Gimme Shelter Open Air Fest 2023: Firewind, Nervosa, Lazy Man’s Load, 03/09/23 @ Τεχνόπολη | Live Report
Από το προηγούμενο live των Firewind στην Αθήνα και στο Gagarin πέρασε σχεδόν ένας χρόνος και ήδη ήμασταν προετοιμασμένοι εδώ και καιρό για αυτό το πολλά υποσχόμενο live στην Τεχνόπολη.
Δυστυχώς, μία ημέρα πριν την πραγματοποίησή του, οι Timo Tolkki’s Strato, ανακοίνωσαν την ακύρωση της εμφάνισής τους για λόγους υγείας. Κατανοητό, αν και δυσάρεστο για το αθηναϊκό κοινό, που τους περίμενε πως και πως!
Lazy Man’s Load
Αυτό, όμως, έδωσε την ευκαιρία στους Lazy Man’s Load να ανέβουν στην σκηνή αργότερα από τον αρχικό προγραμματισμό και το κοινό να τους απολαύσει μετά τις 19:15. Με πολλή ενέργεια, οι Lazy Man’s Load σάρωσαν το stage με κομμάτια από το πρώτο τους άλμπουμ, “All Hat No Cattle’’, και από τον επερχόμενο δίσκο τους, “Saints Full Of Sin’’. Όσοι βρεθήκαμε εκεί, γίναμε και ακροατές της -σχεδόν- παρουσίασης των νέων τους κομματιών, που “φλέγονται’’ από δυναμισμό και μουσικό πάθος.
Εκρηκτικοί, αντικειμενικά πολύ καλοί για μία ακόμα φορά, αποδεικνύουν πόσο το θέλουν και με ένα κοινό, που πλήθαινε συνεχώς, έτοιμο να τους χειροκροτήσει, να ακούσει πραγματικά τα τραγούδια τους και να τους ανακαλύψει.
Artist: Morrissey
Album: I Am Not a Dog on a Chain
Label: BMG
Release Date: 20/03/2020
Genre: Indie Rock
Artist: Lazy Man’s Load
Genre: Hard Rock, Stoner Metal, Southern Rock
Hatebreed: Sevas (Κιθάρα), Chow (Μπάσο), Roxx (Φωνή), Pani (Τύμπανα), Johnny Fixx (Κιθάρα)
Nervosa
Σύντομη μεν, γεμάτη δε η εμφάνιση των Lazy Man’s Load. Αφού εισέπραξαν όλη τη θέρμη του κοινού, ήμασταν έτοιμοι για τις Nervosa! Πρώτη φορά στην Αθήνα και δεύτερο live στην Ελλάδα, αφού την προηγούμενη βραδιά είχαν αποθεωθεί στο Αγρίνιο. Πανέτοιμες για αυτό το live στην Αθήνα, τα τέσσερα κορίτσια ανέβηκαν στην σκηνή της Τεχνόπολης και το πολυπληθές κοινό, που τις περίμενε εδώ και καιρό, έδειξε τον ενθουσιασμό του.
Παρά τα αρχικά προβλήματα στον ήχο, που στέρησε απολαύσεως, οι Nervosa συνέχισαν ακάθεκτες και σε πολύ καλή φόρμα το set τους. Το thrash πήρε ζωή στο κέντρο της Αθήνας και η μπάντα ήταν συντονισμένη σε κάθε σημείο, παρακάμπτοντας τα όποια τεχνικά θέματα. Και αφού ξεπεράστηκαν, ο χώρος άνηκε απόλυτα στη frontwoman, Prika Amaral, που έδινε ρυθμό σε κάθε μυ του σώματός μας, και στις Έλενα, Mihaela και στο πιο πρόσφατο μέλος των Nervosa, την Ελίνα – κατά κόσμον Hel Pyre.
Με παλιότερα κομμάτια τους, όπως το “Death!’’ και το “Masked Betrayer’’ μας θύμισαν και μας ξεσήκωσαν. Το “Kill the Silence’’, το “Venomous’’ και το “Guided by Evil’’, μεταξύ άλλων, ήταν μία ωδή στο δίσκο “Perpetual Chaos’’, αγαπημένο στο ελληνικό κοινό. Ενώ, φυσικά, δεν έλειψαν τα “Seed of Death’’, “Endless Ambition’’ και “Jailbreak’’ από το ομώνυμο άλμπουμ, που κυκλοφορεί οσονούπω. Και από όσα ακούσαμε, θα είναι μία ακόμα εξαιρετική στιγμή στη δισκογραφία των Nervosa.
Οι εναλλαγές στα φωνητικά της Prika, σε συνδυασμό με μία πολύ καλή εκτέλεση του “Under Ruins’’ και το πώς συνεργάζονται εκπληκτικά οι τέσσερείς τους σε κάθε κομμάτι, ήταν αρκετά για να μας κρατήσουν κοντά τους. Τα ελληνικά της frontwoman, η οποία ήρθε για να μείνει στα Τρίκαλα! – μαζί με την ορμή τους και το κοινό, που πήγε να τις συναντήσει μετά το live τους και να μείνει μαζί τους για ώρα, ήταν ακόμα ένα plus οικειότητας και θέρμης, που ανέπτυξαν με το αθηναϊκό κοινό. Όλα αυτά, σε μία εξαιρετική εμφάνιση, που ικανοποίησε στο μέγιστο, θεωρώ, τους ήδη πιστούς ακροατές τους, αλλά και όσους δεν τις ήξεραν ως τώρα, και μάλλον θα τις ψάξουν καλύτερα.
Artist: Morrissey
Album: I Am Not a Dog on a Chain
Label: BMG
Release Date: 20/03/2020
Genre: Indie Rock
Artist: Nervosa
Genre: Thrash Metal
Seed of Death
Perpetual Chaos
Death!
Masked Betrayer
Kill the Silence
Kings of Domination
Jailbreak
Genocidal Command
Venomous
Guided by Evil
Endless Ambition
Under Ruins
Nervosa: Prika Amaral (Κιθάρα, Φωνή), Helena Kotina (Κιθάρα), Hel Pyre (Μπάσο), Michaela Naydenova (Τύμπανα)
Nervosa: Nervosa (OW) | Bandcamp | Deezer | Facebook | Instagram | ReverbNation | SoundCloud | Spotify | Tidal | Twitter | YouTube
Firewind
Ο κόσμος πια έχει μαζευτεί, και ίσως λίγο περισσότερο στα αριστερά, για τους Firewind! Αδιαμφισβήτητα αγαπητοί, οι Firewind έπαιξαν τις πρώτες νότες λίγο πριν τις 22:00.
Ξεκινώντας με το “Into the Fire’’, φλόγες, κιθάρες και αστείρευτη κίνηση, η μπάντα έδειξε τις προθέσεις της από την αρχή. Αφού μας είχε ήδη προσφέρει μία μικρή δόση μαγείας, ο Gus G. μαζί με τους Herbie Langhans, Petros Christo και Jo Hunez μας καλησπέρισαν και έδωσαν φωνή και ήχο στο “Between Heaven and Hell”.
“Head Up High”, “Break Away” και “World of Fire” με ένα ταξίδι στην ιστορία των Firewind και τον ήχο τους να εκπέμπει δυνατά, καθαρά και με μανία! Ο Gus G., για μία ακόμα φορά, εξαιρετικός, αποδεικνύοντας ξανά και ξανά γιατί είναι κορυφαίος στο είδος του. Αλλά δεν είναι μόνος του! Το κοινό τον λατρεύει και στην Τεχνόπολη το έδειξε και πάλι, αλλά το ίδιο πάθος έδειξε και στον Herbie, με τα φωνητικά του να μας ελκύουν σε κάθε στίχο, στον Petros, που δίνει στο μπάσο άλλη διάσταση, και στον Jo, με τα τύμπανα να στέκουν σταθερά και έντονα.
Λίγο μετά τα μισά, μας μίλησαν και για τη νέα κυκλοφορία αλλά και το νέο άλμπουμ, που έχουν στα σκαριά. Και το μόνο που κατάφεραν, έχοντας ζαλιστεί από την έως τώρα καταπληκτική εμφάνισή τους, ήταν να μας δημιουργήσουν μεγαλύτερη ανυπομονησία. Για αυτό ακριβώς, μας “χάρισαν” σε πρώτη ακρόαση το “Salvation Day“, που θα περιέχεται στο νέο δίσκο και θα βγει στις αρχές του νέου χρόνου. Πολύ ωραίο, με ένταση και μεγάλες προσδοκίες και για τα υπόλοιπα νέα κομμάτια τους.
“Allegiance”, “Lady of 1000 Sorrows” και “Mercenary Man” οι επόμενες επιλογές στο set των Firewind. Ακούραστοι, προσφέρουν θέαμα και καλή μουσική σε όλους, με την ώρα να περνάει πολύ γρηγορότερα από όσο θα έπρεπε! Κανείς μας δεν είχε κουραστεί και στα “Rising Fire’’ και “I Am the Anger” έγινε ξεκάθαρο. Λίγος χορός και “Maniac” είναι πάντα καλοδεχούμενα από τους Firewind και, δυστυχώς, είχαμε φτάσει ένα βήμα πιο κοντά στο τέλος και στο encore.
“Ode To Leonidas’’, η διασκευάρα του “Breaking the Law” και “Falling To Pieces”, o επίλογος μίας τρομερής βραδιάς, που μπορεί να σχολιάστηκε από κάποιους σχετικά με τον αριθμό του κοινού, αλλά μακάρι κάθε Σεπτέμβριος να ξεκινάει συναυλιακά, όπως οι δικοί μου τα τελευταία δύο χρόνια. Με Firewind!
