Η περσινή εμφάνιση των SepticFlesh στο Ηρώδειο, μαζί με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών υπό τη διεύθυνση του Koen Schoots, αποτέλεσε έναν ιστορικό και καλλιτεχνικό θρίαμβο και αναμφίβολα ένα σημείο καμπής για τη metal σκηνή της χώρας. Η επιτυχία του εγχειρήματος ήταν τόσο μεγάλη που οδήγησε τους διοργανωτές να το επαναλάβουν και φέτος, αυτή τη φορά για δύο συνεχόμενες βραδιές, καθώς τα εισιτήρια της πρώτης συναυλίας εξαντλήθηκαν ξανά μέσα σε ελάχιστο χρόνο. Από τη σύνθεση του κοινού φέτος, φάνηκε πως η συγκεκριμένη εμπειρία έχει πλέον αρχίσει να ξεπερνά τα στενά όρια των φίλων της metal μουσικής και των οπαδών του συγκροτήματος.
Αυτό που βιώσαμε όσοι και όσες βρεθήκαμε στο Ηρώδειο την Παρασκευή ήταν κάτι πολύ περισσότερο από μια συναυλία των αγαπημένων Septicflesh. Ήταν μια σκοτεινή και συγκλονιστική παράσταση, με κάθε της λεπτομέρεια προσεκτικά σχεδιασμένη ώστε να προκαλεί δέος, με κυρίαρχο στοιχείο το ίδιο το Ηρώδειο και την Ακρόπολη που δεσπόζει από πάνω του.
Ο Seth και η ομάδα του εμφανίστηκαν στον Ιερό Βράχο ντυμένοι στα μαύρα, με το γνώριμο παρουσιαστικό και τα επιβλητικά τους κοστούμια. Μαυροντυμένα για την περίσταση ήταν και όλα τα μέλη της Κρατικής Ορχήστρας, καθώς και της παιδικής χορωδίας Libro Coro, που πρόσθεσε μια αίσθηση «σκοτεινής αθωότητας» σε αρκετές στιγμές της βραδιάς. Οι ενορχηστρώσεις ήταν προσεγμένες στην εντέλεια, επιτρέποντας στην Κρατική Ορχήστρα να συνυπάρχει αρμονικά και να αναδεικνύει τα συμφωνικά και δραματικά στοιχεία της μουσικής των SepticFlesh. Το ίδιο προσεκτικά σχεδιασμένα ήταν και οι κινήσεις, τα κοστούμια, ο φωτισμός και η συνολική σκηνική παρουσία του συγκροτήματος, που συνέθεταν όλα μαζί τα επιμέρους στοιχεία μιας σκοτεινής τελετουργίας.
Το setlist ήταν διαφορετικό από το περσινό, με τις συνθέσεις του “Modern Primitive” να έχουν κεντρική θέση, χάρη στον έντονα συμφωνικό χαρακτήρα του άλμπουμ. Κορυφαίες στιγμές της παράστασης ήταν εκείνες όπου τα growls του Seth εναλλάσσονταν με τον λυρισμό των καθαρών φωνητικών του Σωτήρη Βαγενά, όπως στο “Hierophant”. Σε αυτές τις συνθέσεις, η Ορχήστρα είχε την ευκαιρία να αποκτήσει πιο πρωταγωνιστικό ρόλο, ενισχύοντας τη συνολική εμπειρία. Φυσικά, δεν έλειψαν και τα πιο σκληρά “We, the Gods” και “Virtues of the Beast”, που ξεσήκωσαν το κοινό. Ειδική αναφορά αξίζει στη Fany Melfi και τις καθηλωτικές της ερμηνείες, όπως εκείνη στο “Amphibians”, το οποίο ακούσαμε ζωντανά για πρώτη φορά, καθώς και στις συμμετοχές της Αφροδίτης Πατουλίδου και του Vahan Galstyan με το αρμένικο ντουντούκ του.
Η πιο συγκινητική στιγμή της παράστασης ήταν το “Prometheus”. Οι επικλήσεις στον Δία ως από μηχανής Θεό απέκτησαν μια εντελώς διαφορετική διάσταση μέσα στο εμβληματικό Ηρώδειο, γεμίζοντας τον χώρο με έντονη συγκίνηση. Οι χαρακτηριστικές μελωδίες των “Anubis” και “Dark Art”, που έκλεισαν την εμφάνιση, δόνησαν τον Ιερό Βράχο με την καθολική συμμετοχή του κοινού, ενώ οι SepticFlesh, η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών και ο Koen Schoots αποχώρησαν συγκινημένοι, μέσα σε αποθέωση.
Η παράσταση των SepticFlesh στο Ηρώδειο αποτέλεσε και φέτος μια καθηλωτική εμπειρία. Ήταν μια δήλωση πολιτισμικής ταυτότητας, μια συμφωνική τελετή που ανέδειξε το metal ως τέχνη υψηλής αισθητικής και ουσίας. Το κοινό, από metalheads και λάτρεις της κλασικής μουσικής έως απλούς θεατές, μοιράστηκε μια σπάνια και ιερή εμπειρία, μια στιγμή όπου η συμφωνική metal συνομίλησε ισότιμα με την πολιτιστική κληρονομιά και την ιστορία που περικλείει το Ηρώδειο.
