Ένας σπουδαίος δίσκος όπως το Maze των Sun of Nothing δε γίνεται να μη γεννήσει ερωτήματα. Δεδομένης και της 14χρονης δισκογραφικής απουσίας του σχήματος, αυτά πληθαίνουν και ποικίλουν. Συνεπώς μια συνέντευξη εν όψει της live παρουσίασης του νέου δίσκου ήταν επιβεβλημένη. Ο Ηλίας Αποστολάκης (φωνή) και ο Γιάννης Πανουτσόπουλος (κιθάρες) απαντούν σε αυτά.
Πείτε την αλήθεια: πόσο σας έπρηξε ο κόσμος αυτά τα δεκατέσσερα χρόνια για το πότε θα βγάλετε νέο δίσκο;
Ηλίας: Η αλήθεια είναι ότι αισθανθήκαμε λίγο Thorns.
Γιάννης Δε θεωρώ ότι είναι πρήξιμο ένα ενδιαφέρον, ίσα-ίσα είναι κολακευτικό.
Πως και πήρε δεκατέσσερα χρόνια η κυκλοφορία του; Συγκυρίες; Θέλατε να είστε σίγουροι για το τελικό αποτέλεσμα; Συνδυασμός των δύο;
Ηλίας: Η ζωή μπαίνει πάντα στη μέση. Ό, τι και να κάνεις. Δε χρειάζεται καμία περαιτέρω ανάλυση νομίζω. Ό, τι πήγε στραβά πήγε, ό, τι πήγε καλά πήγε. Προχωράμε.
Γιάννης: Προσωπικές σχέσεις και μια σειρά από λάθος αποφάσεις
Θεωρώ πως σε σχέση με την προηγούμενη δισκογραφία σας το Maze είναι ο πιο «άμεσος» μουσικά δίσκος σας. Δική μου ερμηνεία ή όντως θέλατε οι Sun of Nothing να ακουστούν πιο ωμοί από ποτέ;
Ηλίας: Είναι πάντα ό,τι θα βγει από μέσα μας. Ποτέ δεν πάμε με μπούσουλα στο τι θα παίξουμε. Αυτό θα ήταν προδοσία των πιστεύω μας, όσον αφορά τη μουσική.
Γιάννης: Δεν ξεκινάμε να γράφουμε κομμάτια, δίσκους κτλ. έχοντας ένα σκοπό από την αρχή, ο δίσκος είναι όπως είναι γιατί η κατάστασή μας ήταν τέτοια όταν γραφόταν
Ποιο κομμάτι του δίσκου θα λέγατε πως ήταν το πιο δύσκολο να συντεθεί; Είτε ως σύνθεση είτε λόγω ψυχολογικού βάρους.
Γιάννης:Υπάρχουν κομμάτια που όλα κολλάνε και φτάνεις γρήγορα σε ένα αποτέλεσμα που λες «οκ ας μην το δουλέψουμε άλλο γιατί θα χαλάσει». Υπάρχουν και κομμάτια που τα δουλεύεις μήνες και κάτι σε χαλάει. Δοκιμάζεις πολλές αλλαγές κτλ. Τέτοιο κομμάτι ήταν το “After The Fall“.
Τα κομμάτια ηχογραφήθηκαν σε διαφορετικές περιόδους; Χωρίς να ξέρω τεχνικές λεπτομέρειες, μου φαίνεται σαν αρκετό υλικό να αναφέρεται στην πραγματικότητα της πανδημίας. Το "Liars In Wait" για παράδειγμα αναφέρεται αρκετά σε καταστάσεις εγκλεισμού και καλοκαιρινής ελευθερίας.
Ηλίας: Έχει ενδιαφέρον το πώς σκάει στον καθέναν ένας στίχος. Παρόλα αυτά οι συγκεκριμένοι είναι πιο παλιοί από την πανδημία. Μπορεί και από το ‘16 ή ‘17. Αναφέρονται σε προσωπικές καταστάσεις.
Γιάννης: Η σύνθεση του δίσκου έγινε κάπου ανάμεσα στο 2016-2017 και ηχογραφήθηκε το 2018. Επειδή αναφερόμαστε σε συναισθήματα και όχι σε καταστάσεις είναι πολύ εύκολο να “μπουν” αυτά τα συναισθήματα σε διάφορες καταστάσεις που μπορεί να φέρουν το ίδιο συναίσθημα.
Η πτώση που αναφέρεται στο "After The Fall" έχει ήδη έρθει;
Ηλίας: Πολλές είναι οι πτώσεις που περνάει ένας άνθρωπος στη ζωή του. Φυσικά και έχει έρθει. Όχι μόνο μία, θα έρθουν και άλλες χειρότερες.
Γιάννης: Πτώσεις ιστορικά έχουν γίνει πολλές. Κοινωνικά, ο πολιτισμός της Αμερικής που έχουμε υιοθετήσει, έχει όλα τα στοιχεία που συναντάμε σε διάφορους πολιτισμούς λίγο πριν καταρρεύσουν.
Το στιχουργικό κλείσιμο του "Buried Endeavors" μου έβγαλε κάτι από Dodheimsgard/Ved Buens Ende. Πειραματιστές αυτοί, πειραματιστές, αν μου επιτρέπετε, και οι Sun of Nothing. Πόσο δύσκολο είναι σε μια κοινωνία υπερπληροφόρησης να προσπαθείς να δοκιμάσεις κάτι καινούριο;
Ηλίας: Όλα έχουν παιχτεί λίγο-πολύ. Δεν πρόκειται να κάνεις κάτι καινούριο. Το θέμα είναι κατά πόσο μπορείς να τραβήξεις αυτό που κάνεις ,να το πας εκεί που θέλεις.
Γιάννης: Καθόλου δύσκολο. Δύσκολο γίνεται αν έχεις διάφορες προσδοκίες από αυτό.
Κάποτε μιλώντας με τον Ηλία μου είχε αναφέρει πως αγαπά ζωγράφους όπως ο Kokoschka. Ποιες άλλες εξωμουσικές επιρροές θα αναφέρατε ως πηγές έμπνευσης των Sun of Nothing;
Ηλίας: Αν και μου αρέσει ο Kokoschka δεν είναι από τους αγαπημένους μου, αλλά οκ! Η κύρια επιρροή της μουσικής μας πηγάζει από την ίδια τη ζωή. Από αυτήν την ταινία που παίζουμε όλοι καθημερινά, χωρίς να γνωρίζουμε που και τι θα βγάλει στον καθένα.
Γιάννης: Θα μπορούσαμε να αναφερθούμε στους Γερμανούς εξπρεσιονιστές του Die Brücke.
Είχατε ηχογραφήσει μια διασκευή του Drink And Be Merry των Amebix. Ποια άλλα κομμάτια πιστεύετε πως θα μπορούσατε να επανερμηνεύσετε με αντίστοιχη λογική;
Γιάννης: Κάπου το 2001-02 παίζαμε το “24 Hours” των Joy Division. Δεν έβγαινε πολύ ωραίο. Γενικά δεν κάνουμε διασκευές, βαριόμαστε σχετικά εύκολα χωρίς να αφιερώσουμε τον απαραίτητο χρόνο στο κομμάτι που διασκευάζουμε. Οπότε δε νομίζω ότι θα κάνουμε κάτι αντίστοιχο.
Το Maze θα κυκλοφορήσει σε βινύλιο. Ξέροντας ότι αγαπάτε και τις κασέτες, υπάρχουν πλάνα κυκλοφορίας και σε άλλα format;
Ηλίας: Απ’ όσο ξέρω θα κυκλοφορήσει και σε CD και σε κασέτα.
Στο live θα επικεντρωθείτε αποκλειστικά στο νέο υλικό ή θα ακούσουμε και στιγμές του παρελθόντος;
Γιάννης: Θα παίξουμε όλο το δίσκο γιατί είναι παρουσίαση δίσκου. Και θα μπουν και παλιά κομμάτια που ταιριάζουν με τελικό σκοπό να υπάρχει μια ωραία ροη
Επίσης, θα είναι μια μεμονωμένη συναυλία ή θα κάνετε και μερικές ακόμα, εκτός Αθηνών και, ενδεχομένως, εκτός Ελλάδας;
Ηλίας: Προς το παρόν μιλάμε με διάφορους promoters να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε. Δεν είναι τόσο εύκολο όταν έχεις δουλειές και υποχρεώσεις να τις παρατήσεις και να βγεις για tour. Είμαστε στο ψάξιμο λίγο ακόμα. Ό, τι είναι να γίνει βέβαια θα ανακοινωθεί.
Συζητάτε καθόλου για επόμενες κινήσεις; Ή είναι πολύ νωρίς ακόμα για κάτι τέτοιο;
Ηλίας: Αυτήν τη στιγμή έχουμε πει ένα μεγάλο «ΟΥΦ» που επιτέλους βγήκε ο δίσκος. Ελπίζω να μη μας πάρει άλλα 14 χρόνια.
Γιάννης: Συναυλίες για προώθηση του δίσκου και όταν τελειώσει αυτό, δουλειά σε καινούρια μουσική. Η όποια συζήτηση αυτή τη στιγμή αφορά θέματα ημερομηνιών.
Ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη, το κλείσιμο ανήκει σε εσάς.
Ηλίας:Ευχαριστούμε για το χρόνο και την υπομονή.
Γιάννης: Απαντάς σε μια συνέντευξη, κερδίζεις ένα κλείσιμο. Θα προτιμούσα παγωτό.
