Το 2025 ξεκινάει με το σχετικά πολυαναμενόμενο “March of the Unheard”. Άραγε, έχουμε καλό ποδαρικό; Ο πρώτος δίσκος των Halo Effect, το “Days of the Lost”, ήταν μια αποκάλυψη – ένας από τους καλύτερους που έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια. Και όχι, δεν ξεχώριζε μόνο εντός των ορίων του melodeath. Ήταν κάτι ξεχωριστό συνολικά για τον ακραίο ήχο.
Αυτό, βέβαια, δεν αποτελεί έκπληξη. Όταν ενώνεις δύο εκρηκτικά συστατικά, όπως τον Jesper Strömblad, την ψυχή της επιτυχίας των In Flames, και τον Mikael Stanne, έναν από τους κορυφαίους frontmen του heavy metal, το αποτέλεσμα δεν μπορεί παρά να είναι εντυπωσιακό.
Οι Halo Effect έδειξαν με το πρώτο τους άλμπουμ ότι δεν ήρθαν απλώς για να επαναπαυθούν στο ένδοξο παρελθόν τους, αλλά για να χτίσουν κάτι νέο και ουσιαστικό. Το αν το “March of the Unheard” συνεχίζει στον ίδιο δρόμο μένει να φανεί. Εδώ, για να είμαστε δίκαιοι, οι υπόλοιποι Halo Effect δεν είναι τίποτα τυχαίοι. Βασικά, το αντίθετο, αφού Peter Iwers, Niclas Engelin και Daniel Svensson έχουν καταθέσει τα διαπιστετήρια τους εδώ και χρόνια στη σκηνή. Στο διά ταύτα όμως, θα μπορούσαν οι Σουηδοί να κυκλοφορήσουν έναν τόσο καλό δίσκο όσο ο πρώτος τους; Επίσης, ο Mikael Stanne, θα κατάφερνε να συνεχίσει το σερί εξαιρετικών δίσκων; Καθώς, τόσο το “Nordic Gothic”, όσο και το “Endtime Signals” ήταν δύο εξαιρετικές κυκλοφορίες.
H μεγαλύτερη νίκη του “March of the Unheard” είναι ότι κάθε ακροατής μπορεί να ανακαλύψει τις δικές του κορυφές
Το “March of the Unheard”, λοιπόν, στέκεται στο ύψος της προηγούμενης κυκλοφορίας των Halo Effect; Αν ασπαστούμε το γωμικό «αρχή ήμισυ παντός», τότε το “Conspire to Deceive” είναι αρκετά ελπιδοφόρο μήνυμα. Το βασικό riff του κομματιού συμπυκνώνει όλα όσα μπορεί να ονειρευτεί μια μπάντα του melodeath: μελωδικότητα, επιθετικότητα και εκείνη την ιδιαίτερη In Flames-ική “πιασάρικη” αισθητική που έχει διαμορφώσει το είδος. Παράλληλα, οι προσεγμένες «χρωματικές» εναλλαγές στη μουσική προσφέρουν την τέλεια βάση για τον Mikael Stanne να αποδείξει γιατί θεωρείται ένας από τους πιο χαρισματικούς τραγουδιστές του είδους.
Υπ’ αριθμόν 5 στη λίστα είναι το “What We Become”. Προσπαθώ να το περιγράψω χωρίς υπερβολές, αλλά το τραγούδι σχεδόν με προκαλεί να το κάνω. Φανταστείτε όλα όσα αναφέρθηκαν προηγουμένως – το μελωδικό, επιθετικό riffing, τη δυναμική ερμηνεία του Mikael Stanne, και τη χαρακτηριστική μελαγχολική ατμόσφαιρα – μόνο που εδώ προστίθεται και ένα ρεφρέν που μοιάζει να ξεπήδησε κατευθείαν από τις ημέρες του “Clayman”.
Η επιρροή των In Flames είναι ξεκάθαρη, αλλά το κομμάτι αποκτά τη δική του ταυτότητα χάρη στην προσθήκη της βαθιάς, συναισθηματικής ατμόσφαιρας που οι Dark Tranquillity κατέχουν σαν καμία άλλη μπάντα. Το αποτέλεσμα; Ένα τραγούδι που μπορεί να θεωρηθεί η καλύτερη σύνθεση που συνδυάζει την ουσία των δύο μεγαλύτερων εκπροσώπων του Σουηδικού μελωδικού death metal.
Και ναι, ο δίσκος έχει και τη «μπαλάντα» του. Βέβαια, όσο μπαλάντα μπορεί να θεωρηθεί ένα κομμάτι με brutal φωνητικά, αλλά νομίζω ότι συνεννοηθήκαμε. Το “Between Directions” κατέχει μια μοναδικότητα εντός του “March of the Unheard”: το βιολί.
Το “March of the Unheard” δε με αιφνιδίασε όσο ο προκάτοχός του, κυρίως γιατί ήξερα τι να περιμένω από τους Halo Effect
Το βασικό του θέμα παίζεται ταυτόχρονα από κιθάρα και βιολί, δημιουργώντας μια συναρπαστική αρμονία. Η κιθάρα κυριαρχεί αρχικά, αλλά οι ρόλοι αντιστρέφονται στο ρεφρέν, με το βιολί να αναλαμβάνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Το αποτέλεσμα είναι ένας ήχος που ξεφεύγει από τις τυπικές φόρμες του μελωδικού death metal, αναδεικνύοντας την ικανότητα των Halo Effect να πειραματίζονται με καινοτόμα ηχοχρώματα. Και φυσικά, δεν αποτελεί έκπληξη, το ότι ο Mikael Stanne χρησιμοποιεί καθαρά φωνητικά.
Αφού μιλήσαμε για τις τρεις κορυφές του δίσκου, τι γίνεται με τα υπόλοιπα κομμάτια; Είναι απλώς fillers; Ευτυχώς, όχι. Ίσως εδώ βρίσκεται η μεγαλύτερη νίκη του “March of the Unheard”: η δυνατότητα του κάθε ακροατή να ανακαλύψει τις δικές του κορυφές.
Για παράδειγμα, δε θα μου προκαλούσε καμία εντύπωση αν κάποιος μου έλεγε ότι θεωρεί το “Cruel Perception” ένα από τα καλύτερα κομμάτια του άλμπουμ. Και ξέρετε κάτι; Γιατί να μην το πει; Το τραγούδι μπορεί να φαίνεται απλό στην πρώτη ακρόαση, αλλά οι Jesper Strömblad και Niclas Engelin δίνουν τα ρέστα τους με την απόλυτη ισορροπία που επιτυγχάνουμε ανάμεσα σε μελωδικότητα και επιθετικότητα.
Ακόμα και τα δύο instrumental κομμάτια του “March of the Unheard”, “Coda” και “The Curse Of Silence”, έχουν να προσφέρουν στο συνολικό αποτέλεσμα. Ναι, ίσως αν τα ακούσει κάποιος μεμονωμένα, να μην του κάνουν ιδιαίτερη εντύπωση. Όμως, μέσα στο πλαίσιο του δίσκου, το καθένα παίζει τον δικό του καθοριστικό ρόλο. Το “Coda” λειτουργεί σαν μια απαραίτητη «ανάσα», επιτρέποντας στον ακροατή να αφομοιώσει ό,τι προηγήθηκε και να προετοιμαστεί για αυτό που έπεται, ενώ το “The Curse Of Silence” έρχεται ως μια majestic κατακλείδα, προσδίδοντας ένα αίσθημα ολοκλήρωσης.
Αν είσαι οπαδός του melodeath, άφησε ό,τι κάνεις και ξεκίνα να το ακούς άμεσα – ο δίσκος θα σε ανταμείψει
Αξίζει να τονίσουμε – και αυτό είναι σημαντικό για κάθε δίσκο – ότι τα albums είναι ταξίδια. Δεν δημιουργούνται για να διασπώνται σε μεμονωμένα tracks αλλά για να προσφέρουν μια ολοκληρωμένη εμπειρία. Ο σωστός τρόπος να προσεγγίσεις ένα έργο όπως το “March of the Unheard” είναι να το ακούσεις ολόκληρο, με τη σειρά που όρισε ο δημιουργός του, αφήνοντας τη ροή να σε οδηγήσει από την αρχή μέχρι το τέλος.
«Τελικά, όμως, δε μας είπες, είναι όσο καλό το “Days of the Lost”;» Η απάντηση δεν είναι απλή, αλλά ας το πάρουμε από την αρχή. Το “March of the Unheard” δε με αιφνιδίασε όσο ο προκάτοχός του, κυρίως γιατί ήξερα τι να περιμένω από τους Halo Effect. Μετά από το θριαμβευτικό ντεμπούτο τους, οι προσδοκίες μου για το sophomore άλμπουμ ήταν πολύ υψηλές. Και μπορώ να πω με σιγουριά ότι δικαιώθηκαν πλήρως.
Αν είσαι οπαδός του melodeath, άφησε ό,τι κάνεις και ξεκίνα να το ακούς άμεσα – ο δίσκος θα σε ανταμείψει. Αν αγαπάς γενικά τον ακραίο ήχο, μην εγκαταλείψεις εντελώς τις υποχρεώσεις σου, αλλά βρες λίγο χρόνο για να το ακούσεις. Θα σου κάνει καλό. Στην περίπτωση που δεν ανήκεις σε καμία από τις δύο παραπάνω κατηγορίες, μη βιαστείς να το προσπεράσεις. Η μουσική του “March of the Unheard” είναι τόσο καλοδουλεμένη και εμπνευσμένη που μπορεί να κερδίσει ακροατές κάθε μουσικού γούστου. Ανεξαρτήτως των προτιμήσεών σου, αξίζει να του δώσεις μια ευκαιρία – ίσως να ανακαλύψεις κάτι που δεν περίμενες.
Artist: Sober On Tuxedos
Album: Good Intentions
Label: Heaven Music
Release Date: 11/12/2020
Genre: Nu Metal, Metalcore
Artist: The Halo Effect
Album: March of the Unheard
Label: Nuclear Blast Records
Release Date: 10/01/2025
Genre: Melodic Death Metal
1. Conspire to Deceive
2. Detonate
3. Our Channel to the Darkness
4. Cruel Perception
5. What We Become
6. This Curse of Silence
7. March of the Unheard
8. Forever Astray
9. Between Directions
10. A Death That Becomes Us
11. The Burning Point
12. Coda
The Halo Effect: Mikael Stanne (Φωνή), Jesper Strömblad (Κιθάρα), Niclas Engelin (Κιθάρα), Peter Iwers (Μπάσο), Daniel Svensson (Τύμπανα)
The Halo Effect: March of the Unheard
Το “March of the Unheard” επιβεβαιώνει τη δυναμική των Halo Effect, με εξαιρετική μελωδικότητα, πειραματισμούς και συνοχή. Αν και δεν αιφνιδιάζει όσο ο προκάτοχός του, είναι ένας άρτια δομημένος δίσκος που ξεχωρίζει. Δεν ξεχωρίζει μόνο στο melodeath, ξεχωρίζει γενικά.
