Γνωρίζετε πως 300 περίπου χρόνια πριν και για μεγάλο διάστημα το σύμπτωμα της νοσταλγίας θεωρούνταν ασθένεια και μάλιστα με θανατηφόρα αποτελέσματα! Τον πρώτο καιρό αναγνώρισής της τα τότε επιστημονικά κεφάλια κατέβαλαν προσπάθειες να την αντιμετωπίσουν με οπιούχες θεραπείες. Ακόμα και με βδέλλες! Κάνουμε το άλμα, φθάνουμε στο σήμερα. Η αντίστοιχη νοσταλγία που επιτίθεται στο νευρικό σου σύστημα μέσω της μουσικής των Enforcer – από το παρθενικό τους άλμπουμ ως το ολόφρεσκο “Nostalgia” – σήμερα χωρίς αμφιβολία θα ήταν κάτι παραπάνω από χρήσιμη σα θεραπεία σε άλλες πιο ισχυρές αρρώστιες.
Οι χλιαρές αντιδράσεις στο “Zenith” του 2019 έβαλαν το σουηδικό κουαρτέτο του New Wave of Traditional Heavy Metal σε τούνελ σκεπτικισμού και δυσπιστίας. Ασφαλέστατα προβληματισμός επήλθε ως προς την ηχητική κατεύθυνση που θα ακολουθήσουν από δω και στο εξής.
Με βάση το τελικό αποτέλεσμα του “Nostalgia” η απόφαση που πάρθηκε ήταν να…κάνουν μερικά βήματα πίσω. Όσοι έχουν ακούσει τη δισκογραφία τους, το «πίσω» στον κόσμο των Enforcer δε σημαίνει απαραίτητα κάτι το αρνητικό, κάτι το εξαποδώ. Τα αδέλφια Wikstrand που ηγούνται ολοκληρωτικά πια των Enforcer, ένιωσαν τον παλμό των οπαδών. Ίσως και να μετάνιωσαν για το “Zenith”, έναν δίσκο διόλου κακό αλλά πειραματικό με βάση τα λόγια των συνθετών του. Με τον προηγούμενο δίσκο τους οι Σουηδοί τόλμησαν την αναδιαμόρφωση. Μετά από τέσσερα χρόνια το μόνο αρνητικό που μπορεί να τους προσάψει κάποιος είναι πως το Zenith κυκλοφόρησε κάτω από την Enforcer ονομασία. Κάτι σαν το “Load” των Metallica για να γίνει πιο λιανά.
Είναι γρήγορο, είναι σπιντάτο, είναι heavy και πέρα απ’ όλα είναι απλοϊκό με τον πιο ευφυή μέθοδο
Ο τίτλος του νέου τους δίσκου κρύβει πολλούς γρίφους. Που τοποθετείται η νοσταλγία; Στην προ Zenith εποχή; Στα ένδοξα χρόνια που θέριζε το λατρεμένο τους NWOBHM κίνημα; Στην τελική έχει σημασία; Ο μεταλλάς είναι υπεραναλυτικός στη μουσική του, όλα κι όλα. Ασφαλώς όμως ξέρει να βάζει κι ένα στοπ ιδιαίτερα όταν αυτό που βγαίνει από τα ηχεία του σε μάξιμουμ volume είναι ικανό να πάρει τον αυχένα του και να τον κάνει ρημάδι. Το «Nostalgia» δεν απογοητεύει, παραέχει δύναμη τέτοιου βεληνεκούς και στιγμές ατελείωτου κοπανήματος.
Είναι γρήγορο, είναι σπηντάτο, είναι heavy και πέρα απ’ όλα είναι απλοϊκό με τον πιο ευφυή μέθοδο. Από το “Coming Alive” που σου ζωντανεύει κάθε κύτταρο μέσα σου ως το κεραυνοβολημένο “When the Thunder Roars” και από το “Kiss of Death” που στέλνει θανατερά φιλάκια ως το ανυψωτικό “At the End of the Rainbow” έχεις μια πλειάδα τραγουδιών για να μουσκέψεις από ιδρώτα. Ο cult ύμνος που φέρει το όνομα “Metal Supremacia” δεν είναι μόνο ένα tribute στους fans (εξ’ ου και το βίντεοκλιπ που επιμελήθηκαν). Είναι ένας ύμνος και στο ξενόγλωσσο heavy metal πέραν της αγγλικής γλώσσας.
Το «Nostalgia» βρίθει από σπιρτάδα στη μεγάλη γκάμα των ήχων και του στυλ των συνθέσεων, πιέζοντας τον ακροατή να μη μπορεί να αντισταθεί στη λαχτάρα για headbanging
Το «Nostalgia» βρίθει από σπιρτάδα στη μεγάλη γκάμα των ήχων και του στυλ των συνθέσεων. Πιέζει τον ακροατή να μη μπορεί να αντισταθεί στη λαχτάρα για headbanging. Βγαίνει και μάλιστα βγαίνει με βία από την ηλεκτρική φωτιά που «φτύνει» το ηχοσύστημα, έτοιμο να ορμήσει στις τρομοκρατημένες αισθήσεις. Το heavy metal overdose πλησιάζει.
Έχεις τις ταχύτητες, έχεις όμως και τη μελωδία. Αποτέλεσμα της νεανικότητάς τους και κυρίως της αποδοχής του ταλέντου τους στον εν λόγω τομέα. Εδώ ξεχωρίζουν κομμάτια όπως π.χ. το «Heartbeats» με μια ιδέα από «Don’t talk to strangers» ή το «Keep the Flame Alive», ένα παράδειγμα της ισορροπίας ανάμεσα στην αγαπημένη αναβίωση των Enforcer και στη σύγχρονη οπτική του είδους. Το τελευταίο έρχεται να ενισχύσει το τρόπο που σε μπάζει το 6ο δισκάκι τους. Το ρεπερτόριο γίνεται ακόμα πλουσιότερο με την ομώνυμη power ballad.
Μια ακόμα ευχάριστη έκπληξη έρχεται να ανυψώσει την αξία και τον τελικό βαθμό του «Nostalgia». Αυτό είναι φυσικά η παραγωγή. Όλη η δουλειά έγινε στα Hvergelmer Studios στην πατρίδα τους με το βάρος να πέφτει πάνω στα αδέρφια Wikstrand. Η αποχώρηση του Tobias Lindkvist (μπάσο) ύστερα από 13 χρόνια, έστεψε τους Olof και Jonas σαν κύριους υπεύθυνους του Enforcer brand. Στο θέμα της παραγωγής βοήθησε για νιοστή φορά ο Rikard Löfgren με το αποτέλεσμα να είναι το λιγότερο εκπληκτικό.
Η κληρονομιά των βετεράνων του heavy metal (Saxon, Maiden, Accept, Judas Priest) συνεχίζεται από τους ίδιους σε ικανοποιητικό βαθμό
Ηχογραφημένο με τον σωστό, τον ορθόδοξο, τον αναλογικό τρόπο σε φέρνει στην ποθητή θέση να απολαμβάνεις στο 100% τη διπλή κιθαριστική επίθεση ή το αβυσσαλέο χτύπημα των τυμπάνων. Μπαίνοντας να ηχογραφήσουν γνώριζαν πως έπρεπε να είναι παραπάνω από προσεκτικοί στο θέμα της σύνθεσης, όσο και στης εκτέλεσης εντός των στουντιακών γραμμών. Το’ χουν στο να κρατάνε τα καλύτερα συστατικά στο τέλος της ημέρας και ας έπαιξαν με safe κανόνες οι οποίοι μπορεί να γίνουν και δίκοπο μαχαίρι. Πέτυχαν κι ας άφησαν ένα δυο τραγούδια με την αίσθηση της μισοτελειωμένης έμπνευσης. Σα να είχες μια καλή ιδέα αλλά δε την ανέπτυξες όπως πρέπει για να εκτοξευθεί (Demon, White Lights in the USA).
Η κληρονομιά των βετεράνων του heavy metal (Saxon, Maiden, Accept, Judas Priest) συνεχίζεται από τους ίδιους σε ικανοποιητικό βαθμό. Tο ίδιο συμβαίνει και από τα «εγγονάκια» τους. Όταν κάποτε (δεν αργεί ο καιρός) οι στρατηγοί κρεμάσουν τις κιθάρες τους, οι ταγματάρχες όπως οι Enforcer θα είναι εδώ για να συνεχίσουν ακμαίοι το θρυλικό πλέον χεβιμεταλλικό legacy. Μίλησε κανείς για αναμάσημα στο «Nostalgia»; Αν ήταν έτσι τα αναμασήματα τότε εύχομαι να γεννιόμουν μηρυκαστικό. Κι αν γίνεται κακός ντόρος για νοσταλγίες και άλλα τέτοια, είναι αδύνατο να μας αγγίξουν. Χαιρόμαστε να ζούμε στο παρόν και χαιρόμαστε δίσκους όπως ο πρωταγωνιστής του review που διαβάζετε. Πιστεύω και οι ίδιοι οι Enforcer νιώθουν μια αγαλλίαση έχοντας επανέλθει με τον ιδανικό rebound δίσκο μετά τις αμφιλεγόμενες κριτικές του προηγούμενου.
Artist: Sober On Tuxedos
Album: Good Intentions
Label: Heaven Music
Release Date: 11/12/2020
Genre: Nu Metal, Metalcore
Artist: Enforcer
Album: Nostalgia
Label: Nuclear Blast
Release Date: 05/05/2023
Genre: Heavy Metal, New Wave of Traditional Heavy Metal
1. Armageddon
2. Unshackle Me
3. Coming Alive
4. Heartbeats
5. Demon
6. Kiss Of Death
7. Nostalgia
8. No Tomorrow
9. At The End Of The Rainbow
10. Metal Supremecia
11. White Lights In The USA
12. Keep The Flame Alive
13. When The Thunder Roars (Crossfire)
Producer: Rikard Löfgren, Enforcer
Enforcer: Olof Wilkstrand (Φωνή, κιθάρα), Jonas Wikstrand (Τύμπανα, πιάνο, πλήκτρα), Jonathan Nordwall (Κιθάρα), Garth Condit (Μπάσο)
Enforcer: Enforcer (OW) | Facebook | Instagram | Twitter | YouTube | Spotify | Bandcamp | iTunes | Amazon Music | Deezer
Enforcer
Oι Enforcer είναι εδώ και συνεχίζουν ακμαίοι το θρυλικό πλέον χεβιμεταλλικό legacy. Μίλησε κανείς για αναμάσημα στο «Nostalgia»; Αν ήταν έτσι τα αναμασήματα εύχομαι να γεννιόμουν μηρυκαστικό.
