Πόσα κομμάτια έγιναν εμβληματικά χωρίς να έχουν ρεφρέν; Το “The Trooper” των Iron Maiden, που κυκλοφόρησε το 1983, δεν χρειάστηκε τίποτα παραπάνω από ένα καλπάζον riff και μια ιστορία που κόβει την ανάσα. Βασισμένο σε μια αποτυχημένη στρατιωτική επίθεση του 19ου αιώνα, το τραγούδι κατάφερε να μεταφέρει τη φρίκη της μάχης μέσα σε τέσσερα λεπτά και να βάλει το κοινό στο πεδίο μάχης, χωρίς να εξωραΐζει τον πόλεμο ή να τον παρουσιάζει ως κάτι ηρωικό — όπως συνηθίζουν άλλες μπάντες του είδους.
Το “The Trooper” κυκλοφόρησε ως δεύτερο single του “Piece of Mind” και συνδέθηκε με μια φάση σταθεροποίησης για τους Iron Maiden. Ο Bruce Dickinson είχε ήδη καθιερωθεί από το “Number of the Beast”, ενώ εδώ έκανε ντεμπούτο ο Nicko McBrain στα τύμπανα, ολοκληρώνοντας την κλασική σύνθεση του συγκροτήματος. Το κομμάτι δεν γράφτηκε με βάση τα ραδιοφωνικά πρότυπα. Δεν είχε ξεκάθαρο ρεφρέν, ούτε τυπική δομή. Είχε τον δικό του ρυθμό και ακολουθούσε το όραμα του Steve Harris και όχι τη λογική του airplay.
Το τραγούδι δεν ρομαντικοποιεί τον πόλεμο. Αντιθέτως, δείχνει την οπτική ενός στρατιώτη που ορμά σε βέβαιο θάνατο. Η ιστορία βασίζεται μερικώς στην Επίθεση της Ελαφράς Ταξιαρχίας, κατά τον Κριμαϊκό Πόλεμο. Η προσέγγιση των Iron Maiden εστιάζει στη σύγκρουση και την παράνοια, όχι στην ηρωοποίηση. Οι στίχοι είναι κοφτοί και σκληροί. Μεταδίδουν μια αίσθηση τυφλής υπακοής μέσα στο χάος. Το μοτίβο αυτό εμφανίζεται και σε άλλα ιστορικά τραγούδια τους. Εδώ, όμως, η αφήγηση μένει στεγνή, χωρίς εξιδανικεύσεις ή θεατρικά στοιχεία.
Οι Iron Maiden δεν ήταν οι πρώτοι που έγραψαν μουσική με πολεμική θεματολογία, όμως κατάφεραν να την πάνε αλλού. Με το “The Trooper”, μετέφεραν τη μάχη σε προσωπικό επίπεδο. Αντί να ασχοληθούν με στρατηγούς ή πολιτικά συμφέροντα, επικεντρώθηκαν στον απλό στρατιώτη. Το τραγούδι δείχνει τη στιγμή της σύγκρουσης, τις εντολές που δεν αμφισβητούνται και τον θάνατο που έρχεται χωρίς προειδοποίηση. Δεν έχει σημασία ποιος κερδίζει. Αυτό που μετράει είναι να μείνεις ζωντανός στο επόμενο δευτερόλεπτο.
Έχει ενδιαφέρον ότι το τραγούδι έχει προκαλέσει εντάσεις σε ορισμένες ζωντανές εμφανίσεις των Iron Maiden. Το ανέμισμα της σημαίας από τον Dickinson, κομμάτι του live show, προκάλεσε αντιδράσεις σε πολιτικά φορτισμένες περιοχές. Tέτοιες στιγμές φανέρουν κάτι πολύ σημαντικό για το κομμάτι και το συγκρότημα: ο συμβολισμός του λειτουργεί σε πολλά επίπεδα. Η Union Jack, δεν χρησιμοποιείται ως δήλωση εθνικής υπερηφάνειας, αλλά είναι στοιχείο μιας σκηνικής γλώσσας που παίζει με την ιστορία, τον μύθο και την ειρωνεία. Οι παρεξηγήσεις ήταν αναμενόμενες. Ακόμα κι αυτές, δείχνουν πως το “The Trooper” είχε περάσει σε ένα επίπεδο όπου συνυπάρχουν λίγα και εκλεκτά κομμάτια.
Πέρα από τα charts και τις περιοδείες, το τραγούδι απέκτησε δική του αυτόνομη ύπαρξη. Έδωσε το όνομά του στη μπύρα των Iron Maiden, “Trooper Beer” — μια εμπορική κίνηση που δείχνει πόσο βαθιά έχει περάσει η μπάντα στην ποπ κουλτούρα. Ελάχιστες metal μπάντες έχουν συνδέσει το όνομά τους με καταναλωτικά προϊόντα χωρίς να χάσουν τον χαρακτήρα τους. Οι Iron Maiden το πέτυχαν μένοντας κοντά στις θεματικές που τους χαρακτηρίζουν. Η μπύρα εκτός από εμπορική κίνηση, ήταν και μία συνέχεια του κόσμου που έχουν χτίσει.
Το μουσικό βίντεο που συνόδευε το τραγούδι απέφυγε επίσης κάθε μορφή εξωραϊσμού. Συνδύασε πλάνα από live εμφανίσεις με ασπρόμαυρες σκηνές ιππικού από πολεμική ταινία των ’30s. Τα οπτικά στοιχεία ενίσχυσαν το αίσθημα χάους και παραλογισμού που διαπερνά το τραγούδι. Το BBC αρνήθηκε να το προβάλει χωρίς περικοπές. Η απόφαση δεν αφορούσε μόνο το περιεχόμενο. Έδειχνε και πόσο μακριά από το mainstream παρέμεναν τότε οι Iron Maiden — ακόμα κι όταν κέρδιζαν ολοένα μεγαλύτερο κοινό.
Κάτι που συχνά μένει στο περιθώριο είναι ο ρόλος του “The Trooper” στην εξέλιξη της μπάντας. Η επιτυχία του ήταν μια ξεκάθαρη απόδειξη ότι οι Iron Maiden μπορούσαν να συνδυάσουν σύνθετες θεματικές με ευρεία απήχηση. Αυτό τους έδωσε σιγουριά για να πάνε παρακάτω. Έτσι, προχώρησαν το 1984 στο φιλόδοξο “Powerslave” και στην παγκόσμια περιοδεία “World Slavery Tour”. Και τα δύο χτίστηκαν πάνω στη δυναμική που είχε ήδη δημιουργήσει το “The Trooper”. Κανείς δεν ζήτησε από τους Iron Maiden να γράψουν ιστορία με το “The Trooper”, κι όμως το έκαναν. Πίσω από το ιστορικό του πλαίσιο κρύβεται μια μπάντα που ουδέποτε ασχολήθηκε με μόδες ή συγκυρίες. Επέλεξε να χτίσει τον δικό της κόσμο, βήμα-βήμα. Και όπως συμβαίνει με κάθε μυθολογία που αντέχει, αυτό απαίτησε κόπο, σχέδιο και την άρνηση να κάνουν πίσω.
