Δέκα χρόνια μετά την πρώτη τους εμφάνιση, οι Drunk Jackals δεν έχουν χάσει ούτε το πάθος, ούτε τη δίψα για δημιουργία. Με φρέσκο line-up, καινούργιο album και αστείρευτη ενέργεια, επιστρέφουν με το “Hatebox”, μια ψυχική κατάθεση, γεμάτη θυμό, groove και στοχασμό. Μέσα από μια χαλαρή αλλά ειλικρινή κουβέντα, μας μίλησαν για την πορεία τους από το 2015 μέχρι σήμερα, τις αλλαγές που τους διαμόρφωσαν, τη σημασία της εικόνας στη μουσική, αλλά και τη θέση του rock στην Ελλάδα του 2025. Κι αν κάτι τους χαρακτηρίζει περισσότερο από τον ήχο τους, είναι η συνέπεια, το χιούμορ και η βαθιά τους πίστη πως «το rock δεν πέθανε».
DEPART: Αν γυρίζατε πίσω στο 2015, τι συμβουλή θα δίνατε στους εαυτούς σας πριν ξεκινήσει το ταξίδι των Drunk Jackals και πώς αυτή θα άλλαζε -αν άλλαζε- την πραγματικότητα του σήμερα για τη μπάντα;
Drunk Jackals: Δεν ξέρω κατά πόσο θα άλλαζε τις σημερινές συνθήκες, όμως μια συμβουλή που θα δίναμε στους εαυτούς μας θα ήταν να κοιτάμε την επόμενη μέρα και το επόμενο βήμα κάθε φορά και να μην χάνουμε ποτέ με τον τελικό στόχο.
Ποιος ήταν ο θεμέλιος λίθος του “Hatebox”; Ένα riff; Η ανάγκη να ξαναμπείτε στο στούντιο όλοι μαζί; Ή απλά η έκφραση μέσω της μουσικής σαν κινητήριος μοχλός για δημιουργία;
Η μπάντα είχε αρκετό υλικό στην κάβα της τα τελευταία 6 χρόνια, αλλά λόγω των καταστάσεων, συνεχώς καθυστερούσαμε να το κυκλοφορήσουμε. Με την είσοδο του Πολ στη μπάντα και μετά τα πρώτα live στα οποία και δέσαμε ως σύνολο, πέσαμε με τα μούτρα στο να βελτιώσουμε τα τραγούδια που ήδη είχαμε, αλλά και στο να γραφτούν κάποια καινούρια με το νέο μέλος. Μετά ολα κυλήσαν αβίαστα και πριν το καταλάβουμε, ήμασταν ηδη στο Wreck It Sound Studios και ηχογραφούσαμε.
Περάσατε αλλαγές μελών και μια παγκόσμια πανδημία. Πώς επηρέασαν αυτά τη δυναμική και τη δημιουργικότητά των Drunk Jackals;
Η πανδημία έφερε αλλαγές σε όλους και σε όλα. Ήταν ένα μικρό break από τις συναυλίες και γενικά τις κοινωνικές δραστηριότητες, το οποίο πόνεσε αρκετά. Αποτέλεσε βέβαια αφορμή για να γεννηθούν νέες ιδέες, όπως και ένα πείσμα μεγαλύτερο από αυτό που είχαμε πριν. Με την ένταξη του νέου μέλους, ήρθε και μια δόση ανανέωσης στην μουσική, στην παρέα και γενικότερα στην καθημερινότητά μας ως μπάντα. Ολα αυτά βοήθησαν στο δημιουργικό κομμάτι αλλά και στην συγκέντρωση που είναι απαραίτητη σε αυτό.
Ποιο είναι το πιο αντιπροσωπευτικό τραγούδι του νέου υλικού ως προς το που βρίσκεστε αυτή την στιγμή ως συγκρότημα και γιατί;
Το κομμάτι που αποτυπώνει καλύτερα την φάση που διανύει η μπάντα αυτή την στιγμή είναι σίγουρα το “Hatebox”. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο ονομάσαμε και το νέο album έτσι. Είναι ωμό, θυμωμένο και rock’n’roll. Βγάζει μια αμεσότητα και μια φούρια που μας χαρακτηρίζουν αυτό τον καιρο.
Τηζάρετέ μας λίγο, όσους δεν σας έχουμε δει ακόμη ζωντανά. Ποια είναι τα βασικά συστατικά μιας ζωντανής εμφάνισης των Drunk Jackals;
Δυνατές εντάσεις, rock’n’roll groove, headbanging και πολύ καλή διάθεση. Υπάρχουν βέβαια και κάποια pre-show rituals και after parties που συμπληρώνουν όλο το σκηνικό!
Μια λίγο διαφορετική ερώτηση: Αν το "Hatebox" ήταν ταινία, τι είδους θα ήταν και ποιος θα το σκηνοθετούσε;
Αν το “Hatebox” ήταν ταινία μάλλον θα ήταν ψυχολογικό θρίλερ. Αν είχαμε τους πόρους θα το σκηνοθετούσε ο Κυριάκος Αντωνόπουλος, ο οποίος έκανε και εξαιρετική δουλειά στο video clip του κομματιού. Θα είχε ενδιαφέρον να δούμε μέχρι που μπορεί να φτάσει με μια ιδέα σαν αυτή του “Hatebox”.
Ποιος είναι ο ρόλος της εικόνας (video clips, εξώφυλλα, promo υλικό) στη μουσική σας; Το δουλεύετε ως επέκταση του ήχου ή ως κάτι ξεχωριστό;
Η εικόνα πρέπει να κολακεύει την μουσική και προσπαθούμε πάντα να αποτυπώσουμε σε εικόνα (είτε αυτό είναι ένα εξώφυλλο δίσκου, είτε ένα video clip) τον ήχο, την σκέψη και την αισθητική μας. Αυτό δεν είναι πάντα εύκολο αλλά έχει ενδιαφέρον. Θέλουμε η εικόνα να είναι η επέκταση του ήχου μας και το παλεύουμε.
Πείτε μας κάτι που δεν θα βρει ποτέ κανείς σε δελτίο τύπου ή στο Bandcamp σας. Ένα "inside" μυστικό των Drunk Jackals.
Τον Πολ τον λένε Πολύδωρα (με -α), όχι Παύλο (γέλια)!
Πώς είναι να δημιουργείς σκληρή rock μουσική στην Ελλάδα του 2025; Υπάρχει σκηνή; Υπάρχει κοινό;
Το να παίζουμε heavy rock, είναι απλά αυτό που μας βγαίνει φυσικά και μας ολοκληρώνει. Είτε εδώ στην Ελλάδα, είτε σε οποιαδήποτε άλλη χώρα, πάλι αυτό θα κάναμε. Στην εποχή μας, στην χώρα αυτή, η rock μουσική δεν είναι στο spotlight οπότε θα φτάσει πολύ δύσκολα στα αυτιά κάποιου που δεν έχει σχέση με το χώρο. Παρόλα αυτά, στην Ελλάδα υπάρχει σκηνή και σε αρκετές περιπτώσεις ο κόσμος στηρίζει τα μικρά σχήματα. Ειδικά στην επαρχία υπάρχει κόσμος που διψάει να δει μια rock συναυλία και έρχεται να περάσει καλά, χωρίς να βάλει πολλή σκέψη σε αυτό. Επίσης, το επίπεδο των συγκροτημάτων είναι πλέον πολύ υψηλό, ενώ τα τελευταία χρόνια βγαίνει συνεχώς νέα μουσική, η οποία μάλιστα είναι πάρα πολύ ενδιαφέρουσα. Μπορεί να είμαστε λίγοι αλλά φωνάζουμε δυνατά!
Τι θα θέλατε να κρατήσει κάποιος που θα ακούσει το “Hatebox” για πρώτη φορά και τι υπόσχεστε σε όποιον ετοιμάζεται να μπει στην διαδικασία ακρόασής του;
Θα θέλαμε οι ακροατές -και ειδικότερα αυτοί που βρίσκονται σε μικρότερη ηλικία- να ξέρουν οτι το rock δεν έχει πεθάνει. Είμαστε εδώ και το κάνουμε κάθε μέρα. Και εμείς και οι υπόλοιπες μπάντες της διπλανής πόρτας και όλοι! Και μπορεί με την ίδια ευκολία να το κάνει οποισδήποτε το αγαπάει όσο κι εμείς. Με το “Hatebox” θα κουνήσετε τα κεφάλια σας, όπως τα κουνάμε και εμείς όταν το ακούμε και θα νιώσετε την οργή και την στοργή που βάλαμε σε αυτό τον δίσκο, σε κάθε δευτερόλεπτο ακρόασής του!
Στα πλαίσια της ελληνικής περιοδείας τους για την προώθηση του νέου album “Hatebox”, οι Drunk Jackals εμφανίζονται ζωντανά στο Bad Tooth στην Αθήνα, την Κυριακή 8 Ιουνίου 2025.
Την συναυλία ανοίγουν οι Memory. Εισιτήρια θα διατίθενται στην είσοδο του συναυλιακού χώρου, την ημέρα της συναυλίας.
