Σχεδόν συνήθεια πια, αλλά ωραία συνήθεια. Σάββατο βράδυ στο Γκάζι και στο Temple. Και αυτήν τη φορά για ένα live, που όλα έδειχναν εξαρχής ότι θα είναι πραγματικά ωραίο. Οι Ulverkalt παρουσίασαν το δεύτερο άλμπουμ τους, και μαζί τους ήταν και οι Sevengill!
Ελευθερία Μαυροκεφάλου
Συντάκτρια
Αλέξανδρος Καταστρόφος
Φωτογράφος
Sevengill
Σιγά σιγά μαζεύτηκαν οι συνήθεις ύποπτοι, αλλά και άτομα, που ήθελαν να ακούσουν αλλά και να στηρίξουν τις δύο μπάντες και τους μουσικούς τους. Και πολύ γρήγορα, οι Sevegill εμφανίστηκαν δυναμικά. Γνωστοί πια στο Αθηναϊκό κοινό, και ζεστοί από τα τελευταία live τους, οι Sevengill έπιασαν αμέσως τον παλμό του κοινού.
Έχοντας μαζί τους και μέσα τους μελωδίες, που διαχέονται από progressive και post metal ηχοχρώματα, μας έδωσαν ένα ξεχωριστό δείγμα του τι σημαίνει να είσαι μία πραγματικά καλή μπάντα της underground σκηνής, με στόχους και έμπνευση. Όπως και το concept album τους με τίτλο “Sea”, που κυκλοφόρησε πριν ενάμιση περίπου χρόνο, έτσι και στην εμφάνισή τους στο Temple έδειξαν την ποιότητά τους ως μπάντα, αλλά και ηχητικά. Αφού ο ήχος πήγαζε από μέσα τους σαν μία ιστορία, σαν και αυτή του Sea.
Με λιγοστά φωνητικά, που αναδείκνυαν παραπάνω τον ήδη σαγηνευτικό ήχο τους, οι Sevengill έκαναν τα κεφάλια των λίγων – δυστυχών -, που ήταν εκεί, να κουνιούνται ρυθμικά και να βλέπουν ελπίδα στον ορίζοντα της Ελληνικής μουσικής σκηνής.
Unverkalt
Με συνέπεια στους χρόνους, οι Sevegill ολοκλήρωσαν το μουσικό διήγημά τους, ευχαριστώντας όσους ήμασταν εκεί, το χώρο και τους Unverkalt, και η σκηνή άρχισε να ετοιμάζεται για να παρουσιαστεί μπροστά μας το νέο άλμπουμ τους, “A Lump of Death: A Chaos of Dead Lovers”.
Έτσι, σιγά σιγά άρχισε να γεμίζει και ο χώρος επιτέλους! Έχοντας στο ενεργητικό του ήδη μία ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά και μία πορεία πολύ ενδιαφέρουσα, το συγκρότημα που μοιράζει τις στιγμές του ανάμεσα σε Αθήνα και Βερολίνο, ήταν εκεί για να μας χαρίσει μία γερή δόση του νέου του δίσκου.
Επιβλητικοί και άκρως δυναμικοί, μας είχαν ψήσει από καιρό για αυτό το βράδυ. Σαν ένα live μπάντας που αξίζει να ζήσεις. Με τους ήχους του “Terrible Secrets” στα αυτιά μας, υποδεχτήκαμε στην σκηνή του Τemple τους Unverkalt, οι οποίοι μας καλησπέρισαν με τη σειρά τους με το “Mass Hysteria”. Χωρίς πολλά-πολλά, λοιπόν, έγινε κατανοητό από την αρχή ότι το νέο άλμπουμ είναι ακριβώς αυτό, για το οποίο μας είχαν μιλήσει.
Μια σύντομη επιστροφή στα παλιότερα “The Boundary” και “Solitute II”, για να μας υπενθυμίσουν πόσο καλοί ήταν από το ξεκίνημά τους. Παράλληλα, όμως, φαινόταν και η εξέλιξή τους, που όπως είχαν δηλώσει πρόσφατα στη συνέντευξή τους στο Depart και στην αγαπημένη Τζώρτζια, είναι ένας από τους μακροπρόθεσμους σκοπούς τους.
Mε το “A Greater Evil” συνεχίστηκε η ζωντανή παρουσίαση – “αναπαράσταση’’ της ιστορίας του “A Lump Of Death: A Chaos Of Dead Lovers”. Η μουσική τους ήταν ηχηρή, αλλά το ίδιο ήταν και η σκηνική τους παρουσία. Χαμένοι στις μελωδίες τους, μαζί, να ζωντανεύουν το “Le Triomphe De La Mort” και να ενώνεται με το “Remnants Of The World” από τον πρώτο τους δίσκο.
Είχαν δημιουργήσει εξαρχής μία μαγική ατμόσφαιρα, οπότε όταν έπαιξαν το “Loathe & Love”, ένα από τα προσωπικά αγαπημένα μου, όλα εκτοξεύτηκαν. Συντονισμένοι και με τη frontwoman να απογειώνει κάθε νότα με τη φωνή της, φώτιζαν το σκοτάδι που μας διηγούνταν. Και σε εκείνες τις στιγμές, που τα όργανα ήταν πιο δυνατά από τα φωνητικά, θα δώσουμε το ελαφρυντικό, του πόσο καλοί μουσικοί είναι τα μέλη των Unverkalt και την ενέργεια που αποδέσμευαν προς εμάς.
Το “Below The Surface” έδωσε το φινάλε της βραδιάς, και το encore τους ήταν η λεπτομέρεια που χρειαζόταν για να λάμψει η νύχτα εκείνη περισσότερο. Γιατί οι Unverkalt φαίνεται ότι είναι μία μπάντα, που ξέρουν τι θέλουν και δουλεύουν μεθοδικά και μελωδικά για αυτό!
Και θα τα καταφέρουν!
Και στη Δήμητρα, που η φωνή της κάνει τον πόνο να μοιάζει χάδι, Χρόνια Πολλά!
