Μετά τα καταπληκτικά “No Sense No Feeling” και “Blending”, οι προσδοκίες για το νέο άλμπουμ των High Vis ήταν τεράστιες. Το hardcore-punk συγκρότημα από το Λονδίνο ήρθε για να ταράξει τα νερά της μουσικής βιομηχανίας με τον τρίτο τους δίσκο, “Guided Tour”, που κυκλοφορεί μόλις δύο χρόνια μετά τον προηγούμενο. Ο Graham Sayle και η παρέα του, χωρίς να δείχνουν σημάδια πίεσης ή άγχους, δημιούργησαν ένα άλμπουμ που παραμένει στο ίδιο γνώριμο ύφος, αλλά και με νέες ιδέες που δίνουν έναν πιο σύγχρονο τόνο.
Από την αρχή, το άλμπουμ μάς συστήνεται με έναν γνώριμο ήχο. Το μπάσο στο ομώνυμο κομμάτι “Guided Tour” φέρνει στο νου τον Flea των Red Hot Chili Peppers, αλλά εδώ παίζει ο Jack Muncaster, προσδίδοντας το χαρακτηριστικό ηχόχρωμα της μπάντας. Το κομμάτι ξεκινάει ήρεμα και σε ένα αρκετά light ύφος, με μελωδίες που είναι σήμα κατατεθέν της μπάντας. Ωστόσο, η δυνατή είσοδος του “Drop Me Out” μας φέρνει ένα χαμόγελο, καθώς μας προσφέρει ό,τι αγαπήσαμε στους High Vis: ένταση, δυναμικά ξεσπάσματα και τη χαρακτηριστική πανκ αναρχία που αρχίζει να αχνοφαίνεται.
Τα επόμενα κομμάτια, “Worth The Wait” και “Feeling Bless”, διατηρούν τον χαρακτηριστικό μελωδικό πυρήνα της μπάντας, με αρκετές εναλλαγές δυναμικής, που εναλλάσσονται από ήρεμες στιγμές σε πιο έντονα σημεία. Παρόλα αυτά, εδώ αρχίζει να εμφανίζεται μια μικρή αίσθηση ότι λείπει η παραπάνω ένταση που θα περίμενε κανείς από ένα hardcore-punk συγκρότημα. Τα τύμπανα του Edward “Ski” Harper δεν έχουν τον ίδιο ρόλο όπως σε προηγούμενους δίσκους, και σε ορισμένα σημεία μοιάζουν να περνούν σε δεύτερο πλάνο, χωρίς να συμβάλλουν στη δυναμική που περιμέναμε.
Προσφέρει κάτι νέο χωρίς να απομακρύνεται εντελώς από τον ήχο των High Vis
Ωστόσο, στο “Mob DLA” εμφανίζεται μετά από αρκετή ώρα και έρχεται σαν μια αναγκαία ανάσα δυναμικής. Το κομμάτι αυτό είναι σκοτεινό και δυναμικό, με τις κιθάρες των Martin Macnamara και Rob Hammaren να δημιουργούν έναν χαρακτηριστικό ήχο που μας θυμίζει γιατί αγαπήσαμε αυτή τη μπάντα. Μαζί με το “Fill The Gap”, είναι πιθανώς από τα πιο χαρακτηριστικά κομμάτια του δίσκου.
Ενδιαφέρον σημείο αποτελεί και το ορχηστρικό “Farringdon”, το οποίο, αν και δεν προσφέρει ιδιαίτερα κάτι από μόνο του, φαίνεται να λειτουργεί ως διαχωριστικό του δίσκου από τα πιο ελαφριά προς τα πιο δυναμικά κομμάτια. Αν και ο ρόλος του είναι μάλλον αδιάφορος, το χρησιμοποιούμε ως το σημείο αλλαγής ύφους, ένα μεσοδιάστημα πριν μπούμε στα κομμάτια που ακολουθούν.
Στη συνέχεια, το “Untethered” εμφανίζεται αρκετά μελωδικό και χαρούμενο, αλλά δεν έχει να προσφέρει κάτι ιδιαίτερο στον ακροατή, όπως και το “Deserve It”, που κυκλοφόρησε ως single και αρχικά τρομοκράτησε τους οπαδούς για την ενδεχόμενη αλλαγή στον ήχο της μπάντας. Αν και ακούγεται πιο ανάλαφρο και διαφορετικό, τελικά η μπάντα δείχνει να επιμένει στη φιλοσοφία “σε όποιον αρέσει“.
Από την άλλη, το “Mind’s A Lie” κάνει μια στροφή προς το electro drum and bass, με επιθετικά και οργισμένα φωνητικά, σε αντίθεση με τα γεμάτα συναίσθημα γυναικεία φωνητικά που συνοδεύουν. Ο ρυθμός παραμένει σταθερός, με τις κιθάρες και τα τύμπανα να συνεχίζουν δυναμικά. Είναι ένα κομμάτι διαφορετικό, και γιατί όχι; Προσφέρει κάτι νέο χωρίς να απομακρύνεται εντελώς από τον ήχο των High Vis.
Ο δίσκος κλείνει με το “Gone Forever”, ένα από τα πιο δυνατά κομμάτια του άλμπουμ, με ένταση, ρυθμό και τον χαρακτηριστικό θυμό που αναμέναμε. Πρόκειται ίσως για το πιο κοντινό στον κλασικό ήχο της μπάντας, αφήνοντάς μας με μια αίσθηση ολοκλήρωσης.
Οι High Vis στο “Guided Tour” πειραματίζονται, ίσως υπερβολικά για κάποιους
Ωστόσο, μετά από αυτό το μουσικό ταξίδι, πολλά ερωτήματα παραμένουν. Είναι καλός δίσκος, αλλά είναι σαν τους προηγούμενους; Το ύφος έχει αλλάξει αρκετά για να ανησυχήσουμε για το μέλλον τους; Ο πειραματισμός με πιο ήρεμα στοιχεία και electro ήχους μας αφήνει με απορίες, αλλά δεν σημαίνει πως ο δίσκος δεν αξίζει την προσοχή μας. Πειράζει που είναι εύκολος στο άκουσμα και δεν μας προκαλεί για περαιτέρω σκέψη ή ανάλυση;
Στο τέλος της ημέρας, αυτά τα ερωτήματα θα απαντηθούν από τους ίδιους τους ακροατές. Προσωπικά, παρότι ο δίσκος δεν έφτασε τα προηγούμενα στάνταρ της μπάντας, τον απόλαυσα. Και, αν χρειάζεται μια υπενθύμιση, ακόμη και οι Iron Maiden, μετά το “Seventh Son”, έβγαλαν το “No Prayer for the Dying”. Είπε κανείς κάτι;
Artist: Sober On Tuxedos
Album: Good Intentions
Label: Heaven Music
Release Date: 11/12/2020
Genre: Nu Metal, Metalcore
Artist: High Vis
Album: Guided Tour
Label: DAIS RECORDS
Release Date: 18/10/2024
Genre: Hardcore, Harcore Punk,
1. Guided Tour
2. Drop Me Out
3. Worth the Wait
4. Feeling Bless
5. Fill the Gap
6. Farringdon
7. Mob DLA
8. Untethered
9. Deserve it
10. Mind’s a Lie
11. Gone Forever
Producer: Jonah Falco
High Vis: Graham Sayle (Φωνή), Edward Harper (Τύμπανα), Martin MacNamara (Κιθάρα, φωνή), Rob Hammarén (Κιθάρα), Jack Muncaster (Μπάσο)
High Vis: Guided Tour
Το Guided Tour είναι ένα άλμπουμ που σίγουρα θα ικανοποιήσει τους πιστούς οπαδούς των High Vis, διατηρώντας τα βασικά χαρακτηριστικά που αγαπήσαμε στη μπάντα. Παρόλο που δεν φτάνει την ένταση και τον πειραματισμό προηγούμενων κυκλοφοριών, προσφέρει δυνατές στιγμές και μελωδίες που ξεχωρίζουν. Ωστόσο, η απουσία μεγαλύτερης εξέλιξης και κάποιες ασφαλείς επιλογές το κρατούν πίσω από το να θεωρηθεί εξαιρετικό.
