Η τελευταία ενσάρκωση των Swans υποτίθεται ότι κηδεύεται μετά την πολυετή της πορεία. Αυτό που ξεκίνησε το 2012 με το “The Seer” ολοκληρώνεται με το «κηδειακό» “Birthing“. Το μέλλον προβλέπεται διαφορετικό σύμφωνα με τα λόγια του Michael Gira, όμως αυτός ο δίσκος ορίζει ένα τέλος ηχητικής εποχής. Και ενδεχομένως μια σύνοψή της.
Αν και λατρεύω τη δισκογραφία των Swans μέχρι το “My Father Will Guide Me A Rope To The Sky” οτιδήποτε ηχογράφησαν μετέπειτα το έβρισκα αποκλειστικά live υλικό. Γιατί όσο δυνατό ηχοσύστημα και να έχω, όσο και να μπορώ να βυθιστώ στην ατονική τους ψυχεδέλεια και το κοσμικό τους δέος, δεν είναι μια εμπειρία που υποκειμενικά λειτουργεί εντός οικίας. Θέλει την ίδια την μπάντα παρούσα και συγχρονισμένη στην όποια «απλωμένη» εκτέλεση των κομματιών, θέλει εντάσεις που τιμωρούν το σώμα, θέλει απομάκρυνση από τις δικλείδες ασφαλείας. Όχι όμως εδώ.
Γιατί κατά παράδοξο τρόπο το “Birthing” λειτουργεί ως μια εξαιρετική σύνοψη του τι ζήσαμε τα τελευταία 13 χρόνια ως οπαδοί του συγκροτήματος σε μουσικό επίπεδο. Αυτή είναι, όμως, μόνο η μια πτυχή του δίσκου. Υπάρχει και η πλευρά του concept που αφηγηματικά έρχεται να το κάνει να ξεχωρίσει από όσα προηγήθηκαν.
Όπως οι προηγούμενοι δίσκοι έτσι κι αυτός βρίσκει τον Gira να αναμετριέται με τον εαυτό του. Να βυθίζεται σε έννοιες και οράματα που προηγούνται του ίδιου και της ανθρωπότητας και να τα βάζει σε κοντινές λέξεις. Να δαμάζει την παράνοια και να τη μετατρέπει σε θρησκευτικής φύσης εμπειρία. Αλλά ταυτόχρονα να συμφιλιώνεται με τη θνητή του πλευρά και επιτέλους να νιώθει μια θερμότητα στο λευκό φως που τον λούζει στο τέλος της διαδρομής.
Θυμάστε το “You Know Everything” από το “Various Failures“; Το κομμάτι που έφτασε πιο κοντά απ’ όλα στο να προσεγγίσει την αθωότητα μέσα από ενήλικα μάτια; Αυτός ο δίσκος μοιάζει σα μια επέκταση αυτών των εικόνων που φιλοξενήθηκαν στους ήχους του. Άλλοτε έντονα σαμανιστικό, άλλοτε με παιδιάστικη αθωότητα αλλά καθ’ όλη τη διάρκεια έχοντας πλήρη συνείδηση αφήνεται. Αποδέχεται το θάνατο αυτής της μορφής και βλέπει το λευκό φως όχι σαν το τέλος αλλά όπως το μωρό αντικρύζει πρώτη φορά το φως βγαίνοντας από τη μήτρα.
Στα καθαρά μουσικά, εκτός από το μονολιθικό, εφιαλτικό δέος του “I Am A Tower” και την παγανιστική φρενίτιδα του ομώνυμου κομματιού, το δεύτερο μισό του δίσκου λειτουργεί σα μια γλυκόπικρη κάθαρση. Ναι μεν εξακολουθεί να έχει τις κορυφώσεις και τα kraut χασίματα αλλά αφήνει λίγη παραπάνω ομορφιάνα φανεί μέσα από τις χαραμάδες. Μέχρι αυτή να κυριαρχήσει και όλα να ξαναπάνε στο μηδέν. Μέχρι, εν πάσει περιπτώση, να υπάρξει μια νέα ζωή που θα νικήσει την απώλεια.
Σίγουρα αυτό το κείμενο δεν περιλαμβάνει μουσική προσέγγιση και περιγραφή των όσων συμβαίνουν εντός. Αλλά ας είμαστε απόλυτα ειλικρινείς. Οι Swans εδώ και πολλά χρόνια έχουν σταματήσει να είναι μια «μουσική» μπάντα. Έχουν μετατραπεί σε πειραματιστές που θέλουν να φέρουν, σαν κάποιο ηχητικό Rorschach Test, εικόνες στον ακροατή. Κι αυτές είναι οι εικόνες που φέρνουν στις δύο ώρες διάρκειάς του.
Αν όμως μπορεί να αναφερθεί ως προς τη «μουσικότητά» του, είναι πως είναι πολύ πιο βατός από τους προκατόχους του. Σίγουρα όχι ευρέως προσβάσιμος -ήχος και διάρκεια, οι εχθροί του ευρέως κοινού- αλλά σε αυτούς που ελκύονται από τέτοιες αναζητήσεις. Και σίγουρα αυτός που προσωπικά απόλαυσα περισσότερο εδώ και μια δεκαετία από τις νέες κυκλοφορίες των Swans.
Artist: Sober On Tuxedos
Album: Good Intentions
Label: Heaven Music
Release Date: 11/12/2020
Genre: Nu Metal, Metalcore
Artist: Swans
Album: Birthing
Release Date: 30/05/2025
Label: Mute Records
Genre: Experimental
1. The Healers
2. I Am a Tower
3. Birthing
4. Red Yellow
5. Guardian Spirit
6. The Merge
7. (Rope) Away
Producer: Michael Gira
Swans: Michael Gira (Φωνή, κιθάρα), Christopher Pravdica (Μπάσο), Kristof Hahn (Κιθάρα), Phil Puleo (Τύμπανα), Larry Mullins (Πλήκτρα), Norman Westberg (Κιθάρα)
Swans: Birthing
Με το “Birthing”, οι Swans αποχαιρετούν μια ολόκληρη δημιουργική περίοδο με τρόπο ουσιαστικό και καθηλωτικό. Ο δίσκος ισορροπεί ανάμεσα σε τελετουργική ένταση και πιο ήπιες στιγμές, προσφέροντας μια εμπειρία που ικανοποιεί τόσο τους αφοσιωμένους οπαδούς όσο και όσους αναζητούν μια πιο προσβάσιμη πτυχή του ήχου τους.
