This machine kills fascists” έγραφε το μήνυμα πάνω στην κιθάρα του τεράστιου Woody Guthrie. Όταν λοιπόν, μια εισαγωγή δίσκου έχει intro με τη φωνή του αλλά και με μια επίκληση στα αρχαία πνεύματα του Punk rock (ναι, θα μπορούσε να είναι ο Woody ένα από αυτά) με φωνή Mumm-ra, τότε μπορείς να περιμένεις κάτι καλό να γίνει. Η παραπάνω συνθήκη είναι αυτή που στήνει το φόντο για το “27” των 90s Fat Kid.

Όταν δε όντως μπαίνουν ακουστικές κιθάρες, με όντως punk-folk-gypdy-hillbilly up tempo διάθεση αλλά και με μεστή γκαρίδα που μιλάει για queer προλεταριάτο και κάνει μια δεύτερη επίκληση σε σατανισμό και εργάτες, τότε αρχίζεις και τον χορό και το τραγούδι.

Όλα τα παραπάνω δεν είναι τυχαίες λέξεις που μου έσκασαν στο μυαλό. Είναι οι πρώτες σκέψεις για την πρώτη κυκλοφορία των 90s Fat Kid & The Sisters of Mitr@ (90s Fat Kid είναι το όνομα της μπάντας). Το “27” βγήκε πριν από κάποιους μήνες για να πετάξει στο πρόσωπο όλες τις σκέψεις για τις καταπιέσεις που ταλανίζουν τις νέες γενιές. (Ξέρω, ακούγομαι κάπως σαν μπάρμπας αλλά είμαι και λίγο.) Ήδη από το όνομα της μπάντας είναι εμφανές αυτό…

Οι 90s Fat Kid έχουν ελληνικό και κατανοητικότατο στίχο που συμφωνείς ή διαφωνείς, γουστάρεις ή ανακατεύεσαι, ανάλογα με το ποιος είσαι

Folk/gypsy punk rock για μεγάλα ξεφαντώματα που αναπτύσσεται μέσα σε όλα τα τραγούδια. Από το πρώτο δευτερόλεπτο μέχρι το τελευταίο. Ελληνικός και κατανοητικότατος ο στίχος που συμφωνείς ή διαφωνείς, γουστάρεις ή ανακατεύεσαι, δεν έχει καμία σημασία. Νομίζω ότι αυτό άλλωστε θέλουν να πετύχουν. Και να πας μαζί ή και να τους μισήσεις. Ανάλογα ποιος είσαι.

Queer προλεταριάτο, drags και drugs. Αλληλεγγύη, ισότητα, ελευθερία, καταπίεση, κατάθλιψη, χαμένα ή βλαμμένα όνειρα είναι λίγα από τα θέματα που θα βρεις μέσα από το τραγούδια αλλά και τις υπέροχες χορωδιακές φωνές που εμφανίζονται συχνά στα κομμάτια.

Οι 90s Fat Kid δε θέλουν να γίνουν αρεστοί, θέλουν να μιλήσουν για αυτά που τους προβληματίζουν

Ξεχωρίζω σίγουρα το πρώτο κομμάτι “Σατανισμός και εργάτες“. Μετά το “Μουσαμάς” που με τον στίχο “είχα ένα σκύλο και μια κιθάρα, και ένα πάτωμα που με κρατούσε πάντα” με χτυπάει σαν τρένο. Αγαπημένο και το “Της αυτοκαταστροφής” που μου έβγαλε ένα old school ελληνικό rock vibe ειδικά στην εισαγωγή του αλλά και κατά τη διάρκειά του.

Οι 90s Fat Kid όσο το δουλεύουν και όσο συνεχίσουν δυνατά, θα καλύπτουν το κενό που υπάρχει στο ελληνικό punk

Πραγματικά, καλή δουλειά στη μίξη καθώς είναι διάφορες οι φωνές, πολλά τα layers της κιθάρας και ένα drum set με μόνο ταμπούρο και βαθύ οπότε ο ήχος είναι αρκετά ιδιαίτερος στο να βγει γεμάτος και σωστός.

Θα μπορούσα να πω αρκετά για τα παιδιά της μπάντας αυτής (γνωριζόμαστε είναι η αλήθεια). Προτιμώ όμως, να τους ακούσετε και να πάτε να τους δείτε με την πρώτη ευκαιρία γιατί πιστεύω ότι θα αξίζει τον κόπο. Θα μείνω μόνο στο ότι πριν 5 χρόνια σε ένα μπαρ ο Δημητράκης Buddha Ramone (τραγουδιστής, στιχουργός κτλ κτλ) που μέχρι τότε τον είχα να ασχολείται με άλλα είδη μουσικής στο μυαλό μου, μου είπε στην ερώτηση τι κάνεις, “θέλω να κάνω μια folk punk rock μπάντα“. Το είπε και το έκανε.

Γούσταρα και τότε που το είπε, γουστάρω περισσότερο τώρα. Οι 90s Fat Kid όσο το δουλεύουν και όσο συνεχίσουν δυνατά, μπορώ να πω ότι θα καλύπτουν το κενό που υπάρχει στο ελληνικό punk. Καθώς, τουλάχιστον όσο μπορώ να γνωρίζω, το υποείδος που παρουσιάζουν δεν είχε ξεκάθαρη εκπροσώπηση. Κυρίως ο συνδυασμός και η αντίθεση της fun πλευράς της μουσικής με τη θεματολογία που πραγματεύονται, μας κάνει να τους περιμένουμε και να θέλουμε να συνεχίσουμε να τους γνωρίζουμε. Stay strong!

Artist: Sober On Tuxedos

Album: Good Intentions

Label: Heaven Music

Release Date: 11/12/2020

Genre: Nu Metal, Metalcore

Artist: 90s Fat Kid

Album: 27

Release Date: 04/11/2023

Genre: Folk Punk

1. Satanismos kai Ergates

2. Mousamas

3. Orgasmos (kanto mono sou)

4. 27

5. Aftokatastrofi

6. Support Your Local Αddicts

Producer: ElephanⓧTyke

90s Fat Kid: Mitro Pantotino (Φωνή), Jellito aka ElephanⓧTyke (Τύμπανα), Lia Dara (Μπάσο), Antoine (Κιθάρα), Tio Nonta (Κιθάρα)

90s Fat Kid

8.0

Οι 90s Fat Kid όσο το δουλεύουν και όσο συνεχίσουν δυνατά, μπορώ να πω ότι θα καλύπτουν ένα κενό που υπήρχε στο ελληνικό punk. Κυρίως ο συνδυασμός και η αντίθεση της fun πλευράς της μουσικής με τη θεματολογία που πραγματεύονται, μας κάνει να τους περιμένουμε και να θέλουμε να συνεχίσουμε να τους γνωρίζουμε

Share.
Exit mobile version