Οι HIM, το φινλανδικό goth metal συγκρότημα που έβαψε τα εφηβικά μας υπνοδωμάτια μαύρα με ύμνους όπως το “Wicked Game” και το “The Funeral of Hearts”, πιθανότατα δε θα ανέβουν ξανά στη σκηνή σύντομα. Σε μια πρόσφατη συνέντευξη στο Metal Hammer, ο frontman Ville Valo απάντησε αρνητικά σε κάθε πιθανή φήμη για επανένωση.
Ενώ ο Valo εκφράζει την αγάπη του για τους πρώην συμπαίκτες του και αναγνωρίζει την πιθανότητα μιας μελλοντικής επανένωσης υπό τις κατάλληλες συνθήκες, κυρίαρχο μέλημά του παραμένει σταθερά το σόλο εγχείρημά του, VV.
«Δεν το βρίσκω καθόλου θελκτικό σαν ιδέα αυτή τη στιγμή. Δεν έχουμε έρθει πραγματικά σε επαφή, κάτι που λέει πολλά. Αν το τηλέφωνο αρχίσει να χτυπάει κάποια στιγμή, τότε θα δούμε. Αγαπώ τα παιδιά και ελπίζω να νοιάζονται ακόμα για μένα. Ίσως λοιπόν μια μέρα, αλλά θα έπρεπε να είναι για καλό λόγο.», εξήγησε ο Ville.
Συνεχίζοντας είπε: “Αλλά η αντίστροφη μέτρηση για το τέλος της ζωής μου έχει ξεκινήσει. Δεν έχω χρόνο να ανακαλύψω ξανά τον τροχό, οπότε πρέπει να βάλω όλη μου την προσπάθεια σε ό,τι συμβαίνει στη συνέχεια. Είναι υπέροχο να έχεις οικογένεια και συνεξάρτηση σε ένα συγκρότημα. Ωστόσο, το ωραίο ήταν ότι δε χρειάστηκε να τηλεφωνήσω σε κανέναν, ούτε να ζητήσω άδεια. Θα ήθελα να το κρατήσω έτσι για την ώρα.”
Στο σόλο ταξίδι του, ο Ville Valo αντιμετώπισε προκλήσεις. Για να βγει από τη σκιά των HIM και να χαράξει το δικό του μονοπάτι έπρεπε να αγκαλιάσει την ευαλωτότητά του και να εμπιστευτεί το ένστικτό του. Παραδέχεται ότι διοχετεύει το πνεύμα μεγάλων μουσικών όπως ο Prince και ο Andrew Eldritch.
“Αυτό για το οποίο είμαι χαρούμενος είναι ότι μπόρεσα να τα βγάλω πέρα και να μην αντιμετωπίσω το απόλυτο μίσος από το κοινό. Φαίνεται ότι υπάρχει μια νέα γενιά ανθρώπων που έρχονται στις συναυλίες. Και δεν το κάνουν μόνο για τα τραγούδια του HIM. Με το project VV υπήρξαν πολλές πρωτιές. Έγραψα ολόκληρο το άλμπουμ μόνος μου. Έπαιξα όλα τα όργανα, έκανα την παραγωγή του άλμπουμ ο ίδιος και υπήρχε πολύ ο εαυτός μου μέσα σε αυτό. Εκεί οπού ο Prince ο Andrew Eldritch, και όλες οι υπόλοιπες εγωκεντρικές μεγαλοφυΐες χάραξαν τον δρόμο. Έπρεπε να είμαι πραγματικά ταπεινός και να εμπιστεύομαι τα αυτιά μου και το ένστικτό μου.»
