Ο Max Cavalera από το πρώτο λεπτό που διάβηκε την πόρτα της εξόδου και αποφάσισε να χωρίσει τα τσανάκια του με τους υπόλοιπους Sepultura, μου άφηνε πάντοτε την αίσθηση πως κάθε χρόνο κυκλοφορούσε και κάτι, το οτιδήποτε. Χωρίς μολαταύτα να φτάνει στο σημείο να ηχογραφεί και τις κλανιές του ώστε να παραμείνει στις επάλξεις. Θες πίσω από το δυνατό πια Soulfly brand name; Θέλεις σαν ηγέτης ενός από τα ουκ ολίγα project που ίδρυσε τις δεκαετίες που πέρασαν, ή με τον αδερφό του Igor; Εν προκειμένω, κάνουμε λόγο για τον νέο δίσκο, εν ονόματι “Totem“.
Δε σταματούσε να είναι ενεργός, ακμαίος και τίμιος στο ό,τι προσέφερε στο κοινό του. Το να μπεις σε παιχνίδια σύγκρισης προσφοράς και απόδοσης με τους πρώην, είναι τόσο ανώφελο όσο ο ανανάς στην πίτσα. Αλλά και εδώ θα βρεθούν κάποιοι με διαφορετική άποψη. Θέληση των οπαδών, είναι να βλέπουμε το ποτήρι μισογεμάτο. Όπως και στην περίπτωση του Mustaine. Η φυγή του από τους Metallica δημιούργησε δυο μεγαθήρια.
Στα δικά μας, μόνο κερδισμένοι βγήκαμε από το βραζιλιάνικο διαζύγιο και επομένως προχωράμε δυναμικά στον 12ο δίσκο των Soulfly, “Totem”. Αν ακολουθείς τις, ανά τριετία με τετραετία, κυκλοφορίες τους και έχεις βάλει στο πετσί σου το “Ritual” του 2018, αφουγκράζεσαι τα vibes των Soulfly των τελευταίων δέκα χρόνων. Ίσως με το πιο thrashy ως και death metal περιτύλιγμα.
Οι Soulfly στο “Totem” παίζουν το γνωστό τους Soulfly Metal και δε σκοπεύουν να μεταβληθούν σε κακέκτυπα των Sepultura
Το groove και η ρυθμικότητα δε σκοπεύουν να αποχωρήσουν ποτέ από τη μουσική τους, ενώ τα πολλά tribal ή ψυχεδελικά σημεία έχουν φτερουγίσει προς άλλες πολιτείες. Καθόλου κακό, βέβαια, για όλους εμάς που οραματιζόμαστε το metal να συμβαδίζει με τους καιρούς και ταυτόχρονα να λούζεται κάτω από ένα καταρράκτη αδρεναλίνης. Δεν υπάρχει, άλλωστε, κυκλοφορία στην οποία ο Cavalera δεν κοιτάζει πρόσωπο με πρόσωπο τα συμβαίνοντα στο χώρο του metal – και εκτός αυτού. Τη σύγχρονη οπτική του τη συναντάμε στις παραγωγές των Soulfly αλλά και των Cavalera Conspiracy ή των Killer Be Killed.
Με τη στροφή στις thrash/death φόρμες των δυο τελευταίων δίσκων των Soulfly, κλείνει το μάτι των χρυσών 90’s ημερών των Sepultura. Είναι και οι μικρές λεπτομέρειες. Π.χ. το echo που χρησιμοποιεί σε πολλά σημεία στην επιθετική και εκρηκτική φωνή του, ο Max, διαγράφει αυθόρμητο χαμογελάκι στα χείλη.
Ναι, θα μπορούσε να υποδειχθεί το “Totem” σαν μια φυσική συνέχεια του “Chaos A.D.” αν οι Seps δεν είχαν χαθεί στα λαβυρινθώδη δάση του Αμαζονίου με το “Roots”. Μη μπερδευόμαστε όμως. Οι Soulfly εδώ παίζουν το γνωστό τους Soulfly metal και δε σκοπεύουν να μεταβληθούν σε κακέκτυπα των Sepultura. Όσο τουλάχιστον υπάρχει ο μεγάλος αδερφός των Cavalera. Εδώ είναι και το σημείο που εντοπίζω ένα από τα λιγοστά αρνητικά του, ωστόσο καίριο.
Το δωδέκατο άλμπουμ των Soulfly, θα γραφτεί στην ιστορία ως το πρώτο τους χωρίς lead guitarist
Κύριε Max, είχες τέσσερα χρόνια να κυκλοφορήσεις κάτι από Soulfly και με το φετινό “Totem” επέλεξες πάλι τον ασφαλή δρόμο, τον οποίο γνωρίζεις όσο κανένας άλλος. Μπαίνοντας στο μυαλό του ηγέτη των Soulfly, άφησα ανοικτό και το ενδεχόμενο της άρνησής του να απαγκιστρωθεί από το βασικό ήχο μετά από μια ντουζίνα δίσκους. Επιμένει πεισματικά στην ακόμα μεγαλύτερη θεμελίωσή του, σαν να βάζεις θεμέλια 5οροφης πολυκατοικίας σε κιόσκι ένα πράμα. Η αναγνωρισιμότητα, άλλωστε, είναι σημαντική στη μουσική μας.
Η χρονική διάρκεια είναι το δεύτερο μειονέκτημα. Τα 40 λεπτά metal μουσικής πλαισιωμένης από τόνους αδρεναλίνης δεν είναι αρκετά; Στο “Totem”, τα γρήγορα και σύντομα σε διάρκεια τραγούδια, λειτουργούν σαν μια ανάσα για τον ακροατή ύστερα από ατελείωτο headbanging μισής ώρας.
Η ένσταση και συνάμα πρόταση είναι λοιπόν η εξής. Αν θα υπήρχε η δυνατότητα να γίνει κάποιου είδους trade, θα άλλαζα τις 2 μεγάλες συνθέσεις. Το ομώνυμο των πεντέμισι λεπτών και το ακροτελεύτιο “Spirit Animal” που ρίχνει την αυλαία, με συνθέσεις τύπου της πρώτης τριάδας που ανοίγουν στο δίσκο. Το straightforward extreme metal των τριών λεπτών που γεμίζει τα πνεμόνια του, με την κοχλάζουσα γλίτσα του κόσμου των Obituary και των Morbid Angel.
Το δωδέκατο άλμπουμ των Soulfly θα γραφτεί στην ιστορία ως το πρώτο τους χωρίς lead guitarist
Η συγγραφή ήταν οικογενειακό θέμα, πατέρα και γιού. Ο Max κάθισε με τον γιο και βασικό ντράμερ των Soufly, Zyon, «υπογράφοντας» επί της ουσίας από την αρχή ως το τέλος. Στο “Spirit Animal” έρχονται να προστεθούν στα φωνητικά o θετός του γιός Ritchie και η μικρή Leya Cavalera. Μπορεί η σύνθεση να περιορίστηκε μέσα στα στενά όρια της οικογένειας, όμως η παραγωγή ήταν θέμα του Rizk και του Max.
Ο πολυοργανίστας των Eternal Champion μεταξύ άλλων, έδωσε πολλά παραπάνω στο “Totem” από έναν ήχο, πολυστρωματικό, crispy και καθαρό. Ήταν ουσιαστικά η πρώτη κιθάρα στο στούντιο. Κάλυψε, έτσι, το μεγάλο κενό που άφησε η φυγή του βασικού δεκαριού της ομάδας σχεδόν επί 20ετίας, Marc Rizzo. Το δωδέκατο άλμπουμ των Soulfly θα γραφτεί στην ιστορία ως το πρώτο τους χωρίς lead guitarist.
Για τον Max Cavalera, η ιστορία γράφει την τρίτη κυκλοφορία που δίνει την ψυχή του από την καραντίνα και έπειτα, με προηγούμενες τα “Go Ahead and Die” και “Killer Be Killed”. Εν έτει 2022 ερμηνεύει με την ορμή και τη λύσσα του πρώτου δίσκου όχι των Soulfly μόνο, αλλά και των Sepultura.
Καταλήγοντας, αν και το “Totem” δε θα έχει ποτέ το ρόλο ενός τοτέμ στις μυριάδες κυκλοφορίες, βρίσκεται σίγουρα μια ανάσα κοντά σε εκείνες που αξίζουν να τους αφιερώσεις από το χρόνο και την ενέργειά σου.
Artist: Sober On Tuxedos
Album: Good Intentions
Label: Heaven Music
Release Date: 11/12/2020
Genre: Nu Metal, Metalcore
Artist: Soulfly
Album: Totem
Label: Nuclear Blast Records
Release Date: 05/08/2022
Genre: Groove Metal, Thrash Metal
1. Superstition
2. Scouring The Vile
3. Filth upon Filth
4. Rot In The Rain
5. The Damage Done
6. Totem
7. Ancestors
8. Ecstasy Of Gold
9. Soulfly XII
10. Spirit Animals
Producer: Max Cavalera, Arthur Rizk
Soulfly: Max Cavalera (Φωνή, κιθάρες), Zyon Cavalera (Κρουστά), Mike Leon (Μπάσο)
Soulfly
Το “Totem” δε θα έχει ποτέ το ρόλο ενός τοτέμ στις μυριάδες κυκλοφορίες, αξίζει όμως να του αφιερώσεις το χρόνο και την ενέργειά σου.
