Οι Valley of the Sun επιστρέφουν πιο ώριμοι και πιο σίγουροι από ποτέ. Με το νέο τους άλμπουμ “Quintessence”, το power trio από το Σινσινάτι αφήνει πίσω του κάθε περιορισμό, ανοίγοντας νέους ηχητικούς και συναισθηματικούς ορίζοντες, γεμάτους fuzz, πνευματικότητα και ωμή ροκ ενέργεια.
Ο frontman Ryan Ferrier μίλησε στο DEPART λίγο πριν την επερχόμενη εμφάνιση της μπάντας στο Gazarte Ground Stage, για τη σημασία της κάθαρσης μέσα από τη μουσική, τη γοητεία της απομόνωσης, την ακεραιότητα μέσα σε μια βιομηχανία που κυνηγά το εύκολο, και για το γιατί η σκηνή των φεστιβάλ παραμένει -όπως λέει- η καρδιά της heavy rock κουλτούρας.
DEPART: Το “Quintessence” διευρύνει την ηχητική σας παλέτα ακόμη περισσότερο. Είναι πιο δυναμικό και πιο ατμοσφαιρικό. Τι άνοιξε την πόρτα προς αυτή την εξέλιξη;
Ryan Ferrier: Πιθανότατα η επιστροφή στη φόρμα του τρίο. Το προηγούμενο άλμπουμ μας, “The Chariot”, γράφτηκε και ηχογραφήθηκε για τετραμελές σχήμα. Η επιστροφή στο setup με μία κιθάρα μάς ανάγκασε να αλλάξουμε το στυλ παιξίματος και τη χρήση των εφέ. Μας άρεσε αυτή η αλλαγή, καθώς θεωρούμε ότι το τρίο είναι πολύ πιο απολαυστικό στο παίξιμο.
Αντιμετωπίζετε τη σύνθεση τραγουδιών ως κάθαρση, εξερεύνηση ή πειθαρχία;
Ryan Ferrier (Valley of the Sun): Σίγουρα ως κάθαρση. Οι εβδομαδιαίες πρόβες μας είναι σαν διακοπές από τα σκατά που ζούμε καθημερινά, και η περιοδεία είναι σαν μια τελείως διαφορετική ζωή. Αν και τον τελευταίο καιρό έχουμε περιοδεύσει τόσο πολύ, που εκείνη η πλευρά αρχίζει να αποκτά και χαρακτήρα πειθαρχίας. Έχουμε μάθει πολλά φέτος και εφαρμόζουμε τα μαθήματα που πήραμε, στην πορεία. Είναι δύσκολο να μην αφήσουμε την τέχνη μας να είναι σαν μια οποιαδήποτε δουλειά, ειδικά όταν μας κρατάει τόσο απασχολημένους, αλλά νομίζω ότι βρίσκουμε την ισορροπία σε αυτό.
Μετά από πάνω από μια δεκαετία μαζί, πώς έχει αλλάξει η εμπιστοσύνη μεταξύ σας ως συνεργατών;
Είχαμε μερικές αλλαγές στη σύνθεση μέσα σε αυτό το διάστημα. Ο Chris κι εγώ παίζουμε μαζί εδώ και επτά χρόνια, και πραγματικά δεν χρειάζεται να λέμε και πολλά όταν γράφουμε πλέον.
Το desert rock γεννήθηκε μέσα από τη γεωγραφική απομόνωση. Το 2025, τι σημαίνει για εσάς “απομόνωση”, καλλιτεχνικά, αλλά και συναισθηματικά;
Ενδιαφέρουσα ερώτηση. Η απομόνωση είναι πάντα η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε όταν γράφουμε και ηχογραφούμε (μένουμε στο στούντιο για δύο εβδομάδες όταν κάνουμε έναν δίσκο, βγαίνοντας μόνο για ψώνια). Ειρωνικά, η απομόνωση είναι σχεδόν αδύνατο να υπάρξει στην περιοδεία. Εκείνη η σπάνια βραδιά ρεπό, όταν ο καθένας μας έχει το δικό του δωμάτιο στο ξενοδοχείο, μοιάζει σαν να ανεβαίνεις στην επιφάνεια για να πάρεις ανάσα μετά από ώρα κάτω απ’ το νερό. Είναι μια περίεργη δυαδικότητα, το να δημιουργείς αυτή τη μουσική μόνος και μετά να περνάς μήνες μοιράζοντάς την σε πλήθη ανθρώπων κάθε βράδυ. Σου γαμάει το μυαλό!
Ποιο είναι το ένα αδιαπραγμάτευτο στοιχείο του ήχου σας, αυτό που ορίζει τους Valley of the Sun στον πυρήνα τους;
Ryan Ferrier: Σίγουρα τα fuzzy riffs. Οι sub-octave κιθάρες είναι επίσης χαρακτηριστικό στοιχείο του ήχου μας. Και, υποθέτω, η φωνή μου. Δεν θα κρύψω πως με απογοητεύει λίγο το ότι πολλές μπάντες του είδους μας δεν δίνουν μεγαλύτερη σημασία στα φωνητικά. Υπάρχουν βέβαια μερικές που το κάνουν. Μου έρχονται στο μυαλό οι Crobot, Wucan, Green Lung και Greenleaf.
Οι fans περιγράφουν συχνά τις ζωντανές σας εμφανίσεις ως “πνευματικές”. Το επιδιώκετε συνειδητά αυτό ή προκύπτει από μόνο του;
Ryan Ferrier (Valley of the Sun): Αλήθεια; Ουάου, πολύ ωραίο αυτό (γέλια). Πολλοί fans μού έχουν πει ότι τα τραγούδια μας τούς βοήθησαν σε δύσκολες στιγμές. Είναι το καλύτερο κομπλιμέντο που μπορούμε να πάρουμε. Μας δίνει σκοπό. Δεν ήταν ποτέ αυτός ο στόχος, όμως. Απλώς εκφραζόμαστε κατά το πως είμαστε τη δεδομένη στιγμή. Έχουμε περάσει πολλά πάνω-κάτω όλα αυτά τα χρόνια, τόσο προσωπικά όσο και ως μπάντα, και νομίζω πως αυτό κάπως αναπτύσσει και την πνευματικότητ του όλου πράγματος. Σίγουρα, πάντως, όταν είμαστε στη σκηνή βρισκόμαστε σε διαφορετικό επίπεδο ύπαρξης.
Όταν περιοδεύετε με άλλες heavy μπάντες, τι σας επηρεάζει περισσότερο; Ο ήχος τους ή η φιλοσοφία και το εργατικό τους ήθος;
Ωπ, κι άλλη σπουδαία ερώτηση! Δεν μπορώ να πω με σιγουριά τι είναι πιο επιδραστικό. Ζηλεύω ορισμένες μπάντες για τη φυσικότητα και την ευκολία με την οποία συνδέονται με το κοινό και μεταξύ τους στη σκηνή. Οι Slomosa είναι εξαιρετικό παράδειγμα, καθώς διασκεδάζουν συνεχώς και ακούγονται απίθανοι. Από την άλλη, υπάρχουν μπάντες όπως οι Truckfighters με απίστευτη εργατικότητα και επίσης τεράστιο live ήχο. Δύσκολη επιλογή!
Πού πιστεύετε ότι ζει σήμερα ο πυρήνας της heavy rock κουλτούρας; Στα φεστιβάλ, στις DIY περιοδείες, στις κοινότητες των βινυλίων ή κάπου βαθύτερα;
Σίγουρα στα φεστιβάλ! Δεν υπάρχει αμφιβολία!
Ο κόσμος γύρω μας δείχνει πιο πολωμένος τα τελευταία χρόνια, κάτι που θα πει πως είναι και τελείως διαφορετικός απ’ ό,τι όταν ξεκινήσατε. Αυτή η ένταση περνάει στη μουσική σας, συνειδητά ή έμμεσα;
Νομίζω ότι αυτή η ένταση διαποτίζει κάθε πτυχή της ζωής μας, της δικής σου, της δικής μου, όλων! Γίνεται όλο και πιο δύσκολο να γράψεις ανεβαστική μουσική όταν όλα μοιάζουν τόσο χωρίς ελπίδα.
Τι θα θέλατε να αποκομίσει ένας Έλληνας ακροατής που σας βλέπει για πρώτη φορά, όταν τελειώσει η συναυλία;
Την ανάγκη να ακούσει κι άλλο Valley of the Sun!
Οι Valley of the Sun εμφανίζονται ζωντανά στο Gazarte Ground Stage στην Αθήνα, το Σάββατο 8 Νοεμβρίου. Εισιτήρια προπωλούνται μέσω της more.com και του δικτύου καταστημάτων της, όπως και στο δισκοπωλείο Metal Era.
