Φωτογραφίες: Release Athens Festival
Release Athens 2023 x SNF Nostos: Tash Sultana, Dub Inc, Groundation, 21/06/2023 @Ξέφωτο ΚΠΙΣΝ | Live Report
Πρώτη μου μέρα στο φετινό Release Athens Festival κ πρώτη φορά με δύο σκηνές, μία στην πλατεία Νερού και μία στο Ξεφωτο του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Μία η είσοδος από την πλατεία Νερού και χωρίς να έχω καμία πρόθεση γκρίνιας, ο δρόμος ήταν μακρύς. Ανηφόρα, κατηφόρα και παλι ανηφόρα αλλά ο χώρος του Ξέφωτου με αποζημίωσε αμέσως. Πολύ όμορφα στο γρασίδι και με το που πάτησα το πόδι μου, υπο τον ήχο bongos και congas, οι Groundation ανεβαίνουν στη σκηνή. (Γιώργος Γαζής)
Groundation
Ο κόσμος δεν φαινόταν πολύς, αλλα μαζεύτηκαν γρήγορα μπροστά και ξεκίνησαν/με το χορό από το πρώτο δευτερόλεπτο. Ο ήχος ήταν σε αρκετά υψηλή ένταση και με ίσως αρκετά παραπάνω γιγάντια μπάσα από το συνδυασμό μπότας και μπάσου, κάτι που σταδιακά έφτιαχνε. Το groove τους δεν μας άφησε κανένα περιθώριο ηχητικού παραπόνου, με αστείρευτη ενέργεια. Μας είπαν οτι γιορτάζουν 20 χρόνια από το Hebron Gate και μας ευχαρίστησαν με το πολύ όμορφο “Thank you for sharing your time, your energy and your moments with us.“.
Η δεύτερη μέρα του Release Athens 2023 x SNF Nostos, ξεκίνησε στο Ξέφωτο ΚΠΙΣΝ με τους Groundation
Η σύνδεση του rhythm section ήταν αξιοθαύμαστη, κάτι που ανέδειξαν δινοντας solo στο μπάσο του Isaiah Palmer και τις ξεκάθαρες jazz επιρροές του. Αυτό που δεν γίνεται να περιγράψω με λόγια είναι το πόσο όμορφα” μπήκαν” όλοι μαζί ξανά, με τον Harrison Stafford να φωνάζει “Freedom and justice, liberty and equality is all we want from our society“. Οι παλμοί ανέβηκαν στο Jah Jah Know, ξεκινώντας μια σειρά solo από ολους τους μουσικούς, με προσωπικό μου highlight το σαξόφωνο του Roger Cox.
Το πιο όμορφο κ αυτό που μου έμεινε από όλη την εμφάνιση τους πάντως είναι το ποσο ένοιωθαν αυτά που τραγουδούσαν, ειδικά στις πολύ όμορφες πολυφωνιες των Brady Shammar κ Aleca Smith. Και φυσικά το τέλος με Undivided. Κανείς δεν σταμάτησε ποτέ να χορεύει. (Γιώργος Γαζής)
«Η ζωή είναι μικρή για να τη σπαταλάμε. Και εσείς είστε εδώ για να μοιραστούμε όλοι μαζί αυτή την εμπειρία και σας ευχαριστώ γι αυτό». Αυτά ήταν τα πρώτα λόγια που άκουσα μόλις ανέβηκα στο Ξέφωτο από τον Harrison Standford, frontman των Groundation.
Ατμόσφαιρα από Τζαμάικα έφεραν στο Release Athens 2023 x SNF Nostos οι Groundation
Όταν είχα πάει στην συναυλία των Swans, με είχαν προειδοποιήσει πως οι υψηλές συχνότητες θα με ενοχλούσαν. Πίστευα πως τα είχα καταφέρει, μέχρι που άκουσα τον ήχο των Groundation. Ήταν υπέροχος μα διαπεραστικός. Ένιωθες κυρίως το μπάσο να χτυπάει το στομάχι σου, αλλά το απολάμβανες λίγο.
Η ατμόσφαιρα θύμιζε Τζαμάικα. Η reggae μουσική αποτελούσε τον μουσικό πυρήνα της μπάντας, αλλά υπήρχαν και jazz τόνοι που πραγματικά λάτρεψα. Μέγιστο shout out στον Roger Cox, που μας χάρισε απίστευτες στιγμές με το σαξόφωνό του.
Όλοι έδειχναν να το απολαμβάνουν, τόσο το κοινό όσο και το ίδιο το συγκρότημα. Χαμογελούσαν μεταξύ τους, χόρευαν, έδειχναν πως πραγματικά το αγαπάνε αυτό που κάνουν και σίγουρα το κοινό φρόντισε να τους το ανταποδώσει. (Άννα Μαρία Γιαννάκη)
Dub Inc
Οι από το Σεντ Ετιέν ορμώμενοι Γάλλοι πιστοί και αυτοί στο χρονοδιάγραμμα (που μας έκανε να χρειαζόμαστε ανάσες και χρόνο να ξειδρώσουμε για να είμαστε στην ώρα μας να τους δούμε) ανέβηκαν στην σκηνή με τα χιλιόμετρα που έχουν κάνει και την εμπειρία να φαίνονται ξεκάθαρα από το πρώτο λεπτό.
Γέμισαν το Ξέφωτο με το reggae/dancehall/rap etc τους και μας έβαλαν στο δευτερόλεπτο στο κλίμα που ήθελαν να δημιουργήσουν. Αυτό της μουσικής που ενώνει, που έχει βάση την αγάπη και είναι για όλους παντού.
Το Ξέφωτο ΚΠΙΣΝ γέμισε με reggae, dancehall και rap χάρη στους Dub Inc
Η επταμελής μπάντα είχε ήχο δουλεμένο και καθαρό με το παραμικρό πρόβλημα ή αστοχία. Παιχταράδες με τρομερό vibe και επικοινωνία με τον κόσμο που αν κρίνω από τον χορό, τις αντιδράσεις και τα χαμόγελα γύρω μου, το κοινό τους αγκάλιασε με το παραπάνω.
Στο “Day after day” το sing along έδωσε και πήρε, καπάκια κάναμε ένα Jump da fuck up α λα Slipknot (αυτό που καθόμαστε και μετά πηδάμε όλοι μαζί ντε) και κορύφωση με το “Rude Boy” που έπαιξε σε αρχή και τέλος για να κλείσει ένα κύκλο μιας όμορφης εμφάνισης. Μιας εμφάνισης που σίγουρα και ικανοποίησε τους ήδη φίλους τους (που δεν ήταν και λίγοι) και τους έφερε καινούργιους φίλους συμπεριλαμβανομένου και εμού. (Αργύρης Δρόκαλος)
Συνεχίζουμε σε reggae ρυθμούς και από την Αμερική, πάμε στη Γαλλία. Από τα αγαπημένα μου acts οι Dub Inc, το γαλλικό συγκρότημα από το Saint-Étienne που ξεσήκωσε το κοινό στο Ξέφωτο.
Οι Dub Inc μετέδωσαν την ενέργειά τους στο κοινό του Release Athens 2023 x SNF Nostos
Απίστευτα χαρισματικοί, μετέδιδαν την ενέργειά τους στο κοινό αβίαστα. Οι θεματικές των κομματιών τους είναι πολλές και διάφορες, με παραδείγματα όπως η αγάπη και η αλληλεγγύη. Αξίζει να σημειωθεί πως γράφουν κομμάτια που αφορούν στην προσφυγιά, όπως το Better Run. Μιλούν για το πόσο δύσκολη είναι για τον κόσμο που η ζωή τον αναγκάζει να φύγει από τον τόπο του.
Οι δύο frontmen έφεραν καλοκαιρινό αέρα στο Ξέφωτο. Αυτός που έκλεψε την παράσταση ήταν ο Hakim Meridja, o οποίος παρακινούσε το κοινό να χορέψει ακόμα περισσότερο. Κάτι όχι ιδιαίτερα δύσκολο, αν σκεφτεί κανείς πως η μουσική τους ήταν από μόνη της υπέροχη. Χώρισε το κοινό σε δύο ομάδες και έκανε battle με τον έτερο frontman, Aurélien Zohou, για το ποια ομάδα θα φωνάξει δυνατότερα. Σκοπός ήταν να αναδειχθεί ποια ομάδα το απολαμβάνει και όπως ήταν αναμενόμενο, το παιχνίδι βγήκε ισόπαλο. Ευχαρίστησε όλες τις φορές τον κόσμο στα ελληνικά, δείχνοντας την ευγνωμοσύνη του.
Νομίζω πως τόσο οι ίδιοι, όσο κι εμείς ανυπομονούμε να τους ξαναδούμε στην χώρα μας για ακόμη λίγη δόση ποιοτικής reggae. (Άννα Μαρία Γιαννάκη)
Tash Sultana
Η καθυστέρηση έγινε κ εδώ για να έρθουν στα ίσα τους όλα κ στις 21:12 οι Tash Sultana ανέβηκαν στη σκηνή με την κιθάρα, ξεκινώντας τις πρώτες νότες του Big Smoke “χτίζοντας” τα loops σε ηλεκτρονικά pads κ synths. Η φωνή τους ήταν πεντακάθαρη, όπως κ ο συνολικός ηχος, παρασύροντας μας στον χορό και την ενέργεια τους.
Οι Tash Sultana παρέσυραν τον κόσμο του Release Athens 2023 x SNF Nostos με το… καλημέρα
Καταχειροκροτηθηκε, και, παίρνοντας το μπάσο, ξεκινάει το Mystik με ένα πάρα πολυ ωραίο, γεμάτο συναίσθημα solo κιθαρας, που έκατσε μετά και στα τύμπανα για να δώσει το πολυ ιδιαίτερο groove του. Ο ήχος ήταν ίσως ο πιο σωστός της βραδιάς, δείχνοντας στο έπακρο όλες τις δυνατότητες της φωνής και του πρωταγωνιστικού της ρόλου, σε απόλυτη ισορροπία μεταξύ των οργάνων. Το ταξίδι που έκαναν οι Tash Sultana ήταν τόσο έντονο που δεν μπορούσες να πάρεις αυτιά κ ματιά από τη σκηνή.
Αυτό που επίσης αξίζει να σημειωθεί είναι η δυσκολία και η πολυπλοκότητα αυτού που γίνεται στη σκηνή σε live απόδοση, κάτι που είναι τόσο φυσικό, και φυσικά υπερβολικά δουλεμένο, που δεν αφήνει κανένα περιθώριο “κοιλιάς” τις στιγμές που δομούνται τα ηχητικά layers.
Η προετοιμασία και η απόδοση των Tash Sultana δεν άφησε περιθώρια “κοιλιάς” στο performance τους
Τα παλαμάκια και ο χορός ήταν οι πρωταγωνιστές του επόμενου jam που έκαναν, πιάνοντας ακόμα κ σαξόφωνο (!) στο τέλος. Η επικοινωνία με το κοινό ήταν τόσο άμεση και φυσική επίσης, που με ένα βλέμμα, ένα χαμόγελο ένα χέρι ψηλά σε τράβαγε αμέσως στη μουσική τους δίνη. Το επόμενο, Cigarettes, μας ηρέμησε λίγο με το cool groove του.
Το Pretty Lady ακολούθησε, χτίζοντας το τόσο όμορφα, χορεύοντας όλη την ώρα, με την αλάνθαστη φωνή τους να κερδίζει συνεχόμενο χειροκρότημα. Στη σκηνή ανέβηκαν κ αλλοι μουσικοί σε πιάνο, τύμπανα κ μπάσο, παίρνοντας όλοι από ένα solo.
Το solo κιθάρας που ακολούθησε ήταν σίγουρα η πιο έντονη στιγμή τους και, αφού πέταξε το σκουφί, παραδόθηκε ολοκληρωτικά στο headbanging. Οι μουσικοί έμειναν και για το Greed, στην πιο ολοκληρωμένη μουσικά στιγμή από άποψη οργάνων.
Η reggae άργησε λίγο, αλλά εμφανίστηκε με τρομακτικό groove στο επόμενο jam, δίνοντας ευκαιρία στους Tash Sultana να πάρουν κ τρομπέτα. Η συνέχεια άκουγε στο όνομα New York κ το ακόμα πιο deep groove του μας έκανε να χορέψουμε ακόμα περισσότερο.
Όσο περνούσε η ώρα, οι Tash Sultana γίνονταν όλο και πιο καταιγιστικοί, γεμάτοι ενέργεια και ταλέντο
Ενώ δεν πιστεύαμε ότι μπορούν να γίνουν πιο groovy τα πράγματα, ήρθε το Willow Tree. Η μπάντα έδειξε το υψηλότατο επίπεδο της στο συγκεκριμένο, με τον ήχο να είναι παραδειγματικά καλός, κάνοντας άλλο ένα εξωπραγματικό με το να έχει κάνει sample φράσεις κ να τις παίζει στο midi controller της σαν πιάνο, πιάνοντας μετά και πάλι σαξόφωνο.
Ευχήθηκε χρόνια πολλά και τραγουδήσαμε όλοι Happy birthday στην Christie που ήταν στο πλάι, λέγοντας ότι θα την σκοτώσει μετά.” I finally made it” μας είπε. “Η Ελλάδα ήταν από τις πρώτες χώρες που με έμαθε, σας ευχαριστώ. Αν καπνίζετε μαριχουάνα, τώρα είναι η τέλεια στιγμή να το κάνετε.”
Μας είπε ότι θα αλλάξει λίγο το mood και με την ακουστική κιθάρα, μας ηρέμησε με το Coma, ανεβάζοντας όμως αμέσως με solo σε μαντολίνο (!), συνεχίζοντας σε πιο pop μονοπάτια με το James Dean.
Το κλείσιμο των Tash Sultana με το Jungle ήταν ιδανικό για το Release Athens 2023 x SNF Nostos
Η μπάντα αποχώρησε κ οι προβολείς έμειναν πάνω τους και στην κιθάρα, ξεκινώντας πάλι να χτίζει μία φανταστική εκτέλεση του Notion, μία πραγματική κατάθεση ψυχής, που μας έκανε να βουρκώσουμε και λίγo, ή και πολύ.
Το κλείσιμο ηρθε με το Jungle με ουρλιαχτά απο κατω (κ από εμένα) κ ήρθε η ώρα να δώσει ότι είχε μείνει. Το interlude με την κιθάρα που έκανε στη μεση ήταν κάτι πραγματικά μοναδικό κ μέσα στα χειροκρότηματα μας έβαλε πάλι το τεράστιο groove.
Το τεράστιο ταλέντο, σε συνδυασμό με την προφανέστατα σκληρή δουλειά, έκαναν τους Tash Sultana να παίζουν μουσική τόσο άμεσα, τόσο όμορφα, με τέτοια φυσική ροή, κάνοντας κάτι αντικειμενικά δύσκολο, στο υψηλότατο επίπεδο performing, σε σημείο που πραγματικά συνδεθήκαμε. Οι διαφορετικές ζωντανές εκτελέσεις των κομματιών και ο συνεχόμενα αυτοσχεδιαστικός χαρακτήρας μας έκανε να αισθανθούμε ότι είμαστε μέρος μίας μοναδικής βραδιάς, κάτι που γίνεται μόνο σήμερα και δε θα ξαναγίνει ποτέ ίδιο. Και όλοι όσοι ήμασταν εκεί, νιώσαμε κάθε δευτερόλεπτο όλα τα συναισθήματα αυτού του φαινομένου στο έπακρο. Αυτή ήταν μια εμπειρία που δύσκολα θα ξεχάσουμε. (Γιώργος Γαζής)
Οι λέξεις δεν περιγράφουν απολύτως αυτό που έζησε το κοινό κατά την εμφάνιση των Tash Sultana στη σκηνή στο Ξέφωτο ΚΠΙΣΝ
Οι λέξεις είναι φτωχές για αυτό που ζήσαμε στο Ξέφωτο. Νομίζω είχα καιρό να κλάψω σε συναυλία. Η Tash Sultana κατάφερε με το πηγαίο ταλέντο της, την οξυδέρκειά της και την σκληρή δουλειά, να λυγίσει τους πάντες.
Μαζί της υπήρχε μια βοηθητική μπάντα, αλλά ακόμα αισθάνομαι πως στην πραγματικότητα δεν την είχε ανάγκη. Μόνη της έπαιξε περίπου 10 μουσικά όργανα. Μερικά από αυτά ήταν: κιθάρα (ακουστική/ηλεκτρική), μπάσο, μαντολίνο, φλογέρα, σαξόφωνο, τύμπανα και σίγουρα μερικά ακόμα που ξεχνάω.
Σε μια ήδη εντυπωσιακή μέρα, η Αυστραλή καλλιτέχνις ανέβασε τον πήχη ακόμα πιο ψηλά. Ερμήνευσε κομμάτια, όπως το Notion, που θα ορκιζόμουν πως δεν το έχει ερμηνεύσει ποτέ τόσο καλά όσο απόψε. Εντυπωσιακή υπήρξε η στιγμή που έπαιξε σόλο μαντολίνο, κάνοντας headbanging. Αγαπημένη στιγμή μου ωστόσο θα παραμένει η στιγμή που έπαιξε σαξόφωνο. Ανατριχιαστική. Αυτή η λέξη τα περιγράφει όλα.
Οι Tash Sultana ανέβασαν τον πήχη ψηλά και χάρισαν ένα αξέχαστο βράδυ στο κοινό του Release Athens 2023 x SNF Nostos
Η βραδιά έκλεισε με το κομμάτι που έγινε γνωστή. Από τα bedroom sessions της το 2017, στις σκηνές όλου του πλανήτη φέτος. Από ένα απλό δωμάτιο με μερικούς λουπαδόρους, μουσικά όργανα και μία εξαίρετη φωνή, σε ένα stage που από κάτω χιλιάδες κόσμου την αποθεώνουν απόψε και κάθε νύχτα. Το Jungle το περιμέναμε πώς και πώς, γίναμε όλοι ένα. Χορέψαμε, κλάψαμε και ακόμα και μετά το πέρας της συναυλίας δεν μπορούσαμε να αντιληφθούμε τι είχαμε αντικρίσει.
Θα πάρει καιρό να καθίσει μέσα μας όλο αυτό το συναίσθημα και να εξηγήσουμε την εμφάνιση στην οποία ήμασταν μάρτυρες. Το χαμόγελο όμως τόσο το δικό μας, όσο και της ίδιας της Tash Sultana, θα παραμείνει για πάντα ανεκτίμητο. (Άννα Μαρία Γιαννάκη)
Ότι διαβάσετε παρακάτω έχει μηδενική υπερβολή και δεν έχει σκοπό να πείσει ούτε να εντυπωσιάσει κανέναν. Είναι μια προσπάθεια καταγραφής αυτού που έζησα έχοντας μπροστά μου την Tash Sultana. Αυτό. Η καρδιά μου πήγαινε να βγει από την θέση της μόλις κατάλαβα ότι ανέβαινε η Tash Sultana στην σκηνή και είναι το πρώτο από αυτά που μου συνέβησαν και δεν μου συμβαίνουν καθόλου συχνά.
Βγαίνει στην σκηνή μόνη σηκώνοντας το χέρι να μας χαιρετήσει για να πάρει θέση στον βωμό της. Το ιερό της, άβατο για εμάς , μια προσομοίωση του χώρου της ή του σπιτιού της για εκείνη. Με αρωματικά sticks να καίνε, ένα φωτισμένο ροζ φλαμίνγκο και ένα φωτισμένος κάκτο, καμιά 35αριά μουσικά όργανα γύρω της, τις πεταλιέρες και τα μηχανήματα για τις λούπες της. Όλα θα τα κάνει μόνη της. Όπως κάνει από την πρώτη μέρα, από παιδί.
Σαν ιέρεια, η Tash Sultana παρέδωσε μαθήματα μουσικής και κατάθεσης ψυχής στη σκηνή στο Ξέφωτο ΚΠΙΣΝ
“Ρε, είναι μοναδικό αυτό που κάνει” θα πει μια κοπέλα πίσω μου, χωρίς να έχει ακουστεί καν η πρώτη νότα. “Big smoke” πρώτο κομμάτι και η σκηνή γεμίζει σαν να πάτησε πάνω της ένας γίγαντας και όχι μια μικροκαμωμένη φιγούρα με το σκουφάκι της, το Fender t-shirt της και τις 4 αλυσιδίτσες που κρέμονται από το καφέ παντελόνι της.
“Mystic” και καταλαβαίνεις ότι κινείται μέσα σε όλα αυτά που πρέπει να κάνει (χτίσιμο ρυθμού, μελωδίες, φωνητικά κτλ) με την άνεση που κάνει λέι απ ο Γιάννης Αντετοκούνμπο σε προθέρμανση φιλικού αγώνα πριν την έναρξη της σεζόν. Είναι σαν να βλέπεις παράλληλα μια χορευτική παράσταση με το πως κινεί το σώμα και τα πόδια της για να τα κάνει όλα.
“Cigarettes” και παίρνει μια φλογέρα (μετά από κιθάρες, μπάσα, πλήκτρα, σαξόφωνα, φωνές) και κάπου εκεί είναι η πρώτη φορά που θα σκεφτούμε «σταμάτα Tash, δεν είναι αστείο». Ανεβαίνει και ο ρυθμός με “Pretty Lady” , “Greed” όπου κάνουν την εμφάνισή τους και οι τρεις μουσικοί της (τύμπανα, μπάσο, πλήκτρα) που με άφησαν και αυτοί άφωνο με το πόσο καρφωμένοι ήταν. Δεν χανόταν ούτε νότα, ούτε χτύπημα, παίζοντας και αυτοί σαν να κάνουν βόλτα στο πάρκο δίπλα μας. Αυτή πάλι θα γυρίζει προς το μέρος τους να τους κοιτάει, είτε παίζοντας κάποιο όργανο είτε όχι, σαν μαέστρος που στο τέλος θα τους προσκυνήσει για να δείξει την ευγνωμοσύνη της.
Μεταξύ άλλων, η Tash Sultana ευχαρίστησε το ελληνικό κοινό για την αναγνώριση που της πρόσφερε από τα πρώτα της βήματα
“New York” για να χορέψουμε λίγο, μετά βλέπει μια τρομπέτα και λέει «δεν βαριέσαι, ας καρφώσω κάτι», αγαπημένο “Willow Tree” και φτάνει σε σημείο να τζαμάρει βάζοντας φωνή από το mpc (το μηχάνημα με τα τετράγωνα κουμπάκια) αρπάζοντας καπάκια πάλι το σαξόφωνο.
Η πρώτη φορά πέρα από τα “thank you” που θα μας μιλήσει κανονικά θα είναι για να πει “Finally I made it” («Τελικά τα κατάφερα» εννοώντας να έρθει Ελλάδα). Στα ουρλιαχτά μας θα απαντήσει “Hold on, hold on, I want to say something. Greece was one the first countries that gave a fuck about what I was doing” («Η Ελλάδα ήταν από τις πρώτες χώρες που έδωσαν σημασία σε αυτό που έκανα») και ασυναίσθητα πανηγύρισα έξαλλα λες και το είπε για μένα, που δεν ήμουν καν από τους πρώτους που την ανακάλυψαν.
Δωδεκάχορδη ακουστική για το πανέμορφο “Coma” για να ακολουθήσει ένα σόλο με το μαντολίνο της γιατί «στην Ελλάδα είσαι αφού», ας κάνεις ένα σόλο μαντολίνο κάνοντας headbanging. Τα visuals με τις τριπίλες που παίζουν της ταιριάζουν απόλυτα, πόσο μάλλον αυτά τα εφέ που χρησιμοποιεί όταν την δείχνει στα video walls. Μετά το “James Dean” και μένοντας μόνη αρχίζει να δυσκολεύει το πράμα.
“Ξεκινάει το Notion και αισθάνομαι να μου λέει, θα σου πάρω για λίγο την ψυχή, να την καθαρίσω, και επανέρχομαι”
Ξεκινάει το “Notion” και αισθάνομαι να βάζει το χέρι της μέσα μου και να μου λέει «θα σου πάρω για λίγο την ψυχή σου, θα στην καθαρίσω και θα στην επιστρέψω». Δεν έχω καμία ντροπή να σας πω ότι έκλαψα. Η αγκαλιά της γυναίκας μου και το χάδι της γλυκαίνουν την συγκίνηση μου, για ένα κομμάτι που χτυπάει στις μνήμες, στο συναίσθημα και στην καρδιά μου. Και ακούστε κάτι. Το φοβερό δεν είναι ότι έκλαψα εγώ και αρκετοί (νομίζω) γύρω μου. Το φοβερό είναι ότι πριν γράψω το άρθρο, πηγαίνοντας στην δουλειά μου το πρωί της επόμενης μέρας από το live, έβαλα το “Notion”. Πρωί πρωί. Και έκλαψα ξανά. Πιο έντονα.
Παίζει το επικό και θρυλικό πλέον “Jungle” και είναι σαν να το παίζει πρώτη φορά. Εκστατική αυτή, έκσταση από το κοινό που την αποθεώνει και αυτή ανοίγει τα χέρια της να μας βάλει στην τεράστια αγκαλιά της. Είναι από τα καλύτερα πράματα που έχω δει στην ζωή μου και δεν έχω δει λίγα. Μάλλον έχω δει πολλά.
Σε αυτό που είπε η κοπέλα πίσω μου περί μοναδικότητας θα πω κάτι. Ναι, είναι όντως μοναδικό αυτό που κάνει γιατί ΕΙΝΑΙ μοναδική. Ένα υπερβατικό πλάσμα από την Αυστραλία. Μια νεράιδα και καλικάντζαρος, μια μάγισσα και ένα αερικό , ένα ουράνιο τόξο μια γλυκιά αύρα που είναι γύρω μου και το μόνο που θέλω είναι να είναι υγιής και δυνατή για να μας στηρίζει πάντα με τις μουσικές της και με αυτό που είναι. (Αργύρης Δρόκαλος)
