ΜΑΘΗΜΑ 1ο
ΘΕΩΡΙΑ
To παγανιστικό metal είναι ένα είδος που συνδυάζει το extreme metal με προ-χριστιανικές παραδόσεις συγκεκριμένης κουλτούρας. Κυρίως με θεματικό χαρακτήρα. Χρησιμοποιεί αρχαία γλώσσα, ασυνήθιστα μουσικά όργανα και εστιάζει στο folk-black metal.
ΠΡΑΞΗ
CELTEFOG: ΔΕΛΤΑ
Νέος δίσκος από τους Celtefog. H αλήθεια είναι πως χρειάστηκε να τον ακούσω πολλές φορές. Δεν είναι απλοϊκός. Τουναντίον. Είναι ένας πολύπλοκος δίσκος, με μουσικές επιρροές και ενορχηστρώσεις από ένα πολύ ευρύ μουσικό φάσμα. Η διάθεση και το συναίσθημα που κυριαρχούν είναι σκοτεινά, βαριά και πολλές φορές, βίαια. Επίσης, οι ρυθμικές του εναλλαγές είναι συνεχείς, κάτι που μπορεί να γίνει ευδιάκριτο στα φωνητικά.
Πρώτο τραγούδι για το “Δέλτα”, το “A Celt In The Fog”, και η έναρξη του album είναι καταπληκτική. Μία μελωδία γαλήνια, υπέροχη και νοσταλγική! Το όλο σκηνικό θυμίζει, αυτό που λέμε “τη νηνεμία πριν την καταιγίδα”. Αξιοσημείωτη είναι και η πλήρης αρμονία, στην οποία βρίσκονται όλα τα όργανα. Η μελοποίηση ενός έργου τέχνης, ενός πίνακα ζωγραφικής που τον κοιτάς και περιμένεις να σου μιλήσει, να σου τραγουδήσει, να παίξει μουσική… Και όχι οποιαδήποτε μουσική, αλλά αυτήν ακριβώς που ακούμε στον δίσκο.
Πραγματικά ευφυέστατο κομμάτι που δε σε αφήνει να εστιάσεις σε ένα πράγμα. Από τη μία, έχουμε το riffing του, που είναι κολλητικό. Και από την άλλη, τα άγρια αλλά άκρως ταιριαστά φωνητικά. Αν έπρεπε να περιγράψω το κομμάτι ως μία κινηματογραφική σεκάνς, αυτή θα ξεκινούσε με χαρούμενα πλάνα. Μέχρι τη στιγμή που θα έκαναν την εμφάνισή τους τα φωνητικά! Φωνητικά σκληρά, έτοιμα να αρπάξουν τη μελωδία και να μεταφέρουν τον ακροατή σε μέρη τελείως ζοφερά.
Οι Celtefog χρησιμοποιούν τη μουσική τους για να ταξιδέψουν τον ακροατή σε φυσικά τοπία άγριας ομορφιάς
Ο νέος δίσκος των Celtefog συνεχίζει με το “Gods Of Delta“. Ακουστική κιθάρα στην αρχή με ένα πολύ όμορφο εναρκτήριο σόλο. Το εισαγωγικό πρελούδιο συνοδεύεται από μερικά μαγικά πλήκτρα. Το όλο σκηνικό με έκανε να θέλω να τους δω live και να χαζεύω τη στιγμή της εισαγωγής του κομματιού. Πραγματικά μαγικό σημείο, από αυτά που σε κάνουν να χάνεσαι στη μουσική.
Εδώ, ακούμε τα φωνητικά να είναι λίγο διαφορετικά συγκριτικά με το πρώτο κομμάτι του “Δέλτα”. Ξεφεύγουν από τα δαιμονιώδη black αισθητική του “A Celt In The Fog” και γίνονται πιο ατμοσφαιρικά. Η διάθεση παραμένει σκοτεινή, και σε συνδυασμό με τα εφέ της βροχής, σε βυθίζει ακόμα περισσότερο στη βαριά του «ομίχλη».
Άλλο ένα στοιχείο, που ξεχωρίζει, είναι η απαγγελία στο κομμάτι, την οποία ακολουθεί ένα ξέσπασμα συγκλονιστικό. Παράλληλα, ακούμε για πρώτη φορά και δεύτερές φωνές στο “Δέλτα”, οι οποίες με το βαρύ doom και κάπως εκκλησιαστικό τους ύφος, προσθέτουν επιπλέον χαρακτηριστικά στο album.
Στη συνέχεια, το “Winter Again“, το οποίο έχει στη ραχοκοκαλιά του ένα εθιστικό maiden-ικό riff. Πολύ σημαντικό να ακούς ένα κομμάτι που θα σε κάνει να κουνιέσαι στον ρυθμό του, και αυτό είναι τέτοιο. Κυρίως ορχηστρικό κομμάτι με μικρή συμμετοχή των φωνητικών. Όπως και πριν, έτσι και εδώ, η μουσική βοηθάει τον ακροατή να ταξιδέψει. Εν προκειμένω, κάπου με βαρύ χειμώνα, έξω στο κρύο, πνιγμένο από τα χιόνια, χαμένο σε ένα άγνωστο μέρος, να ψάχνει ένα μέρος να κρυφτεί για να ζεσταθεί.
Το κομμάτι “Valfar, ein Windir” είναι ένας φόρος τίμης σε μία από τις επιρροές των Celtefog; Δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα, είναι σίγουρα καθηλωτικό κομμάτι
Προχωράμε με ένα πολύ ιδιαίτερο κομμάτι, καθώς από τον τίτλο του καταλαβαίνουμε περί τίνος πρόκειται. Αν το “Valfar” σας φαίνεται γνωστό ως όνομα, δεν κάνετε λάθος, καθώς πρόκειται για τον αδικοχαμένο ηγέτη των Windir.
Το μπάσιμο θυμίζει κάτι από το outro του “Journey to the End”, που με τη σειρά του θυμίζει κάτι από Kraftwerk. Φυσικά, τα πλήκτρα κυριαρχούν, ενώ τα τύμπανα και οι κιθάρες ακούγονται έτοιμα να σε καταπιούνε. Από κοντά και οι κραυγές αγωνίας-φωνητικά του Archøn, και αυτές έτοιμες να σε κατασπαράξουνε. To όλο κομμάτι είναι μία ωδή στη μουσική και το έργο των Windir.
Διακρίνω, ακόμα, διάσπαρτα, κάποια power/heavy στοιχεία, τα οποία ομολογώ ότι δένουν πολύ όμορφα. Τα φωνητικά εναλλάσσονται ανάλογα με το ύφος της μουσικής. Από καθαρά σε πιο doomy, πάλι καθαρά και μετά black. Πραγματικά καθηλωτική ερμηνεία.
Φτάσαμε και στο τελευταίο κομμάτι του δίσκου, το “Μνήμες”. Επαναστατικό, μαχητικό και δυναμικό, φαντάζει ως έτοιμο για επίθεση. Το σύνθημα για αυτήν την επικείμενη επίθεση δίνεται με τη «χορδή της λύρας». Ναι, καλά διαβάσατε, με ΛΥΡΑ. Αξίζει να σημειώσουμε το πόσο αρμονικά δένουν τα παραδοσιακά όργανα με αυτήν τη μουσική! Μπορεί λόγω της ενορχήστρωσης να ακούγεται ως κάτι εύκολο, όμως, στην πράξη τα πράγματα διαφέρουν. Γενικά, το ιδανικό φινάλε στο δίσκο. Ένα πορωτικό κομμάτι, κλείσιμο για ένα πολύ ιδιαίτερο άλμπουμ.
Εν κατακλείδι, στην περίπτωση του “Δέλτα” των Celtefog, η θεωρία εφαρμόστηκε απόλυτα στην πράξη. Τα κόμματια του album είναι μακροσκελή, τέσσερα με διάρκεια πάνω από εννιά λεπτά και ένα σχεδόν οχτώ. Ωστόσο, δε θεωρώ πως αυτό δημιουργεί κάποιο πρόβλημα ή κάτι αρνητικό στην ακρόαση. Συμβαίνει, γιατί οι ιδέες που υπάρχουν από πίσω τους είναι ξεκάθαρες, ενδιαφέρουσες και αποτυπώνονται άψογα στο «χαρτί».
Artist: Sober On Tuxedos
Album: Good Intentions
Label: Heaven Music
Release Date: 11/12/2020
Genre: Nu Metal, Metalcore
Artist: Celtefog
Album: Δέλτα
Release Date: 31/10/2023
Genre: Black Metal, Pagan Black Metal
1. A Celt in the Fog
2. Gods of Delta
3. Winter Again
4. Valfar, ein Windir
5. Μνημες
Producers: Archøn
Celtefor: Archøn (Φωνή, κιθάρα, μπάσο, πλήκτρα)
Celtefog
Το μεγάλο ατού του "Δέλτα" είναι ότι οι Celtefog έχουν ξεκάθαρο σχέδιο για το τι θέλουν να κάνουν και μάλιστα το πράττουν με εμπνευσμένες ιδέες, οπότε δεν προκαλεί γιατί το αποτέλεσμα τούς δικαιώνει τόσο εμφατικά.
