Θορυβώδεις. Χαοτικοί. Οργισμένοι. Τρωτοί. Θλιμμένοι. Στα όρια της παραίτησης. Υπερενεργητικοί. Φλεγόμενοι. Κυρίως, όμως, θνητοί. Οι Converge μπορούν να είναι οτιδήποτε από τα παραπάνω αλλά παρόλα αυτά να παραμένουν αυθεντικοί και να κρατούν τα «πιστεύω» τους απαράλλαχτα.
Η επερχόμενη εμφάνισή τους στην Αθήνα, 15 χρόνια μετά την τελευταία φορά (και το ξηλωμένο κλιματιστικό του Texas Club) είναι ένα γεγονός που θα ταρακουνήσει όχι μόνο το Gagarin 205 αλλά το σύνολο του λεκανοπεδίου. Πριν γίνει αυτό όμως, ήταν επιβεβλημένες μερικές κουβέντες με τον Nate Newton προκειμένου να έχουμε μια πρόγευση του τι μέλλει γενέσθαι.
Οι σπουδαίοι Converge εμφανίζονται στο Gagarin 205 στις 24 Ιουνίου 2023
Γειά σου Nate, καλωσήρθες στο DEPART και σε ευχαριστώ για το χρόνο σου. Τελευταία φορά που ήρθατε από τα μέρη μας ήταν το 2008, αρκετός καιρός έχει περάσει από τότε. Έχεις αναμνήσεις από εκείνο το live; Και συγκριτικά με το παρελθόν, πως βλέπεις τον τωρινό σου εαυτό όταν «κοιτάς» εκεί πίσω;
Θα είμαι ειλικρινής, οι αναμνήσεις μου από αυτή τη συναυλία είναι κάπως θολές. Θυμάμαι πως δεν κοιμόμουν πολύ σε αυτήν την τουρνέ καθώς διαρκώς πετάγαμε προς κάποια άλλη εμφάνισή μας. Θυμάμαι όμως ότι ήταν εξαιρετική συναυλία και περάσαμε υπέροχα. Ανυπομονούμε για την τωρινή καθώς πάει όντως πολύς καιρός. Τώρα για το δεύτερο σκέλος, δε με βλέπω καθόλου διαφορετικό από τότε για να είμαι ειλικρινής. Ακόμα γράφω τη μουσική που θέλω να γράφω.
Μέσα στα χρόνια έχουμε δει τους Converge να μετατρέπονται από ένα συγκρότημα που δοκιμάζει τα όρια της ηχητικής βία (χωρίς να φοβάται να πειραματιστεί) σε ένα σχήμα που έδειξε ανοιχτά τις αδυναμίες του. Φοβηθήκατε ποτέ ότι η αποκάλυψη της ανθρώπινης πλευράς σας δε θα επιδρούσε καθαρτικά και αντίθετα θα σας διέλυε;
Πάντα αυτό ήταν κομμάτι της μουσικής μας. Αν μη τι άλλο, πιστεύω πως αν ένα πράγμα έχει μείνει εντελώς σταθερό στην πορεία μας, σίγουρα είναι αυτό. Πάντα ήταν μια από τις πρώτες και βασικές μας προτεραιότητες. Να αναδείξουμε την ατέλεια του ανθρώπου και να τη χρησιμοποιήσουμε ως μια οδό σύνδεσης με άλλους ανθρώπους κατά μια έννοια.
Ανέκαθεν θέλαμε να αναδείξουμε την ατέλεια του ανθρώπου και να τη χρησιμοποιήσουμε ως οδό σύνδεσης με άλλους ανθρώπους
Μιλώντας περί ηχητικής εξέλιξης, υπήρξε ποτέ η στιγμή που κάποιοι οπαδοί σας που σας ακολουθούσαν για τη «βίαιη» πλευρά σας να δήλωσαν «προδομένοι»; Ή μήπως αυτή η εξέλιξη αγκαλιάστηκε θερμά από όλους;
Δεν ξέρω. Όταν δημιουργούμε κάτι και το κυκλοφορούμε στον κόσμο παύει αυτομάτως να είναι δικό μας. Οι άνθρωποι βγάζουν τα δικά τους συμπεράσματα και βρίσκουν νόημα στη μουσική που ενδεχομένως να μην ήταν στις δικές μας προθέσεις. Γι’ αυτό τόσο η τέχνη όσο και η μουσική έχουν τέτοια δύναμη.
Το Aimless Arrow είναι ένα τραγούδι που με βοήθησε σε δύσκολες στιγμές και μέχρι σήμερα είναι ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια απ’ όλη τη μουσική. Εξακολουθείτε ως μπάντα να αισθάνεστε «βέλη χωρίς στόχο, χαμένα ήδη από την αρχή»;
Η ζωή είναι ένας ωκεανός χάους και ταξιδεύουμε σε ένα ακυβέρνητο καράβι. Το κλειδί είναι να ασπαστείς το γεγονός πως δεν υπάρχει συγκεκριμένος στόχος και να βρεις χαρά και ένα προσωπικό νόημα στη ζωή σου ανεξαρτήτως από αυτή τη συνθήκη.
Το lineup σας έχει μείνει απαράλλαχτο για πάνω από 20 χρόνια οπότε προφανώς είστε μια οικογένεια με μοναδική μουσική χημεία. Αν ένας από εσάς μελλοντικά δεν μπορέσει να συνεχίσει οι Converge θα σταματήσουν την πορεία τους ή θα γεμίσουν κάπως το κενό;
Δε θα γίνει κάτι τέτοιο γιατί αυτοί είμαστε οι Converge. Αυτοί οι συγκεκριμένοι 4 άνθρωποι είναι οι Converge.
Το lineup μας δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ, διότι αυτά τα τέσσερα άτομα ΕΙΝΑΙ οι Converge
Ως συγκρότημα που μετρά πολλά χρόνια ύπαρξης στη hardcore σκηνή, υποπτεύομαι πως έχετε δει πολλές αλλαγές στο κοινό αναφορικά με το φάσμα των ηλικιών και των φύλων. Κάτι τέτοιο έχει όντως συμβεί; Και ποιες οι σκέψεις σου πάνω σε αυτό;
Τα πράγματα έχουν όντως αλλάξει όσον αφορά στο φάσμα των ηλικιών που παρευρίσκονται στις συναυλίες μας. Υπάρχουν έφηβα άτομα, νεόφερτα σε αυτό το είδος μουσικής και μετά υπάρχουν άνθρωποι μεγαλύτεροι κι από εμάς τους ίδιους οι οποίοι ήταν εκεί από την αρχή. Πέρα από αυτό, εξακολουθούν να είναι ίδιες οι συνθήκες. Άνθρωποι που απολαμβάνουν αυτόν τον χαρωπό θόρυβο. Ωστόσο φαίνεται πως έρχονται περισσότερες γυναίκες, άνθρωποι από άλλες φυλές εκτός των λευκών και ΛΟΑΤΚΙ άτομα, πράγμα το οποίο θεωρώ πως στέκεται ως μια πανέμορφη απόδειξη της συμπεριληπτικότητας αυτής της μουσικής.
Προσπαθούμε να μοιράσουμε χαρά και αν όλα πάνε καλά, να εμπνεύσουμε και άλλους να πράξουν το ίδιο
Οι καιροί στους οποίους ζούμε είναι γεμάτοι αναταραχές και το σκοτάδι μεγαλώνει κάθε μέρα. Πως βλέπεις τον κόσμο σε μερικά χρόνια;
Δεν έχω ιδέα και δε θα μπορούσα να γνωρίζω. Το μόνο που σκοπεύω να κάνω είναι να προσπαθήσω όσο καλύτερα μπορώ να μοιράσω χαρά και, αν όλα πάνε καλά, να εμπνεύσω κι άλλο κόσμο να πράξει με τον ίδιο τρόπο.
Ας πούμε ότι οι καταπιεσμένοι της Γης ενώνονται για να κηρύξουν Παγκόσμιο Πόλεμο για τα δικαιώματά τους και επιλέγουν τους Converge ως soundtrack. Ποιο κομμάτι σας θα ήταν το πλέον κατάλληλο;
Ελπίζω αντί για πόλεμο οι άνθρωποι να μπορέσουν επιτέλους να βρουν την αγάπη, τη χαρά και τη συμπόνοια και, ως εκ τούτου, να μπορέσουμε να συνυπάρξουμε ευτυχισμένοι. Δε με ενδιαφέρει ποιο θα είναι το soundtrack, αρκεί μόνο να μην είναι ο Kid Rock.
Ο τελευταίος σας δίσκος ήταν μια συνεργασία με την τεράστια Chelsea Wolfe. Πως προέκυψε ως project; Και αν μπορούσατε να συνεργαστείτε με οποιονδήποτε άλλο καλλιτέχνη, ζωντανό ή νεκρό και από όλα τα πεδία της τέχνης, ποιόν θα επέλεγες;
Είμαστε τόσο φίλοι όσο και οπαδοί της Chelsea και το Ben Chisholm για πολλά χρόνια. Η συνεργασία γεννήθηκε όταν το Roadburn Festival μας ζήτησε να παίξουμε ένα σετ με τα πιο αργά και μελαγχολικά κομμάτια μας. Αποφασίσαμε πως θέλουμε να γράψουμε διαφορετικές εκτελέσεις τους με περισσότερη ενορχήστρωση και όταν το αναφέραμε στην Chelsea και τον Ben και οι δύο προσφέρθηκαν να συμμετέχουν. Τώρα, αν μπορούσα να συνεργαστώ με οποιονδήποτε θέλω εγώ; Αυτή είναι μια ερώτηση σχεδόν αδύνατο να την απαντήσω. Μάλλον με τον Sonny Sharrock.
Ελπίζω αντί για πόλεμο οι άνθρωποι να μπορέσουν επιτέλους να βρουν την αγάπη, τη χαρά και τη συμπόνοια
Τι μουσικές ακούνε οι Converge αυτές τις μέρες, τόσο στο σπίτι τους όσο και στις περιοδείες;
Όλοι έχουμε τεραστίως διαφορετικά αλλά και εκλεκτικά γούστα στη μουσική. Προσωπικά λιώνω με Elizabeth Colour Wheel, Rat Cage, τα τελευταία κομμάτια των Queens Of The Stone Age, Boygenius, Imperial Triumphant, Yob… η λίστα θα μπορούσε να συνεχιστεί για ώρες.
Ευχαριστώ και πάλι για τον χρόνο σου και, πίστεψέ με, ήταν τιμή μου. Το κλείσιμο σου ανήκει.
Ευχαριστούμε πάρα πολύ για τη συνέντευξη και ανυπομονούμε για τη συναυλία. Έχει περάσει πάρα πολύς καιρός από την τελευταία μας επίσκεψη.
Artist: Morrissey
Album: I Am Not a Dog on a Chain
Label: BMG
Release Date: 20/03/2020
Genre: Indie Rock
Converge: Jacob Bannon (Φωνή, μπάσο), Kurt Ballou (Κιθάρα, φωνή, μπάσο), Nate Newton (Μπάσο, φωνή, κιθάρα), Ben Koller (Τύμπανα)
Converge: Converge (OW) | Facebook | Instagram | Twitter | YouTube | Apple Music | Bandcamp
