control”. Με τη μελωδική της φωνή έπλασε μία όμορφη αντίθεση με τον σκληρό τόνο του Βαγγέλη.
“Τέλος της Αρχής”, “Θάνατοι” και ήρθε η ώρα για τον τρίτο και τελευταίο καλεσμένο, τον Γιώργο Λαγγουρέτο των αγαπημένων Magic de Spell. Ανέβηκε στη σκηνή μέσα σε χειροκροτήματά και φωνές, αναμενόμενα. Ως ανταπόδοση της αποθέωσης του, μας αντάμειψε με τα “Μοναξιά” της Κατερίνας Γώγου και “Ουλαλούμ”. Το δεύτερο το έχει τραγουδήσει ο Νικόλας Άσιμος σε στίχους Γιάννη Σκαρίμπα. Ο Λαγγουρέτος προκάλεσε ρίγη νοσταλγίας με τη χαρακτηριστική φωνή του.
“Πρόσωπα” αλλά φυσικά και το “Αβάσταχτο Aντίο στην Παιδική Αθωότητα”, το πιο πρόσφατο δηλαδή, και τέταρτο σε σειρά βίντεο κλιπ της μπάντας. Το οποίο, παρεμπιπτόντως, είναι εμπνευσμένο από το κλείσιμο του “Παράξενου” μπαρ το οποίο αποτέλεσε στέκι για αμέτρητο κόσμο.
Κλείσαμε με το “Αυλικός” ή έστω έτσι νομίζαμε γιατί η τεράστια απροθυμία του κόσμου να τους αποχωριστεί, οδήγησε τους Πτέρυγα 3 να πουν άλλη μία φορά “Αβάσταχτο Αντίο στην Παιδική Αθωότητα” μέσα σε φωνές ενθουσιασμού και χαράς.
Η πραγματικότητα είναι ότι σε ελάχιστα live έχω βρεθεί με το έδαφος να σείεται μονίμως κάτω από τα πόδια μoυ. Το Σαββατιάτικο live των Πτέρυγα 3 ήταν ένα από αυτά. Μου αφήσαν μια νοσταλγική γεύση, γλυκόπικρη σχεδόν. Μπορούν να σε αγγίξουν σε τόσο μεγάλο βαθμό ώστε να σε κάνουν από την αρχή μέχρι το τέλος να νιώθεις ένα μεγάλο αίσθημα οικειότητας. Σαν να βρέθηκες με παλιούς κάλους φίλους για να πιείτε και να μιλήσετε για εσάς τις ζωές σας. Εξάλλου, για μένα με έναν στίχο τους τα είπαν όλα «Ξέρεις χωράει μέσα σένα τσούγκρισμα η ζωή».
