Τα
κόμικς της δεκαετίας του ‘90 υπήρξαν καταφύγιο για ένα σωρό διάσημα και άκρως πειραματικά παντρέματα στην ποπ κουλτούρα. Alien vs Predator, Marvel vs DC και Robocop vs Terminator. Με αφορμή την επικείμενη εμφάνιση των δύο τενεκεδένιων χαρακτήρων στο Mortal Kombat 11 ως γκεστ σταρ, θα αρχίσουμε από το τελευταίο φτάνοντας μέχρι τα έγκατα του Skynet και της OCP.
Δύο από τις χαρακτηριστικότερες φιγούρες της επιστημονικής φαντασίας τη δεκαετία του ‘80. Πέραν αυτής, συνταίριαξαν το 1992 σε ένα κλασικό πια κόμικ με τη σφραγίδα δυο μεγάλων του χώρου, Frank Miller και Walter Simonson. Ο Miller δεν καταπιάνεται πρώτη φορά με το Robocop, μετά την περιπετειώδη απόπειρά να του να γράψει το σενάριο για το Robocop 2. Εκεό όπου εμφανίζεται σε έναν μικρό ρόλο, ενώ είχε άμεση εμπλοκή και με το τρίτο μέρος. Πιθανότατα δε θα θέλει να το θυμάται κρίνοντας το τελικό αποτέλεσμα.
Η χρονιά είναι 1990. Ο Miller, χαίρει μεγάλης εκτίμησης τότε, έχοντας αναζωογονήσει τόσο τον Batman όσο και τον Daredevil. Το στυλ του που θαυμάσαμε στο Dark Knight Returns του 1986 φαίνεται να ταιριάζει ταμάμ με εκείνο του πρώτου Robocop του Paul Verhoeven. Βιτριολική κοινωνική κριτική, μεσσιανισμός, θέαση της σκοτεινής πλευράς του Αμερικανικού ονείρου και της εταιρικής ασυδοσίας. Με λίγα λόγια μια εξαιρετική ακροβασία ανάμεσα στην υπερβολή της σάτιρας και τη σκληρή πραγματικότητα. Συνεπώς, η πρόσληψή του ως σεναριογράφου για το σίκουελ του εξαίρετου ρομπομπάτσου φάνταζε απόλυτα οργανική.
Το Frank Miller’s Robocop εινια μια απολυτη απεικονιση της ματιας του
Δυστυχώς όμως, το σενάριό του θεωρήθηκε πρακτικά αδύνατον να κινηματογραφηθεί. Έτσι νερώνοντας συνεχώς τα διάφορα drafts που έγραφε, καταλήξαμε σε αυτό που είδαμε στη μεγάλη οθόνη. Ο Miller απογοητεύτηκε από αυτό το αποτέλεσμα, αλλά δεν απεμπλάκη από το πρότζεκτ. Ήθελε να δει καλύτερα το μηχανισμό του Χόλιγουντ. Ωστόσο, παρόλο που το δεύτερο μέρος έχει τις στιγμές του, έχει ταυτόχρονα τη “ρετσινιά” του τι θα μπορούσε να είχε γίνει. Και όλα μετά οδηγήθηκαν σε απότομη κατρακύλα με το τρίτο μέρος το 1993. Παρόλα αυτά, το 2003 η Avatar Press, βρήκε το χαμένο αρχικό draft του Miller. Το μετέφερε σε κόμικ υπό τη σφραγίδα των Steven Grant και Juan Jose Ryp σε εννέα τεύχη. Το Frank Miller’s Robocop, μια σαφώς πιο έντονη και απόλυτα χαρακτηριστική απεικόνιση της ματιάς του διάσημου κομίστα.
Στην απέναντι γωνία, ο Εξολοθρευτής. Η ταινία που εκτόξευσε τόσο την καριέρα του James Cameron όσο και καθιέρωσε τον Arnold Schwarzenegger ως αξιόπιστο action hero. Προσγειώθηκε στα κεφάλια των ανυποψίαστων θεατών στις 26 Οκτώβρη 1984. Ένα φιλμ που πήρε από το χέρι την επιστημονική φαντασία και βούτηξε τη θεματολογία της στην αισθητική των B-Movies και των ταινιών τρόμου που γνώριζαν ιδιαίτερη άνθιση εκείνα τα χρόνια. ,Πάνω-άτω ό,τι έκανε και ο Ridley Scott λίγα χρόνια πριν με το Alien. Ο τρόμος της ασταμάτητης μηχανής και ο φόβος για το αυτοκαταστροφικό μέλλον του ανθρώπου. Η ραγδαία τεχνολογική επανάσταση απέναντι στην ανθρωπιά, την ελπίδα και τη σωτηρία του αγέννητου σωτήρα. Όλα αντιμαχόμενα στο ρινγκ του ταξιδιού στο χρόνο, μιας πάντοτε δύσκολης, αλλά απαραίτητης κινηματογραφικής σύμβασης.
Terminator will be back, το θελουμε ομως σιγουρα;
Το τεράστιο αυτό χιτ της ταινίας θα ακολουθούσε το ακόμα πιο μεγαλεπήβολο -και περισσότερο δράσης παρά τρόμου- σίκουελ του 1991 το περίφημο T2: Judgement Day, πάλι με τον Cameron στη σκηνοθεσία. Για να φτάσουμε στις πιο πρόσφατες περιπέτειες για αρκετές από τις οποίες θα θέλαμε να είχαμε εμείς μια χρονομηχανή για να αποφύγουμε τη θέασή τους. Terminator will be back, αλλά αυτή τη φορά δεν ξέρουμε αν θέλουμε.
Βλέποντας ωστόσο τη φθορά και των δύο franchise από το συνεχές άρμεγμα, πρότζεκτ σαν το Robocop vs Terminator αποτελούν συχνά-πυκνά όαση για μια ιστορία που κατορθώνει να βυθιστεί στον πυρήνα και των δύο χαρακτήρων. Με σωστά δάνεια και καλλιτεχνικές ελευθερίες εκεί που πρέπει. Πράγματα που οριακά πια, τείνουν να εκλείψουν από τις μεγαλοστουντιακές παραγωγές του Χόλιγουντ.
Στο όχι και τόσο μακρινό πια μέλλον του 2029, οι μηχανές κυριαρχούν εις βάρος των ανθρώπων. Ο Skynet, στέλνει πίσω στο χρόνο τρεις Εξολοθρευτές για να προστατέψουν το Robocop από ένα στρατιώτη της αντίστασης που θέλει να τον εξαφανίσει. Ο λόγος; Επειδή ο Robocop, αν και προστάτης της ανθρωπότητας, άθελά του συνδέθηκε με το Skynet, επιτρέποντας στο “μηχανικό σατανά” την αρχή του τέλους για το ανθρώπινο γένος.
Παίζοντας με τις συμβάσεις του μέσου, αλλά και των αντίστοιχων ταινιών, ο Miller φτιάχνει ένα χαοτικό και άκρως περιέργως πιστό σε αμφότερα lore μίνι-έπος σε τέσσερα μόλις τεύχη. Τα σκίτσα του Walter Simonson αποτυπώνουν τον τρόμο των Εξολοθρευτών. Τη ρομποτική συνείδηση του Skynet, όσο και του Alex Murphy με έναν τρόπο που δεν έχουμε ξαναδεί. Μια σημαντική διαφορά, είναι το κίνητρο του Skynet για την Ημέρα της Κρίσης, το σημείο-μηδέν δηλαδή για την καταστροφή των ανθρώπων.
Robocop vs Terminator | Ο ΝΙΚΗΤΗΣ ΘΑ ΦΑΝΕΙ ΣΤΟ ΜΚ
Ενώ στις ταινίες αλλά και σε άλλα μέσα, συνήθως ο Skynet χτυπάει απροειδοποίητα από φόβο για ολοκληρωτικό shutdown του συστήματός του, εδώ το κάνει διότι θεωρεί αποβράσματα το ανθρώπινο γένος. Και αποφασίζει την ολοκληρωτική εξαφάνισή τους. Πολύ πιο κοντά στο ύφος του Miller και ίσως του Verhoeven παρά του Cameron εδώ.
Το πολύ επιτυχημένο κόμικ, θα ακολουθούσε σχεδόν αμέσως η videogame μεταφορά του σε NES/SNES/Mega Drive/Genesis. Ωστόσο δεν ήταν απόλυτα πιστή στο πρωτότυπο υλικό και με αρκετά πιο μέτρια εκτέλεση. Και fast forward χρόνια μετά, θα τους ξαναπολαύσουμε στο απόλυτο βρωμόξυλο που ονομάζεται Mortal Kombat 11.
