Πριν γίνει γνωστός για τις ιστορίες τρόμου του, ο Stephen King έγραφε δυστοπικές νουβέλες με το ψευδώνυμο Richard Bachman. Μια από τις πρώτες του, είναι και το “The Long Walk”, η οποία γράφτηκε το 1966 και κυκλοφόρησε 13 χρόνια μετά, το 1979. Ο Francis Lawrence αναλαμβάνει να μεταφέρει όσο πιο πιστά μπορεί αυτή την συγκλονιστική ιστορία και στον χώρο του κινηματογράφου. Και το καταφέρνει.
Σε μια Αμερική, η οποία έχει καταληφθεί από ένα ολοκληρωτικό καθεστώς, υπάρχει ένα ετήσιο γεγονός, που είναι γνωστό ως η “Μακριά Πορεία”. Σε αυτή συμμετέχουν 50 εθελοντές. Οι εθελοντές αυτοί πρέπει να περπατούν σε μια ταχύτητα 3 μιλιών την ώρα και να μην πέσουν κάτω από αυτή τη ταχύτητα. Έχουν δικαίωμα για 3 παραβιάσεις. Αν ξεπεράσουν τις τρεις, τότε οι στρατιώτες που θα συνοδεύουν την πορεία τους, θα τους εκτελέσουν.
Σε αυτό το γεγονός θα υπάρξει ένας επιζών. Ο νικητής θα λάβει από τον The Major (Mark Hamill) ένα “εισητήριο” για όποια χάρη ο ίδιος επιθυμεί. Σε αυτόν τον διαγωνισμό λοιπόν μπαίνει ο Raymond Garraty (Cooper Hoffman) και εκεί γνωρίζει άλλον έναν εθελοντή, τον Peter McVries (David Jonsson). Οι δυο τους αναπτύσσουν μια φιλία και προσπαθούν να βγάλουν τον διαγωνισμό μαζί με τους άλλους εθελοντές.

Ο Francis Lawrence και ο κινηματογράφος Jo Willems είχαν δύσκολο έργο. Πως μπορούσαν να κάνουν τόσο έντονο και τόσο σκληρό ένα θρίλερ, ο διαγωνισμός του οποίου είναι…το περπάτημα; Η απάντηση ήταν οι χαρακτήρες. Και αυτοί είναι που κρατάνε την ταινία μας σε υψηλά στάνταρ και δεν την κάνουν επαναλαμβανόμενη. Οι πρωταγωνιστές μας, Garraty & McVries, μας παραδίδουν ένα πρότυπο φιλίας που αναπτύσσεται μέσα από τα “χαρακώματα”. Οι αντιξόοτητες τους ενώνουν και γρήγορα συνειδητοποιούν την παράνοια που αντικαθιστά την “παιδική” ελπίδα τους για την μαγική χάρη που τόσο πολύ αναζητούν.
Η κινηματογράφηση του Jo Willems δίνει την αίσθηση ενός ατελείωτου δρόμου. Η Αμερική που παρουσιάζεται μοιάζει με εφιάλτη. Άδειες πόλεις, ερειπωμένες εκκλησίες και εγκαταλελειμμένα καταστήματα συνοδεύουν τα βήματα των παιδιών. Ο θεατής δεν παρακολουθεί μια περιπέτεια με κορυφώσεις, αλλά μια αργή κάθοδο σε μια κόλαση χωρίς διαφυγή. Και το πιο τρομακτικό; Ο κόσμος, που συγκεντρώνεται με περιέργεια, με ενθουσιασμό, για να παρακολουθήσει αυτό το “γεγονός”. Τα παιδιά αντιμετωπίζονται σαν “θίασος” και όχι ως συμμετέχοντες σε κάτι φρικτό.
Ο Lawrence γνωρίζει καλά πώς να διατηρεί ένταση σε ιστορίες που βασίζονται στην επανάληψη. Εδώ η δράση περιορίζεται στο περπάτημα, όμως οι μικρές παραλλαγές δημιουργούν συνεχή αγωνία. Βροχή, κούραση, τραυματισμοί και απλές σωματικές ανάγκες μετατρέπονται σε παράγοντες θανάτου. Κάθε στιγμή, ακόμη και ένα βήμα εκτός ρυθμού, μπορεί να οδηγήσει στην εκτέλεση. Λίγες φορές προσωπικά είδα την ταινία να επαναλαμβάνεται, αλλά δεν χαλάει από την ολική σου εμπειρία.
Η παρουσία του Mark Hamill ως Major δημιουργεί συζητήσεις. Ο ρόλος του είναι αυτός του στρατιωτικού-θεού που επιβλέπει και κατευθύνει. Ο Hamill παίζει τον χαρακτήρα σαν μια καρικατούρα του αυταρχισμού, κάτι που σε μερικούς θα φανεί υπερβολικό. Ωστόσο, λειτουργεί ως εικόνα της κρατικής βίας που κατευθύνει το θέαμα, ενώ οι πολίτες παρακολουθούν παθητικά την αιματοχυσία. Λίγο πολύ με λίγα λόγια, ίσως χρειάζεται να είμαστε λίγο καρικατούρες σε τέτοιους είδους πρότυπα. Και ο πολιτικός σχολιασμός μου σταματάει εδώ.
Η βία και η φρίκη που βιώνουμε στην ταινία βασίζεται στην καθημερινότητα. Ο Lawrence επιδιώκει να στο περάσει αυτό. Ο ρυθμός έχει σκαμπανεβάσματα. Αγωνιείς για την τύχη των χαρακτήρων, εξαντλείσαι μαζί τους όταν και εκείνοι κουράζονται. Και κάποιες φορές κουράζεσαι και εσύ από την ταινία. Είναι μια συνειδητή τους επιλογή. Είναι λογικό στα 108 λεπτά να το βιώσουμε αυτό. Το “The Long Walk” είναι μια αλληγορία για τον πόλεμο (γράφτηκε στον απόηχο του Βιετνάμ) και την μαζική αδιαφορία του κόσμου για της συνέπειες του και αυτή η πολιτική διάσταση κρατιέται, ειδικά στις σκηνές με την μητέρα του Garraty.
Συνολικά, το “The Long Walk” είναι μια από τις πιο σκοτεινές και ωμές μεταφορές έργου του Stephen King. Η ταινία δεν προσφέρει εύκολες απαντήσεις. Δείχνει μια κοινωνία που αποδέχεται τη θυσία νέων παιδιών για ένα θέαμα, χωρίς να ρωτά αν υπάρχει άλλος δρόμος. Ο Lawrence κρατά την ιστορία πιστή στον πυρήνα της, ενώ οι ερμηνείες δίνουν ψυχή σε ένα κείμενο που θα μπορούσε να μείνει απλώς αλληγορία. Και στο κέντρο της ιστορίας; Μια φιλία, που λειτουργεί ως ελπίδα και που είναι το μοναδικό αντίβαρο σε έναν κόσμο όπου η βία και η απελπισία έγιναν νόρμα.
Artist: Morrissey
Album: I Am Not a Dog on a Chain
Label: BMG
Release Date: 20/03/2020
Genre: Indie Rock
Movie: The Long Walk
Year: 2025
Duration: 108′
Genre(s): Survival, Dystopian, Thriller
Director: Francis Lawrence
Cooper Hoffman, David Jonsson, Mark Hamill, Charlie Plummer, Ben Wang, Tut Nyuot, Judy Greer, Garrett Wareing, Jordan Gonzalez, Joshua Odijik, Roman Griffin Davis
The Long Walk
Το “The Long Walk” μεταφέρει στον κινηματογράφο το πρώτο μυθιστόρημα του Stephen King. Ο Francis Lawrence σκηνοθετεί μια αργή αλλά αποπνικτική πορεία θανάτου, όπου πενήντα αγόρια βαδίζουν μέχρι να μείνει μόνο ένας. Με έντονες ερμηνείες και βία χωρίς φίλτρα, η ταινία αναδεικνύει τη φιλία ως το τελευταίο ανθρώπινο καταφύγιο.