Τριάντα έξι χρόνια μετά την κυκλοφορία του εμβληματικού “Beetlejuice”, ο Tim Burton επαναφέρει τον σκανδαλώδη χαρακτήρα σε ένα σίκουελ που χορεύει ανάμεσα στα βασίλεια των ζωντανών και των νεκρών. Διατηρεί την ίδια γοητεία και ιδιόρρυθμη αναρχία, που έκαναν το πρωτότυπο ένα cult classic. Το “Beetlejuice Beetlejuice” προσφέρει μια νοσταλγική αλλά και φρέσκια επιστροφή στο φανταστικό κόσμο του Burton.
Κινητήριες δυνάμεις της πλοκής είναι η Lydia Deetz (Winona Ryder), η έφηβη κόρη της, Astrid (Jenna Ortega), και ένα μείγμα νέων και γνωστών προσώπων στην ταραχώδη τροχιά του Beetlejuice (Michael Keaton). Η οπτική μεγαλοπρέπεια και η αφοσίωση του Burton στα πρακτικά εφέ λάμπουν έντονα για ακόμα μία φορά. Όμως, η αφηγηματική δομή της ταινίας παλεύει υπό το βάρος των πολλαπλών υποπλοκών και των υποανάπτυκτων χαρακτήρων, καθιστώντας αυτό το φιλμ γοητευτικό, αλλά όχι πλήρες.
Η ιστορία συνεχίζεται δεκαετίες αφότου η Lydia γλίτωσε από ένα γάμο με τον Beetlejuice. Τώρα, ως επιτυχημένη τηλεπαρουσιάστρια της εκπομπής “Ghost House”, επιστρέφει στο Winter River μετά τον απροσδόκητο θάνατο του πατέρα της, Charles. Η κόρη της, Astrid, σκεπτικίστρια εκ φύσεως, δυσανασχετεί με την εμμονή της μητέρας της με τα φαντάσματα. Όπως και η Lydia, κάποτε απεχθανόταν την κοινωνική προσποίηση των γονιών της.
Όμως, το mindset της Astrid αμφισβητείται, όταν ανοίγει κατά λάθος μια πύλη προς τη μεταθανάτια ζωή. Τότε, ο Beetlejuice επιστρέφει στη ζωή τους. Το χάος κλιμακώνεται, όταν η εκδικητική πρώην σύζυγος του Σκαθαροζούμη, η Delores (Monica Bellucci), επανεμφανίζεται, προσθέτοντας άλλο ένα επίπεδο απειλής στο φιλμ.
Εκεί που το αρχικό “Beetlejuice” ευδοκιμούσε χάρη στη χαλαρή δομή του, το “Beetlejuice Beetlejuice” διαχείριζεται πολλαπλές ιστορίες που δε συνδυάζονται πάντα σωστά
Παράλληλα, συναντάμε τον Jeremy, το γείτονα της Astrid, που κρύβει σκοτεινά μυστικά, και έναν επίμονο ντετέκτιβ από τη μεταθανάτια ζωή (Willem Dafoe), αποφασισμένο να συλλάβει τον Beetlejuice. Η Lydia, διχασμένη ανάμεσα στα οικογενειακά της καθήκοντα και το παρελθόν της, πρέπει να περιηγηθεί σε αυτήν τη δαιδαλώδη κατάσταση.
Συγχρόνως, παλεύει με τη μητέρα της, Delia (Catherine O‘Hara), η οποία επιστρέφει για να ανακινήσει παλιές εντάσεις. Η ταινία κορυφώνεται σε μια χαοτική αναμέτρηση. Συνδυάζει σκοτεινό χιούμορ, υπερφυσικό χάος και μια παράξενη χορευτική σκηνή, που θυμίζει τη σκηνή “Day-O” από το πρωτότυπο.
Το “Beetlejuice Beetlejuice” είναι βαθιά ριζωμένο στο DNA του προκατόχου του. Η ταινία δανείζεται απροκάλυπτα από τα πιο αγαπημένα στοιχεία του πρωτοτύπου, όπως το σκοτεινό χιούμορ και την αισθητική του Burton. Όσοι αγαπούν την πρώτη ταινία θα ενθουσιαστούν με την επιστροφή του stop-motion, του claymation και των πρακτικών εφέ. Αυτά προσδίδουν μια αίσθηση γοητείας, που συχνά λείπει από το σύγχρονο CGI. Η προσήλωση του Tim Burton σε «old-school» τεχνικές θεμελιώνει την ταινία στις παράξενες, σουρεαλιστικές εικόνες που χαρακτήριζαν τις προηγούμενες δουλειές του.
Ωστόσο, η συνέχιση του ρετρό στυλ με αφήγηση, βασισμένη στην πλοκή, είναι ταυτόχρονα δύναμη και αδυναμία. Εκεί που το αρχικό “Beetlejuice” ευδοκιμούσε χάρη στη χαλαρή δομή του, το sequel διαχείριζεται πολλαπλές ιστορίες που δεν συνδυάζονται πάντα σωστά. Οι νέοι χαρακτήρες, όπως η Delores και ο Jeremy, μοιάζουν υποανάπτυκτοι, αν όχι περιττοί, αφαιρώντας από τη δυναμική μεταξύ της Lydia, της Astrid και του Beetlejuice. Η Jenna Ortega φέρνει ενέργεια στο ρόλο της Astrid, αλλά μοιάζει σαν να επισκιάζεται από τις δυνατές παρουσίες των Ryder και Keaton.
Παρά τη γοητεία του, το “Beetlejuice Beetlejuice” έχει τα ελαττώματά του
Το σκηνοθετικό όραμα του Tim Burton παραμένει ευφάνταστο, με στυλ που είναι αδιαμφισβήτητα ιδιόρρυθμο και σαγηνευτικό. Η συνέχειά του έγκειται στην ικανότητά της να μεταφέρει τους θεατές στο μοναδικό κόσμο του Burton, που κατοικείται από εκκεντρικά φαντάσματα, αλλόκοτα πλάσματα και μια δυσλειτουργική οικογένεια. Ο σχεδιασμός της παραγωγής, τα κοστούμια και το μακιγιάζ αποτελούν φόρο τιμής στο πρωτότυπο. Κάποιες σκηνές μοιάζουν σαν να έχουν βγει από όνειρο ή εφιάλτη των ’80s.
Η επιστροφή του Michael Keaton ως Beetlejuice είναι το αποκορύφωμα. Καταφέρνει να διατηρήσει την ίδια ενέργεια που είχε στην αρχική ταινία. Το παράξενο χιούμορ και τα απρόβλεπτα καμώματά του είναι απολαυστικά, κουβαλώντας μεγάλο μέρος της κωμικής ραχοκοκαλιάς της ταινίας. Η Winona Ryder εξελίσσεται από σκυθρωπή έφηβη σε υπερπροστατευτική μητέρα, με το χαρακτήρα της να χάνεται μερικές φορές ανάμεσα στις πλοκές. Η Catherine O’Hara προσφέρει επίσης εξαιρετική ερμηνεία, προσδίδοντας στο ρόλο της τόσο χιούμορ όσο και συναίσθημα.
Παρά τη γοητεία του, το sequel έχει τα ελαττώματά του. Ο ρυθμός της ταινίας πάσχει, με σκηνές που καθυστερούν ή βιάζονται να κορυφωθούν. Οι υποπλοκές με την Delores και τον Dafoe προσθέτουν πολυπλοκότητα χωρίς να διερευνούνται πλήρως, μοιάζοντας περισσότερο με περισπασμούς παρά με ουσιώδη στοιχεία της αφήγησης. Ο τόνος της ταινίας αμφιταλαντεύεται μεταξύ κωμωδίας τρόμου και family friendly, κάτι που σε μερικά σημεία υπονομεύει τα πιο σκοτεινά στοιχεία του πρωτοτύπου.
Το “Beetlejuice Beetlejuice” είναι οπτικά εντυπωσιακό και διασκεδαστικό, αν και ατελές
Η απροθυμία του Burton να εκσυγχρονίσει πλήρως την αισθητική λειτουργεί τόσο υπέρ όσο και εναντίον της ταινίας. Τα πρακτικά εφέ και τα σκηνικά προκαλούν νοσταλγία αλλά συγκρούονται με τα πιο σύγχρονα στοιχεία της ιστορίας, δημιουργώντας ασύνδετη αίσθηση. Η εξάρτηση από προηγούμενες επιτυχίες, όπως η επανασχεδιασμένη σεκάνς “Day-O”, μοιάζει μερικές φορές με νοσταλγικό δεκανίκι παρά με δημιουργική επιλογή.
Το “Beetlejuice Beetlejuice” είναι οπτικά εντυπωσιακό και διασκεδαστικό, αν και ατελές, sequel που επαναφέρει μεγάλο μέρος της μαγείας του πρωτοτύπου. Εξισορροπεί το γκροτέσκο με το κωμικό, έχοντας να προσφέρει πράγματα σε παλιούς αλλά και σε νέους θεατές. Η δαιδαλώδης αφήγηση και η ημιτελής ανάπτυξη των χαρακτήρων δεν επιτρέπουν στην ταινία να φτάσει το εμβληματικό στάτους του προκατόχου της. Είναι καλύτερο να απολαμβάνεται για αυτό που είναι: μια σκοτεινά χιουμοριστική βόλτα, η οποία εξυμνεί τον παράξενο κόσμο που δημιούργησε ο Burton πριν από τέσσερις δεκαετίες.
Artist: Sober On Tuxedos
Album: Good Intentions
Label: Heaven Music
Release Date: 11/12/2020
Genre: Nu Metal, Metalcore
Movie: Beetlejuice Beetlejuice
Duration: 105′
Year: 2024
Genre(s): Comedy, Horror, Thriller
Director: Tim Burton
Starring: Michael Keaton, Winona Ryder, Catherine O’Hara, Justin Theroux, Monica Bellucci
Beetlejuice Beetlejuice
Το “Beetlejuice Beetlejuice” είναι μια απολαυστική, αν και ελαφρώς ελαττωματική, συνέχεια μιας αγαπημένης ιστορίας. Η ταινία ευδοκιμεί χάρη στις εκκεντρικότητες και την οπτική της μεγαλοπρέπεια, αλλά σκοντάφτει κάτω από το βάρος των φιλοδοξιών της. Για όσους αγκαλιάζουν τη χαοτική γοητεία της, είναι μια μακάβρια απόλαυση που προσφέρει γέλιο, τρόμο και αξέχαστες στιγμές.
