Οι Septicflesh έχουν πάρει φόρα, καλά όχι τώρα, έχουν καιρό. Κυκλοφορίες σαν το Reconstruction είναι αρκετά βαθύτερες από ό,τι δείχνουν εκ πρώτης όψεως. H πρώτη ανάγνωση είναι ότι οι Septicflesh πήραν symphonic death metal κομμάτια τους και τα επανεκτέλεσαν με ορχήστρα και χορωδία ώστε να γίνουν εντελώς συμφωνικά. Το καταλαβαίνω από την περιγραφή πως μοιάζει με κάτι τετριμμένο, οριακά βαρετό θα μπορούσε κάποιος να το πει. Είναι όμως έτσι τα πράγματα;
Να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά και ας ξεκινήσουμε με το “Salvation”. Το κυρίως θέμα παραμένει, όμως, έχουν προστεθεί ολόκληρα κομμάτια για τις ανάγκες τις συμφωνικής απόδοσης του Hierophant. Μάλιστα, ακούγοντας κάποιος το κομμάτι μπορεί να εξάγει ένα συμπέρασμα που μαρτυρά πολλά για την μπάντα. Τα μουσικά θέματα των Septicflesh γράφονται έχοντας στον πυρήνα της δημιουργίας το κλασικό στοιχείο. Έχουμε ακούσει άπειρες συνθέσεις όπου heavy metal θέματα παίζονται από βιολί και πάμε και τους κοτσάρουμε από δίπλα τη λέξη «συμφωνικό». Μακάρι τα πράγματα να ήταν τόσο εύκολα.
Υπερθεματίζοντας θα πάω στο επόμενο κομμάτι, το “14th Part” όπου το Desert Throne με το The Collector ενώνονται σε νεοκλασικό, ethnic, κομμάτι. Δύο κομμάτια, διαφορετικά μεταξύ τους, καταφέρνουν και ενώνονται σε ένα νέο και αποδίδονται με έναν αρκετά διαφορετικό τρόπο. Παρένθεση, έχω την αίσθηση ότι υπάρχουν και άλλα κομμάτια από το Modern Primitive εδώ, κλείνει η παρένθεση. Συνεχίζω λοιπόν, λέγοντας ότι ο τρόπος με τον οποίο ενώνει η ορχήστρα τα δύο (ή και παραπάνω) κομμάτια είναι τόσο αρμονικός και με φυσική συνέχεια που καθιστά σαφές ότι η μουσική σύνθεση των Septicflesh υπερβαίνει τις μουσικές νόρμες όπως τις έχουμε συνηθίσει.
Από τα αγαπημένα μου κομμάτια του Modern Primitive ήταν το Coming Storm και για καλή μου τύχη, στο Reconstruction περιλαμβάνεται μία ορχηστική του εκτέλεση. Το περίεργο εδώ είναι ότι εκτός από το αίσθημα αγωνίας που ακούμε και στην original version και κλιμακώνεται στην ορχηστρική, έχουμε και μία νέα διάσταση στο κομμάτι, την επική. Το κυριότερο όμως είναι άλλο, ακούγοντας μετά την πρώτη εκτέλεση, ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζω το κομμάτι έχει αλλάξει. Θα ήθελα να πω για τα χορωδιακά μέρη του αλλά πώς να περιγράψω τα στοιχειωμένα της άσματα που προσθέτουν μια απόκοσμη και μυθική ατμόσφαιρα.
Το Reconstruction για οποιαδήποτε άλλη μπάντα θα ήταν ένας θρίαμβος, όχι όμως για τους Septicflesh. Για αυτούς είναι απλά ακόμα απόδειξη της θέσης τους ως ένας από τους σημαντικότερους καινοτόμους στην ακραία metal σκήνη. Αυτό που για άλλους θα ήταν ένα πετράδι στο στέμμα, για τους Septicflesh είναι μία ακόμα ημέρα στη δουλειά.
