Σαν το σκυλί του γείτονα που το’ χει διαρκώς κλειδωμένο στην αυλή του φάνταζαν οι Prong για δεκαετίες. Μόλις εντοπίζει κίνηση, γαβγίζει του κερατά σε σημείο να το’ χεις συνηθίσει και να μη το φοβάσαι. Δε γνωρίζεις όμως αν και πόσο άσχημα δαγκώνει μέχρι που θα πέσει η μπάλα σου στην αυλή του. Το «State of Emergency», το νέο, φρέσκο άλμπουμ των Prong είναι η 13η προειδοποίησή που σου δίνουν.

Είναι το wake-up call του πόσο «δαγκώνει» μουσικά ο τύπος που βρίσκεται από πίσω τους και «γαβγίζει» μεγαλόφωνα από τα μέσα των 80’s, ο Tommy Victor. Προσπερνώντας το σοκ πως έχω χάσει τόσα πολλά από τους Νεοϋορκέζους, έχοντας μέσα στην άγνοιά μου εγκαταλείψει τη μπάντα κάπου στις μουσικά παχιές σελίδες των 90’s, έχω να διαδεχθώ το σοκ του πόσο εκρηκτικοί ακούγονται ύστερα από τόσα χρόνια.

Οι Prong κυριολεκτικά παίζουν σαν είναι σε κάποιο πνευματική και σωματική κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Το «The Descent» ξεκινάει και για δευτερόλεπτα το πιστεύεις ότι θα ακούσεις τον Araya να σου φτύνει ανάμεσα στα μάτια τους στίχους του «Angel of Death». Το crossover κυλάει στις φλέβες των Prong και έτσι το groove oriented metal τους με τις hardcore και punk επαλείψεις δεν αργεί να εμφανιστεί. Όπως στις προηγούμενες κυκλοφορίες τους πετάνε στο χωνευτήρι πολλά μουσικά είδη πάντα γύρω από το σκληρό ήχο που τους γαλούχησε.

Οι Prong κυριολεκτικά παίζουν σαν είναι σε κάποιο πνευματική και σωματική κατάσταση έκτακτης ανάγκης

Metal, hardcore, punk μέχρι και alternative όπως παίχτηκε στη δεκαετία του ’90 σου επιφυλάσσουν στην εντεκάδα (10+1 διασκευή) του «State of Emergency». Το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό των Prong τους ακολούθησε σε όλη τη διάρκεια της καριέρας τους, μια πορεία με τα up της και με τα down της. Ο κόσμος δίσταζε να τους φορέσει μια ταμπέλα και έτσι συμβαίνει και στο 2023. Άλλοι ίσως μπερδευτούν, προσωπικά με διασκέδασε σε σημείο ενθουσιασμού. Το ευρύ ηχητικό φάσμα τόσο της προηγούμενης ντουζίνας, όσο και του νέου δίσκου τους έρχεται να επιβεβαιώσει και ο ίδιος ο Tommy Victor λέγοντας στο διαδίκτυο πως εξερεύνησε πολλές μουσικές σκοπιές. Παρόλα αυτά το «State of» παραμένει μια ολοκληρωτικά Prong κυκλοφορία, έξι ολόκληρα χρόνια μετά το επίσης καλοδεχούμενο «Zero Days».

Το νο13 στη δισκοθήκη τους παίρνει τεράστιες δόσεις από τα πρώτα τους δισκογραφικά βήματα, το «Prove yοu Wrong» ως και το «Rude Awakening» (το κομμάτι «Non Existence» ρίχνει μια γρήγορη ματιά προς τα εκεί όπως παραδέχεται ο Victor). Με τίποτα δε πρόκειται για throwback δίσκο, μήπως και νοσταλγήσουμε και ρίξουμε κανένα παραπάνω δολλαριάκι στην τσέπα. Δεν έχει τέτοια ανάγκη ο Victor όταν διατελεί κιθαρίστας του Glen Danzig εδώ και σχεδόν 30 βάλε βγάλε χρόνια, όπως είχε κάνει και στους Ministry για σχεδόν 10 χρόνια.

Με το State of Emergency οι Prong έρχονται να επιβεβαιώσουν πως 30 χρόνια μετά, παραμένουν το ίδιο "τσαντίλες" και σε κάνουν να "σπας" αυχένα

Δεν έχει ανάγκη επίσης να χρησιμοποιήσει το κολοσσιαίο όνομα των Rush και τη διασκευή του «Working Man». Αυτή είναι το κερασάκι. Ούτε κράχτης, ούτε στήριγμα στη νέα τους προσπάθεια που έχει τις δικές της εξαίρετες στιγμές. Το «Working Man» που κλείνει το δίσκο είναι περισσότερο ένας τραγούδι συμβολικά παιγμένο από ένα συνεπές σχήμα που έχει από πίσω του έναν καλλιτέχνη- εργάτη όπως είναι ο Victor. Ξέχωρα από το work ethic του βασικού συνθέτη, το κομμάτι έγινε μέρος των Prong που το έφεραν ακριβώς στα μέτρα του ύφους τους.

Το νο13 στη δισκοθήκη των Prong, State of Emergency, παίρνει τεράστιες δόσεις από τα πρώτα τους δισκογραφικά βήματα

Προαναφέραμε ωστόσο πως υπάρχουν δέκα συνθέσεις οι οποίες κλέβουν η καθεμιά την παράσταση με το δικό της τρόπο, δίνοντας ένα τελικό αποτέλεσμα με τις μέτριες στιγμές να είναι πολύ λιγότερες από τις αντίστοιχες καλές. Η on point άποψή των Prong δε θα αλλάξει ούτε τώρα. Το τρίο τα λέει στα ίσια, στο πρόσωπό σου χωρίς χαδάκια και χαριτωμενιές. Η ογκώδης παραγωγή του Steve Evetts (έχει αναλάβει Sepultura και Dillinger Escape Plan μεταξύ άλλων στο παρελθόν) δίνει τις έξτρα βοήθειες που χρειάζονται για να ξεσκεπάσουν το δυστοπικά σκοτεινό όραμα του βασικού συνθέτη.

Οργουελικοί στίχοι τριγυρνάνε γύρω από τη σκιά του Μεγάλου Αδελφού που πέφτει πάνω στο μέσο άνθρωπο («Who told me this was true, Who told me I have no mind, Is this reality or something new?»), τις σχέσεις των ανθρώπων με γνώμονα την τεχνολογική ανάπτυξη («Mass confusion. Total disruption») ή την ελευθερία του λόγου και την ενημέρωση των πολιτών («You cannot trust, I’ve had enough»). Είναι ζητήματα που διαχρονικά «τυραννούσαν» το στιχουργικό τομέα του heavy metal. Κοινότυπο θα σχολίαζε κάποιος, όμως τη σήμερον ημέρα εμφανίζονται πιο επίκαιρα από ποτέ. Στο «Light Turns Black» ο στιχουργός παρεκκλίνει του concept στρέφοντας το ενδιαφέρον του στο κάπνισμα και τον εθισμό στο τσιγάρο. Ακόμα κι έτσι το σύννεφο καπνού της απομόνωσης, της μοναξιάς και της απόγνωσης δε σταματάει να «σκύβει» από πάνω. 

Οργουελικοί στίχοι τριγυρνάνε γύρω από τη σκιά του Μεγάλου Αδελφού που πέφτει πάνω στο μέσο άνθρωπο

Πάνω από 30 χρόνια οργισμένος. Αυτός είναι ο Tommy Victor και με τους Prong καθρεπτίζεται ο συναισθηματικός του κόσμος. Για κάποιες μπάντες μια εξαετία ουσιαστικής αδράνειας (το 2019 είχε κυκλοφορήσει και ένα EP) είναι σα να ρίχνεις παγωμένο νερό σε μια μισοσβησμένη φωτιά. Εκ του αποτελέσματος στους Prong δεν ισχύει αυτό αφού επέστρεψαν το ίδιο τσαντίλες και φυτιλιασμένοι. Δε θες πολλές ακροάσεις του “State of Emergency” για να σιγουρευτείς πως ύστερα από 30 και βάλε χρόνια εξακολουθούν να τσακίζουν αυχένες.

ΥΓ1. Αν ταξιδεύεις στην Ευρώπη υπάρχει πιθανότητα να τους πετύχεις κάπου αφού περιοδεύουν με τους Life of Agony. Μπαίνεις στο συναυλιακό χώρο και όταν βγαίνεις είσαι και πάλι πίσω στο 1996 ξέρω γω.  

Artist: Sober On Tuxedos

Album: Good Intentions

Label: Heaven Music

Release Date: 11/12/2020

Genre: Nu Metal, Metalcore

Artist: Prong

Album: State of Emergency

Release Date: 06/10/2023

Genre: Groove Metal, Hardcore, Punk, Alternative

1. The Descent

2. State of Emergency

3. Breaking Poing

4. Non-Existence

5. Light Turns Black

6. Who Told Me

7. Obeisance

8. Disconnected

9. Compliant

10. Back (NYC)

11. Working Man

6. WOODMAN

7. FILTHY TRUST

8. HOLD OUT

Prong

7.5

Το Candy Pop δεν αποκλίνει από αυτή την πεπατημένη. Έρχεται να μας υπενθυμίσει ότι το ο Aaron Bruno είναι ένας χαμαιλέοντας της μουσικής σκηνής. Ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου προσφέρει και σχεδόν πάντα το απολαμβάνεις.

Share.
Exit mobile version