Οι Fleshgod Apocalypse είχαν από παλιά δώσει δείγματα της δουλειάς τους, καθορίζοντας σαφώς την πορεία που θα ακολουθήσουν, δημιουργώντας μοναδικές στιγμές μέσα από τη μουσική τους και τους δίσκους τους. Έτσι, φτάσαμε στις 24 Αυγούστου 2024, την ημέρα κυκλοφορίας του νέου τους δίσκου με τίτλο “Opera”. Πρόκειται για το έκτο άλμπουμ των Ιταλών από την Περούτζια, οι οποίοι, παρά τις αλλαγές στο ρόστερ τους, συνεχίζουν δυναμικά εδώ και 17 χρόνια, από το 2007. Η μουσική τους χαρακτηρίζεται από το συμφωνικό τεχνικό death metal, το οποίο αποτελεί το βασικό και κυρίαρχο στοιχείο της καλλιτεχνικής τους ταυτότητας.
Ο δίσκος είναι γεμάτος από ιδιοφυείς στιγμές. Οι συνθέσεις που, τόσο στιχουργικά όσο και μουσικά, αναπαράγουν εικόνες, σχεδόν σαν ένα μιούζικαλ αντάξιο του “Les Misérables”. Όπως υποδηλώνει και ο τίτλος του άλμπουμ, οι οπερετικές συνθέσεις, οι μελωδίες και τα διπλά φωνητικά – ανδρικά και γυναικεία – δημιουργούν μια αίσθηση όπερας, θυμίζοντας ένα μαγευτικό βράδυ στη Βιέννη.
Η θεματολογία του “Opera” αντλεί έμπνευση από ένα ατύχημα που είχε ο τραγουδιστής της μπάντας, Francesco Paoli, κατά τη διάρκεια αναρρίχησης. Το άλμπουμ πραγματεύεται ζητήματα όπως η ζωή, ο θάνατος, η αντιμετώπισή τους, οι σκληρές αλήθειες, ο πόνος και η απομόνωση. Θέματα που αφορούν κάθε άνθρωπο, ανεξαρτήτως καταστάσεων. Ο Paoli αναλύει λεπτομερώς αυτές τις εμπειρίες σε μια διαδικτυακή συνέντευξη, την οποία αξίζει να παρακολουθήσετε.
Η θεατρικότητα των Fleshgod Apocalypse γίνεται ολοένα και πιο έντονη στο “Opera”
Σε όλο το δίσκο παρατηρείται ένας εξαιρετικός συνδυασμός συμφωνικών μερών, άρτιας ενορχήστρωσης και τεχνικού death metal. Οι οπερετικές στιγμές προσδίδουν καταπληκτική θεατρικότητα, την οποία θα ζήλευαν ακόμα και οι Dream Theater στο “The Astonishing”.
Ο δίσκος ανοίγει με την ήρεμη μελωδία του πιάνου, συνοδευόμενη από τα εντυπωσιακά γυναικεία οπερετικά φωνητικά, τα οποία μαγνητίζουν και ταξιδεύουν τον ακροατή. Πριν καν καταλάβουμε τι πρόκειται να επακολουθήσει, oι στίχοι του “I Can Never Die” κάνουν την εμφάνισή τους στο πρώτο κομμάτι του άλμπουμ. Κυρίαρχο στοιχείο είναι τα καταπληκτικά ντραμς του Eugene Ryabchenko, σε ρυθμούς που αγγίζουν τα όρια του hardcore, ασταμάτητα και βίαια, απογειώνουν το κομμάτι.
Η συνέχεια είναι εξίσου δυνατή. Τα τεχνικά μέρη ξεχωρίζουν περισσότερο, τα φωνητικά αγριεύουν και η ένταση παραμένει αμείωτη μέχρι το τέλος, με λίγες μόνο εξαιρέσεις. Η θεατρικότητα γίνεται ολοένα και πιο έντονη, ενώ οι πολεμικές ιαχές και τα πρώτα μελωδικά riff κατακλύζουν το μυαλό μας. Η συμμετοχή των πλήκτρων του Francesco Ferrini προσθέτει μια πιο μελωδική και μελαγχολική νότα, κάνοντας τον ρυθμό ταυτόχρονα βίαιο και γλυκό.
Από τα πρώτα ακούσματα, το “Opera” φαίνεται εξαιρετικό, και με κάθε ακρόαση αποκαλύπτει νέα στοιχεία
Στο πιο βιωματικό, κατά τη γνώμη μου, κομμάτι, “Bloodclock”, ο Paoli χρησιμοποιεί ψιθύρους, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα αντίστροφης μέτρησης για τη ζωή. Τα μελωδικά και χρωματιστά riff, σε συνδυασμό με τη φωνή της soprano Veronica Bordacchini, μας ταξιδεύουν, αφήνοντάς μας με πολλά αναπάντητα ερωτήματα.
Το ύφος συνεχίζει στο ίδιο θεατρικό μοτίβο στα κομμάτια “At War with My Soul” και “Morphine Waltz”, όπου τα γυναικεία και ανδρικά φωνητικά εναλλάσσονται δημιουργώντας διαλόγους, ή ακόμα καλύτερα σκέψεις που απαντώνται από το “αγγελάκι” και το “διαβολάκι” μέσα στο μυαλό μας. Tο πιο hardcore, Korn-ικό κομμάτι του άλμπουμ είναι το “Matricide 8.21”, το οποίο διαφοροποιείται θετικά από το υπόλοιπο άλμπουμ, παρουσιάζοντας πολλές εναλλαγές.
Το νοσταλγικό αντίο του άλμπουμ έρχεται με το “Till Death Do Us Part”. Τα φωνητικά της Veronica κυριαρχούν σε όλο το κομμάτι, ενώ οι εναλλαγές ανάμεσα σε καθαρά και death φωνητικά μας δίνουν ένα εντυπωσιακό και δυνατό κλείσιμο, ακριβώς αυτό που ζητούσαμε. Το τελευταίο ορχηστρικό κομμάτι, “Opera”, έρχεται να μας αποχαιρετήσει μετά από περίπου 43 λεπτά μουσικής.
Από τα πρώτα ακούσματα, ο δίσκος φαίνεται εξαιρετικός, και με κάθε ακρόαση αποκαλύπτει νέα στοιχεία. Συνθετικά και μουσικά, το αποτέλεσμα είναι ιδανικό, ενώ η παραγωγή του δίνει έναν επιπλέον ενισχυτικό τόνο. Κάθε κομμάτι ξεχωριστά είναι εύκολο στο άκουσμα, με υπέροχους στίχους και εξαιρετική μουσική. Συνολικά, ο δίσκος μπορεί να συγκριθεί με δουλειές που θα ζήλευαν ακόμα και οι δικοί μας SepticFlesh στη συνεργασία τους με τη συμφωνική ορχήστρα.
Artist: Sober On Tuxedos
Album: Good Intentions
Label: Heaven Music
Release Date: 11/12/2020
Genre: Nu Metal, Metalcore
Artist: Fleshgod Apocalypse
Album: Opera
Release Date: 23/08/2024
Genre: Symphonic Death Metal
1. Ode to Art
2. I Can Never Die
3. Pendulum
4. Bloodclock
5. At War with My Soul
6. Morphine Waltz
7. Matricide 8.21
8. Per Aspera Ad Astra
9. Till Death Do Us Part
10. Opera
Producer: Francesco Paoli, Francesco Ferrini
Fleshgod Apocalypse: Francesco Paoli (Φωνή, κιθάρα, μπάσο), Francesco Ferrini (Πιάνο), Eugene Ryabchenko (Τύμπανα), Fabio Bartoletti (Κιθάρα), Veronica Bordacchini (Φωνή)
Fleshgod Apocalypse
Όταν γράφεις έναν δίσκο symphonic death metal ο οποίος θα έκανε μέχρι και τους SepticFlesh να "ζηλέψουν", τότε κάτι έχεις κάνει εξαιρετικά.
