Dark Angel | Still reigning supreme

Το thrash metal, ένα από τα πλέον επιθετικά και γρήγορα μουσικά είδη, έχει φέρει στο φως πολλά σημαντικά συγκροτήματα. Καθένα από αυτά έχει προσφέρει μοναδικό ήχο στη heavy metal σκηνή, αφήνοντας μια μακροχρόνια παρακαταθήκη. Ανάμεσα σε αυτές τις δυνάμεις, οι Dark Angel κατατάσσονται σε αυτή τη μεγάλη κατηγορία, αφού πρόκειται για ένα από τα πιο επιδραστικά και αναγνωρισμένα συγκροτήματα του είδους. 

Αν και δεν έγιναν πότε τόσο γνωστοί και mainstream όσο άλλες μπάντες, οι Dark Angel, ακόμα κατέχουν ηγετική θέση στον ήχο του ‘80s thrash metal, αλλά και προάγγελο της progressive/technical thrash σκηνής

Οι Dark Angel προέρχονται από το Downey της Καλιφόρνια, και από το 1981 έχουν δώσει ένα στιβαρό στίγμα στο χώρο. Συνδυάζοντας ταχύτητα με μουσικότητα και επιθετικές ριφφαρες με ανυπέρβλητο παλμό, η άνοδος τους στην κορυφή δεν αποτελεί έκπληξη για κανέναν.

Αν και δεν έγιναν πότε τόσο γνωστοί και mainstream όσο άλλες μπάντες, οι Dark Angel, ακόμα κατέχουν ηγετική θέση στον ήχο του ‘80s thrash metal, αλλά και προάγγελο της progressive/technical thrash σκηνής.  Με αφορμή, λοιπόν, την εμφάνιση τους στο Gagarin την Τρίτη 11 Ιουλίου, το DEPART εξετάζει την ιστορία, τη μουσική επιδεξιότητα και την κληρονομιά των Dark Angel, διερευνώντας τα εμβληματικά άλμπουμ τους και την αδιάλειπτη επιρροή τους στο χώρο.

Dark Angel | Early Days

Οι Dark Angel προέκυψαν από το πλούσιο και γόνιμο έδαφος της underground metal σκηνής του San Francisco Bay Area, όπου ήδη μεγάλες μπάντες (όπως Exodus, Metallica, Slayer και Megadeth) όργωναν τις σκηνές από το 1979 και διαμόρφωναν το είδος. Αρχικά γνωστοί ως Shellshock, τα μέλη της μπάντας πέρασαν από πολλές αλλαγές στη σύνθεσή τους.

Εν τέλει συστήθηκαν με τον Don Doty στα φωνητικά, τους Eric Meyer και Jim Durkin στις κιθάρες, τον Rob Yahn στο μπάσο και το μεγαθήριο Gene Hoglan στα τύμπανα. Αλλάζοντας το όνομά τους σε Dark Angel, η μπάντα ξεκίνησε να πλάθει σταδιακά τον χαρακτηριστικό της ήχο και να καταρρίπτει τα όρια του thrash με κάθε ευκαιρία. 

Dark Angel | We Have Arrived (1985)

Τίτλος όνομα και πράγμα. Όχι μόνο ήρθαν, αλλά ήρθαν και τα κατεδάφισαν όλα στο πέρασμα τους. Ο παρθενικός δίσκος των Dark Angel, We Have Arrived, κυκλοφόρησε το Μάρτιο του 1985 και από την πρώτη στιγμή σάρωσε. Το χαρακτηριστικό intro riff του ομώνυμου We Have Arrived χαράχτηκε από την αρχή στη μνήμη μας σαν ανεξίτηλος μαρκαδόρος σε λευκό πίνακα και από τότε δεν έφυγε ποτέ. Από θέμα παραγωγής, προφανώς, δε συγκρίνεται με τα standards του σήμερα, αλλά σίγουρα αποδεικνύει την πεμπτουσία του thrash metal. Χωρίς αμφιβολία, είναι μέσα στους τοπ cult δίσκους των ‘80s.  

Δεν ξέρω τι να πρωτοσχολιάσω για το δίσκο αυτό, όλα τα κομμάτια είναι ένα κι ένα. Από το μελωδικό intro του Hell’s On Its Knees, και τα τύμπανα στο We Have Arrived μέχρι το ορμητικό Welcome To The Slaughterhouse και το Vendetta, όλο το άλμπουμ είναι ένα ακατέργαστο, ωμό διαμάντι που περιγράφει απόλυτα τι σημαίνει ‘80s Bay Area. To We Have Arrived έθεσε απόλυτα γερές βάσεις (οριακά τσιμέντωσε) τόσο στην πορεία των DA, όσο και στο thrash γενικότερα. 

Ο παρθενικός δίσκος των Dark Angel, We Have Arrived, κυκλοφόρησε το Μάρτιο του 1985 και από την πρώτη στιγμή σάρωσε

Για την προώθηση του δίσκου, οι DA πραγματοποίησαν την πρώτη τους περιοδεία ανοίγοντας για μπάντες που τώρα ακούμε τα ονόματα και μιας πιάνει ανατριχίλα. Ενδεικτικά, εκείνο το διάστημα έπαιζαν με Slayer, Megadeth, Venom, Savage Grace, Corrosion of Conformity, Possessed, D.R.I., Exodus και Agent Steel. Φιλάκια ο τίγρης!

Dark Angel | Darkness Descends (1986)

Ο δεύτερος δίσκος των Dark Angel κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 1986 και φέρει το όνομα Darkness Descends. Στο δίσκο αυτό, οι DA πήραν σαν εφαλτήριο την ορμητικότητα του We Have Arrived, και την απογείωσαν σε μια ανελέητη μουσική σύνθεση, εγκαθιδρύοντας για τα καλά τη θέση τους στο πάνθεον της underground thrash σκηνής. 

Το Darkness Descends φημίζεται για τις σκοτεινές, ατμοσφαιρικές νότες του, τα θηριώδη τύμπανα του Hoglan, αλλά και την πολυπλοκότητα στη δομή των ριφφ του. Δημιουργώντας μια υπέροχη ηχητική παράνοια, η μπάντα αποδίδει τα μέγιστα με απίστευτη δύναμη και ακρίβεια. Η τεχνική υλοποίηση λαμβάνει χώρα μέσα από ταχύτατα drums, άρτια ριφφς που εναλλάσσονται σε δευτερόλεπτα, και επιθετικά φωνητικά με κραυγές. Σοβαρό highlight του δίσκου αποτελεί η επανηχογράφηση του Merciless Death, που κάπως οι Dark Angel κατάφεραν να το κάνουν ακόμα πιο γρήγορο και μανιασμένο απ’ ότι ήταν ήδη(!). 

Απλά, λιτά και απέριττα, το Darkness Descends αποτελεί δίσκο-μνημείο για το thrash 

Η μνημειώδης απόδοση του Gene Hoglan σε αυτό το άλμπουμ παγίωσε τη θέση, αλλά και τη φήμη του πασίγνωστου ντράμερ στο μουσικό μέταλ στερέωμα, αφού τα ντραμς αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του δίσκου. Η ρηξικέλευθη κυκλοφορία των Dark Angel, έσπασε τα μέχρι τότε καλούπια χαράσσοντας καταλυτικά την πορεία του thrash μέσα στο χρόνο, από τότε έως και σήμερα. Απλά, λιτά και απέριττα, το Darkness Descends αποτελεί δίσκο-μνημείο για το thrash. 

Dark Angel | Leave Scars (1989)

Με το πέρα της περιοδείας για το Darkness Descends τον Αύγουστο του 1987, ο Don Doty αποχωρεί από το μικρόφωνο των Dark Angel και τη θέση του παίρνει ο Ron Rinehart. Η προσθήκη του Rinehart φέρνει μια νέα διάσταση στον ήχο των DA και σηματοδοτεί τη στροφή τους στην τεχνικότητα. Fun fact: την ίδια περίοδο, ο Dave Mustaine προτείνει στον Eric Meyer να ενταχθεί στους Megadeth, αλλά ο Meyer αρνείται και συνεχίζει στους DA. 

Ο τρίτος κατά σειρά δίσκος των Dark Angel, Leave Scars, έφερε τον πειραματισμό στον ήχο των Αμερικανών με πιο μελωδικά στοιχεία, κρατώντας ωστόσο αναλλοίωτο τον βίαιο ήχο τους.Οι Dark Angel συνέχισαν να εξελίσσονται και να διαφοροποιούνται, κερδίζοντας όλο και περισσότερο το κοινό τους με την ανιούσα πορεία τους. H μουσική ωριμότητα του Leave Scars εισήγαγε νέα elements στο thrash, μετατοπίζοντας ακόμα περισσότερα τα όρια στο είδος και πηγαίνοντας το ένα βήμα παραπέρα. 

H μουσική ωριμότητα του Leave Scars εισήγαγε νέα elements στο thrash, μετατοπίζοντας ακόμα περισσότερα τα όρια στο είδος και πηγαίνοντας το ένα βήμα παραπέρα. 

Οι progressive επιρροές είναι εμφανείς, ενώ στιχουργικά καταπιάνονται με κοινωνικά θέματα, όπως ο προσωπικός αγώνας, και η εσωτερική αναζήτηση. Προσθέτοντας ακόμα περισσότερο βάθος και βάρος στις συνθέσεις τους, οι Dark Angel εστιάζουν σε λεπτά ζητήματα, όπως οι ψυχικές νόσοι, ο πόλεμος ή οι συνέπειες των ανθρωπίνων πράξεων. Τα φωνητικά του Rinehart δίνουν υπόσταση στα lyrics, με τα aggressive ριφφ να έρχονται σε αντίθεση με το περιεχόμενο, παρασύροντας τον ακροατή. 

Όπως είναι λογικό, το Leave Scars απέσπασε τρομερή αναγνώριση για την τεχνικότητα του, αλλά και για την επιδεξιότητα της μπάντας να διατηρεί την ορμή σε συνδυασμό με τη μελωδικότητα. Η συμβολή του Leave Scars διαφαίνεται στη δουλειά μεταγενέστερων συγκροτημάτων μέχρι σήμερα, όχι μόνο του thrash, αλλά γενικά του ακραίου ήχου. 

Dark Angel | Time Does Not Heal (1991)

To magnus opus των Dark Angel είναι ο τελευταίος studio δίσκος της μπάντας λίγο πριν την πρώτη διάλυση τους το 1992. Στην κιθάρα αντικαταστάθηκε ο Jim Durkin από τον Viking Brett Eriksen, με τον πειραματισμό που προηγήθηκε από το Leave Scars να συνεχίζεται ακάθεκτος. Εντάσσοντας ακόμα περισσότερα τεχνικά και progressive στοιχεία, το Time Does Not Heal των Dark Angel ανοίγει διάπλατα το δρόμο για την ανάπτυξη του technical thrash metal. Κατά την κυκλοφορία του, πάνω στο δίσκο υπήρχε αυτοκόλλητο με το disclaimer “9 songs, 67 minutes, 246 riffs!”, το οποίο επιβεβαιώθηκε από τον ίδιο τον Gene Hoglan αργότερα. 

Τα περίτεχνα ριφφ αποτελούνται από ιδιαίτερες δομές με odd time signatures, εκτενή χρονικά κομμάτια, και εναλλαγές thrash με jazz fusion επιδράσεις. Οι μπασογραμμές είναι επίσης πιο σύνθετες, τα ριφφ πιο συμπαγή και το τύμπανα του Hoglan βρίσκονται στην καλύτερη δυνατή τους φάση.

Εντάσσοντας ακόμα περισσότερα τεχνικά και progressive στοιχεία, το Time Does Not Heal των Dark Angel ανοίγει διάπλατα το δρόμο για την ανάπτυξη του technical thrash metal.

Με πρωταρχικό δημιουργό τον Gene Hoglan, οι θεματικές του Time Does Not Heal εμβαθύνουν στα ψυχικά τραύματα, την απάθεια, τον υπαρξισμό και τη διαβρωτική τάση του χρόνου στις ζωές των ανθρώπων. Κομμάτια όπως τα Time Does Not Heal”, “Pain’s Invention, Madness”,An Ancient Inherited Shame” και Trauma and Catharsis αναδεικνύουν τη βιρτουόζικη πλευρά της μπάντας με τους Dark Angel να κατακτούν, επίσημα πλέον, μια θέση στη μουσική αιωνιότητα.

Dark Angel | ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ

Μετά από μια σειρά παύσεων και επανενώσεων, τον θάνατο του original κιθαρίστα Jim Durkin, και την περιπέτεια με την υγεία του Rinehart, οι Dark Angel συνεχίζουν να επιστρέφουν στη σκηνή παρόλα τα εμπόδια. Αν και δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμα κάποιος καινούριος δίσκος, η επιρροή τους παραμένει ακόμα δυνατή και η επίδραση τους στο thrash ανυπολόγιστη. 

Όσο το thrash αλλάζει και διαμορφώνεται σύμφωνα με τα νέα δεδομένα των καιρών, οι Dark Angel παραμένουν σύμβολο του χώρου και τα μέλη τους πραγματικοί εφευρέτες

Ακόμα και κατά τις περιόδους που ήταν ανενεργοί, η κληρονομιά τους συνέχισε να υπάρχει στη μέταλ κοινότητα, σχεδόν τέσσερις δεκαετίες μετά. Όσο το thrash αλλάζει και διαμορφώνεται σύμφωνα με τα νέα δεδομένα των καιρών, οι Dark Angel παραμένουν σύμβολο του χώρου και τα μέλη τους πραγματικοί εφευρέτες. Το Gagarin στις 11 Ιουλίου θα φιλοξενήσει μια αδιαμφισβήτητα μεγάλη μπάντα, για να θυμηθούν οι παλιοί και να μάθουν οι νεότεροι ποιοι έφεραν την επανάσταση στον ακραίο ήχο του Bay Area.  

Artist: Morrissey

Album: I Am Not a Dog on a Chain

Label: BMG

Release Date: 20/03/2020

Genre: Indie Rock

Dark Angel: Eric Meyer (Φωνή), Gene Hoglan (Κιθάρα), Ron Rinehart (Μπάσο), Mike Gonzalez (Τύμπανα, φωνή), Laura Christine (Τύμπανα, φωνή)

Share.
Exit mobile version