Ας συμφωνήσουμε όλοι σε κάτι, προφανώς, κοινώς αποδεκτό. Στην Ιταλία έχει την καλύτερη πίτσα. Όπως και τον καλύτερο καπουτσίνο, παρόλο που μας δίνουν το πολύ δέκα λεπτά να τον πιούμε και μας διώχνουν ή μας στραβοκοιτάνε για να φύγουμε από μόνοι μας. Επίσης, έχει τη Ferrari αλλά και την Alfa Romeo. Tο καλύτερο gelato με διαφορά και τέλος έχει, ή μάλλον είχε, την καλύτερη εθνική ομάδα ποδοσφαίρου, έχοντας πάρει euro και Mundial με τον αγαπημένο μου παίχτη, τον Totti. Πλέον, θα πρέπει να είναι περήφανοι και για τη μουσική. Πιο συγκεκριμένα, για τους Drown in Sulphur και τον τελευταίο τους δίσκο, “Dark Secrets of the Soul”.
Ομολογώ πως ζορίστηκα λίγο στην ακρόασή του και αυτό, επειδή δεν είμαι λάτρης του συγκεκριμένου είδους. Τι είδος όμως; Εδώ ακούμε μουσική ψαγμένη, με τεχνικά σημεία που θα ζήλευαν ίσως και οι Lorna Shore. Αστείρευτο πάθος, κομμάτια ένα προς ένα, δομημένα από την αρχή ως το τέλος, όπως πρέπει, για να καταλήξει σε ένα αποτέλεσμα που μας αρέσει.
Το “Dark Secrets of the Soul” ξεκινά με μια εισαγωγή, που και να έλειπε δε θα την έψαχνε κανείς. Επί της ουσίας, όμως, το album ξεκινάει με το “Eclipse of the Sun of Eden”. Τεχνικό κομμάτι με πολλά συμφωνικά μέρη, τα οποία παίρνουν σε αρκετές στιγμές το ρόλο του πρωταγωνιστή. Στο τραγούδι διακρίνει κανείς αρκετές επιρροές από τους SepticFlesh. Από τα ορχηστρικά μέρη στην εισαγωγή μέχρι το στιλ των φωνητικών. Βέβαια, οι εναλλαγές είναι απότομες, όπως δηλαδή αρμόζει σε ένα deathcore δίσκο.
Στην πλειοψηφία των κομματιών του “Dark Secrets of the Soul” οι Drown in Sulphur γράφουν πολυεπίπεδη μουσική
Προχωράμε με το “Buried by Snow and Hail”. Κομματάρα! Η μελωδία του riff στο μπάσιμο του κομματιού, είναι από αυτές που σιγομουρμουράς μέχρι να τις ξανακούσεις. Ο ρυθμός του είναι «γλυκός» και δημιουργεί ωραία αντίθεση με τα άκρως brutal φωνητικά. Τα τύμπανα, για ακόμη μια φορά, δίνουν το σήμα για τις ρυθμικές εναλλαγές, και στο φινάλε ακούμε ένα μικρό σόλο, προτού περάσουμε στο “Unholy Light”.
To riffing είναι καταιγιστικό, τα τύμπανα «φλεγόμενα» και οι τσιρίδες εναλλάσονται όμορφα με τα brutal φωνητικά. Βέβαια, του λείπει αυτό το κάτι για να το θυμάσαι. Μοιάζει κάπως επιτηδευμένο και είναι ίσως το λιγότερο ενδιαφέρον κομμάτι του δίσκου. Όμως, η συνέχεια του “Dark Secrets of the Soul” θα μας ανταμείψει.
Το “Lotus”, που έπεται, είναι ό,τι πιο ήρεμο ακούμε στο νέο δίσκο των Drown in Sulphur. Θα το περιέγραφα ως μια σκοτεινή και συναισθηματική μπαλάντα. Το όλο σκηνικό του κομματιού θυμίζει ένα unplugged live. Από την εισαγωγή με την ακουστική κιθάρα, μέχρι και τα σαφώς πιο πράα φωνητικά. Διαθέτει, επίσης, ένα πιασάρικο ρεφρέν, όπου τα δεύτερα (καθαρά) φωνητικά πιάνουν δουλειά και μάλιστα, την κάνουν πολύ καλά. Και πάλι, στο κλείσιμο ακούμε ένα σόλο, το οποίο είναι όμορφο και γλυκό.
Με το ομώνυμο κόμματι οι Drown in Sulphur θέτουν ισχυρή υποψηφιότητα για ένα από τα “100 καλύτερα τραγούδια» του 2024
Έφτασε η ώρα για το καλύτερο κομμάτι του δίσκου, και δεν είναι άλλο από το ομώνυμο “Dark Secrets of the Soul”. Είναι από τα tracks που περιμένεις πώς και πως να ακούσεις και να τραγουδήσεις σε ένα live. Από την αρχή ως το τέλος του. Το κεντρικό του θέμα είναι φανταστικό, βγαλμένο από την καλύτερη ταινία αγάπης που έχει βγει ποτέ, το “Dracula”. Τα solos και τα riffs διαδέχονται το ένα το άλλο, συνοδευόμενα από μία φωνή παθιασμένη, δυνατή και σκοτεινή. Συγχρόνως, όμως, είναι ρομαντική, αλλά και χαώδης. Εξαρετική φωνητική ερμηνεία που κορυφώνεται στο ρεφρέν. Νομίζω βρήκαμε ένα από τα εκατό καλύτερα κομμάτια της χρονιάς.
Δε σταματάει να μας προσφέρει τραγουδάρες το “Dark Secrets of the Soul”. Και το πράττει με το “Say My Name”. Υπέροχο deathcore, ακριβώς όπως μου αρέσει να ακούγεται. Τύμπανα, φωνητικά, κιθαριστικά riffs και ρυθμικές εναλλαγές συνθέτουν ένα σκοτεινό, αργό αλλά παράλληλα πολύ heavy «μουσικό τοπίο». Το “Vampire Communion” ουσιαστικά ανοίγει το δρόμο για το τελευταίο κομμάτι του δίσκου, “Shadow of the Dark Throne”.
Εδώ, οι Drown in Sulphur έχουν βάλει όλη τους τη μαεστρία. Μετά από σχεδόν 43’ χορταστικής μουσικής και πολλές ακροάσεις, καταλήγω ότι έχουμε να κάνουμε με έναν αρκετά καλό δίσκο. Το “Dark Secrets of the Soul” χαρακτηρίζεται από τη θεατρικότητα και τα αρκετά ορχηστρικά του μέρη, κάτι που δημιουργεί απορία σχετικά με το πώς θα το διαχειριστουν στα live. Ωστόσο, ακόμα και εκεί, έχουν ένα μεγάλο πλεονέκτημα, την τεχνική τους.
Artist: Sober On Tuxedos
Album: Good Intentions
Label: Heaven Music
Release Date: 11/12/2020
Genre: Nu Metal, Metalcore
Artist: Drown in Sulphur
Album: Dark Secrets Of The Soul
Release Date: 12/01/2024
Genre: Deathcore
1. Adveniat Regnum Tuum
2. Eclipse Of The Sun Of Eden
3. Buried By Snow And Hail
4. Unholy Light
5. Lotus
6. Dark Secrets Of The Soul
7. Say My Name
8. Vampire Communion
9. Shadow Of The Dark Throne
Drown in Sulphur: Chris “Christ” Lombardo (Φωνή, κιθάρα), Domenico Francesco “Darth” Tamilia (Τύμπανα), Emanuele “Dimitryux” Corso (Κιθάρα), Daniele “Blacklight” Posillipo (Κιθάρα)
Drown in Sulphur
Είναι πολύ σημαντικό για μία μπάντα να ξέρει τι θέλει να παίξει και πώς να το κάνει. Οι Drown in Sulphur στο “Dark Secrets of the Soul”, δείχνουν ότι γνωρίζουν πότε πρέπει να ανεβάσουν ταχύτητα και πότε να κατεβάσουν. Πότε να μεταφερθούν από τα πιο "ρομαντικά" τοπία στα πιο άγρια.
