Θα θέλαμε να πάρουμε συνέντευξη από τον Ville Vallo. Δυστυχώς αυτό δεν κατέστη εφκικτό, οπότε περάσαμε στο plan b. Συνέντευξη με έναν hardcore fan. Όσο χρόνια θυμάμαι τον Φοιβό, τον συνοδεύει η αγάπη του για τους HIM. Φυσικά και για τον πάλαι ποτέ frontman τους, VV. Πάμε λοιπόν να δούμε πώς αισθάνεται ένας fan λίγες ημέρες πριν τον ερχομό του Φιλανδού στη χώρα μας.
Θυμάσαι ποια ήταν η πρώτη φορά που άκουσες τη φωνή του Ville Valo και τι ήταν αυτό που σε έκανε να μετατραπείς από απλός ακροατής σε οπαδός;
Βεβαίως και θυμάμαι, ήταν το 2004. Κάπου στα μέσα της Β’ Γυμνασίου. Τότε στο MAD υπήρχε αυτή η εκπομπή που δύο μπάντες «διαγωνίζονταν» για το ποιας το videoclip θα παίξει επόμενο. Το κοινό ψήφιζε ανάμεσα σε δύο επιλογές μέσω SMS. Εκείνη την Κυριακή η κόντρα ήταν μεταξύ Linkin Park (των οποίων ήμουν οπαδός) και των HIM.
Επειδή youtube δεν έπαιζε για να έχω άμεση πρόσβαση στα κλιπάκια τους, την έγραψα σε βιντεοκασέτα, καταλήγοντας να έχω μαζί και τα κλιπς των HIM. Τα οποία με τον καιρό άρχισα να απολαμβάνω όλο και περισσότερο. Και έτσι, εν καιρώ, μετατράπηκα σε φαν τους. Αγοράζοντας δίσκους και μπλούζες και μαθαίνοντας πληροφορίες για το οτιδήποτε τους αφορά.
Κατά τη γνώμη μου ο VV στον τελευταίο του δίσκο απέδειξε ότι αυτός ήταν η γενεσιουργός δύναμη του συγκροτήματος. Αρχικά θέλω να μου πεις αν συμφωνέις με αυτό. Δευτερευόντως να μου περιγράψεις, συνοπτικά, πώς σου φάνηκε το Neon Noir. Τέλος, τι setlist περιμένεις; Θέλεις κομμάτια από τον νέο δίσκο ή θες να επικεντρωθεί στη HIM-era;
Ναι και όχι. Ναι γιατί αντικειμενικά όταν είσαι ο frontman και το posterboy μιας μπάντας είναι δεδομένο πως κάποιον μεγαλύτερο ρόλο παίζεις (εκτός από την προσφιλή στο ευρύ κοινό φυσιογνωμία σου), αλλά ταυτόχρονα δεν ήταν και εντελώς HIM για να το ισχυριστώ αυτό. Κοινώς, ήταν μια από τις ισχυρότερες φωνές της μπάντας αλλά και οι υπόλοιποι έχουν δώσει πινελιές που εδώ έλειπαν. Δεν είχε ούτε τα riffs του Linde και ούτε τα πλήκτρα του Burton. Ήταν η «πλευρά» του Ville.
Μου άρεσε πολύ σα δίσκος. Τα ‘χω πει και στην κριτική μου και αντέχει στο χρόνο μετά την κυκλοφορία του. Με βρίσκω να τον ξανακούω αν όχι όλο τότε σίγουρα 4-5 κομμάτια του. Και φυσικά θέλω κομμάτια από αυτόν, όσο και να αγαπάω τους HIM, μια τωρινή συναυλία χωρίς το Salute The Sanguine, το Foreverlost ή το Run Away From The Sun (το πιο «καλοκαιρινό» του δίσκου αν με ρωτάς) θα είναι ατελής.
Υποθέτω ότι αυτή δεν είναι η πρώτη σου φορά που θα τον δεις ζωντανά. Ποια στιγμή ξεχωρίζεις από προηγούμενες εμφανίσεις του;
Κι όμως, είναι η πρώτη και θα σου πω γιατί. Όταν ήμουν στα ντουζένια της αγάπης μου γι’ αυτόν, δεν έρχονταν οι HIM. Ωστόσο, κάτι η εφηβεία και η αναζήτηση άλλων ήχων, κάτι το ότι δεν μπορούσα να πηγαίνω σε όποια συναυλία επιθυμούσα ελέω ηλικίας και κάτι το ότι πέρασα κάπου τη φάση της απόρριψης λόγω δικής μου σοβαροφάνειας, δεν έκατσε ποτέ να δω HIM. Κακώς, κάκιστα αν με ρωτάς .Τουλάχιστον ήρθε η ώρα που σταμάτησα να προσπαθώ να το παίζω «πολλά βαρύς και όχι». Αποδέχτηκα πως δεν υπάρχει τίποτα κακό στο να ακούω κάτι που πραγματικά μ’ αρέσει. Και τώρα τουλάχιστον μπορώ να φτιάξω κάποια ανάμνηση που περιλαμβάνει τον Ville Valo επί σκηνής.
Σου δίνεται η δυνατότητα να κάνεις μία ερώτηση στον VV. Ποια θα ήταν αυτή και ποια απάντησή του θα σε έκανε χαρούμενο;
«Θα ξανακάνατε τουρνέ με τους HIM βασισμένη στους δίσκους μέχρι Love Metal;» «Ξεκινάει προσεχώς και περνάει από Αθήνα, θα παίξουμε σίγουρα το Love’s Requiem και το Sweet Pandemonium».
Κρίνοντας από τη φήμη των HIM εικάζω ότι έχεις συνατηθεί και με άλλους άνθρωπους που τρέφουν την ίδια αγάπη με εσένα. Με ποιον τρόπο θεωρείς ότι η μουσική του VV σάς φέρνει κοντά;
Δεν κατάλαβες, αν δεν ήταν οι HIM δε θα είχα γνωρίσει πολλούς τωρινούς μου φίλους και δε θα είχα ψαχτεί και περαιτέρω με τη μουσική. Τότε στο site των HIM γνωριζόμασταν μέσω τσατ με πολλά άτομα από Ελλάδα και μας ένωνε η αγάπη μας για την μπάντα. Φυσικά πολλά από αυτά ήταν διατεθειμένα να σου συστήσουν κι άλλη μουσική. Αρχής γενομένης από την υπόλοιπη φινλανδική γκοθ σκηνή και προχωρώντας και σε άλλα ακούσματα. Και ακόμα και σήμερα το να μπορείς να πεις σε κάποιον “λατρεύω HIM” και ξαφνικά από το πουθενά να σου δείχνει ένα heartagram που έχει τατουάζ, είναι αρκετός λόγος να σας πάρουν και τους δύο τα ζουμιά και να ξεκινήσετε το namedropping κομματιών.
Εκεί που έγινε το «μπαμ» των HIM υπήρχαν και άλλες μπάντες με παρόμοια μουσική προσέγγιση. Θα έλεγα, όμως, ότι τα επίπεδα δημοφιλίας των Φινλανδών όχι απλά δεν τα έφτασε καμία, δεν τα πλησίασε καν. Στο δικό μου μυαλό, εν πολλοίς, αυτό οφείλεται στη μορφή που ακούει στο όνομα Ville Valo. Ποια η δική σου άποψη επ’ αυτού;
Σίγουρα έπαιξε ρόλο ο Ville Valo αλλά κυρίως θεωρώ ότι ο τρόπος που οι HIM μπόλιασαν την γκοθιά με ποπ στοιχεία μπορούσε να τους «βγάλει» σε μεγαλύτερο κοινό. Ναι, οκ, είναι sex symbol στην εποχή του, ομορφόπαιδο κλπ. αλλά είχαν κι αυτή τη μουσική που σου καρφωνόταν στο μυαλό. Και κακά τα ψέματα, δύσκολα θα ξεκινήσει κάποιος να ακούει To/Die/For αν δεν έχει ως εισαγωγή τους HIM. Είναι σα να περιμένεις από κάποιον να ξεκινήσει να ακούει black με Tertragrammacide αντί για Cradle of Filth. Μπορεί να συμβεί, αλλά ομολογουμένως πιο δύσκολα.
Πρόσφατα ήταν τα γενέθλια σου και σε ένα υποθετικό σύμπαν, κάνεις πάρτι και ο VV είναι καλεσμένος για να πει ένα κομμάτι. Ποιο θα επέλεγες και γιατί;
ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΓΙΩΡΓΗ;;; ΕΝΑ ΣΕΤ ΘΕΛΩ. Αλλά χμ, άντε. Αν ήταν θλιμμένα γενέθλια και ήθελα κάτι να βουρκώσω με την ησυχία μου, μάλλον το When Love And Death Embrace. Αν από την άλλη ήμουν με μια ρομαντική συντροφιά και «το ζούσαμε», το Vampire Heart. Το πρώτο το λατρεύω από έφηβος και ακόμα και τώρα μου τρυπάει την καρδούλα μου ο ήχος από τα πλήκτρα. Το δεύτερο θεωρώ ότι είναι από τα ωραιότερα ποπίζοντα goth rock τραγούδια που έχουν γραφτεί από 2005 κι εντεύθεν.
Προτελευταία ερώτηση και σαν σινεφίλ που είσαι δε γίνεται να μην έχουμε μία σχετική ερώτηση. Αν ο VV αποφάσιζε να γίνει ηθοποιός, ποιος ρόλος θα του ταίριαζε και σε ποια ταινία θα ταίριαζε η μουσική του ως score;
Δε θα παίξω με την αναμενόμενη απάντηση του Κορακιού ή του live action Jack Skellington γιατί ντάξει, ας γίνουμε και λίγο δημιουργικοί. Αν ωστόσο αντικαταστήσεις τον Johnny Depp με τον VV στην Ένατη Πύλη του Polanski θεωρώ ότι θα έχει απόλυτο νόημα. Ή σε κάποιον αντίστοιχο ρόλο με φουλ τσιγάρα. Η μουσική του από την άλλη θα ταίριαζε απόλυτα σε κάποιο ντελικάτο αλλά θλιμμένο εναλλακτικό ρομάντζο που θα έπαιζε στο Φεστιβάλ του Sundance και θα είχε πανέμορφες πρωινές αλλά και noir βραδινές λήψεις.
Αν μπορούσες να δημιουργήσεις μια ονειρεμένη συνεργασία μεταξύ του Ville Valo και ενός άλλου καλλιτέχνη, ποιον θα επέλεγες και γιατί; Πώς πιστεύεις ότι θα ακουγόταν η συνεργασία τους;
Με το χέρι στην καρδιά, θα ήθελα να τον δω σε κάποια εντελώς παράλογη συνεργασία με την Anna Von Hausswolf. Όχι επειδή είναι σχετικοί μουσικά, τουναντίον, αλλά επειδή έχουν υπάρξει στιγμές που σκέφτομαι ότι αν είχε και μια βελούδινη, μπάσα φωνή να δίνει πιο μελωδικά σημεία στα ξεσπάσματά της, ή για αριστούργημα θα μιλάγαμε ή για παταγώδη αποτυχία. Ειδάλλως με την αυτού μεγαλειότητα, τον Brendan Perry των Dead Can Dance σε έναν άκρως ατμοσφαιρικό δίσκο που θα ακουγόταν σαν τη γυαλάδα στην επιφάνεια της θάλασσας τη νύχτα.
