Όταν ήρθε το παρόν album στο mail μας, είχαμε μία διαφωνία σχετικά με τo ποιος θα ασχοληθεί μαζί του. Ο ήχος των Marva von Theo «πατάει στα χωράφια» αρκετών από εμάς. Από τη μία σε αυτών που προτιμούν πιο artistic δουλειές και από την άλλη, σε αυτούς που αρέσκονται να ακούν σκοτεινή & πειραματική μουσική. Το “Afterglow” δεν ξεφεύγει από την ηχητική ταυτότητα του σχήματος και μάλιστα, πετυχαίνει μία τέλεια ισορροπία.
Γενικά, θεωρώ ότι συγκρότημα που συστήνεται χρησιμοποιώντας παραπάνω από τρεις λέξεις για να περιγράψει το είδος μουσικής που παίζει, έχει κάνει κάτι τρομερά λάθος. Καθώς, όπως βλέπετε, είναι σαν τις συνταγές μαγειρικής. Μπορείς να ονομάσεις το πιάτο σου «’Aγρια πάπια με ξύσμα πορτοκαλιού, κινόα, φινόκιο, κουκουνάρι, σβησμένη σε κρασί Βουργουνδίας» και θα έχεις επιτυχώς περιγράψει όλα τα υλικά που περιλαμβάνονται στο πιάτο. Όμως, δε θα έχεις καταφέρει να τονίσεις τα βασικά συστατικά. Eπίσης, από τον τίτλο σου λείπουν μόνο οι βαθμοί ψησίματος για να είναι συνταγή.
Αν και περίεργο, οι Marva Von Theo αυτοπεριγράφονται ως «ένας χορευτικός, ηλεκτρονικός ήχος που σκιάζεται κομψά από noir, μελαγχολικές ηχητικές παλέτες, έναν αντισυμβατικό χώρο που ρέει ορμητικά μεταξύ της Electronica, Art Pop, Dark pop, Neo-Synthpop, Darkwave, Post-Punk, Contemporary και της Jazz».
Αισίως, τα μέλη των MVT για να ορίσουν τον ήχο τους χρειάστηκαν 32 λέξεις. Οπότε εγείρεται το ερώτημα, είναι ευφάνταστοι μουσικοί ή απλά φλύαροι; Ενδεχομένως όχι, αφού το “Afterglow” στα 51 λεπτά που διαρκεί παρουσιάζει όλες τις παραπάνω ηχητικές αποχρώσεις. Όπως και στα μεγάλα μυθιστορήματα, έτσι και εδώ, μία νοηματική απόδοση δεν είναι αρκετή για να μεταφέρει επαρκώς την εμπειρία του συγγράμματος ή του δίσκου εν προκειμένω.
Αλλά ας επιστρέψουμε στο θέμα, κι ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Ξεκάθαρα το “Afterglow” δεν απευθύνεται σε όλους και κατανοώ ότι κάποιοι θα το βρουν βαρετό. Άλλοι πάλι -όπως εγώ- θα βρουν στοιχεία που θα ήθελαν να έχουν μεγαλύτερο χώρο μέσα στον δίσκο. Όμως σίγουρα θα υπάρξουν και αρκετοί που δε θα του άλλαζαν ούτε «τελεία». Δεν είναι τόσο θέμα κοινού αν θέλετε τη γνώμη μου, αλλά κυρίως του δημιουργού. Ένα album όταν έχει τη δική του προσωπικότητα, μοιραία θα έρθει σε ρήξη με το κοινό.
Και τώρα, θα εστιάσουμε στη δεύτερη περίπτωση, στην οποία κατατάσσω και την αφεντιά μου. Ένα από τα πιο electro κομμάτια του δίσκου, είναι το “Dissolve” στο οποίο όλα λειτουργούν & συνυπάρχουν τέλεια. Ωραίες catchy μελωδίες, μουσική underground «αλητεία» και φωνητικά βγαλμένα από κάποιο noir music hall ενός φαντασιακού post-apocalyptic κόσμου (ίσως να μην είναι τόσο φαντασιακός, ίσως να πλησιάζει). Το “Embrace Τhis Madness” που προηγείται είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Επί της ουσίας ακούμε ένα ambient pop κομμάτι με καταπληκτικές «φωνές».
Προσέξτε όμως, δεν εντυπωσιάζουν οι οκτάβες που πιάνει η Marva αλλά ο τρόπος που ερμηνεύει. Πάντα τα φωνητικά τα χωρίζω σε δύο κατηγορίες. Aπό τη μία έχουμε τραγουδιστές με εκπληκτικές δυνατότητες (ή έτσι πιστεύουν) που τις επιδεικνύουν άσκοπα σε κάθε κομμάτι και από την άλλη, αυτούς που ίσως να έχουν ανάλογες δυνατότητες, μπορεί και όχι, το οποίο όμως δε σε ενδιαφέρει γιατί καταλαβαίνεις ότι έχουν πραγματικά κάτι να σου πουν. Ξέρω ότι υπάρχουν και αυτοί που συνδυάζουν τα παραπάνω, αλλά δεν κάνουμε αφιέρωμα στον Mercury τώρα.
Ωστόσο, οι Marva Von Theo δεν είναι μόνο η Marva Voulgari αλλά και ο Theo Foinidis. Ο τελευταίος, πέραν των συνθετικών & στιχουργικών του καθηκόντων, υπογράφει και την παραγωγή. Ένα album που περιλαμβάνει τόσα aspects, για να μην ακουστεί μπερδεμένο ή αχταρμάς, θέλει εξαιρετικά προσεκτική προσέγγιση στην παραγωγή.
Ωστόσο, οι Marva Von Theo δεν είναι μόνο η Marva Voulgari αλλά και ο Theo Foinidis. Ο τελευταίος, πέραν των συνθετικών & στιχουργικών του καθηκόντων, υπογράφει και την παραγωγή. Ένα album που περιλαμβάνει τόσα aspects, για να μην ακουστεί μπερδεμένο ή αχταρμάς, θέλει εξαιρετικά προσεκτική προσέγγιση στην παραγωγή.
Επίσης, δεν είναι λίγες οι φορές που διαβάζουμε για μουσικά εγχειρήματα τα οποία επιχειρούν να συνδυάσουν πολλά και διαφορετικά μουσικά θέματα από ανεξάρτητα μεταξύ τους ιδιώματα. Το αποτέλεσμα όμως μοιάζει σαν να έχει πατήσει κάποιος το play σε δέκα διαφορετικά κομμάτια ταυτόχρονα. Έτσι, μία τόσο τολμηρή ιδέα καταλήγει ένας ασυνάρτητος μουσικός κυκεώνας.
Κι όμως, στο “Afterglow” η ισορροπία είναι παροιμιώδης αφού τίποτα δε μοιάζει βεβιασμένο και «στην τύχη». Ακόμα και η σειρά των κομματιών εξυπηρετεί μία εναλλαγή εικόνων δείχνοντας πως αυτό το τετριμμένο «attention to detail» είναι το Α και το Ω.
Φυσικά, θα μπορούσα να «αραδιάσω» αρκετά κοσμητικά – με θετικό πρόσημο – για να συνεχίσω να περιγράφω το “Afterglow”. Εμμένω, όμως, σε αυτό που είπα από την αρχή. Ο δίσκος έχει προσωπικότητα και μάλιστα δείχνει να αδιαφορεί για το τι θα καταλάβει ο ακροατής, αφού έχει τη δική του «αυτόφωτη» τοποθέτηση. Μπορώ να καταλάβω αυτούς που θα τον βρουν βαρετό, ίσως και αδιάφορο, στο κάτω-κάτω της γραφής γούστα είναι αυτά.
Αυτό που όμως αποτελεί αντικειμενική αλήθεια -και που στην τελική είναι και το ζητούμενο- είναι ότι το “Afterglow” είναι προσεγμένο μέχρι «τελείας» και είναι εντελώς εκτός των ακουσμάτων που έχουμε συνηθίσει στην ελληνική σκηνή. Τον συνιστώ; Σε ανοιχτόμυαλους μουσικόφιλους, ανεπιφύλακτα.
Artist: Sober On Tuxedos
Album: Good Intentions
Label: Heaven Music
Release Date: 11/12/2020
Genre: Nu Metal, Metalcore
Artist: Marva Von Theo
Album: Afterglow
Release Date: 26/02/2021
Genre: Synth Pop, Post Pop, Darkwave
1. Love
2. Forever
3. Ruins
4. Embrace this Madness
5. Dissolve
6. Older
7. Room of Doubt
8. Somewhere Safe
9. Bittersweet Sunday
10. Forgotten
11. My Moon
Producer: Theo Foinidis
Marva Von Theo: Marva Voulgari,Theo Foinidis
Marva Von Theo
Οι MVT κυκλοφορούν έναν δίσκο, που αν είσαι μουσικά ανοιχτόμυαλος, τότε θα σου χαρίσει όμορφες στιγμές και μερικά κομμάτια για να τα σιγοτραγουδάς
