Harakiri for the Sky
Οι Harakiri for the Sky κρατούν την ατμόσφαιρα της original version του δίσκου, ωστόσο, χάρη στην παραγωγή - και τον Krimh - τους δίνουν τον όγκο και το "χρώμα" που υποθέτουμε ότι εξ αρχής ήθελαν.
Ένα χρόνο μετά το “Maere” οι Harakiri For The Sky επιστρέφουν στα δισκογραφικά δρώμενα. Aυτήν τη φορά όχι με μια νεα κυκλοφορία, αλλά με μια επανηχογράφηση του ομώνυμου ντεπούτου άλμπουμ τους απ’ το μακρινό 2012. Με φαινομενικά μία διαφορά, την προσθήκη του “MMXXII” στον τίτλο. Όταν πτωτοκυκλοφόρησε, κανείς δεν περίμενε ότι ένα αυστριακό δίδυμο θα αποτελούσε παράδειγμα για μια νέα γενιά των post-black metal συγκροτημάτων.
Δέκα χρόνια αργότερα, όμως, μπορούμε να πούμε ότι αυτό συνέβη. Οπότε η επανακυκλοφορία του άλμπουμ αποκτά ξεχωριστή σημασία. Για άλλη μια φορά το αναλαμβάνει η AOP Records και πίσω από τα τύμπανα, αυτή τη φορά, βρίσκεται ο φοβερός Kerim “Krimh” Lechner των SepticFlesh. Τον οποίο είχαμε δει μαζί τους και την τελευταία φορά που επισκεύτηκαν τη χώρα μας, στις 12 Μαρτίου στο Temple
Το “Harakiri for the Sky MMXXII” είναι μια επιτυχημένη επανηχογράφηση του πρωτότυπου, στην οποία οι δύο πρωταγωνιστές Michael “JJ” Wahntraum & Matthias “MS” Sollak και ο Krimh, ως session drummer, δεν κάνουν κάποια δραστική αλλαγή στο υλικό και τις ενορχηστρώσεις αλλά παραγωγικά σίγουρα ο δίσκος έχει ανέβει επίπεδο αισθητά. Σε κάθε περίπτωση, οι πέντε συνθέσεις του δίσκου ήταν και θα είναι πάντα καλοσχηματισμένες. Και ας είναι απλές δομές τους, είναι, όμως, τόσο εύστοχες που γίνεται να μη σου αποτυπωθούν.
Συγκεκριμένα, οι Harakiri For The Sky φαίνεται ότι πήραν τον χρόνο τους από την αρχή για να ξεδιπλώσουν αυτή τη δραματική ατμόσφαιρα που τους χαρακτηρίζει. Λαμπρό παράδειγμα, το εναρκτήριο “Lungs Filled with Water“, που κλιμακώνεται αργά, από ένα πιο αργό rock-based στιλ σε blastbeat μέρη.
Ο J.J. κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα, ουρλιάζει με ιδιαίτερο και αρκετά συναισθηματικό τρόπο. Η συνέχεια γίνεται πιο περίπλοκη, με αρκετά περάσματα χωρίς παραμορφώσεις, μελωδικές κιθάρες και καθαρά φωνητικά σε ορισμένα σημεία που δίνουν μια επιπλέον πινελία στο συνολικό αποτέλεσμα.
Το σχετικά νωθρό “From Yesterday To Ashes” είναι ίσως το πιο δυνατό χαρτί του δίσκου. Σε κερδίζει εύκολα με τα γεμάτα leads στην κιθάρα και τα δυναμικά φωνητικά που ενδείκνυται για sing-alongs. Μέσα σε αυτά το άρτιο παίξιμο του Krimh, μπορεί να θεωρηθεί σαν το κερασάκι στην τούρτα. Χωρίς να παρεκλίνει, παίζει σεμιναριακά όλα τα σημεία και δείχνει ότι βρίσκεται επάξια στην ελίτ των μοντέρνων drummers της νέας γενιάς.
Συνοψίζοντας λοιπόν, οι Harakiri For The Sky έκαναν τα πάντα σωστά στο ντεμπούτο τους. Στο MMXXII τα τραγούδια ακούγονται μάλλον πραγματικά όπως τα είχαν αρχικά φανταστεί οι δημιουργοί τους, χωρίς όμως να στερούνται την αισθητική και τον χαρακτήρα από τις πρωτότυπες ηχογραφήσεις. Οι φανς των HFTS είναι σίγουρο ότι θα βρουν κάτι ξεχωριστό σε αυτή την κυκλοφορία.
Οι Harakiri for the Sky κρατούν την ατμόσφαιρα της original version του δίσκου, ωστόσο, χάρη στην παραγωγή - και τον Krimh - τους δίνουν τον όγκο και το "χρώμα" που υποθέτουμε ότι εξ αρχής ήθελαν.