Με ρίζες στο σκοτεινό doom και βλέμμα στραμμένο στο προοδευτικό και το πνευματικό, οι The Abbey είναι ένα από τα πιο ιδιαίτερα νέα σχήματα που ξεπήδησαν από τη φινλανδική σκηνή. Δημιούργημα του Jesse Heikkinen -γνωστού από τους Iterum Nata, Hexvessel και Sentenced– το συγκρότημα συνδυάζει την τελετουργική ατμόσφαιρα με μια έντονη progressive προσέγγιση και θεματικές που αγγίζουν τον εσωτερισμό, τη μελαγχολία και την κάθαρση.
Λίγο πριν ανέβουν στη σκηνή του Κυττάρου για το Athens Spooks Festival στις 30 Οκτωβρίου, ο Heikkinen μίλησε στο DEPART για τη δημιουργία των The Abbey, τη σχέση του με τη σιωπή, το σκοτάδι και τη μουσική ως τελετουργία.
DEPART: Πώς γεννήθηκε η ιδέα για τους The Abbey και τι παρακίνησε τον καθένα σας να συμμετάσχει σε αυτό το πρότζεκτ;
Jesse Heikkinen: Είχα την ανάγκη να εξερευνήσω περισσότερο τις μουσικές μου ικανότητες, οπότε αποφάσισα να δημιουργήσω μια metal μπάντα όπου θα ήμουν ο κύριος τραγουδιστής και συνθέτης. Εκτός από το solo project μου, τους Iterum Nata, είχα υπάρξει κυρίως session κιθαρίστας που έκανε και δεύτερα φωνητικά, αλλά ένιωσα πως ήρθε η ώρα να κάνω ένα βήμα μπροστά και να διευρύνω τα όριά μου, τόσο ως μουσικός όσο και ως δημιουργός. Ήταν αρκετά εύκολο να προσελκύσω τα υπόλοιπα μέλη μέσω των social media, αφού τους έστειλα μερικά demo!
Στο στούντιο, ποιες προκλήσεις αντιμετωπίσατε διαμορφώνοντας τον ήχο του “Word of Sin”;
Η ηχογράφηση αυτού του άλμπουμ ήταν στην πραγματικότητα αρκετά εύκολη. Όλοι είχαν ελευθερία κινήσεων και μπορούσαν να δοκιμάσουν διάφορα πράγματα. Το στάδιο του post-production, ωστόσο, μάλλον ήταν εφιάλτης για τον Kyösti, γιατί ήμουν υπερβολικά σχολαστικός με κάποιες μικρές επεξεργασίες και αλλαγές στάθμης. Συγγνώμη γι’ αυτό (γέλια)!
Κάποιοι περιγράφουν τη μουσική σας ως «progressive doom με τελετουργική ατμόσφαιρα». Συμφωνείς ή θα το διατύπωνες διαφορετικά;
Οι ρίζες μου βρίσκονται στο metal και το progressive rock, οπότε νομίζω πως είναι δίκαιο να συνδυάσει κανείς αυτά τα δύο στοιχεία για να περιγράψει τη μουσική μας. Η τελετουργική ατμόσφαιρα ήταν κάτι που επιδίωκα εξαρχής, οπότε ναι, συμφωνώ απόλυτα με αυτόν τον χαρακτηρισμό!
Εξελίσσονται τα κομμάτια σας στις ζωντανές εμφανίσεις ή προσπαθείτε να τα κρατάτε πιστά στις στούντιο εκτελέσεις;
Εξελίσσονται, σε κάποιο βαθμό και -κατά τη γνώμη μου- αυτός είναι ακριβώς ο λόγος που αξίζει να τα παίζουμε live. Για παράδειγμα, τα φωνητικά μου είναι πολύ διαφορετικά σε σχέση με τις ηχογραφήσεις, κυρίως επειδή έχω εξελιχθεί αρκετά ως τραγουδιστής από τότε. Επίσης, πλέον έχουμε άλλον κιθαρίστα, ο οποίος παίζει τα μέρη του με το δικό του, ιδιαίτερο στυλ.
Τι ρόλο παίζουν η μελαγχολία και το σκοτάδι στη σύνθεσή σου. Είναι κάθαρση, εξερεύνηση ή κάτι άλλο;
Jesse Heikkinen: Η μελαγχολία είναι το πιο όμορφο πράγμα που υπάρχει, οπότε ναι, είναι καθαρτική! Ένας από τους βασικούς λόγους που δημιούργησα αυτά τα τραγούδια ήταν γιατί ήθελα να έρθω σε επαφή με το δικό μου εσωτερικό σκοτάδι. Υπάρχει, λοιπόν, και μια σαφής διάσταση εξερεύνησης σε αυτά. Η αλήθεια είναι πως τις περισσότερες φορές δεν αντέχω τη χαρούμενη μουσική. Απλώς μου φαίνεται πως δεν είναι αυθεντική! Ξέρω, έχω πρόβλημα (γέλια).
Πώς επηρεάζει το μουσικό υπόβαθρο κάθε μέλους τη χημεία και τον ήχο των The Abbey;
Jesse Heikkinen: Πάρα πολύ. Παρότι είμαι ο βασικός συνθέτης και ιδρυτής της μπάντας, θέλω όλοι να νιώθουν ότι μπορούν να εκφραστούν αυθεντικά και ελεύθερα. Είναι σημαντικό για μένα κάθε μέλος να προσφέρει ένα μικρό κομμάτι από την ψυχή του σε αυτή τη μουσική!
Ποια είναι η σχέση σου με τη σιωπή, τον χώρο και την ατμόσφαιρα μέσα στη μουσική σου;
Είμαι τεράστιος θαυμαστής των μεγάλων δυναμικών αντιθέσεων στη μουσική και αυτό περιλαμβάνει και τη σιωπή. Η σιωπή είναι εκεί όπου συμβαίνει η μαγεία. Μπορεί να σε χτυπήσει σαν ρόπαλο του μπέιζμπολ στο κεφάλι, αν τοποθετηθεί στη σωστή στιγμή! Όταν η μουσική σταματά, αναγκάζεσαι να επιστρέψεις στη γη και να επικεντρωθείς στο συναίσθημα που σου προκάλεσε.
Έχουν επηρεάσει τα ταξίδια σου ή οι επαφές με διαφορετικούς πολιτισμούς (όπως το ταξίδι στην Ελλάδα) την καλλιτεχνική σου οπτική;
Όχι τόσο στους The Abbey, όσο στα solo projects μου, τους Iterum Nata και KLAShTAL. Προσπαθώ οι στίχοι μου να είναι κατανοητοί σε όλους, αλλά φυσικά όλα όσα γράφω περνούν μέσα από το προσωπικό μου φίλτρο, τη δική μου αντίληψη της πραγματικότητας. Μερικοί στίχοι επηρεάζονται από τον Ταντρισμό, άλλοι από τη Σκανδιναβική παγανιστική παράδοση, και κάποιοι ακόμα από την αρχαία Αιγυπτιακή και Ελληνορωμαϊκή θεολογία!
Αν έπρεπε να διαλέξεις ένα τραγούδι που να εκπροσωπεί απόλυτα τους The Abbey, ποιο θα ήταν και γιατί;
Jesse Heikkinen: Δύσκολη ερώτηση! Αυτή τη στιγμή ηχογραφούμε το δεύτερό μας άλμπουμ και θα είναι αρκετά διαφορετικό από το πρώτο! Ίσως διάλεγα το “A Thousand Dead Witches”, γιατί περιέχει όλα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τους The Abbey: έχει γρήγορα και αργά μέρη, έντονες δυναμικές εναλλαγές και φωνητικά τόσο δικά μου όσο και της Natalie.
Κοιτάζοντας μπροστά, βλέπεις να έρχονται στιλιστικές ή εννοιολογικές αλλαγές στις μελλοντικές σας κυκλοφορίες;
Το επόμενο άλμπουμ θα είναι πιο γρήγορο, πιο progressive και θα έχει ακόμη και blast beats! Τα θεματικά μοτίβα θα παραμείνουν εσωτεριστικά, αλλά από κάπως διαφορετική οπτική. Οι πηγές μου περιλαμβάνουν διάφορα τελετουργικά κείμενα από εσωτερικές οργανώσεις, και γράφω τους στίχους σαν να συμμετέχω ο ίδιος σε μια πραγματική τελετή.
Οι The Abbey εμφανίζονται ζωντανά στην Αθήνα, τη Πέμπτη 30 Οκτωβρίου, στο Κύτταρο Live, για το Halloween-themed mini festival Athens Spooks, μαζί με τους Lucifer, The Blackwall, Black Soul Horde και Virgin Mary’s Eyes.
Η προπώληση πραγματοποιείται μέσω της more.com και του δικτύου καταστημάτων της, όπως και στο κατάστημα Metal Era.
