Όταν μιλάμε για το χώρο της μαύρης κωμωδίας, αυτομάτως καταλαβαίνουμε ότι είναι ένα από τα ιδιώματα τα οποία έχουν το μεγαλύτερο ρίσκο της κακής γήρανσης. Κάτι η προκλητική φύση του συγκεκριμένου χιούμορ, κάτι το ότι όσο περνάει ο καιρός αναθεωρούμε σχετικά με τα όρια της κωμωδίας, πολλές φορές είναι δύσκολο να ειδωθεί με τα ίδια μάτια μια ταινία που απευθύνεται σε έναν άλλο χωροχρόνο. Ωστόσο το Frankenhooker του Frank Henenlotter δεν αποτελεί μια από αυτές τις περιπτώσεις καθώς είτε ειδωθεί σα μια «καλή κακή» ταινία είτε ως ένα σχόλιο πάνω στις ανδροκρατούμενες αντιλήψεις περί των γυναικών, μια χαρά επιβιώνει.
Είτε ειδωθεί ως μια “καλή κακή” ταινία είτε ως σχόλιο στις ανδροκρατούμενες αντιλήψεις περί γυναικών, το Frankenhooker επιβιώνει στις δεκαετίες
Όσοι έχουν έρθει σε επαφή με το έργο του Henenlotter γνωρίζουν πως πρόκειται για μια από τις σημαντικότερες μορφές του exploitation κινηματογράφου καθώς πίσω από φαινομενικά γκροτέσκα σκηνικά έκρυβε κάποια βαθύτερα νοήματα. Το Basket Case μπορεί κάλλιστα να αποτελεί μια αλληγορία περί της αδελφικής αγάπης ενώ το Brain Damage με τη σειρά του προβληματίζεται σχετικά με τη χρήση των ναρκωτικών.
Επίσης ένας από τους λόγους που ξεχωρίζει ως σκηνοθέτης είναι η εφευρετικότητά του. Και δεν υπάρχει καλύτερο παράδειγμα για να επιβεβαιώσει αυτή τη δήλωση από το Frankenhooker καθώς πραγματικά βγήκε στη στιγμή. Σε μια συνάντηση με τον παραγωγό του, μην έχοντας κάτι αξιοποιήσιμο να προτείνει, του ήρθε στο μυαλό η συγκεκριμένη λέξη. Μια λέξη η οποία προκάλεσε αρκετή περιέργεια ώστε να δοθεί το ΟΚ για να γυριστεί. Και το σενάριο γράφτηκε μετά από αυτό το περιστατικό.
Ο φοιτητής ιατρικής Jeffrey βλέπει την υπέρβαρη μνηστή του, Elizabeth, να κατακρεουργείται από μια τηλεκατευθυνόμενη μηχανή του γκαζόν. Βυθισμένος στη θλίψη και μην αντέχοντας μια ζωή χωρίς την αγαπημένη του, αποφασίζει να παίξει το ρόλο του Θεού ξαναφτιάχνοντάς την από την αρχή, σε μια βελτιωμένη εκδοχή. Για να το καταφέρει αυτό, πρέπει να βρει τα ανθρώπινα μέλη που θα του επιτρέψουν να υλοποιήσει το σχέδιό του. Έτσι, ο άβγαλτος νεαρός βυθίζεται στον κόσμο της πορνείας αναζητώντας σεξεργάτριες οι οποίες θα παρέχουν την “πρώτη ύλη» του πειράματός του.
Το Frankenhooker πρώτα απέκτησε όνομα και έπειτα απέκτησε σενάριο, σε μια προσπάθεια του Henenlotter να προτείνει κάτι στον παραγωγό του
Παρά το γεγονός ότι αυτή η ταινία βασίστηκε σε έναν επιτόπιο αυτοσχεδιασμό, ο Henenlotter γνωρίζει καλά τι ταινία θέλει να κάνει. Ποια στοιχεία της θέλει να υπερτονίσει σε κωμικό βαθμό και πώς να τα κάνει με τον κατάλληλο τρόπο, τιμώντας έναν κινηματογράφο ο οποίος τυγχάνει κακής φήμης στο ευρύ κοινό της εποχής. Με εμφανείς αναφορές τόσο στο Frankenstein, τις ταινίες της Hammer, τη νυχτερινή Νέα Υόρκη αλλά και τις raunchy κωμωδίες των προηγούμενων δεκαετιών, χτίζει την ταινία ακριβώς όπως ο πρωταγωνιστής του: σαν ένα ανθρωπόμορφο τέρας το οποίο φτιάχνεται από τα καλύτερα σημεία των σωμάτων που έχει στη διάθεσή του.
Και αυτό που θέλει να καταφέρει, το φέρνει εις πέρας με εκπληκτικό τρόπο. Σκηνοθετεί μια ταινία η οποία μπορεί να ειδωθεί και ως ελαφρά διασκέδαση αλλά και ως ένας προβληματισμός πάνω στο πως το ανδρικό βλέμμα επιβάλλεται πάνω στις θηλυκές οντότητες.
Είτε κάποιος αναζητά μια διασκεδαστική κωμωδία είτε ένα έξυπνο κλείσιμο του ματιού, θα τα βρει στο Frankenhooker
Οπότε είτε κάποιος αναζητά μια διασκεδαστική κωμωδία είτε ένα έξυπνο κλείσιμο του ματιού, θα το βρει καθώς πέρα από το κάφρικο χιούμορ της, η ταινία αποδομεί πλήρως το πώς οι ταινίες της εποχής προβάλλουν τη γυναίκα ως υποκείμενο ηδονής το οποίο υπάρχει απλά για να ικανοποιεί τις φαντασιώσεις των ανδρών. Το δε κλείσιμο είναι με τον τρόπο του ο πιο δηκτικός τρόπος για να φανερωθεί η έκταση αυτής της εμμονής και η βαθιά ριζωμένη φοβία του macho ανδρισμού.
Λόγος, φυσικά, πρέπει να γίνει και για την πρωταγωνίστρια της ταινίας. Γιατί μπορεί ο James Lorinz να είναι ο πρωταγωνιστής και να ενσαρκώνει όλο τον καθωσπρεπισμό των αμερικανικών προαστίων αλλά αυτή η οποία καταλήγει να μένει στη μνήμη του θεατή είναι η Patty Mullen. Μια γυναίκα η οποία αποτελούσε τη φαντασίωση πολλών ανδρών της εποχής καθώς ήταν μοντέλο του Penthouse, βρίσκει την κατάλληλη ευκαιρία να τσαλακώσει την εικόνα του σέξυ μοντέλου και να διασκεδάσει στην πορεία. Και ακόμα και σήμερα, αγαπά τον συγκεκριμένο ρόλο καθώς παρευρίσκεται συχνά σε conventions για να μιλήσει με οπαδούς της ταινίας για την όλη εμπειρία. Υποδύεται το τερατούργημα με καρικατουρίστικο τρόπο αλλά ταυτόχρονα φαίνεται πως περνά καλά κατά τη διάρκεια της ταινίας.
Η ταινία αποδομεί πλήρως το πώς οι ταινίες της εποχής προβάλλουν τη γυναίκα ως υποκείμενο ηδονής το οποίο υπάρχει απλά για να ικανοποιεί τις φαντασιώσεις των ανδρών
Τώρα μια τέτοια ταινία, μετά από ένα τόσο αποθεωτικό κείμενο, «τι δουλειά έχει στα Bad Movie Nights του Midnight Express» και σας ακούω. Μιλάμε για τον θεσμό που έχει προβάλλει το Samurai Cop, το Deathwish 3 και το Ninja 3: The Domination. Η αλήθεια είναι πως οι άνθρωποι που έχουν ενεργό ρόλο σε αυτές τις προβολές την πρότειναν και έχουν κάθε λόγο, καθώς είναι ό, τι πρέπει για τελευταία προβολή πριν το αυγουστιάτικο διάλειμμα. Έτσι οι ιθύνοντες του Film Pit, η τριανδρία της Αγίας Ζώνης, οι χαλκέντεροι ιππότες του κινηματογραφικού podcasting, οι κκ Μάκης Παπασημακόπουλος, Στέλιος Καρακάσης και Αχιλλέας Χαρμπίλας χτύπησαν δυνατά το χέρι στο τραπέζι και είπαν «ΕΜΕΙΣ ΑΥΤΟ ΘΕΜΕ ΝΑ ΠΡΟΛΟΓΙΣΩΜΕ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΣΩΜΕ, ΚΑΝΤΕ ΤΑ ΚΟΥΜΑΝΤΑ ΣΑΣ ΚΥΡ ΚΑΠΡΑΝΕ». Και αν το λένε αυτοί, κακά τα ψέματα, δε χωράει καμία αμφισβήτηση. Παρασκευή λοιπόν, να καεί το πελεκούδι.
Το Midnight Express προβάλει το Frankenhooker στη Ριβιέρα, την Παρασκευή 4 Αυγούστου 2023. Προλογίζει και σχολιάσει η ομάδα του The Film Pit.
