Νιώθω ότι έχω κι εγώ τις στιγμές μου ενίοτε. Όταν χρειάζεται να γράψω για μια νέα κυκλοφορία προερχόμενη από μπάντα που “ξέθαψα” μονάχος μου. Χωρίς τη βοήθεια του YouTube ή την υπόδειξη κάποιου φίλου. Για να το περιγράψω καλύτερα, επιβεβαιώνω τότε ότι δεν έχασα άδικα τον χρόνο μου για να ψάξω. Nα ανακαλύψω και εν τέλει να ακούσω κάτι που φαίνεται στην αρχή να είναι τουλάχιστον ενδιαφέρον. Εντάξει, προφανώς δεν νιώθω ότι έκανα και κάτι σπουδαίο, ούτε είναι η χαρά μου τόσο μεγάλη για να την κάνω “σημαία”. Μια μικρή ικανοποίηση την έχω όμως, πιστεύω ότι αυτό αρκεί για να της αφιερώσω μερικές γραμμές. Σε αυτήν την κατηγορία ανήξουν και οι Pigs×7 και η έσχατη κυκλοφορία τους, Land of Sleeper.
Η Αγγλία έχει – μεταξύ πολλών άλλων – μια παράδοση στο σύγχρονο heavy psych rock, ειδικά την προηγούμενη δεκαετία μας έδωσε αρκετά σχήματα που άξιζαν μια αναγνώριση, αλλά δεν ήταν ευδιάκριτα στον σωρό. Δεν μιλάω για υποτίμηση, αυτός ο ορισμός είναι λίγο πομπώδης. Περισσότερο αναφέρομαι σε πράγματα που έχουμε μια τάση να προσπερνάμε, όταν ο όγκος της “πληροφορίας” είναι δύσκολα διαχειρίσιμος. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν αδιαμφισβήτητα και οι PigsPigsPigsPigsPigsPigsPigs (Pigs×7), η τετράδα από το Newcastle που πρόσφατα κυκλοφόρησε το 4ο full length, Land of Sleeper. Ξέρω, το όνομα δεν βοηθάει και πολύ για να κάτσεις να ασχοληθείς μαζί τους διεξοδικά. Είναι υπερβολικά επιτηδευμένο, σε βαθμό που ίσως απωθεί και μοιάζει να “ψαρεύει” την προσοχή παρά να την ελκύει. Οι Pigs×7 παρόλα αυτά είναι κατά την γνώμη μου, μια από τις ελάχιστες εξαιρέσεις.
Έγιναν πιο προσεκτικοί οι Pigs×7, άρχισαν να καταπιάνονται περισσότερο με το rock n' roll και το stoner
Οι Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs ξεκίνησαν κάπου στο 2012 με – τι άλλο; – ανελέητο κι αφηρημένο jamming. Όχι και τόσο αξιόλογα πιστεύω, το διάρκειας 20 λεπτών The Wizard And The Seven Swines EP που είναι ουσιαστικά η πρώτη κυκλοφορία τους, είναι μια κάπως μονότονη νεο-ψυχεδελική παρτιτούρα που περνάει εύκολα απαρατήρητη. Αυτή η μέθοδος μετριάστηκε αρκετά, μπήκε δηλαδή σε μια σειρά με το debut album Feed the Rats, 4 χρόνια αργότερα.
Εκεί οι Pigs×7 μάζεψαν την “θολούρα” από την αχρείαστη “σκόνη” και παρόλο που η επανάληψη εξακολουθούσε, δεν είχαν τόσο έντονο το στοιχείο της μονοτονίας. Οι βρετανοί έγιναν πιο προσεκτικοί, άρχισαν να καταπιάνονται περισσότερο με το rock n’ roll και το stoner. Κατά συνέπεια το King of Cowards του 2018, ήταν πολύ πιο σαφές και ανέλπιστα καλύτερο. Καθαρή παραγωγή με “βρωμιά” εκεί που χρειάζεται, μικρότερα κομμάτια με εξαιρετικό groove,“αλητεία” στα riffs, συμπαγές και επιθετικό μπάσο.
Το Viscerals εμφανίστηκε στις αρχές του 2020 και ήταν η 3η κυκλοφορία του σχήματος από το “Νεόκαστρο”. Πάνω-κάτω στο ίδιο μοτίβο, με την διαφορά ότι μπήκαν ακόμα περισσότερο μέσα στο “πνεύμα” του rock n’ roll, το είδος εκείνου που εξαιτίας του οι Black Sabbath “πούλησαν” τις ψυχές τους. Με το Viscerals άρχισαν να διακρίνονται πιο καθαρά και τα ποιοτικά στοιχεία από τις όποιες επιρροές, στοιχεία που βρίσκονται ενισχυμένα και στην τελευταία τους δουλειά.
Η διαστημική ψυχεδέλεια των Hawkwind, η αβυσσαλέα ειλικρίνεια των Sleep και το κυριακάτικο hangover των Kyuss είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά του Land of Sleeper και η “χρυσή τομή” τους, υπάρχει αναμφίβολα μέσα στις συνθέσεις του. Ανάμεσα σε αυτά θα διακρίνετε υποχθόνια synths, χορωδιακά μέρη και “κοσμογονικούς” στίχους, με μια σχεδόν παγανιστική αναφορά στον Ήλιο και τα ‘Αστρα.
Tο Land of Sleeper ψάχνει επίμονα να βρει τις “ρίζες” του χρόνια πίσω, κάπου ανάμεσα στην ψυχεδέλεια και το acid rock
Το Ultimate Hammer αρχικά δεν σου αποκαλύπτεται. Το riff είναι απλό και τα φωνητικά προβλέψιμα. Όλο το ζουμί βρίσκεται στο τελευταίο δίλεπτο. Το μπάσο είναι ασήκωτο και το “τρέμουλο” που σταδιακά θολώνει την ατμόσφαιρα, ακούγεται σαν μεγάλο αντικείμενο που περνάει απειλητικά από πολύ κοντινή απόσταση. Όσοι και όσες γουστάρουν Conan θα με καταλάβουν αμέσως. Κλείνει απότομα με ένα rock n’ roll ξέσπασμα, ένα από τα πολλά που θα βρείτε στα επόμενα 35 λεπτά. Το Terror‘s Pillow είναι από την αρχή στο Kyuss mode, το μπάσο οργιάζει και τα φωνητικά έχουν μια μοχθηρία. Το μοτίβο επαναλαμβανόμενο και “τραχύ”, ένα 4λεπτο σαν επίθεση που αποκρούεται δύσκολα. Οι Conan δηλώνουν κι εδώ παρόντες.
Το Big Rig είναι η πρώτη πραγματικά αξιόλογη σύνθεση του Land of Sleeper. Τα Sabbath vibes δεν προσπαθούν καν να κρυφτούν και το groove σε “ρουφάει”. Όπως αρέσκονται να κάνουν οι Pigs×7 σχεδόν σε κάθε τους σύνθεση, η ταχύτητα αλλάζει δραματικά με ένα πολύ νευρικό hard rock μέρος, δίνοντας μας τη πιο κυκλοθυμική στιγμή του album. Το The Weatherman είναι κομματάρα. Καμία σχέση με ότι άκουσα μέχρι εκείνη την στιγμή. Εδώ δεν υπάρχει ίχνος βιασύνης και αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα. Σε υπονομεύει με ανατριχιαστικό τρόπο για πάνω από 3 λεπτά, η εισαγωγή μοιάζει να γράφτηκε για κάποιο spin off του The Omen.
Αυτό που επιδιώκουν οι Pigs×7 με το νέο album είναι το ζητούμενο για πολλά ακόμα σχήματα την τελευταία δεκαετία
Το χορωδιακό μέρος είναι αποκρυφιστικό, το κομμάτι γίνεται doom metal στα πολύ καλά του. Ένα από αυτά τα περίεργα, σκιώδη πράγματα που σου αρέσουν, χωρίς να γνωρίζεις γιατί. Το riff που ακολουθεί είναι ογκώδες και σε “σπρώχνει” σε “μαύρη τρύπα” με synths και κραυγές απελπισίας. Η λύτρωση ευτυχώς έρχεται σε μορφή Κενού για περίπου 2 λεπτά. Δεν περίμενα ότι οι Pigs×7 μπορούν να αγκαλιάσουν το Σκοτάδι με τόση ειλικρίνεια, το θέμα μετά από ότι άκουσα απέκτησε τεράστιο ενδιαφέρον.
Πάνω που υποψιάζεσαι ότι το Land of Sleeper πρέπει να ανεβάσει “στροφές” για να αποκτήσει ισορροπία, έρχεται το Mr Medicine. Είναι σύντομο και groovy, έχει απλή stoner rock ψυχή και σε “ισιώνει”. Το Pipe Down! ξεκινά με μια σύντομη space rock μελωδία και αμέσως ξαναμπαίνει στο kyuss mode. Δεν είναι πολλές οι εναλλαγές του, κάθε μια όμως όταν “εισβάλλει” στην σύνθεση την αλλάζει ριζικά.
Σημείο αναφοράς είναι αυτό το χαοτικό, “σκονισμένο” rock n’ roll της “ερήμου”. Όσοι και όσες έχουν ξυπνήσει μεσημέρι με hangover στην Κρήτη, σε μέρα που η “σαπίλα” του νοτιά έχει μετατρέψει την ατμόσφαιρα σε πλάνο από το Blade Runner 2046 και ήπιαν κατά λάθος ρακή αντί για νερό, θα με καταλάβουν καλύτερα.
Το Atlas Stone κρατάει το στοιχείο της “άμμου” και μας το παραδίδει σε μορφή θύελλας. Το μοτίβο μου φαίνεται οικείο γιατί πολύ απλά το συνάντησα νωρίτερα, σε όλα σχεδόν τα κομμάτια του Land of Sleeper. Ένα ογκώδες “κάτσε καλά” riff που κοπανάει με σταθερό ρυθμό και στο φόντο απειλητικοί ήχοι που ευνοούν την κρίση πανικού. Φανταστείτε τον ήχο που ακούγεται στον “υπόγειο” όταν ο συρμός επιταχύνει. Βάλτε του λίγη συνοχή, περιορίστε τον χρόνο σε όσο διαρκεί μία στάση και το έχετε. Μετά από ότι προηγήθηκε δεν περιμένεις μια blues rock εισαγωγή που θυμίζει Jimi Hendrix.
Τελικά το Land of Sleeper, ήταν το album που είχα ανάγκη και δεν το ήξερα
Αυτό ακολουθεί όμως, κρατάει μόνο 2 λεπτά μέχρι ακόμα μια “βρώμικη” μπασογραμμή να έρθει σαν τον απόλυτο “ρυθμιστή”. Όσο το Ball Lightning “στρώνει” το heavy psych χαλί του, τα πλήκτρα δίνουν μια απόκοσμη αίσθηση και η κιθάρα μέσα από τον πάτο ενός “πηγαδιού”, μοιάζει να παλεύει και ξεσπά με ένα νευρικό solo. Κάπως έτσι εκπνέει το Land of Sleeper, μετά από ένα τίμιο κι απολαυστικό 40λεπτο.
Σύμφωνα με τον Adam Sykes, “οταν σκόπιμα προσπαθείς να αυξήσεις το “βάρος” του ήχου, μια δόση επιπολαιότητας είναι αναμενόμενη”. Είναι μια αλήθεια αυτή που η μπάντα την αποδέχτηκε και κατάφερε να την “απελευθερώσει”. “Αυτοί είμαστε” είπαν, μια παραδοχή που συνήθως πολλαπλασιάζει τις δυνατότητες.
Αυτό που επιδιώκουν οι Pigs×7 με το νέο album είναι το ζητούμενο για πολλά ακόμα σχήματα την τελευταία δεκαετία. Μοιάζει με την δουλειά ενός ταλαντούχου και φιλόδοξου νεαρού σιδερά. Θέλουν να δημιουργήσουν ένα ισχυρό “κράμα”, με βάση τα “χοντροκομμένα” μέταλλα που βρίσκονται σε αφθονία, “παντρεύοντας” τα προσεκτικά με άλλα πιο εκλεπτυσμένα, που είναι πλέον δυσεύρετα.
Μέσα από ένα old school, γνώριμο stoner metal δρόμο “στρωμένο” με μονολιθικά riffs, το Land of Sleeper ψάχνει επίμονα να βρει τις “ρίζες” του χρόνια πίσω, κάπου ανάμεσα στην ψυχεδέλεια και το acid rock. Δεν γνωρίζει τι θα προκύψει από έναν τέτοιο συνδυασμό. Ακόμα κι αν κάτι όμως τελικά προκύψει, δεν θα ξέρει ούτε τι ακριβώς είναι, ούτε τι μπορεί να κάνει με αυτό. Καλή ακρόαση.
Artist: Sober On Tuxedos
Album: Good Intentions
Label: Heaven Music
Release Date: 11/12/2020
Genre: Nu Metal, Metalcore
Artist: Pigs×7
Album: Land Of Sleeper
Label: Missing Piece Records
Release Date: 17/02/2023
Genre: Heavy Psych, Stoner Rock
1. Ultimate Hammer
2. Terror’s Pillow
3. Big Rig
4. The Weatherman
5. Mr Medicine
6. Pipe Down!
7. Atlas Stone
8. Ball Lightning
Producer: Sam Grant
Pigs×7: Matthew Baty (Φωνή, κιθάρα), Sam Grant (Κιθάρα), Adam Ian Sykes (Κιθάρα), John-Michael Hedley (Μπάσο), Ewan Mackenzie (Τύμπανα)
Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs
Μέσα από ένα old school, γνώριμο stoner metal δρόμο “στρωμένο” με μονολιθικά riffs, το Land of Sleeper ψάχνει επίμονα να βρει τις “ρίζες” του χρόνια πίσω, κάπου ανάμεσα στην ψυχεδέλεια και το acid rock. Δεν γνωρίζει τι θα προκύψει από έναν τέτοιο συνδυασμό. Ακόμα κι αν κάτι όμως τελικά προκύψει, δεν θα ξέρει ούτε τι ακριβώς είναι, ούτε τι μπορεί να κάνει με αυτό. Παρόλα αυτά, θα είναι σίγουρα καλό.
