Το καλοκαίρι ξεκίνησε για τα καλά και πλέον έχουμε σωρεία συναυλιών σχεδόν σε καθημερινή βάση. Το Rockwave έκανε το opening του σε open air επίπεδο στην Αθήνα, μία μέρα αργότερα απ’ ό,τι είχε υπολογιστεί, με τους Blind Guardian και Beast in Black να παίρνουν τη σκυτάλη από τους Opeth.
Το μόνο που ίσως μάς προϊδέαζε ότι η ημέρα θα ήταν δύσκολη ήταν η αφόρητη ζέστη, που, ακόμα και σε ανοιχτό χώρο, έκανε τα πάντα δυσκολότερα. Αυτό, βέβαια, δεν εμπόδισε τον κόσμο να σχηματίσει μία ουρά που έφτανε μέχρι την Πειραιώς. Και ενώ αυτό αρχικά δεν ήταν ενθαρρυντικό δείγμα, με το που άνοιξαν οι πόρτες η ουρά κινήθηκε τάχιστα, με αποτέλεσμα να αποφευχθεί μία απίστευτη ταλαιπωρία κάτω από τον καυτό αθηναϊκό ήλιο.
Beast in Black
Την προηγούμενη επίσκεψή τους στη χώρα μας την είχα χάσει. Δεν ήταν ότι δεν τους εκτιμούσα ή κάτι παρόμοιο· απλώς δεν είχα δώσει ιδιαίτερη σημασία. Και καλά να πάθω, καθώς δεν τους είδαμε με πλήρες line-up, αφού o Anton Kabanen, λόγω ασθένειας, δεν κατάφερε να ταξιδέψει μέχρι την Αθήνα. Βέβαια, για να είμαι ειλικρινής, υποθέτω ότι οι Beast in Black θα ήταν καλύτεροι, διότι αυτό που προσέφεραν στη μία ώρα που βρέθηκαν στη σκηνή ήταν πέρα για πέρα «χορταστικό» και δε φάνηκε να τους λείπει κάτι/κάποιος.
Ο ήχος τους, λίγο pop, κάπως disco και με μία δόση Eurovision, είναι άκρως καλοκαιρινός και απόλυτα ταιριαστός για την περίσταση. Είχαν κάποια μικρά προβλήματα στον ήχο τους στα πρώτα λεπτά, τα οποία ξεπεράστηκαν γρήγορα, και από εκεί και έπειτα ο Γιάννης Παπαδόπουλος μάγεψε με τη φωνή του. Και ναι, δεν εννοώ ότι το ανακάλυψα χθες, αλλά είναι άλλο να το ακούς live και άλλο σε στούντιο. Τόσο στη φωνή όσο και στην performance, ήταν αψεγάδιαστος. Για κάποιον δικό μου λόγο, μου θύμισε κάπως τον Grönwall.
Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν μοιρασμένη. Από τη μία, υπήρχαν αρκετοί που ήξεραν όλα τους τα τραγούδια απ’ έξω και, από την άλλη, εκείνοι που θα ήθελαν να τα ξέρουν για να συμμετέχουν. Κορυφαίες στιγμές ήταν τα “Blind and Frozen”, “Die by the Blade” και “Beast in Black”, τα οποία ξεσήκωσαν για τα καλά την Τεχνόπολη και μας προετοίμασαν ιδανικά για την επικείμενη εμφάνιση των Blind Guardian.
Artist: Sober On Tuxedos
Album: Good Intentions
Label: Heaven Music
Release Date: 11/12/2020
Genre: Nu Metal, Metalcore
Cry Out for a Hero
Hardcore
Born Again
Power of the Beast
Sweet True Lies
Blind and Frozen
Beast in Black
Die by the Blade
Enter the Behelit
Blade Runner
One Night in Tokyo
End of the World
Blind Guardian
Όταν ανακοινώθηκαν οι Blind Guardian, υπήρξε ένα κύμα αντίδρασης με το σχόλιο «γιατί πάλι Blind Guardian». Νομίζω ότι η προσέλευση του κόσμου έδειξε πόσο μεγάλο πυρήνα οπαδών έχουν οι Γερμανοί στην Ελλάδα. Ίσως αυτό να κάνει εντύπωση σε κάποιους, ίσως άλλοι να τους έχουν βαρεθεί, αλλά νομίζω ότι όσοι πάμε και τους βλέπουμε από «συνήθεια», πάντα στο τέλος φεύγουμε με τη σκέψη: «ευτυχώς που δεν τους έχασα».
Να σας πούμε το πιο αστείο: με τον Πάνο διαβάζαμε τη setlist και, επειδή ήταν κατά το ήμισυ βασισμένη στην πρόσφατη δισκογραφία τους, τη θεωρήσαμε μέτρια για τα γούστα μας. «Τον κακό σας τον καιρό», όπως μάς είπε και ο άλλος Πάνος (ναι, είναι δύο διαφορετικοί), αφού για ακόμη μία φορά οι Blind Guardian μάς πήραν για δύο ώρες από το χέρι και μάς πήγαν από το Sire μέχρι το Tanelorn, χωρίς να προλάβουμε να βγάλουμε άχνα.
Να πούμε, επίσης, ότι αυτό το live βιντεοσκοπήθηκε – και πολύ άργησαν να το κάνουν, να σημειώσουμε. Και το λέμε αυτό γιατί αυτή η δυνατή σχέση αγάπης ανάμεσα στο ελληνικό κοινό και τους Blind Guardian, αυτή δηλαδή που, όπως εύστοχα σχολίασε ο Hansi, τούς έφερε τέσσερις συνεχόμενες χρονιές στη χώρα μας, δημιουργεί κάποια εντυπωσιακά sing-alongs που πραγματικά αξίζουν να μείνουν για πάντα. Ενδεικτικά να αναφέρουμε τα “Majesty”, “Bard’s Song”, “Mirror Mirror”, και φυσικά “Valhalla”.
Ο Γιώργος, που λατρεύει το “Imaginations from the Other Side”, βίωσε κάτι ξεχωριστό ακούγοντας ξανά μετά από χρόνια live το “A Past and Future Secret”. Μάλιστα, ήταν τόσο έντονη η εμπειρία, που μέχρι να ακούσει το “Bard’s Song”, ισχυρίστηκε ότι είναι καλύτερο. Μετά ήρθε η πραγματικότητα: άκουσε το κομμάτι και το ξεπέρασε.
Έκπληξη αποτέλεσε το “Mordred’s Song”, καθώς και το 14λεπτο “And Then There Was Silence”, ένα κομμάτι που, από τη φύση του, είναι πολύ δύσκολο να αποδοθεί live. Γενικά, μπορεί από τους τρεις μας ο καθένας να ήθελε κάτι διαφορετικό στο setlist – πάντα θα υπάρχει αυτή η διαφορά – όμως ήταν ισορροπημένο, καλύπτοντας σχεδόν όλες τις εποχές των Blind Guardian.
Για την απόδοσή τους δεν έχουμε πολλά να πούμε. Ήταν, όπως πάντα, επαγγελματική χωρίς να είναι «αποστειρωμένη», και σε όλο το δίωρο που βρέθηκαν στη σκηνή του Rockwave, μαγνήτισαν τα βλέμματα. Ίσως ιδιαίτερη μνεία να αξίζει ο Kürsch, ο οποίος, παρότι πλησιάζει τα 60, διατηρεί τη φωνή του σε εξαιρετικά υψηλό επίπεδο. Και τελικά, αποδείχθηκε ότι όσο κι αν γκρινιάζουμε για το setlist ή το πόσες φορές έρχονται, κάθε φορά θα καταλήγουμε να τραγουδάμε σαν να τους βλέπουμε για πρώτη φορά.
