Μάντσεστερ. Μια πόλη γνωστή για τις ομάδες της, τα πανεπιστήμιά της, τους συγγραφείς της. Μια βιομηχανική πόλη, που αποτέλεσε σημείο γνωριμίας του Μαρξ με τον Ένγκελς. Η πόλη, στην οποία ο Anthony Burgess συνέγραψε το φημισμένο “Κουρδιστό Πορτοκάλι”.
Εδώ αξίζει, βέβαια, να μνημονεύσουμε και το σουβλατζίδικο με το εξαιρετικό όνομα “Το Σουβλιστό Πορτοκάλι”, το οποίο εικάζω ότι ήταν ένας φόρος τιμής στο εν λόγω πόνημα ή ότι ο Burgess χτύπησε κάποτε δυο πιτόγυρα εκεί και τον τίμησαν καταλλήλως. Ή ακόμα πιο πιθανό σενάριο, ότι ο Burgess έφαγε εκεί, είδε το όνομα, και έτσι εμπνεύστηκε το έργο του. Αν με ρωτάτε, αυτό θα πίστευα, αλλά μας τα χαλάνε λίγο οι χρονολογίες, οπότε διατηρώ μια επιφύλαξη.
Α, για το Μάντσεστερ λέγαμε. Πόλη με πολλή μουσική, επίσης, με κυριότερους εκπροσώπους, τους Take That, ή και όχι. Τέλος πάντων, οι τελευταίοι κυκλοφόρησαν νέo album, το “This Life”.
Η πιο γνωστή μπάντα του Μάντσεστερ, λοιπόν, έβγαλε δίσκο μετά από έξι χρόνια. Aν σκεφτούμε ότι απ’ το reunion τους (2006) και μετά, έχουν κυκλοφορήσει έξι δίσκους, τότε μπορούμε να πούμε ότι είναι κάτι παραπάνω από αξιοπρεπείς.
Κάποιοι κακεντρεχείς, μπορεί να νόμιζαν ότι δεν υπήρχαν πλέον οι Take That και ότι τούτος εδώ ο δίσκος είναι η επανεμφάνισή τους, αλλά διαψεύστηκαν και εξεπλάγησαν ευχάριστα, τόσο απ’ το δίσκο όσο και απ’ το ότι η μπάντα κυκλοφορεί διαρκώς νέο υλικό. Στο προκείμενο.
Το "This Life" των Take That ήταν η κυκλοφορία με τις περισσότερες πωλήσεις εντός της πρώτης εβδομάδας για όλο το 2023, 97% των οποίων ήταν σε physical copy
Το “This Life” κυκλοφόρησε τέλη Νοέμβρη του περασμένου έτους από την EMI, σε παραγωγή του David Cobb (δυνατό όνομα κυρίως σε country παραγωγές και με εννέα βραβεία Grammy), του ενός Take That, Gary Barlow, του παλιού γνώριμου της μπάντας Ryan Carline, o οποίος έχει δουλέψει με τους πάντες (πέρα απ’ τα προσωπικά άλμπουμ καθενός απ’ τους Take That έχει συνεργαστεί με Miley Cyrus, Atomic Kitten, Lara Fabian και πλήθος μιούζικαλ) και της ανερχόμενης Jennifer Decilveo. Τι ανερχόμενης θα πει κανείς με ένα Grammy και συνεργασίες με Beth Ditto, Miley Cyrus, Hozier και Marina & The Diamonds; Απλώς, επειδή είναι νέα σε ηλικία, πέφτουμε στην παγίδα ότι “νεαρή = ανερχόμενη”. Τέλος πάντων, προχωράμε.
Ο δίσκος έφτασε στην κορυφή του UK Albums Chart και ήταν η κυκλοφορία με τις περισσότερες πωλήσεις εντός της πρώτης εβδομάδας για όλο το 2023, 97% των οποίων ήταν σε physical copy! Μωρέ μπράβο οι Take That! Κρατάνε ακόμα.
Το μεγαλύτερο μέρος του δίσκου γράφτηκε στη Savannah της Georgia και επ’ αυτού ο Barlow είπε ότι «υπάρχει μια επιρροή του ήχου του Αμερικανικού Νότου» και ότι «είναι φοβερό πώς το περιβάλλον και τα vibes μιας πόλης μπορούν να εμφανιστούν μέσα στη μουσική». Ένα δίκιο το έχει θα λέγαμε, δεν έγραψε κανείς reggae στα βουνά, ούτε βαριά ηπειρώτικα στην παραλία. Τα κλαρίνα με τις σούβλες μπαίνουν το Πάσχα στην εξοχή, όχι τα Χριστούγεννα στην πόλη με λαμπιόνια και γλάσο με πορτοκάλι.
Ακόμα και αν αποτελούταν μόνο από ροχαλητά, το This Life θα ήταν radio friendly
Πρώτο single, λοιπόν, είναι το “Windows”. Καλέ αυτοί τραγουδάνε, και όχι μόνο τραγουδάνε, αλλά το κάνουν και καλά. Να μου πεις, θα άφηναν κάτι φάλτσο να βγει στη φόρα; Πρώτον, αν δεν έπαιρνε περαιτέρω βελτίωση ναι. Αρκεί να ψάξει κανείς τη συνεργασία Κοκλώνη-Χριστίνας Παππά για να πειστεί. Και δεύτερον, οι τύποι ξέρουν να τραγουδάνε. Μην ξεχνάμε ότι υπήρχε στις τάξεις τους κάποτε και ο “Robin” Williams, όπως αναγραφόταν και στα μπλουζάκια στην πρόσφατη συναυλία του στην Αθήνα. Τέλος πάντων, medium tempo μπαλάντα ας την πούμε, με εξαιρετικά φωνητικά. Αρκετά ενθαρρυντικό για πρώτο single.
Το “Brand New Sun” ακολούθησε ως δεύτερο single. Δε με ενθουσίασε, θα πω, αλλά είναι ένα συμπαθητικό κομμάτι και μέχρι εκεί. Εντάξει, τα φωνητικά άρτια και εδώ πέρα βέβαια.
Τρίτο και τελευταίο, προς το παρόν single, είναι το “This Life”. Σίγουρα πιο ραδιοφωνικό από το προηγούμενο. Βέβαια τι λέω; Review για δίσκο από boyband κάνω εδώ πέρα. Και δίσκο με ροχαλητά να βγάλουν θα είναι radio friendly. Τούτο εδώ πάντως μου αρέσει πιο πολύ και έχει και ενδιαφέρουσα γέφυρα.
Αυτά με τα single, και θα αναφέρω μερικά σημεία ακόμα που μου κέντρισαν το ενδιαφέρον. Όπως το “March of the Hopeful”, με εισαγωγή φοβερή και ρεφραινάρα, επίσης φοβερή. “Days I Hate Myself” για τη συνέχεια με τίτλο, ο οποίος θα μπορούσε να ανήκει και σε μία οποιαδήποτε punk-pop μπάντα. Όπως είναι το τραγούδι, κάλλιστα το άκουγα με τη φωνή του Mark Hoppus και άρρωστο drumming Travis Barker από πίσω. Και μιας που ανέφερα και τον Travis, να σημειώσω εδώ ότι στα περισσότερα tracks του δίσκου παίζει τύμπανα ο ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ Nate Smith.
Γενικά, ο νέος δίσκος των Take That, This Life, είναι ανέλπιστα καλός
“We Got All Day” για τη συνέχεια. Φοβερή κομματάρα, είπαμε εννοείται άψογα φωνητικά. Μία εσάνς Coldplay αιωρείται, θαρρώ, το οποίο εγώ το παίρνω ως θετικό φυσικά.
Το “Where We Are” θα μπορούσε να είναι και κομμάτι γραμμένο για τον Robbie Williams. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι ο Gary Barlow έχει γράψει τραγούδια για τον πάλαι ποτέ συνοδοιπόρο του στην μπάντα. Ωραίο track.
Η τραγουδάρα, όμως, του δίσκου είναι το “Keep Your Head Up”. Εξαιρετικό, με ατμόσφαιρα. Ιδανικό για opening track, με άριστο ρεφραίν, σε βάζει στο κλίμα ότι πρόκειται για ένα δίσκο με καταπληκτικά φωνητικά. Μεγάλο κομμάτι.
Έχει μερικά ακόμα, τα οποία όμως βαριόμουν να κάτσω να τα γράψω. Βασικά δε με ενθουσίασαν, οπότε δε θα ασχοληθώ παραπάνω.
Γενικά, ο δίσκος είναι ανέλπιστα καλός. Ομολογώ ότι δεν το περίμενα καθόλου. Δεν είχα και καμιά στενή επαφή με τους Take That για να είμαι ειλικρινής, μόνο κάτι αυτοκόλλητα τη δεκαετία του ‘90. Μαζί με New Kids On The Block, για τους οποίους η απάντηση της Βρετανίας ήταν οι Take That. Και να σας πω και κάτι; Ήταν αποστομωτική.
Artist: Sober On Tuxedos
Album: Good Intentions
Label: Heaven Music
Release Date: 11/12/2020
Genre: Nu Metal, Metalcore
Artist: Take That
Album: This Life
Label: EMI
Release Date: 24/11/2023
Genre: Pop, Pop Rock
1. Keep Your Head Up
2. Windows
3. This Life
4. Brand New Sun
5. March of the Hopeful
6. Days I Hate Myself
7. The Champion
8. We Got All Day
9. Mind Full of Madness
10. Time and Time Again
11. One More Word
12. Where We Are
Producers: Dave Cobb, Gary Barlow, Jennifer Decilveo, Ryan Carline
Take That: Gary Barlow (Φωνή, πλήκτρα, synthesizer, κρουστά), Mark Owen (Φωνή, κιθάρα), Howard Donald (Φωνή)
Take That
Ο νέος δίσκος των Take That, "This Life" έχει εξαιρετικά φωνητικά, όμως, δε μένει μόνο εκεί αφού και σε γενικότερο επίπεδο, το άλμπουμ είναι ανέλπιστα καλό