Φτάσαμε μέσα Σεπτεμβρίου λοιπόν, και όπως ξέρουμε, ο Σεπτέμβρης πάντα έχει δυνατά lives. Ένα από αυτά πραγματοποιείται σήμερα 15/09 στην Τεχνόπολη. Nightstalker & Naxatras μαζί στη σκηνή για μια εξαιρετική μουσική βραδιά. Stoner και ψυχεδελικό rock θα συνδυαστούν. Τα δυνατά riffs των Stalker με τις – από άλλο σύμπαν – μελωδίες των Naxatras, με σκοπό να μας απογειώσουν και να μας ταξιδέψουν. Η προσέλευση του κόσμου όχι πολλά υποσχόμενη, αλλά κατά την εμφάνιση των Naxatras άρχισε να γίνεται αισθητή. Ίδωμεν.
Οι Nightstalker στο stage και η ενέργεια έχει βαρέσει κόκκινο. Αποθεώνονται από την πρώτη στιγμή! Πολύ δυνατός ο ήχος, απλώς όχι και τόσο καθαρά τα φωνητικά στην αρχή. Ο κόσμος γίνεται μια φωνή με την μπάντα. Δε διστάζει καμία από τις δύο πλευρές να δείξει πόσο γουστάρει το που βρίσκεται.
Το vibe αξεπέραστο, πάρα τη συχνότητα των lives των αγαπημένων Stalker. Άνετοι και χαλαροί στη σκηνή, το κοινό τους αγαπάει και εκείνοι αγαπούν το κοινό τους. Μεταξύ των κομματιών δε λείπει η αλληλεπίδραση μεταξύ τους, αλλά συνεχίζουν με αδιάκοπη ενέργεια το set τους με αγαπημένα κομμάτια και με την κλασσική και αξιοζήλευτη αύρα τους πάνω στη σκηνή. Τα riffs τους γνωστά, μας απογειώνουν, μας περνάνε σε μια άλλη φάση από τους Naxatras.
Κάπου εδώ, οφείλω να εκφράσω την περιέργεια μου (ή όποια είναι στα ύψη) για το τι θα ακούσουμε αν βρεθούν ταυτόχρονα στη σκηνή Nightstalker με Naxatras. Η βραδιά συνεχίζεται υπό τους ήχους των Nightstalker. Τύμπανα και μπάσο σε απόλυτη συνεργασία, μια φωνή και χροιά που απογειώνει την εμπειρία. Και εδώ να δώσω συγχαρητήρια στον/στην φωτιστή, καθώς συνεχίζει να ντύνει όπως του αρμόζει αυτό το θέαμα. Και πριν πείτε ότι επαναλαμβάνομαι, να σας θυμίσω πόσες συναυλίες ΔΕΝ έχουμε απολαύσει λόγω κακού φωτισμού. Ευχαριστώ. Συνεχίζουμε.
Η αίσθηση μένει απαράλλαχτη στο χρόνο, όπως και η αγάπη του κοινού για τους Nightstalker
Πιστοί στο πρόγραμμα της διοργάνωσης, 22.30 βγαίνουν οι θαλασσόλυκοι Nightstalker. Έχει αρχίσει και γίνεται όλο και πιο συχνά αυτό, εν τω μεταξύ, ή είναι η ιδέα μου; Η πλειοψηφία των συγκροτημάτων βγαίνουν ακριβώς στην ώρα τους. Tα ντουμάνια δίνουν και παίρνουν και οι Έλληνες stoners ξεκινάνε το set. Ναι ξέρουμε, ο Argy δεν ψήνεται για αυτές τις ταμπέλες, αλλά πως θα γίνει; Ευτυχώς, η δροσιά και το αεράκι έπαιρνε την κάπνα και έκανε την ατμόσφαιρα ειδυλλιακή, διαφορετικά στο κέντρο θα είχαμε πλαντάξει.
Δίπλα μου μόνο πιτσιρικάκια, με το που βγαίνει η μπάντα και μπαίνει το riff του “All Around”, το vibe ξέφυγε. Χορός, τραγούδι, παλαμάκια, κοπάνημα. Στο “Just a Burn” όλη η Τεχνόπολη στις επάλξεις, από το δεύτερο κομμάτι κιόλας. Αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση ήταν η κοπέλα στις δεύτερες. Θεά! Τρομερή κινητικότητα, αμεσότητα, ένα show από μόνη της! Από την άλλη, ο Αργύρης πάντα ζεστός, άμεσος (και ζάντα) μας υποδέχεται: «Καλησπέρα παιδάκια, πώς είμαστε; Μαστουρωμένοι όλοι;»
Το μεθυστικό (pun intended) σετ των Nightstalker συνεχίζεται στις ίδιες δυνατές συχνότητες και φυσικά δε θα μπορούσαν να λείπουν τα “Sad Side of The City”, “The Dog That Noone Wanted”, “Sweet Knife” “Baby, God is Dead”, και “Go Get Some” από τη συλλογή. E, όσες φορές και να ακούσεις αυτά τα κομμάτια και να δεις Nightstalker πάντα περνάς τέλεια. Δε γίνεται. Είναι η συνήθεια που έγινε λατρεία, 30 χρόνια είναι αυτά.
Για κλείσιμο τι άλλο; Οι δύο ύμνοι: “Dead Rock Commandos” και “Children Of The Sun”. Όλη η Τεχνόπολη τραγουδάει δυνατά με την ψυχή της και όποτε ακούμε αυτό το κομμάτι είναι σαν την πρώτη φορά. Η αίσθηση μένει απαράλλαχτη στο χρόνο. Όπως και η αγάπη του κοινού για τους Nightstalker.
