Οι thrashers τους θεωρούν μια από τις καλύτερες μπάντες όλων των εποχών. Η πλειοψηφία των μουσικών της death metal σκηνής, με προεξάρχοντα τον Chuck Schuldiner, τους θεωρούν πατεράδες του ιδιώματος που υπηρετούν. Οι black metallers τους ευγνωμονούν που συνδύασαν την ηχητική βία με σατανικά θέματα. Οι Possessed, όπως και να το κάνουμε, είναι μια σπουδαία μπάντα και ένας θεμέλιος λίθος του ακραίου metal.
Στις αρχές της δεκαετίας του -80, το thrash metal γνώρισε τη μεγαλύτερη του άνθιση στην California. Η σκηνή του Bay Area αναδεικνύει πολλά από τα μεγαλύτερα ονόματα που θα ορίσουν το ιδίωμα και θα επηρεάσουν σχεδόν όλον τον μετέπειτα metal ήχο. Ονόματα όπως αυτά των Metallica και των Exodus συστήνουν ένα νέο ήχο ο οποίος συνδυάζει το Νέο Κύμα του Βρετανικού Metal με την επιθετικότητα του punk. Σε αυτήν τη σκηνή ο κιθαρίστας Mike Torrao και ο ντράμμερ Mike Sus δημιουργούν τους Possessed μαζί με τον Barry Fisk στα φωνητικά και τον Jeff Andrews (πρώην μέλος των Exodus) στο μπάσο.
Η συγκεκριμένη σύνθεση θα λήξει πρόωρα όταν ο Fisk θα βάλει τέλος στη ζωή του με μια καραμπίνα. Κάτω από αυτές τις συνθήκες ο Andrews δεν αντέχει και αποχωρεί από το συγκρότημα. Θα περίμενε κανείς ότι οι Possessed μετά από αυτά τα γεγονότα θα έριχναν τίτλους τέλους. Αλλά κάποιες φορές, οι μοίρες ευθυγραμμίζονται με περίεργο τρόπο και τα τέλη φέρνουν νέες αρχές.
Η αυτοκτονία του Fisk έφερε τους Possessed στα όρια της οριστικής διάλυσης
Οι Blizzard, ένα άλλο συγκρότημα της περιοχής διαλύονται και ο Jeff Becerra γνωρίζεται με τον Torrao και τον Sus. Καλύπτει τη διπλή θέση του τραγουδιστή και μπασίστα και μετά από μια αγγελία ο Brian Montana θα καλύψει τα χρέη του δεύτερου κιθαρίστα. Με αυτό το line-up θα ηχογραφήσουν το πρώτο τους demo με τον αρκούντως περιγραφικό τίτλο Death Metal.
Το demo αυτό θα καταλήξει στα χέρια του Brian Slagel της Metal Blade μέσω των Exodus και εκείνος θα τους συμπεριλάβει στη συλλογή Metal Massacre VI. Σε εκείνο το σημείο ο Montana θα αποχωρήσει από το συγκρότημα μετά από καλλιτεχνικές διαφωνίες και τη θέση του θα έρθει να καλύψει ο Larry Lalonde. Με το μυθικό πλέον lineup ετοιμάζονται να γράψουν ιστορία. Και αυτό θα κάνουν όταν η Combat Records τους ανακαλύψει μέσω της συλλογής και προσφερθεί να κυκλοφορήσει το ντεμπούτο τους.
Το Seven Churches κυκλοφορεί το 1985 και αλλάζει οριστικά το πεδίο του σκληρού ήχου. Αν και μακροπρόθεσμα δεν αγγίζουν τα επίπεδα της Μεγάλης Τετράδας του αμερικανικού thrash, οι Possessed με έναν μόνο δίσκο καταφέρνουν να επηρεάσουν ολόκληρα ιδιώματα. Γιατί το thrash ως τότε δεν είχε ακουστεί τόσο τρομακτικό. Μπορεί να είχε ακουστεί βίαιο και θορυβώδες αλλά τόσο σκοτεινό που να δημιουργεί εφιαλτική ατμόσφαιρα όχι.
Το Seven Churches των Possessed ήρθε το 1985 να αλλάξει οριστικά το πεδίο του σκληρού ήχου
Με σατανικό στίχο, τη δαιμονική φωνή του Becerra και τα κολασμένα leads των δύο κιθαριστών και τύμπανα τα οποία όταν δε δημιουργούν χάος ακούγονται σχεδόν εμβατηριακά, το album ανοίγει τις πύλες της Κόλασης, οριστικά και αμετάκλητα. Από το φόρο τιμής στον Εξορκιστή (η μελωδία του Tubular Bells ανοίγει το δίσκο) μέχρι το κλείσιμο με το Death Metal, οι Possessed ξεχειλώνουν την έννοια των άκρων.
Η συγκεκριμένη κυκλοφορία «κερδίζει» τη συμμετοχή τους στο φεστιβάλ World War III Weekend στον Καναδά μαζί με ονόματα όπως αυτά των Celtic Frost, Destruction και Voivod. Έπειτα ξεκινούν μια τουρνέ η οποία θα τους συστήσει σε ακόμα περισσότερο κόσμο και θα κορυφωθεί με μια εμφάνιση με τους Venom και τους Slayer στο Kabuki του San Francisco. Με το τέλος της περιοδείας ετοιμάζουν τον διάδοχο του Seven Churches.
Το Beyond The Gates κυκλοφορεί το Halloween του 1986 και συστήνει ένα νέο πρόσωπο των Possessed το οποίο διχάζει έντονα το κοινό. Η παραγωγή και οι συνθέσεις διαφέρουν σε σχέση με το Seven Churches, το χάος του ντεμπούτου αντικαθίσταται από μια πιο «κατανοητή» ατμόσφαιρα η οποία, σε σύγκριση με τον προκάτοχό του ακούγεται σαφώς πιο τεχνική, έως και μελωδική. Ο σατανιστικός στίχος αντικαθίσταται ως επί το πλείστον με στοιχεία κοσμικού τρόμου και αρκετοί οπαδοί αποξενώνονται. Ωστόσο με τα χρόνια η αξία του αναθεωρείται και κομμάτια όπως το Tribulation λαμβάνουν την αναγνώριση που τους αξίζει.
Στο The Eyes of Horror οι Possessed συνεργάστηκαν με τον Joe Satriani και απόκλιναν από το death metal, προσεγγίζοντας το thrash
Το 1987 οι Possessed συνεργάζονται με τον Joe Satriani, ο οποίος αναλαμβάνει την παραγωγή ενός EP 5 κομματιών. Το The Eyes of Horror εγκαταλείπει τον death metal χαρακτήρα και υιοθετεί ένα πιο ανοιχτά thrash πρόσωπο. Σε καμία περίπτωση, όμως, δε σημαίνει αυτό πως οι Possessed θα ακουστούν λιγότερο ατμοσφαιρικοί ή βίαιοι. Αντιθέτως, ακόμα και όταν –προσωρινά- ακούγονται πιο mid tempo σε κάποια κομμάτια, η μουσική τους μοιάζει εξίσου δαιμονική και μυρίζει σαν χώμα τάφου. Το My Belief είναι κομμάτι πάνω στο οποίο οι Obituary μοιάζουν να έχουν στηρίξει όλη την καριέρα τους και το Storm In My Mind δείχνει το ταλέντο του Lalonde.
Ενώ όλα δείχνουν να πηγαίνουν ανοδικά, οι εντάσεις των μελών κλιμακώνονται, με αποτέλεσμα οι Possessed να διαλυθούν αφήνοντας μια παρακαταθήκη δυόμιση δίσκων. Οι δρόμοι των μελών χωρίζουν και ο Lalonde γίνεται μέλος της πιο ιδιαίτερης μπάντας που γνώρισε ο χώρος του εναλλακτικού metal, των Primus.
Ο Becerra το 1989 θα βιώσει μια από τις πιο άσχημες εμπειρίες που θα μπορούσε να συμβεί σε κάποιον άνθρωπο. Ληστεύεται από δύο άτομα τα οποία τον πυροβολούν και τον αφήνουν παράλυτο από το στήθος και κάτω. Εκεί όμως που άλλοι θα τα παράταγαν, ο Becerra θα αγωνιστεί και θα σπουδάσει, ανοίγοντας ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή του.
Λίγα χρόνια μετά τον χαμό του Fisk, ο Becerra πέφτει θύμα ληστείας και πυροβολείται, μένοντας παράλυτος από το στήθος και κάτω
Μέσα στα χρόνια η κληρονομιά των Possessed τυγχάνει ολοένα και μεγαλύτερης αναγνώρισης από τον κόσμο του metal. Κοινό και μπάντες ανακαλύπτουν τη μουσική τους και καταλαβαίνουν γιατί θεωρούνται ένα από τα σημαντικότερα σχήματα που έγραψαν ποτέ riff στον ακραίο ήχο. Η πιθανότητα να τους δει κανείς ζωντανά μοιάζει μηδενική. Μέχρι που το 2007 οι Sadistic Intent προσφέρονται να γίνουν η μπάντα με την οποία ο Becerra θα ξανανέβει στο σανίδι. Και έτσι και γίνεται, με το κοινό του Wacken να καταχειροκροτά έναν καταφανώς συγκινημένο αλλά σαφώς περήφανο Becerra. Ο οποίος δε θα έμενε εκεί αλλά θα συνέχιζε με εκτεταμένες τουρνέ ανά την υφήλιο μέσα στα χρόνια.
Μέσα από αυτές τις περιπλανήσεις άρχισε να προκύπτει νέο υλικό το οποίο παιζόταν ζωντανά. Η Nuclear Blast προσφέρει ένα συμβόλαιο τριών δίσκων και οι νεοσύστατοι Possessed, με νέο lineup και νέα δυναμική ξεκινούν να δουλεύουν στον πρώτο τους εδώ και πάνω από 30 χρόνια δίσκο.
Στο Revelations of Oblivion του 2019, οι Possessed έρχονται να προσφέρουν μια σπουδαία δισκογραφική προσθήκη στο χώρο του death metal
Το Revelations of Oblivion κυκλοφορεί το 2019 και αποτελεί ένα από τα πιο συγκινητικά δείγματα death metal που έχουν ηχογραφηθεί ποτέ. Ένας δίσκος που ενώ ηχητικά πατά στο παρελθόν όπως αυτό το όρισαν οι Possessed, δε διστάσει να αφομοιώσει τον ήχο των μπαντών που επηρεάστηκαν από αυτούς. Και ήδη το εναρκτήριο No More Room In Hell δείχνει πως για 50 λεπτά, όλα θα είναι σα να μην πέρασε μια μέρα.
Εν αναμονή του επόμενου δίσκου τους, ο οποίος σύμφωνα με τον Becerra είναι στα σκαριά, το μόνο που μένει είναι να τους ξαναπολαύσουμε ζωντανά. Γιατί πέρα από το ότι αποτελούν ένα ζωντανό κομμάτι της μουσικής ιστορίας με λόγο ύπαρξης και χωρίς καμία διάθεση «αρπαχτής», αποτελούν και παράδειγμα του αγώνα. Για ζωή, για δημιουργία, για εμπειρίες. Για κατάκτηση των όσων ονειρευόμαστε παρά τις αντίξοες συνθήκες της ζωής. Και εν τέλει, αυτό είναι πιο death metal από όλη τη splatter φιλμογραφία του πλανήτη και όλα τα νεκροτομεία μαζεμένα.
