Οι σπουδαίοι Acid King επιστρέφουν έπειτα από οκτώ χρόνια στη δισκογραφία με το “Beyond Vision“! Ο Άγγελος αναλαμβάνει να αναλύσει, και εν τέλει “προσκυνήσει” το μεγαλείο του συγκροτήματος που παραδίδει μαθήματα με κάθε κυκλοφορία του!
Όταν μιλάμε για stoner doom, το μυαλό πάει αναπόφευκτα σε πολύ συγκεκριμένα ονόματα. Σχήματα τεράστια που ουσιαστικά έδωσαν υπόσταση στο ιδίωμα και albums που μέχρι σήμερα παραμένουν “απλησίαστα”. Ακόμα κι από τους ίδιους τους δημιουργούς.
Από το 1992 οι Sleep ανέβασαν τόσο πολύ τον πήχη με το “Sleep’s Holy Mountain“, που για να “αγγίξουν” έστω ξανά αυτό το δυσθεώρητο ύψος, χρειάστηκε να εμπνευστούν το “Dopesmoker“, ένα σκοτεινό έπος μοναδικό στο είδος του. Οι Bongripper ακόμα βλέπουν εφιάλτες εξαιτίας του τελευταίου. Για να βρουν λίγη ηρεμία, επιχείρησαν δύο φορές φιλότιμα αλλά μάταια, να κάνουν κάτι παρόμοιο με τα “The Great Barrier Reefer” και “Hate Ashbury“.
Οι Electric Wizard πίστεψαν πως το έχουν καταφέρει. Από το “Come My Fanatics…” του ’97 μέχρι το “We Live” του ’04, έβαλαν τόση δύναμη και έκαναν τόσα ξόρκια για να το πετύχουν, που πραγματικά δεν τους αδικώ. Μέχρι και οι Sons of Otis μπορούν να λένε ότι κάτι έκαναν, όταν το 1999 “αμόλησαν” ελεύθερο το “Temple Ball“, αλλά αυτοί οι τύποι μάλλον δεν πολυνοιάζονται για όλα αυτά, θα έλεγα ότι είναι ένα διαφορετικό μουσικό “κεφάλαιο”.
Το "Beyond Vision" αποτελεί την επιστροφή των Acid King στη δισκογραφία έπειτα από οκτώ χρόνια
Αν υπήρξε μια φορά που οι Sleep ανησύχησαν πραγματικά, με την ιδέα ότι κάποιοι άλλοι θα ανέβουν τελικά στο “Άγιον Όρος” τους και θα κατέβουν αλώβητοι, αυτή ήταν το 2005. Τότε δηλαδή που οι Acid King κυκλοφόρησαν το “III“. Δεν ξέρω αν έφταιγε η υπερπροσπάθεια ή κάτι άλλο πιο σοβαρό, από τότε πάντως οι καλιφορνέζοι doomers έγιναν άφαντοι και πέρασε αρκετός καιρός για να εμφανιστούν ξανά.
Για να τα λέμε όλα και να “φεύγουν” μία-μία οι πληροφορίες, οι Acid King είναι η αιτία που γράφονται αυτές οι γραμμές. Στις 24 Μαρτίου η τριάδα από το San Francisco, κυκλοφόρησε το νέο album “Beyond Vision” και κάτι τυπάκια σαν και ‘μένα έχουν άλλη μια ασχολία, τουλάχιστον για το επόμενο δίμηνο. Το “Beyond Vision” είναι η επιστροφή των Acid King μετά από μια “άδεια” 8ετία. Τυπικά είναι η δεύτερη επιστροφή. Η πρώτη έγινε το 2015 με το “Middle of Nowhere, Center of Everywhere“, που “τερμάτισε” 10 ολόκληρα χρόνια απουσίας μετά το θρυλικό “III”.
Τα φαινόμενα δείχνουν πως αυτή είναι πλέον η τακτική και ο ρυθμός της πορείας τους. Οι Acid King μέσα σε 18 χρόνια μετράνε μόνο δύο κυκλοφορίες, συχνότητα που δεν αντιστοιχεί σε μια μπάντα που στο παρελθόν, μας “βομβάρδιζε” κάθε 2 χρόνια με καινούρια, επιβλητικά riffs. Ας είναι όμως, οι Acid King μπορεί να είναι της παλιάς “σχολής” και γι’ αυτήν η λέξη “όρια” είναι έννοια σχετική, είναι όμως ταυτόχρονα και μια μουσική αξία που πρέπει να διατηρηθεί.
Ας μην ξεχνάμε πως στην δισκογραφία των Acid King, δεν υπάρχει ίχνος από κάτι που να μην είναι τουλάχιστον εξαιρετικό
Ένας τέτοιος στόχος χρειάζεται “άπλα”. Χρειάζεται χρόνο, προσήλωση και δεν μπορεί να επιτευχθεί με την βιασύνη που συνήθως “συνοδεύει” την μετριότητα. Ας μην ξεχνάμε πως στην δισκογραφία των Acid King, δεν υπάρχει ίχνος από κάτι που να μην είναι τουλάχιστον εξαιρετικό. Ακόμα και τα κάπως “επιπόλαια” πρώτα χρόνια έχουν συχνά μέσα τους στιγμές μεγαλείου, ενός μεγαλείου που από το “Busse Woods” και μετά μετατράπηκε σε κανονικότητα.
Το νέο album δεν ξέφυγε φυσικά από την συνήθεια, ας το ξεκαθαρίσουμε αυτό από νωρίς. Όπως στο Middle of… έτσι και στο Beyond Vision, οι Acid King έκαναν μια σοβαρή “στροφή” προς την ψυχεδέλεια. Όταν λέω “στροφή”, πρακτικά δεν εννοώ κάτι παραπάνω ή κάτι λιγότερο. Το Σύμπαν είναι πλέον το “καταφύγιο” για τους καλιφορνέζους, όπως και για πολλούς άλλους πρωτοπόρους ή μη του ιδιώματος. Εκεί η έμπνευση είναι αστείρευτη και οι δυνατότητες τείνουν στο Άπειρο. Όσοι κι όσες γνωρίζετε τους Acid King, με το “Beyond Vision” απλά θα επιβεβαιώσετε την “φύση” αυτής της αλλαγής και θα διαπιστώσετε την εξέλιξη που πραγματοποιήθηκε μέσα από αυτήν.
Οι υπόλοιποι/ες που είτε δεν έχετε ιδέα τι περιγράφω, είτε δεν έχετε δώσει την δέουσα προσοχή στην μπάντα, είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να “ρεφάρετε”. Σε ό,τι αφορά τους πρώτους, συνεχίστε το διάβασμα υπό τους ήχους του Acid King EP. Σε ότι αφορά τους τελευταίους, ξέρω ότι βρίσκεστε κάπου εκεί έξω. Μην κρυβόμαστε παιδιά, σε πολλές περιπτώσεις υπήρξα κι εγώ ένας από σας.
Οι Acid King μέσα σε 18 χρόνια μετράνε μόνο δύο κυκλοφορίες, συχνότητα που δεν αντιστοιχεί σε μια μπάντα που στο παρελθόν, μας “βομβάρδιζε” κάθε 2 χρόνια με καινούρια, επιβλητικά riffs
Πριν μπω στα “βαθιά” πρέπει να κάνω μια παρένθεση. Οι συνθέσεις του “Beyond Vision” όπως και του “προκατόχου” του, έχουν πολύ λιγότερα φωνητικά μέρη σε σχέση με παλαιότερες κυκλοφορίες. Αυτό έχει μια καλή εξήγηση, αφού η αλλαγή στον ήχο των Acid King απαιτούσε κάποιες “θυσίες”. Η μπάντα από το San Francisco ουσιαστικά “θέσπισε” τα γυναικεία φωνητικά στο ιδίωμα.
Ίσως να μιλάμε για την πιο ακριβή ταύτιση μουσικής και φωνής. Τώρα που η ευρύτερη σκηνή “βγάζει” μπάντες όπως οι Windhand και οι Messa μπορεί να μη μοιάζει με κατόρθωμα, στις αρχές ‘90s όμως δεν ήταν έτσι τα πράγματα. Η φωνή της Lori S. είναι το ορόσημο των Acid King, στο “Beyond Vision” όμως επέλεξε να την χρησιμοποιήσει στοχευμένα, μια επιλογή που δικαιώνεται από το αποτέλεσμα.
Με το “One Light Second Away” μιλάμε σίγουρα για μία από τις ήπιες εισαγωγές σε album των Acid King. Είναι minimal στο σύνολο του και έχει ένα ονειρώδες ambient δίλεπτο στην αρχή. Παρόλα αυτά, ακούω ανά διαστήματα το μπάσο να “σκάβει” την ψυχολογία μου με μεθοδικότητα. Είναι απλό αλλά όχι αφηρημένο, ξέρεις ότι κάπου οδηγεί όλο αυτό.
‘Οταν βέβαια αρχίζει το built up να “ξεδιπλώνεται”, η κορύφωση δεν είναι αποκαλυπτική. Μια κιθαριστική post rock παραμόρφωση, ένα “μερακλίδικο” riff και μια μελωδία που φλερτάρει με solo, κλείνουν ένα ψυχεδελικό instrumental 6λεπτο που κατάφερε κυρίως να μου ανοίξει την όρεξη.
Οι Acid King από το San Francisco ουσιαστικά “θέσπισαν” τα γυναικεία φωνητικά στο ιδίωμα
Το “Mind’s Eye” δεν χαρακτηρίζεται από βιασύνη, το αντίθετο θα έλεγα. Οι Acid King επιλέγουν να ξεκινήσουν με drone ατμόσφαιρα και μπόλικο delay, όμως αυτή την φορά το riff έρχεται με αυτή την εκλεπτυσμένη “βία” που “έχτισε” την δισκογραφία της μπάντας. Κάπου εκεί ακούμε για πρώτη φορά την φωνή της Lori κι ένα δεύτερο, πιο groovy riff ακολουθεί. Οι Sleep κλαίνε από συγκίνηση, εγώ πάλι χτυπιέμαι με κλειστά μάτια. Μην ψάχνετε άσκοπα ορισμούς και εξηγήσεις στο Wikipedia. Ακούστε το το “Mind’s Eye”, βρίσκεται stoner και doom metal γωνία.
Άλλο ένα κομμάτι ξεκινάει με drone doom ατμόσφαιρα, το συγκεκριμένο όμως δεν περιορίζεται στην εισαγωγή. Tο “90 Seconds” αιωρείται αβοήθητο στο Κενό. Είναι σκοτεινό ακόμα κι όταν η Lori προσπαθεί με μια απορία να ρίξει “φως”. “Transmission from the sky/is someone left behind?/was it just a sign…?”. Τα τύμπανα δίνουν απλά την απαραίτητη ώθηση που χρειάζεται, για να μπορέσει να αποκτήσει μια αίσθηση κατεύθυνσης. Το μπάσο είναι αυτό που τα ξεκίνησε όλα και είναι αυτό που θα δώσει ένα τέλος. Κομματάρα είναι, το συνειδητοποιείς αμέσως μόλις τελειώσει.
Αν περιμένεις για κάποιο λόγο την κατάλληλη στιγμή να πεις την φράση “αχ οι καλοί παλιοί Acid King”, το “Electro Magnetic” σου φέρνει αυτό που θες. Πάρ’ το απόφαση όμως, το built up παίρνει την ώρα του και τέσσερα λεπτά για μια ακόμα ambient εισαγωγή, είναι κάτι που προβλέπεται. Μην παρεξηγηθώ, μόνο αγγαρεία δεν είναι. Κάπως έτσι δημιουργήθηκε το “Busse Woods”.
Το "Electro Magnetic" από το "Beyond Vision" σε κάνει να πεις "να οι καλοί παλιοί Acid King
Η μελωδία της κιθάρας, τα τελετουργικά τύμπανα, η δήθεν χαλαρότητα, όλα αυτά είναι παρμένα από εκεί. Το riff έρχεται με τον συνήθη τρόπο, ο ήχος του είναι “τίγκα” στο delay και ακροβατεί ανάμεσα στο post και το doom. Δεύτερη φορά που οι Acid King προτιμούν μια ορχηστρική εκδοχή, όταν το ακούσετε θα καταλάβετε πολύ καλά τον λόγο.
Τα “Destination Psych” και “Beyond Vision” είναι αχώριστα. Δεν είναι κάτι που έβγαλα από το κεφάλι μου, οι Acid King επέλεξαν αυτόν τον συνδυασμό για να προωθήσουν το album λίγο καιρό νωρίτερα. Το πρώτο είναι ακόμα μία εισαγωγή μελωδικού drone που προετοιμάζει το κλίμα. Το δεύτερο είναι η πιο χαρακτηριστική σύνθεση του “νέου” ήχου της μπάντας, ένας “μέσος όρος” – αν θέλετε – των δύο τελευταίων albums. Έχει δύο “τίμια” riffs, ένα solo που σηκώνει την “τρίχα”, την ψυχεδελική ατμόσφαιρα και τα φωνητικά με το αναμενόμενο reverb που σπάνια λείπει. Είναι πολύ καλό, ακόμα όμως δεν έχω αποφασίσει αν ήταν και το πιο κατάλληλο για teaser single.
Οι Acid King πήραν το όνομά τους από τον Ricky Kasso, έναν δολοφόνο που "έκαψε" το μυαλό του με LSD και PCP
Μη σας ξεγελά το ψυχεδελικό trip που έχει “φάει” το καλιφορνέζικο trio. Οι Acid King πήραν το όνομα τους από τον Ricky Kasso, έναν ψυχάκια δολοφόνο που “έκαψε” το μυαλό του με LSD και PCP. Πέρασαν την δισκογραφική “εφηβεία” με πεντάλφες, λιωμένα κεριά και αποκρυφισμό. Δε λέω, είναι μια επιτηδευμένα ακραία επιλογή που σε πολλούς μάλλον εν έτει 2023, δε λέει και πολλά.
Ταυτόχρονα όμως, δεν είναι και για να έρχεται η θεία σας για να τσιμπήσει το μάγουλο σας, όταν τους βάζετε στη διαπασών. Το stoner doom όσο κι αν αυτό ακούγεται “κάπως”, γεννήθηκε μέσα από τον καπνό της μαστούρας, το ανθρώπινο σκοτάδι και ενίοτε από την μισανθρωπιά. Καλώς ή κακώς, η ποπ κουλτούρα των ‘90s “έβγαζε” γούστα με κάτι τέτοια.
Ο “δρόμος” της ψυχεδέλειας είναι μια φυσική εξέλιξη για όσες μπάντες “μπούκωσαν” από τα παραπάνω, αλλά δεν θέλουν να διαλυθούν οριστικά. Οι Acid King “κράτησαν” τα riffs με την αμίμητη δύναμη , τις τελετουργικές εισαγωγές, τις αλάνθαστες μπασογραμμές, άφησαν τα “επίγεια” και μπήκαν ξανά σε “τροχιά”. Το Beyond Vision μοιάζει να είναι ο πιο σύντομος προορισμός. Καλή ακρόαση.
Artist: Sober On Tuxedos
Album: Good Intentions
Label: Heaven Music
Release Date: 11/12/2020
Genre: Nu Metal, Metalcore
Artist: Acid King
Album: Beyond Vision
Label: Blues Funeral Recordings
Release Date: 24/03/2023
Genre: Stoner/Doom Metal, Psych Doom
1. One Light Second Away
2. Mind’s Eye
3. 90 Seconds
4. Electro Magnetic
5. Destination Psych
6. Beyond Vision
7. Color Trails
Producer: Billy Anderson
Artist: Lori S (Φωνή, κιθάρα), Rafa Martinez (Μπάσο), Bil Bowman (Τύμπανα)
Acid King
Ο “δρόμος” της ψυχεδέλειας είναι μια φυσική εξέλιξη για όσες μπάντες “μπούκωσαν” από τα παραπάνω, αλλά δεν θέλουν να διαλυθούν οριστικά. Οι Acid King “κράτησαν” τα riffs με την αμίμητη δύναμη , τις τελετουργικές εισαγωγές, τις αλάνθαστες μπασογραμμές, άφησαν τα “επίγεια” και μπήκαν ξανά σε “τροχιά”. Το Beyond Vision μοιάζει να είναι ο πιο σύντομος προορισμός.
