Οι Run DMC εγκαινίασαν σχεδόν από μόνοι τους την εποχή της νέας σχολής στο hip-hop, όταν κυκλοφόρησαν την άνοιξη του 1983 τα single τους “It‘s Like That” & “Sucker MC‘s“. Για εκείνη τη γενιά που τους έζησε real time, η στιγμή εκείνη ήταν από αυτές που θυμάσαι ακριβώς τι έκανες τι στιγμή που το άκουσες πρώτη φόρα.
Τι είναι, όμως, αυτό που κάνει το ντεμπούτο των Run DMC τόσο σημαντικό, σαν μία κόκκινη γραμμή στην ιστορία του hip-hop. Το “Planet Rock” των Soul Sonic Force και το “The Message” των Grandmaster Flash & The Furious 5, δύο από τις πιο επιδραστικές ηχογραφήσεις της ραπ μουσικής είχαν κυκλοφορήσει την προηγούμενη χρονιά και το είδος φώναζε για ανανέωση. Οι δίσκοι της ραπ ηχογραφούνταν ακόμα από συγκροτήματα, και οι δίσκοι περιείχαν πλήρη ενορχήστρωση και έμοιαζαν αρκετά με τους δίσκους ντίσκο που τους ενέπνευσαν. Το “Planet Rock” και το “The Message” παρέκκλιναν και τα δύο από την “ντίσκο” ηχητική. Και αυτή η παρέκκλιση ήταν σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνη για τη διεθνή τους επιτυχία και επιρροή.
Το “It’s Like That”/”Sucker MC’s” ήταν μια κυριολεκτική γραμμή που χώριζε την παλιά με τη νέα σχολή. Μέχρι τότε, το να ραπάρεις μόνο πάνω από τύμπανα ήταν το σύνηθες. Αυτό άλλαξε, όμως, αφού το drum machine Oberhiem DMX του Larry Smith παρείχε τα τύμπανα για το “Sucker MC’s” – μια απόδειξη ότι η τεχνολογία έφερε μια νέα εποχή στην παραγωγή. Ήταν ένα straight-forward beat από το drum machine χωρίς πιασάρικο ρεφρέν. Σε αυτό, ο DJ Run, που παλαιότερα είχε χαρακτηριστεί ως “The Son Of Kurtis Blow”, έκανε ακριβώς ό,τι θα έκανε στο μικρόφωνο σε ένα throw down στο πάρκο.
Το επόμενο single των Run-DMC “Hard Times“/”Jam Master Jay” κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 1983. Η δημοτικότητά του οδήγησε στην είσοδό του στα Hot Black Singles charts στις 7 Ιανουαρίου 1984. Μύησε πολλούς στη μουσική τους και μέχρι τις 18 Φεβρουαρίου 1984 εκτοξεύτηκε από το #63 στο #11. Αυτό το διάστημα των έξι εβδομάδων άνοιξε και τα μάτια της βιομηχανίας στις δυνατότητες της ραπ από την πλευρά πωλήσεων. Όλοι είδαν πως η Profile Records είχε πουλήσει πάνω από 250.000 αντίτυπα χωρίς ιδιαίτερη ραδιοφωνική υποστήριξη.
Το “Jam Master Jay” ήταν μια ωδή στον ομώνυμο D.J. των Run D.M.C., ο οποίος δεν είχε αναφερθεί στην πρώτη τους κυκλοφορία. Το scratching στο “Jam Master Jay” ήταν πρωτοπόρο και το beat ήταν περίεργο για την εποχή, καθώς δεν περιείχε snare drum. Ο Sal Abatiello, ιδιοκτήτης του θρυλικού Disco Fever Hip-Hop club δήλωσε σε συνέντευξή του στο THE FOUNDATION: «Την πρώτη φορά που παίχτηκε αυτό στο The Fever όλοι απλά στέκονταν εκεί. Κανείς δεν χόρεψε, όχι επειδή δεν ήταν καλό, απλά ήταν τόσο διαφορετικό».
Η επιτυχία των τεσσάρων singles των Run DMC απαιτούσε ένα πλήρες άλμπουμ, αλλά δεν το ήθελαν όλοι. Ο συνιδρυτής της Profile Records, Cory Robbins, δήλωσε στον JayQuan: «Είχε έρθει η ώρα να κάνουμε ένα άλμπουμ και δεν ήθελαν. Τηλεφώνησα στον Russell (Simmons), τον μάνατζέρ τους, και του είπα ότι είχαμε όλα αυτά τα τραγούδια στο ραδιόφωνο και έπρεπε να τα βάλουμε ας ένα άλμπουμ. Ο Russell είπε ότι τα rap άλμπουμ δεν πουλάνε και ότι δεν υπήρξε ποτέ ένα που να πούλησε τίποτα και πως όλα είναι χάλια. Του είπα ότι είχαμε τέσσερα τραγούδια και ότι αν κάναμε άλλα πέντε θα είχαμε αρκετά για ένα άλμπουμ. Αν πουλούσαμε 30.000 ή 40.000 θα ήμασταν καλά. Έπρεπε να του υπενθυμίσω ότι βάσει συμβολαίου είχαμε την επιλογή για ένα άλμπουμ. Συμφώνησε να κάνει το άλμπουμ και καταλήξαμε με το πρώτο χρυσό ραπ άλμπουμ».
Μετά την κυκλοφορία του ομώνυμου ντεμπούτου των Run-DMC στις 27 Μαρτίου 1984 ήταν σαφές ότι τα πράγματα δεν θα ήταν ποτέ ξανά τα ίδια για τη ραπ μουσική. Όσο ήταν στην Profile Records, επωφελήθηκαν πλήρως από την εξυπνάδα και τη γνώση της μουσικής βιομηχανίας των Russell Simmons και Bill Adler. Για το άλμπουμ γράφτηκαν κριτικές από κορυφαία μουσικά έντυπα όπως το Rolling Stone, το Billboard αλλά και τους New York Times, που συνήθως δεν θα ήταν δεκτικοί στη ραπ.
Δύο άνθρωποι που είχαν καθοριστική σημασία για να διαδοθεί η είδηση των Run-DMC στο mainstream ήταν οι συντάκτες του Billboard, ο Nelson George και ο Brian Chin. Στο τεύχος της 14ης Απριλίου 1984 του Billboard, το “Rock Box” έκανε την εμφάνισή του στις Billboard Singles Reviews. Την επόμενη εβδομάδα, ο Brian Chin παρατήρησε ότι το ντεμπούτο άλμπουμ των Run DMC που κυκλοφόρησε πρόσφατα ήταν «σκληρό και προσεκτικά εκτελεσμένο». Παράλληλα, ανέδειξε το “Rock Box” ως ένα από τα κομμάτια που ξεχώρισαν. Τον επόμενο μήνα, ο Kiss 108 FM (WXYS) στη Βοστώνη έκανε κάτι τότε αδιανόητο. Ο πρωτοποριακός παραγωγός PD Sunny Joe White πρόσθεσε το “Rock Box” στο κανονικό πρόγραμμα του σταθμού. Η επιρροή του Sunny Joe έγινε εμφανής όταν όλοι οι βορειοανατολικοί pop ραδιοφωνικοί σταθμοί ακολούθησαν το παράδειγμά του.
Το τελικό αποτέλεσμα όλων αυτών; Οι Run-DMC μπήκαν στο Top Black Albums chart στο #43 στις 12 Μαΐου 1984. Την αμέσως επόμενη εβδομάδα έκαναν άλμα εννέα θέσεων στο #34, πριν φτάσουν στο #11 στις 23 Ιουνίου 1984. Κυρίως λόγω της επιτυχίας του “Rock Box” (το οποίο έφτασε στο #22 του Hot Black Singles chart την προηγούμενη εβδομάδα). Ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα των Run DMC ήταν το να φτάσουν στο #53 του Billboard 200 στις 28 Ιουλίου 1984.
Η ανταπόκριση των κριτικών στο άλμπουμ απηχούσε τη γνώμη των δρόμων. Αναγνωρίστηκε παγκοσμίως ότι οι Run DMC ήταν οι νέοι «πρωταθλητές» της ραπ, εγκαινιάζοντας μια νέα εποχή για ένα τολμηρό, θρασύτατο νεανικό αμερικανικό είδος μουσικής που δεν επρόκειτο πλέον να στερηθεί τη θέση που του αναλογούσε στο τραπέζι. Το ντεμπούτο άλμπουμ των Run-DMC θα γινόταν το πρώτο κομμάτι του ντόμινο που έπεφτε ακριβώς την ώρα που η κουλτούρα του χιπ-χοπ εισέβαλε στο αμερικανικό mainstream την επόμενη άνοιξη και καλοκαίρι.
