Το πολυσυζητημένο και πολυαναμενόμενο Off The Hook Festival άνοιξε τις πόρτες του στο ΟΑΚΑ για να μας χαρίσει (όπως είχε υποσχεθεί) ένα διήμερο γεμάτο μουσική, graffiti και shows· ό,τι δηλαδή αρμόζει σε ένα τέτοιο event. Η αλλαγή του χώρου (από την Τεχνόπολη Αθηνών στο Στάδιο ΟΑΚΑ) μας προϊδεάζει για το τι να περιμένουμε από την πρώτη ημέρα. Η πρώτη ημέρα, μάλιστα, ξεκίνησε με ένα πολύ δυνατό line-up, με ονόματα όπως οι ΛΕΞ, Aitch, Beny Jr., Εθισμός, κ.λπ..
Δύο stages στον χώρο, Triumph Stage & Cream Stage, με εναλλασσόμενες εμφανίσεις. Well played, mates… Για να δούμε αν θα πετύχει. Ας δούμε όμως τα πράγματα όπως έγιναν σε κάθε stage.
Καλπίδη Στέλλα
Συντάκτρια
Κούρκουλας Σπύρος
Φωτογράφος
Έναρξη βάσει timeline με τον AVI στη σκηνή. Η προσέλευση ήταν ακόμα μικρή, χωρίς ιδιαίτερη ενέργεια στη σκηνή και σχεδόν καμία διάδραση με το κοινό. Σχετικά χαμηλοί τόνοι, αλλά ήμασταν ακόμα στην αρχή. Παρά τον καθαρό ήχο και το σταθερό flow, τα πράγματα παρέμειναν μέχρι τέλους υποτονικά!
Δυνατό ξεκίνημα! Ωραία beats, καθαρό flow, με το δικό τους ξεχωριστό στυλ. Τα beats θυμίζουν ήχους από παλιότερες εποχές, αλλά με εξαιρετική παρουσίαση από αυτό το δίδυμο-φωτιά. Συνεχής διάδραση με το κοινό, το ξεσηκώνουν, ανεβάζουν ωραία τον παλμό και μας “ζεσταίνουν” για τα επόμενα! Nice job, guys! Από εμένα είναι ναι!
Ο ΣΑΝΤΑΜ σκάει στο Triumph Stage και αποθεώνεται. Ξεκινάει εκρηκτικά, ορμάει κυριολεκτικά στη σκηνή και είναι πολλά υποσχόμενος. Υπάρχουν κάποιες δυσλειτουργίες με τον ήχο και τα video walls κατά τη διάρκεια του act, αλλά περνούν οριακά απαρατήρητες, καθώς ο ΣΑΝΤΑΜ δεν αφήνει περιθώρια να ασχοληθείς με αυτά. Το flow του είναι δυνατό, σταθερό και καθαρό, με το χαρακτηριστικό Σαλονικιότικο ύφος. Ο “Τιτάνας” από το βορρά ήρθε για να μας δώσει μια γεύση από drill, rap, ίσως και λίγο trap, με σιγουριά και δυναμισμό στη σκηνή. Όσο για τους στίχους του ΣΑΝΤΑΜ, δεν χρειάζονται πολλά λόγια…
Ασταμάτητος στη σκηνή, διαδραστικός με το κοινό, όπως πάντα. Για άλλη μια φορά, εξαιρετικό act. Τιτάνα μου, έδωσες ρέστα! Εύγε!
Με full face, καπέλο και γυαλιά, ο Ισπανός rapper σκάει στη σκηνή. Ο ήχος του ατμοσφαιρικός – κάτι που δεν περίμενα να ακούσω. Καθαρός ήχος, χαλαρά και πολύ ενδιαφέροντα instrumentals. Δυστυχώς, όμως, το κοινό δεν του έδωσε την ευκαιρία που του άξιζε… Οι περισσότεροι το είδαν σαν διάλειμμα πριν από τη μεγάλη εγχώρια εμφάνιση. Στο θέμα μας, όμως. Ο Beny Jr. μάς συστήνεται με έναν δικό του, διαφορετικό ήχο, με εμφανείς latin επιρροές και κυρίως ισπανικό στίχο (προφανώς!).
Ο στίχος του ντύνεται με έναν ήχο που ναι μεν έχει τη σταθερότητα του beat που έχουμε συνηθίσει στη hip hop, αλλά παράλληλα διαθέτει μια μοναδική μελωδικότητα. Δεν τον γνώριζα, δεν είχε βρεθεί στα ακούσματά μου, αλλά σίγουρα θα του δώσω άλλη μια ευκαιρία, καθώς με κέρδισε η μουσική του. Όσο για τον στίχο, οι ισπανόφωνοι αναγνώστες μας θα μας πουν…
Ο σκύλος του Βορρά ήρθε για να σαρώσει! Πριν καν λήξουν (για να μην πω πριν ξεκινήσουν) τα προηγούμενα acts, ο κόσμος έχει ήδη πάρει θέση και περιμένει με ανυπομονησία. Και έφτασε η στιγμή. Η νύχτα γίνεται μέρα! Τα καπνογόνα παίρνουν φωτιά, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Ο ΛΕΞ βγαίνει στη σκηνή έτοιμος, όπως και το κοινό που τον αποθεώνει! Σαρώνει τη σκηνή – είναι όλη δική του. Όπως και ο κόσμος.
Το flow του είναι χαρακτηριστικό, μοναδικό, δικό του. Κομμάτια που όλοι γνωρίζουμε, νιώθει κάθε στίχο που έχει γράψει και δεν διστάζει να το δείξει. Πατάει στο μέτρο, μοιράζεται τη στιγμή και τους στίχους με το κοινό, δίνοντας την ευκαιρία να γίνουμε όλοι μια φωνή. Οι στίχοι του τσακίζουν, τα βρώμικα beats και ο πεντακάθαρος ήχος είναι μερικά από τα πολλά χαρακτηριστικά του. Η “Μουσική για Τσόγλανους” αντηχεί σε όλο το ΟΑΚΑ. Άνετος, ήρεμος και χαλαρός στη σκηνή, αλλά ταυτόχρονα σίγουρος, δυναμικός και σαρωτικός, ο ΛΕΞ δεν διστάζει για άλλη μια φορά να μας δείξει τη σχολή του Βορρά, που προσωπικά αγαπώ πολύ!
Κομμάτια κυρίως από τον πρώτο δίσκο του (για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι καινούριοι), αλλά και από το *Vittorio* παίζουν back-to-back, χωρίς ανάσα. Απλός, λιτός και μοναδικός σε αυτό που κάνει, ο ΛΕΞ για άλλη μια φορά έδωσε την ψυχή του πάνω στη σκηνή (αν και για λιγότερο χρόνο απ’ όσο περιμέναμε…). ΛΕΞ, όρμα τους!
Ωραίος, καθαρός ήχος, προσπαθεί να ανεβάσει το hype. Ωραίο flow, καλή διάδραση με το κοινό. Παρά το νεαρό της ηλικίας του, o Half Quickie έχει μεγάλη άνεση στη σκηνή! Καθαρή άρθρωση, δεν χάνει το μέτρο του. Ξεσηκώνει το κοινό και “παίζει” μαζί του. Φαίνεται ότι έχει ήδη το δικό τον κόσμο, ο οποίο τον αποθεώνει μετά από κάθε track. Δυναμική δήλωση στο για πρώτο του live από τη σκηνή του Off The Hook Festival.
Από την Αμερική έρχεται το επόμενο act στη σκηνή του Off The Hook Festival. Δυναμικό άνοιγμα του set τους, με τον DJ Invisible να μην παραλείπει τα scratches. Πιστοί στο αμερικανικό style, με ήχο που θυμίζει ’90s, δίνουν ηχηρά το παρόν και ξεσηκώνουν το κοινό. Η προσέλευση του κόσμου αρχίζει να γίνεται αισθητή, με τους Delinquent Habits να τους καλωσορίζουν με instrumentals από άλλη εποχή, καθαρό και γρήγορο flow και συνεχή αλληλεπίδραση. Πολύ ευχάριστη η παρουσία τους, με δυνατούς αλλά παράλληλα χαλαρούς ρυθμούς, δημιουργούν το κλίμα μιας hip hop γιορτής (μα για αυτό δεν ήρθαμε άλλωστε;).
“No techno shit up here“, όπως δηλώνουν χαρακτηριστικά, και το hype ανεβαίνει σε άλλο επίπεδο! Ωραίος, κλασικός hip hop ήχος. Ξέρεις, από εκείνον που πολλοί από εμάς αναπολούν (δηλώνω ένοχη!). Εντυπωσιακό show από τον DJ Invisible, που καταφέρνει να ξεσηκώσει ακόμα και τους πιο δύσπιστους. Τα πικάπ του παίρνουν φωτιά, και το act συνεχίζεται με δυνατούς ρυθμούς και παιχνίδι με το κοινό. Κλείνουν με “Jump Around“, και το μουσικό πάρτι του Off The Hook αρχίζει να παίρνει φωτιά!
ΕΘΙΣΜΟΣ στη σκηνή και η ατμόσφαιρα ανάβει. Με τον Dj Mellow στο πλευρό του, ο ΕΘΙΣΜΟΣ σαρώνει με το drill στυλ του. Καθαρός ήχος, δυνατό και ρυθμικό flow, ο κόσμος και η σκηνή στα κόκκινα! Κρατάει ψηλά το hype, δίνει ένταση και ρυθμό, διατηρώντας τον κόσμο ζεστό. Πολύ καλό set, και δεν θα πω ψέματα, παρόλο που το drill δεν είναι και η μεγάλη μου αγάπη…
Παρόλα αυτά, η σκηνική παρουσία ήταν δυνατή, και το set είχε ροή και συνοχή, τόσο από τον ίδιο όσο και από τον Mellow, χωρίς περιθώρια “κοιλιάς”. Ίσως να αναθεωρήσω για το drill τελικά… Ίσως και όχι. Ο ΕΘΙΣΜΟΣ, πάντως, με το σημερινό του act, μου έδωσε έναν πολύ καλό λόγο να το προσπαθήσω. Μας αρέσει η εγχώρια σκηνή να έχει κάτι να μας πει με τον τρόπο της.
Δυνατό ξεκίνημα από το Ηνωμένο Βασίλειο. Ο AITCH ξεκινάει το act του με άψογο flow, δυναμική παρουσία στη σκηνή και πολύ καθαρό ήχο. Ωστόσο, η προσπάθειά του να κερδίσει το μεγαλύτερο μέρος του κοινού δεν πήγε όπως θα έπρεπε, καθώς, όπως είπαμε, το concept των δύο σκηνών δεν λειτούργησε πολύ καλά.
Στο θέμα μας όμως (ξανά). Γρήγορο flow, αλληλεπίδραση με το κοινό, καθαρή άρθρωση (πόσο μου αρέσει αυτό!) και δεν χάνει το μέτρο! Γρήγορα beats, σταθερός και γρήγορος, δίνει έναν δυνατό παλμό στη βραδιά. Οικείος ήχος, παρόλο που δεν τον έχω ξανακούσει. Δεν ξέρω αν αυτό είναι καλό ή κακό, αλλά σίγουρα είναι ενδιαφέρον. Δεν περνάει απαρατήρητος, αλλά δεν κάνει και το μεγάλο μπαμ που θα περίμενε κανείς από την αγγλική σκηνή.
Πάμε να κάνουμε και τον ημερήσιο απολογισμό μας. Καθ’ όλη τη διάρκεια των εναλλάξ live acts στις δύο σκηνές του Off The Hook Festival, γινόταν παράλληλα BMX show και live graffiti στο χώρο του φεστιβάλ, κάτι που έκανε την ατμόσφαιρα ακόμα πιο ευχάριστη!
Οι εναλλαγές στις δύο σκηνές είχαν ενδιαφέρον, αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι όσο περνούσε η ώρα και αυξανόταν ο κόσμος, γίνονταν αρκετά άβολες. Κάποιες στιγμές, μάλιστα, οριακά επικίνδυνες. Εκτός του ότι κάθε σκηνή “έχανε” κοινό πριν από τη λήξη του act, ώστε να προλάβουν το επόμενο στην άλλη σκηνή, πολλοί έτρεχαν (κυριολεκτικά) κατά τη διάρκεια αυτών των αλλαγών. Παιδιά, όταν πάμε σε ένα φεστιβάλ, σεβόμαστε λίγο το τι γίνεται γύρω μας και ΔΕΝ ΤΡΕΧΟΥΜΕ. Εντάξει; Εντάξει. Ούτε για τον ΛΕΞ.
