Αν μπορούσα να δώσω έναν τίτλο σε αυτήν την εμφάνιση θα ήταν ο εξής: Bangies, η μπάντα που ταξίδεψε μουσικά ένα ισόγειο της Αθήνας σε τρεις ηπείρους. Αλλά ας το πάρουμε από την αρχή.
ΒΑΝGIES
Ενθουσιασμένος από το γεγονός ότι έφτασε Παρασκευή και έχει και συναυλία ξυπνάω και λέω «ΝΑΙ ΡΕ ΦΙΛΕ, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!». Όλη μέρα στη δουλειά, στο κεφάλι μου παίζουν τα κομμάτια που εύχομαι να ακούσω το βράδυ από μια από τις αγαπημένες μου μπάντες. Φτάνει επιτέλους απογευματάκι και για άλλη μια φορά κατευθύνομαι προς το πολυαγαπημένο Romantso που η παρέα της Fortune Cut Records παρουσιάζει τους Bangies για μια βραδιά funky old school hip hop.
Έχοντας δει τα παιδιά να παίζουν ζωντανά αρκετές φορές και σε διάφορα μαγαζιά τα τελευταία χρόνια ξέρω ότι θα είναι μια φοβερή βραδιά. Και ξανά το παρεάκι των ποντικών με έβγαλε ασπροπρόσωπο!
Μπαίνοντας στο μαγαζί, σα γνωστός ψείρας που είμαι, αρχίζω να ψάχνω το τέλειο σημείο για να απολαύσω το λαιβάκι, ενώ βλέπω φίλους και γνωστούς ήδη εκεί να έχουν πάρει θέση στην πρώτη γραμμή. Η σκηνή είναι κατάμεστη με όργανα, midi controlers, samplers και dj decks, ενώ το σκηνικό συμπληρώνουν τα διακοσμητικά cutouts.
Άλλωστε, μας έχουν συνηθίσει οι Bangies να έχουν στη σκηνή μαζί τους παρέα εδώ και αρκετά χρόνια. Πάνω από τη σκηνή, μια οθόνη που προβάλλει κάποια απλά για αρχή γραφιστικά, προϊδεάζει για την οπτική πανδαισία που θα ακολουθήσει συνοδευτικά με την μουσική.
Σιγά σιγά το μαγαζί γεμίζει και ο ενθουσιασμός ανεβαίνει στα ύψη, καθώς πλησιάζει η ώρα να αρχίσει το γλέντι. Ανάμεσα στον κόσμο βρίσκονται τα μέλη της μπάντας και πολύ πρόσχαρα μιλάνε με τους πάντες, ενώ εναλλάξ παίρνουν θέση πίσω από τα decks. Τοποθετημένα κάτω από τη σκηνή, κάνουν ένα ανάλαφρο funky, reggae dj set που σε προσκαλεί στο χώρο και σε κάνει να νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε φιλικό σπιτι για άραγμα. Ξαφνικά, από το πουθενά, το λογότυπο των Bangies εμφανίζεται στην οθόνη. Ήρθε η ώρα να ανέβουν στο σανίδι. Ένας ένας παίρνουν θέση πίσω από τα όργανά τους. Κανένας δεν τους σταματάει τώρα!
Η συνέχεια ήρθε με τα Ghosts of Karelia, Abyss, αλλά και το Κnell, και πάλι από το πιο πρόσφατο άλμπουμ τους, το οποίο έτυχε ενθουσιώδης αποδοχής από τον κόσμο. Το ταξίδι στο χρόνο, με κομμάτια που γνωρίζουν όλοι/- ες όσοι/ -ες τους ξέρουν και τους ακούν, αλλά και επιλογές από το King of the North, έκανε τα κεφάλια να κουνιούνται ρυθμικά, οι φωνές να αντηχούν στο μοναδικό υπόγειο των Εξαρχείων και κάθε πρόταση για pit να γίνεται πραγματικότητα.
Στο δεύτερο κομμάτι του set πέφτουν λίγο οι τόνοι και εκεί που λες “τι άλλο μπορεί να μπει στην συνταγή;” αρχίζει μια μελωδική ψυχεδελική τζαζ μελωδία, που την εμπλουτίζει φοβερα ο ήχος της ζωντανής τρομπέτας και αλλάζει όλο το ύφος.
Σαν soundtrack για σενάριο νουαρ ταινίας. Το μαγαζί μεταφέρεται στη Νέα Υόρκη από τις πρώτες νότες. Καθώς προσπαθείς να χωνέψεις τις μελωδίες που μπλέκονται η μια μέσα στην άλλη, ακούγεται μια κλασική αγαπημένη φράση από την τρομπέτα. Big band. Το κομμάτι που πάει το μαγαζί από τη Νέα Υόρκη σε κάποιο τζαζ καφέ της Νέας Ορλεάνης.
Έχουν ανέβει τα κέφια. Όλοι, τόσο πάνω όσο και κάτω από τη σκηνή, χορεύουν και έχουν ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά. Ακολουθεί μια λίγο πιο jazz εκδοχή του Absolute Nothing για να μας προετοιμάσει για απότομη προσγείωση με το Straight From The Bassment.
Στο τρίτο και τελευταίο μέρος του set επιστρέφουμε σε πιο αισθησιακούς ρυθμούς. Επιστροφή πάλι στη Νέα Υόρκη, μέσα σε κάποιο underground jazz bar με Bite Me. Ο κόσμος χαλαρώνει λίγο. Η τέλεια στιγμή να πάρεις μια ανάσα. Γι’αυτό ακολουθεί και το Lay Back. Παιχνιδιάρικοι διάλογοι τρομπέτας και πιάνου φτιάχνουν την ατμόσφαιρα για να την ταράξει το War. Ο πόλεμος αρχίζει!
Αυτήν τη θεϊκή μπάσο-γραμμή ντύνουν σιγά σιγά τα υπόλοιπα όργανα, που δημιουργούν ένα απόρθητο οχυρό για τις κανονιές από τα ντραμς που δίνουν ρέστα. Και με το πάτημα ενός κουμπιού, από την εμπόλεμη ζώνη άλμα στην εξωτική Βραζιλία. Ο ρυθμός του Broken Samba ξεσηκώνει τους πάντες και η συναυλία μετατρέπεται στιγμιαία σε καρναβάλι στην καρδιά του Ριο ντε τζανειρο.
Πλησιάζοντας στο τέλος σιγά σιγά, ανεβαίνουν ακόμα παραπάνω οι εντάσεις. Με το Cut Ιt, οι Bangies μας επιστρέφουν στην Αθήνα και αρχίζουμε να κοπανιόμαστε. Προτελευταίο το Basslime, με ένα φοβερό scratching set, μας παει ένα επίπεδο παραπάνω. Κλείσιμο με Wackman για να σβήσει η βραδιά με αέρα υπογείου από τα πρώτα δημιουργικά χρόνια της μπάντας.
Δυστυχώς όλα τα ωραία κάποια στιγμή τελειώνουν. Έτσι και η συναυλία αυτή έχει φτάσει στο τέλος της, και συνειδητοποιώ ότι τόση ώρα υπήρχε ένα πολύ όμορφο, ζεστό και σπιτικό (με την καλή πάντα έννοια) vibe. Τα οπτικά μέσα (visuals) σε συνδυασμό με την μοντέρνα lo-fi funk jazz χροιά, που προσθέτουν στο old school hip hop στυλ τους οι Bangies, σε κάνει να νομίζεις πως δεν είναι μια ελληνική μπάντα. Σίγουρα πάντως είναι μια ελληνική που δεν θα βρεις όμοιά της. Για εμένα, είναι από τις μπάντες που έχουν αψεγάδιαστο ήχο και κάθε φορά περνάω όλο και καλύτερα στις ζωντανές τους εμφανίσεις.
Αν έχετε ποτέ την ευκαιρία να τους δείτε, να πάτε με τα μάτια κλειστά. Eίναι μοναδική η εμπειρία!
Artist: Morrissey
Album: I Am Not a Dog on a Chain
Label: BMG
Release Date: 20/03/2020
Genre: Indie Rock
Can’t Stop Us
Which Way
Flc
Cheez
Gorilla With a Brass
Big Band
Absolute Nothing
Straight From the Bassment
Bite Me
Lay Back
War
Broken Samba
Cut it
Basslime
Wackman
Bangies: Νικητας Καλούσης (rap, τρομπέτα), Βασίλης Νησσόπουλος (μπάσο), Ερμής Τομαδάκης (πλήκτρα, samples), Δημήτρης Καρατζάς (πλήκτρα, τρομπέτα), Γκουστάβ Πένκα (drums), Δημήτρης Καλούσης (dj), Ανδρέας Λαμπρόπουλος (live visuals), Νικήτας Καλούσης (γραφιστικά)
